Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 30 september 2014. De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie mr. M. Zwartjes en van hetgeen door de verdachte en diens raadsman mr. J.W. Bosman, advocaat te Almelo, naar voren is gebracht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte pornografische afbeeldingen heeft getoond/gegeven aan iemand die nog geen 16 jaar was.

Voluit luidt de tenlastelegging aan de verdachte, dat:

hij op of omstreeks 21 juli 2013, te Almelo, in de gemeente Almelo, één of

meer afbeelding(en) of voorwerp(en), namelijk een (pornografisch)

videofilmpje met daarin te zien een opname van een volwassen vrouw die met

haar vinger(s) zichzelf aan het masturberen was, waarvan de vertoning

schadelijk was voor personen beneden de leeftijd van zestien jaar, heeft

verstrekt, aangeboden en/of vertoond aan een minderjarige, te weten aan een

jongen, genaamd [slachtoffer 1] (geboren [geboortedag] 1998), van wie hij wist of

redelijkerwijs moest vermoeden, dat deze jonger was dan zestien jaar.

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte wordt veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 150 uur subsidiair 75 dagen hechtenis, alsmede tot een gevangenisstraf van één maand voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaren, met oplegging daarbij van de bijzondere voorwaarden reclasseringstoezicht, een meldplicht en ambulante behandeling bij De Tender of een soortgelijke instelling, met toewijzing van de vorderingen van de benadeelde partijen [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2], elk tot een bedrag van € 250,00 en oplegging daarbij van de schadevergoedingsmaatregel als bedoeld in art. 36f Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr).

4. De voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van deze zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in zijn vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

Benadeelde [slachtoffer 2]

, wonende te [slachtoffer 2] aan de [adres], vertegenwoordigd door gemachtigde [gemachtigde], heeft zich voorafgaand aan het onderzoek op de zitting, op de wettelijk voorgeschreven wijze als benadeelde partij gevoegd in dit strafproces. De benadeelde partij vordert veroordeling van de verdachte tot betaling van in totaal € 250,00 (tweehonderdvijftig euro), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment waarop het strafbare feit is gepleegd. Deze schade bestaat uit de post ideële schade; € 250,00.

Dit is gevorderd als “voorschot”. De rechtbank begrijpt dit als een vordering tot schadevergoeding van slechts een deel van de geleden schade. De benadeelde partij behoudt zich kennelijk het recht voor een ander deel van de schade buiten het strafgeding van verdachte te vorderen.

Naar het oordeel van de rechtbank is de benadeelde partij [slachtoffer 2] niet ontvankelijk in haar vordering nu deze vordering ziet op een feit waarvoor verdachte zal worden vrijgesproken. De benadeelde partij [slachtoffer 2] kan haar vordering in zoverre slechts aanbrengen bij de burgerlijke rechter.

Benadeelde [slachtoffer 1]

, wonende te [woonplaats] aan de [adres] vertegenwoordigd door gemachtigde [gemachtigde], heeft zich voorafgaand aan het onderzoek op de zitting, op de wettelijk voorgeschreven wijze als benadeelde partij gevoegd in dit strafproces. De benadeelde partij vordert veroordeling van de verdachte tot betaling van in totaal € 250,00 (tweehonderdvijftig euro), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment waarop het strafbare feit is gepleegd. Deze schade bestaat uit de post ideële schade; € 250,00.

Dit is gevorderd als “voorschot”. De rechtbank begrijpt dit als een vordering tot schadevergoeding van slechts een deel van de geleden schade. De benadeelde partij behoudt zich kennelijk het recht voor een ander deel van de schade buiten het strafgeding van verdachte te vorderen.

Naar het oordeel van de rechtbank is de benadeelde partij [slachtoffer 1] niet ontvankelijk in zijn vordering nu deze vordering ziet op een feit waarvoor verdachte zal worden vrijgesproken. De benadeelde partij [slachtoffer 1] kan zijn vordering in zoverre slechts aanbrengen bij de burgerlijke rechter.