Het oordeel van de voorzieningenrechter heeft een voorlopig karakter en bindt de rechtbank in een (eventueel) bodemgeding niet.

De voorzieningenrechter is voorlopig van oordeel dat de mededeling dat verzoeker geen toestemming krijgt om gebruik te maken van de nachtopvang, een besluit is als bedoeld in artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Bedoelde mededeling houdt immers in dat verzoeker geen gebruik kan maken van een opvangfaciliteit van verweerder, terwijl verzoeker wel behoort tot de doelgroep voor wie deze faciliteit is gecreëerd.

Verweerder heeft aangegeven dat hij ervan uitgaat dat verzoeker elders opvang kan krijgen. Verzoeker heeft dit betwist. Hij heeft aangevoerd dat zijn opvangnetwerk is uitgeput. De voorzieningenrechter is voorshands van oordeel dat aannemelijk is dat verzoeker thans elders niet over opvangmogelijkheden beschikt. Verzoeker heeft immers, zoals hij ter zitting heeft verklaard, vanaf zondag 8 december tot en met woensdag 11 december 2013 gebruik gemaakt van de nachtopvang, terwijl hij in de nacht van 12 op 13 december 2013 buiten heeft doorgebracht. In de door verweerder overgelegde rapportage staat weliswaar op de datum 12 december 2013 dat verzoeker bij kennissen kan verblijven, maar dit moet worden aangemerkt als een interpretatie van hetgeen verzoeker gezegd zou hebben. De rapportage bevat geen letterlijke weergave van hetgeen verzoeker heeft verklaard en daarom gaat de voorzieningenrechter hieraan thans voorbij.

Verweerder heeft voorts aangegeven dat verzoeker nogal eens voor overlast zorgt. Dat blijkt inderdaad uit de overgelegde rapportage, maar de voorzieningenrechter is van oordeel dat het gevaar voor overlast thans niet acuut is. De laatste melding van door verzoeker veroorzaakte overlast dateert van 29 oktober 2013. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter kan het gevaar voor overlast worden ingedamd door het stellen van strikte voorwaarden aan verzoeker.

Het voorgaande leidt ertoe dat de voorzieningenrechter het verzoek om voorlopige voorziening toewijst. De voorzieningenrechter schorst het besluit van 12 december 2013 tot een week na bekendmaking van de door verweerder te nemen beslissing op bezwaar. Hij draagt verweerder voorts op verzoeker met onmiddellijke ingang toe te laten tot de nachtopvang. Deze opdracht aan verweerder vervalt op het moment dat verzoeker ernstige overlast veroorzaakt in of rond de nachtopvang in Haarlem.

Omdat de voorzieningenrechter het verzoek toewijst, bepaalt de voorzieningenrechter dat verweerder aan verzoeker het door hem betaalde griffierecht van € 44,-- vergoedt.

De voorzieningenrechter veroordeelt voorts verweerder in de door verzoeker gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de voorzieningenrechter op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 944,--(1 punt voor het indienen van het verzoekschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, De waarde van een punt bedraagt € 472,--). Indien aan verzoeker een toevoeging is verleend op grond van de Wet op de rechtsbijstand, moet verweerder op grond van 8:75, tweede lid, van de Awb het bedrag van de proceskosten vergoeden aan de rechtsbijstandverlener van verzoeker.

De voorzieningenrechter deelt tot slot mede dat tegen deze uitspraak geen rechtsmiddel openstaat.