De officier van justitie heeft de strafzaak tegen verzoeker geseponeerd en dat bij brief van 31 januari 2020 aan hem meegedeeld.

Indien de zaak tegen een verdachte eindigt zonder oplegging van straf of maatregel en zonder dat toepassing is gegeven aan artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht kan op verzoek van de gewezen verdachte op grond van artikel 530 lid 2 Sv, aan hem, uit ’s Rijks kas een vergoeding worden toegekend voor de schade, die hij ten gevolge van tijdverzuim door de vervolging en de behandeling der zaak ter terechtzitting werkelijk heeft geleden, alsmede in de kosten van een raadsman.

Het verzoek kan slechts worden ingediend binnen drie maanden na de beëindiging van de zaak.

Op grond van artikel 534 lid 1 Sv heeft de toekenning van een vergoeding steeds plaats, indien en voor zover daartoe, naar het oordeel van de rechtbank, alle omstandigheden in aanmerking genomen, gronden van billijkheid aanwezig zijn.

De strafzaak tegen verzoeker is op 31 januari 2020 geseponeerd. Een sepot dient te worden aangemerkt als een ‘einde zaak’ in de zin van artikel 533 en 530 Sv.

Het verzoek is tijdig ingediend.

De rechtbank acht, alle omstandigheden in aanmerking genomen, gronden van billijkheid aanwezig een vergoeding toe te kennen voor de kosten van de raadsman.

De opgegeven kosten worden gestaafd door de overgelegde urenspecificatie en declaratie. Uit het verzoekschrift blijkt niet wat het gehanteerde uurtarief is, maar als het totaalbedrag wordt gedeeld door het aantal uren komt dat neer op en uurtarief van (ongeveer) € 380,00. In het algemeen kan niet worden gesteld welk uurtarief als billijk wordt aangemerkt. Dat hangt onder meer af van de complexiteit van de zaak, of de advocaat specialistische kennis bezit en of die kennis vereist was in de betreffende strafzaak. In dit geval gaat het om een ogenschijnlijk eenvoudige strafzaak betreffende een hennepkwekerij en de diefstal van stroom. In een dergelijke zaak is een uurtarief van € 380,00 niet zonder meer billijk. Omstandigheden die nopen tot een ander oordeel zijn gesteld noch gebleken.

De rechtbank vindt de verzochte vergoeding daarom niet billijk en zal deze matigen tot een bedrag van € 3.000,-.

De rechtbank zal voor het opmaken en indienen en behandelen (gelet op de schriftelijke toelichting van de raadsman) van het verzoekschrift de standaardvergoeding toekennen.

De rechtbank komt tot de volgende beslissing.