De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon onderzocht. De opgeëiste persoon heeft ter zitting verklaard dat de bovenvermelde personalia juist zijn en dat hij de Poolse nationaliteit heeft.

In het EAB wordt melding gemaakt van een samengesteld vonnis van 28 juni 2012 van the District Court in Tarnόw in de zaak met nummer II K 64/12. Dit vonnis is op 12 oktober 2012 onherroepelijk geworden.

De overlevering wordt verzocht ten behoeve van de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf voor de duur van 3 jaar, door de opgeëiste persoon te ondergaan op het grondgebied van de uitvaardigende lidstaat. Van deze straf resteert volgens het EAB nog 133 dagen. De vrijheidsstraf is aan de opgeëiste persoon opgelegd bij hiervoor genoemd vonnis.

Dit vonnis betreft de feiten, omschreven in onderdeel e) van het EAB. Een door de griffier gewaarmerkte fotokopie van dit onderdeel is als bijlage aan deze uitspraak gehecht.

Aan het samengestelde vonnis II K 64/12 ligt een drietal vonnissen ten grondslag, te weten:

De raadsman heeft ter zitting desgevraagd meegedeeld geen artikel 12 OLW verweer te zullen voeren en de officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat ten aanzien van alle vonnissen de weigeringsgrond van artikel 12 OLW niet aan de orde is.

De rechtbank deelt het oordeel van de officier van justitie en overweegt daartoe als volgt.

II K 64/12 en II K 527/06

De opgeëiste persoon heeft bij de officier van justitie in Nederland verklaard dat hij aanwezig is geweest bij de behandelingen van de vonnissen II K 64/12 (samengesteld vonnis) en II K 527/06.

Uit de informatie van het EAB volgt ook dat de opgeëiste persoon bij de behandeling van deze zaken aanwezig is geweest. De weigeringsgrond ex artikel 12 OLW is hier dan ook niet van toepassing.

VII K 971/06

Voor wat betreft vonnis VII K 971/06 is de opgeëiste persoon volgens zijn eigen verklaring en volgens de informatie uit het EAB niet aanwezig geweest bij de inhoudelijke behandeling van zijn zaak ter terechtzitting.

Uit de informatie van het EAB volgt echter dat de opgeëiste persoon het vonnis in persoon heeft ontvangen met daarbij gevoegd de uitleg over het instellen van hoger beroep en de uitleg dat de zaak, indien hoger beroep wordt ingesteld, opnieuw inhoudelijk wordt behandeld.
De opgeëiste persoon heeft vervolgens geen hoger beroep ingesteld. Op grond van deze informatie is voldaan aan het vereiste van artikel 12 OLW, aanhef en onder c, sub 2 OLW en is de weigeringsgrond van artikel 12 OLW niet van toepassing.

II K 721/06

Volgens informatie van het EAB zijn er in de zaak van vonnis II K 721/06 in totaal 12 zittingsdagen geweest. Uit het EAB volgt dat de opgeëiste persoon aanwezig geweest bij de zittingen waarbij de tenlastelegging is voorgehouden, waarbij de opgeëiste persoon is gehoord op de verschillende beschuldigingen jegens hem en waarbij de getuigen zijn gehoord. Volgens de informatie van het EAB is de opgeëiste persoon niet aanwezig geweest op de laatste zitting(en), waarop het vonnis is uitgesproken. Bovendien blijkt uit de informatie dat hij zelf heeft gekozen om een aantal zittingen niet bij te wonen.

De rechtbank stelt derhalve vast dat de opgeëiste persoon heeft deelgenomen aan de zittingen waarbij de zaak ten gronde is behandeld, en waarbij dus de merits of the case aan de orde zijn geweest. Vervolgens heeft hij vrijwillig afgezien van het bijwonen van de laatste zitting(en) waarbij het vonnis werd gewezen. Gelet hierop heeft de opgeëiste persoon naar het oordeel van de rechtbank zijn verdedigingsrechten kunnen uitoefenen en is de weigeringsgrond in de zin van artikel 12 OLW niet van toepassing.

Feiten waarvoor dubbele strafbaarheid is vereist

De uitvaardigende justitiële autoriteit heeft de feiten niet aangeduid als feiten waarvoor het vereiste van toetsing van dubbele strafbaarheid niet geldt. Overlevering kan in dat geval alleen worden toegestaan, indien voldaan wordt aan de kaderbesluitconform uitgelegde eisen die in artikel 7, eerste lid, aanhef en onder b, OLW in samenhang met artikel 7, eerste lid, onder a 2°, OLW zijn neergelegd.

De rechtbank stelt vast dat hieraan is voldaan.

De feiten leveren naar Nederlands recht op:

VII 971/06

overtreding van artikel 8 Wegenverkeerswet 1994;

II K 527/06

diefstal;

II K 721/06

diefstal door twee of meer verenigde personen vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken

en

diefstal door twee of meer verenigde personen vergezeld van bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken.

De artikelen 310 en 312 Wetboek van Strafrecht en de artikelen 8 en 176 Wegenverkeerswet, en de artikelen 2, 5 en 7 OLW.