De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon onderzocht. De opgeëiste persoon heeft ter zitting verklaard dat de bovenvermelde personalia juist zijn en dat hij de Roemeense nationaliteit heeft.

In het EAB wordt melding gemaakt van een verstekvonnis van 31 januari 2014 van the Braşov Court (Roemenië) met kenmerk 2050/62/2013.

De overlevering wordt verzocht ten behoeve van een door de justitiële autoriteiten van de uitvaardigende lidstaat ingesteld strafrechtelijk onderzoek ter zake van het vermoeden dat de opgeëiste persoon zich schuldig heeft gemaakt aan naar het recht van Roemenië strafbare feiten.

Deze feiten zijn omschreven in onderdeel e) van het EAB. Een door de griffier gewaarmerkte fotokopie van dit onderdeel is als bijlage aan deze uitspraak gehecht.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft meegedeeld dat er sinds de tussenuitspraak van de rechtbank van

25 oktober 2016 geen signalen aanwezig zijn dat de detentieomstandigheden in Roemenië op dit moment zijn verbeterd. Er is wel onlangs aan de Roemeense autoriteit om een update over de detentieomstandigheden verzocht en hierop is geen antwoord gekomen. Hij verzoekt de rechtbank hem niet ontvankelijk te verklaren in zijn vordering tot het in behandeling nemen van het EAB.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft betoogd dat de officier van justitie niet-ontvankelijk moet worden verklaard in zijn vordering vanwege overschrijding van de redelijke termijn.

In de tussenuitspraak van de rechtbank van 25 oktober 2016 is bepaald dat de beslissing over de tenuitvoerlegging van het EAB wordt uitgesteld in verband met de detentieomstandigheden in Roemenië. In andere zaken heeft de rechtbank al na negen maanden na de beslissing tot uitstel besloten tot niet ontvankelijkheid van de officier van justitie.

Oordeel van de rechtbank

Er is nog geen informatie van de Roemeense autoriteit beschikbaar die het vastgestelde reële gevaar van een onmenselijke of vernederende behandeling voor de opgeëiste persoon uitsluit.

Er is verder geen concrete aanleiding te veronderstellen dat op korte termijn alsnog een individuele garantie met betrekking tot de detentieomstandigheden van de opgeëiste persoon zal worden verstrekt.

De rechtbank komt tot het oordeel dat in dit geval, in het licht van alle omstandigheden, de redelijke termijn is overschreden en de overleveringsprocedure moet worden beeindigd.