De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon onderzocht. De opgeëiste persoon heeft ter zitting verklaard dat de bovenvermelde personalia juist zijn en dat hij de Poolse nationaliteit heeft.

In het EAB wordt melding gemaakt van twee vonnissen van the District Court in Radom:

- een vonnis van 27 maart 2008 (VIII K 2187/07);

- een vonnis van 30 december 2008 (II K 872/08).

De overlevering wordt in zaak VIII K 2187/07 verzocht ten behoeve van de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf voor de duur van één jaar en zes maanden, door de opgeëiste persoon te ondergaan op het grondgebied van de uitvaardigende lidstaat. Van deze straf resteren nog één jaar, vijf maanden en achtentwintig dagen. De vrijheidsstraf is aan de opgeëiste persoon opgelegd bij voornoemd vonnis.

De overlevering wordt in zaak II K 872/08 verzocht ten behoeve van de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf voor de duur van één jaar en zes maanden, door de opgeëiste persoon te ondergaan op het grondgebied van de uitvaardigende lidstaat. Van deze straf resteren nog één jaar, vijf maanden en achtentwintig dagen. De vrijheidsstraf is aan de opgeëiste persoon opgelegd bij voornoemd vonnis.

Deze vonnissen betreffen de feiten zoals die zijn omschreven in onderdeel e) van het EAB. Een door de griffier gewaarmerkte fotokopie van dit onderdeel is als bijlage aan deze uitspraak gehecht.

Vonnis II K 872/08

De verdediging heeft, zakelijk weergegeven, betoogd dat de opgeëiste persoon niet aanwezig is geweest bij het onderzoek ter terechtzitting dat heeft geleid tot het vonnis van 30 december 2008 en waarvoor nu de overlevering wordt gevraagd. De opgeëiste persoon heeft verklaard dat hij in Nederland verbleef ten tijde van de zitting die tot het vonnis heeft geleid. De informatie uit het EAB is onjuist.

Met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat op grond van het interstatelijke vertrouwensbeginsel de rechtbank in principe dient te vertrouwen op de juistheid van de door de uitvaardigende justitiële autoriteit verstrekte gegevens. De informatie uit het EAB is helder. De opgeëiste persoon was aanwezig bij de terechtzitting die tot het vonnis van 30 december 2008 heeft geleid. De enkele stelling van de opgeëiste persoon dat hij niet aanwezig is geweest, is onvoldoende om het uitgangspunt van het vertrouwensbeginsel te verlaten. Het verweer van de verdediging wordt verworpen.

De uitvaardigende justitiële autoriteit heeft de feiten niet aangeduid als feiten waarvoor het vereiste van toetsing van dubbele strafbaarheid niet geldt. Overlevering kan in dat geval alleen worden toegestaan indien voldaan wordt aan de in artikel 7, eerste lid, onder a, 2e OLW gestelde eisen.

De rechtbank is van oordeel dat op het feit dat aan het vonnis van 27 maart 2008 (VIII K 2187/07) ten grondslag ligt naar Nederlands recht niet een vrijheidsstraf met een maximum van ten minste twaalf maanden is gesteld. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

Op grond van artikel 11, zesde lid, van de Opiumwet is artikel 11, tweede lid, van de Opiumwet niet van toepassing op het opzettelijk aanwezig hebben van een hoeveelheid hennep of hasjiesj van ten hoogste dertig gram. Op dergelijke feiten is op grond van artikel 11, eerste lid, van de Opiumwet telkens slechts hechtenis van ten hoogste één maand gesteld (zie bijv. Rb. Amsterdam 27 april 2012, ECLI:NL:RBAMS:2012:BW8965). Verder is de rechtbank, anders dan de officier van justitie, van oordeel dat de opgeëiste persoon 2,97 gram paddo’s voor eigen gebruik in bezit heeft gehad. Paddo’s vallen onder lijst II van de Opiumwet. Op grond van artikel 11, zevende lid, van de Opiumwet is artikel 11, tweede lid, van de Opiumwet niet van toepassing op het opzettelijk aanwezig hebben van een geringe hoeveelheid, bestemd voor eigen gebruik, van de in lijst II van de Opiumwet opgesomde middelen.

Gelet op het voorgaande zal de rechtbank de overlevering voor dit feit, het bezit van 4,36 gram marihuana en het bezit van 2,97 gram paddo’s, weigeren.

De rechtbank stelt vast dat het feit dat aan het vonnis van 30 december 2008 (II K 872/08) ten grondslag ligt en waarvoor overlevering wordt verzocht, zowel naar het recht van Polen als naar Nederlands recht strafbaar is en dat op dit feit in beide staten een vrijheidsstraf met een maximum van ten minste twaalf maanden is gesteld.

Dit feit levert naar Nederlands recht op:

Opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 3 onder C van de Opiumwet gegeven verbod.

De artikelen 3 en 11 van de Opiumwet en 2, 5 en 7 van de OLW.