Het spoedeisend belang is met de aard van de vorderingen gegeven.

Gedaagde betwist niet dat de verplaatsing van de beslagen inventaris is verhinderd. Het Gerecht heeft van deze blokkade ter zitting ook een foto gezien. Van de blokkade dient het Gerecht dus uit te gaan.

Terecht stelt eiseres dat, nu geen sequestratie is verzocht, zij de inventaris mag aanwenden zoals haar goed dunkt, mits zij de goederen maar niet aan het beslag onttrekt. Gesteld noch gebleken is dat daarvan sprake is; eiseres is voornemens de inventaris te gebruiken voor een nieuw te openen restaurant.

Gedaagde stelt dat zij daags na de blokkade op 26 mei 2016 besloten heeft dat de inventaris mag worden verplaatst, mits deze op het Nederlandse gedeelte van Sint Maarten blijft en de directeur persoonlijk aansprakelijk is als er goederen verdwijnen. Eiseres stelt dat zij niettemin recht en belang heeft bij een veroordeling als verzocht zodat zij zekerheid heeft dat zij de inventaris kan blijven aanwenden ten behoeve van haar bedrijfsexploitatie. Het Gerecht volgt dit standpunt nu immers gedaagde onrechtmatig heeft gehandeld door de verhuizing te verhinderen. De eerste voorwaarde van gedaagde spreekt voor zich omdat deze uit de wet volgt. De tweede voorwaarde is niet op de wet gebaseerd en is dus ten onrechte voorgesteld.

Een en ander betekent dat het gevorderde verbod met dwangsommen kan worden toegewezen, zoals hieronder is vermeld.

De vordering ter zake gederfde omzet wordt afgewezen omdat deze wordt betwist en in kort geding moeilijk te begroten is.

De vordering ter zake verhuiskosten wordt toegewezen nu duidelijk is dat gedaagde door de blokkade twee maal een verhuisbedrijf moet inschakelen en dus dubbele kosten heeft. Het bedrag van USD 600,00 komt het Gerecht redelijk voor.

Als in het ongelijk gestelde partij dient gedaagde in de proceskosten te worden veroordeeld.