Na het tussenvonnis zijn zijdens partijen bewijsstukken overgelegd waaruit blijkt dat de bankenclausule ten behoeve van CMB is vervallen. Boogaard kan derhalve bevrijdend aan eiser betalen.

In de akte na tussenvonnis heeft gedaagde alsnog een verweer gevoerd tegen de uitkering der schadepenningen. Eiser claimt onder overlegging van de toepasselijke polisvoorwaarden de nieuwwaarde van de auto. Gedaagde stelt, zich beroepende op de polisvoorwaarden, dat de uitkering van de schadepenningen niet eerder zal plaatsvinden dan nadat de verzekerde de keuringskaart en het verzekeringsbewijs heeft overgedragen aan de maatschappij. Dit heeft hij tot op heden niet gedaan.

Het gerecht passeert dit verweer als tardief gevoerd. Gedaagde heeft niet uitgelegd waarom zij dit verweer nu pas voert en wat haar belang is bij het alsnog verkrijgen van deze documenten.

Gedaagde heeft voorts nog aangevoerd dat eiser geen bewijs heeft overgelegd dat hij kosten voor vervangend vervoer heeft gemaakt, die voor vergoeding onder de polis in aanmerking genomen kunnen worden, terwijl de polisvoorwaarden zulks wel voorschrijven. Eiser heeft hierop niet gereageerd. Het gerecht heeft ook overigens geen rekening of ander bewijs gevonden dat eiser kosten heeft gemaakt voor vervangend vervoer. Gedaagde kan niet worden gehouden schade te vergoeden die niet is geleden. De vordering zal in zoverre worden afgewezen.

Tot slot heeft gedaagde verzocht om – gelet op het restitutierisico - in geval van veroordeling het vonnis niet uitvoerbaar bij voorraad te verklaren of althans om als voorwaarde zekerheidstelling te stellen. Het gerecht ziet daartoe geen aanleiding. De aard van de rechtsverhouding tussen partijen brengt mee dat het restitutierisico bij gedaagde als verzekeraar behoort te liggen.

Gedaagde zal als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de kosten van de procedure aan de zijde van eiser.