Als grondslag voor een herziening kan, voor zover hier van belang, krachtens het eerste lid aanhef en onder c van art. 457 Sv slechts dienen een door bescheiden gestaafd gegeven dat bij het onderzoek op de terechtzitting aan de rechter niet bekend was en dat het ernstige vermoeden wekt dat indien dit gegeven bekend zou zijn geweest, het onderzoek van de zaak zou hebben geleid hetzij tot een vrijspraak van de gewezen verdachte, hetzij tot een ontslag van alle rechtsvervolging, hetzij tot de niet-ontvankelijkverklaring van het openbaar ministerie, hetzij tot de toepassing van een minder zware strafbepaling.

De aanvraag berust op de stelling dat het Hof niet de terbeschikkingstelling van de aanvrager zou hebben gelast indien het had kennisgenomen van het bij de aanvraag gevoegde 'rapport psychodiagnostisch onderzoek' van maart/juni 2015, opgesteld door de orthopedagoog C. Fonville, waarvan de uitkomst is - kort gezegd - dat de aanvrager weliswaar een 'laag begaafd intelligentieniveau' heeft maar niet lijdt aan autisme. De juistheid van die stelling kan echter in het midden blijven omdat de uitkomst van dat rapport niet ertoe zou hebben geleid dat het Hof tot een van de in 3.1 genoemde beslissingen zou zijn gekomen, maar hooguit zou hebben afgezien van het opleggen van de maatregel van terbeschikkingstelling.

Het in de aanvraag gestelde behelst derhalve niets wat kan worden aangemerkt als een beroep op een gegeven als hiervoor onder 3.1 vermeld. De aanvraag kan daarom - gelet op de art. 460, tweede lid, en 465, eerste lid, Sv - niet worden ontvangen.