Parketnummer: 24-000259-08

Parketnummer eerste aanleg: 19-621906-07

[verdachte],

geboren op [1981] te [geboorteplaats],

wonende te [woonplaats], [adres],

Het vonnis waarvan beroep

De politierechter in de rechtbank Assen heeft de verdachte bij het vonnis wegens misdrijven veroordeeld tot een straf, zoals in dat vonnis omschreven.

Gebruik van het rechtsmiddel

De verdachte is op de voorgeschreven wijze en tijdig in hoger beroep gekomen.

Het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep, alsmede het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

De vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof verdachte ten aanzien van de onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde feiten zal veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van twee maanden, met aftrek van de door verdachte in verzekering doorgebrachte tijd.

De beslissing op het hoger beroep

Het hof zal het vonnis vernietigen en opnieuw recht doen.

Tenlastelegging

Aan dit arrest is gehecht een fotokopie van de inleidende dagvaarding. De inhoud van de tenlastelegging wordt geacht hier te zijn overgenomen.

Bewezenverklaring

(zie de aangehechte, uitgestreepte tenlastelegging)

Kwalificatie

Het bewezen verklaarde levert respectievelijk op de misdrijven:

onder 1. en 2. telkens:

opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2, onder C van de Opiumwet gegeven verbod;

onder 3.

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid van de Wet wapens en munitie.

Strafbaarheid

Het hof acht verdachte strafbaar. Strafuitsluitingsgronden worden niet aanwezig geacht.

Strafmotivering

Het hof heeft gelet op de aard en de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder de feiten zijn begaan en de persoon van verdachte. Het hof heeft hierbij in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

Verdachte, die ten tijde van de onderhavige feiten nog maar relatief kort vrij was nadat hij een lange vrijheidsstraf had ondergaan, is zowel op het gebied van de Opiumwet als op het gebied van de Wet wapens en munitie reeds eerder veroordeeld. De hoeveelheden drugs die in het onderhavige geval op verdachte werden aangetroffen duiden erop dat een en ander niet slechts voor eigen gebruik was. Daar komt bij dat verdachte ter terechtzitting van het hof heeft verklaard dat hij de drugs in zijn bezit had omdat hij geen inkomen had en hij "toch aan geld moest komen".

Het hof acht onder deze omstandigheden de door de eerste rechter opgelegde straf passend en geboden en het vindt in hetgeen verdachte en zijn raadsvrouw daarover hebben aangevoerd geen aanleiding om van deze straf af te wijken.

Toepassing van wetsartikelen

Het hof heeft gelet op de artikelen 57 en 63 van het Wetboek van Strafrecht, de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet en de artikelen 26 en 55 van de Wet wapens en munitie.

De uitspraak

HET HOF,

RECHT DOENDE OP HET HOGER BEROEP: