Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van

10 maart 2020 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

Namens de verdachte is hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de raadsvrouw naar voren is gebracht.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot dezelfde straf als door de rechter in eerste aanleg opgelegd.

Het hof verenigt zich met het vonnis waarvan beroep en zal dit derhalve bevestigen met dien verstande dat het hof het in hoger beroep gevoerde strafmaatverweer bespreekt.

De raadsvrouw heeft ter terechtzitting in hoger beroep verzocht om rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Zij heeft verzocht de verdachte een gevangenisstraf van 35 maanden op te leggen in plaats van de door de rechtbank opgelegde gevangenisstraf van 38 maanden. De raadsvrouw heeft verder aangevoerd dat de verdachte bij een gevangenisstraf van 35 maanden op enig moment in aanmerking komt voor strafonderbreking.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het invoeren van 5 kilogram cocaïne. Het hof ziet, met de advocaat-generaal, in de persoonlijke omstandigheden van de verdachte geen aanleiding af te wijken van een gevangenisstraf van 38 maanden die door rechters bij het invoeren van een dergelijke hoeveelheid cocaïne doorgaans wordt opgelegd en in de Oriëntatiepunten voor Straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht wordt genoemd. Het door de raadsvrouw aangedragen argument inzake strafonderbreking vormt geen bijzondere omstandigheid op grond waarvan in het geval van de verdachte zou moeten worden afgeweken van de gebruikelijke gevangenisstraf.