Het verzoekschrift is tijdig ter griffie van dit hof ingediend.

De zaak met voormeld parketnummer is geëindigd zonder oplegging van straf of maatregel en zonder dat toepassing is gegeven aan artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht. Het op 10 februari 2016 op tegenspraak gewezen arrest in die zaak is inmiddels onherroepelijk geworden.

De voorzitter is van oordeel dat gronden van billijkheid aanwezig zijn voor toekenning van een vergoeding ter zake van de kosten van rechtsbijstand ten behoeve van de zaak.

Anders is dat echter wat betreft de bij de verzoeker in rekening gebrachte reiskosten en reistijd van de advocaat van de verzoeker. Het hof wil wel aannemen dat er zoveel tijd met het reizen ten behoeve van de zaak van de verzoeker gemoeid is geweest, maar acht het niet billijk dat de kosten daarvan in volle omvang voor rekening van de Staat zouden moeten komen. Het staat de verzoeker uiteraard vrij om zich te laten bijstaan door een advocaat van zijn keuze. Evenzeer is het begrijpelijk dat dit een advocaat is met (bijzondere) kennis van het verkeersrecht ten aanzien van snelheidsovertredingen, gelet op het karakter van het verwijt dat de verzoeker werd gemaakt. Niet valt echter in te zien dat een advocaat met gelijke kwalificaties niet dichter bij Amsterdam, de plaats waar het hoger beroep van de zaak van de verzoeker door het gerechtshof Amsterdam werd behandeld, zou zijn te vinden. Nu de verzoeker er desalniettemin voor heeft gekozen zich in deze te laten bijstaan door een in Breda gevestigde advocaat, is het billijk dat een deel van de bij de verzoeker in rekening gebrachte reiskosten en reistijd van die advocaat voor rekening van de verzoeker blijft. De voorzitter zal daarom de verzochte vergoeding matigen en slechts toewijzen tot een bedrag van € 1.256,95 (het verzochte honorarium betrof € 1.280,00 minus de reistijd à 1,5 uren maal € 200,00 per uur = € 980,00, vermeerderd met 6% kantoorkosten= € 1.038,80, vermeerderd met 21% BTW= € 1.256,95). De reistijd is daarbij gematigd tot 1 uur.

De voorzitter zal toewijzen het op artikel 591a Sv gebaseerde verzoek van de advocaat tot het verkrijgen van een vergoeding uit ’s Rijks kas ter zake van de kosten van rechtsbijstand voor het opstellen en indienen (en derhalve niet toelichten) van het onderhavige verzoekschrift ten bedrage van € 280,00, zijnde het geldende standaardbedrag.