Bij besluit van 22 november 2012 (bestreden besluit) heeft appellant het bezwaar tegen het besluit van 27 augustus 2012 ongegrond verklaard.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank, met bepalingen over griffierecht en proceskosten, het beroep tegen het bestreden besluit gegrond verklaard en dat besluit vernietigd. Daartoe heeft de rechtbank overwogen dat appellant in het bestreden besluit niet is ingegaan op de bezwaargronden van betrokkene die gaan over het huisbezoek. Volgens de rechtbank heeft appellant eerst ter zitting het bestreden besluit toereikend gemotiveerd. De rechtbank heeft vervolgens geoordeeld dat de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit in stand kunnen blijven.

3. Appellant heeft zich tegen de aangevallen uitspraak gekeerd. Hiertoe heeft appellant aangevoerd dat de rechtbank het beroep ten onrechte gegrond heeft verklaard, aangezien in het bestreden besluit wel degelijk is ingegaan op de bezwaargronden met betrekking tot het huisbezoek. Verzocht wordt het beroep alsnog ongegrond te verklaren en de proceskostenveroordeling te laten vervallen.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

Anders dan de rechtbank heeft overwogen blijkt uit de gedingstukken, met name het advies van de commissie bezwaarschriften, dat appellant in het bestreden besluit is ingegaan op de bezwaargronden met betrekking tot het huisbezoek. Dat pagina 2 van het advies aanvankelijk niet was meegezonden doet aan het vorenstaande niet af. De rechtbank heeft derhalve ten onrechte het beroep tegen het bestreden besluit gegrond verklaard.

Uit het voorgaande vloeit voort dat het hoger beroep van appellant slaagt. Omwille van de duidelijkheid zal de Raad de aangevallen uitspraak geheel vernietigen en doende wat de rechtbank zou behoren te doen het beroep ongegrond verklaren.