1.1. Appellante ontving vanaf 15 februari 2005 bij stand naar de norm voor gehuwden

ingevolge de Wet werk en bijstand (WWB). Van 17 mei 2005 tot 28 augustus 2005

ontving zij bijstand naar de norm voor een alleenstaande ouder en per 28 augustus 2005

opnieuw naar de norm voor gehuwden, omdat zij een gezamenlijke huishouding voerde

met [T.]. Uit de relatie tussen appellante en [T.] is op 30 december 2005 een kind geboren. Op een heronderzoeksformulier van 6 juni 2006 heeft appellante aangegeven dat haar relatie met [T.] op 11 mei 2006 is beëindigd.

Bij een huisbezoek op 12 juni 2006 is geconstateerd dat [T.] nog steeds in de

woning van appellante verbleef. Naar aanleiding van een huisbezoek op 21 juni 2006

heeft het College besloten om de bijstand aan appellante vanaf die datum voort te zetten

naar de norm voor een alleenstaande ouder.

1.2. Omdat twijfels bleven bestaan aan de juistheid van de opgegeven gezinssituatie, heeft

de Afdeling sociale recherche van de gemeente Bergen op Zoom een onderzoek ingesteld

naar de rechtmatigheid van de aan appellante verleende bijstand. In dat kader is

dossieronderzoek gedaan, is diverse instanties om inlichtingen verzocht, zijn in de periode

van 24 oktober 2006 tot en met 13 maart 2007 waarnemingen verricht, is op 29 maart

2007 een huisbezoek gebracht aan de woning van appellante en zijn appellante en

[T.] verhoord. De bevindingen van dat onderzoek zijn neergelegd in een rapport van

10 april 2007. De onderzoeksresultaten zijn voor het College aanleiding geweest om bij

besluit van 15 april 2007 de bijstand met ingang van 1 februari 2007 te herzien (lees: in te

trekken), de over de periode van 1 februari 2007 tot 1 maart 2007 gemaakte kosten van

bijstand tot een bedrag van € 993,42 van appellante terug te vorderen en een maatregel op

te leggen van € 100,--. Met ingang van 7 mei 2007 is aan appellante opnieuw bijstand

toegekend naar de norm voor een alleenstaande ouder.

1.3. Bij besluit van 14 juli 2008 heeft het College het bezwaar tegen het besluit van

15 april 2007 ongegrond verklaard. De besluitvorming berust op de overweging dat

appellante gedurende de periode van 1 februari 2007 tot 7 mei 2007, zonder daarvan aan het College melding te hebben gemaakt, een gezamenlijke huishouding heeft gevoerd met [T.].

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het besluit van 14 juli

2008 ongegrond verklaard.

4.1. Tussen partijen is alleen in geschil of de bijstand van appellante terecht is

ingetrokken op de grond dat zij gedurende de periode van 1 februari 2007 tot 7 mei 2007 een gezamenlijke huishouding heeft gevoerd met [T.].

4.2. Aangezien vaststaat dat uit de relatie van appellante en [T.] een kind is geboren

en zij bovendien tot 21 juni 2006 voor de verlening van bijstand als gehuwden zijn

aangemerkt, is voor de beantwoording van de vraag of in de in geding zijn de periode

sprake was van een gezamenlijke huishouding bepalend of appellante en [T.] hun

hoofdverblijf hadden in dezelfde woning.

4.3. Voor de vraag waar iemand zijn hoofdverblijf heeft, moet naar vaste rechtspraak de

feitelijke woonsituatie doorslaggevend worden geacht. De motieven van de betrokkenen

en de aard van hun onderlinge relatie zijn daarbij niet van belang. Aan de mogelijkheid

dat appellante [T.] uit angst voor hem in haar woning toeliet kan dan ook geen

doorslaggevende betekenis wordt toegekend.

4.4. Naar het oordeel van de Raad bieden de onderzoeksresultaten, zoals die blijken uit de

rapportage van de sociale recherche van 10 april 2007, voldoende grondslag voor de

conclusie dat [T.] in de in geding zijnde periode zijn hoofdverblijf had in de woning

van appellante. De Raad heeft hierbij met name in aanmerking genomen de resultaten van

de verrichte waarnemingen, de bevindingen bij het huisbezoek in de woning van

appellante op 29 maart 2007 - waarbij onder meer kleding, schoeisel, een computer, een

bureau, alsmede persoonlijke papieren van [T.] zijn aangetroffen - en de door

appellante op 29 maart 2007 afgelegde verklaring dat [T.] in oktober/november 2006 weer bij haar is komen douchen en vanaf begin februari 2007 weer in haar woning is komen wonen en daar elke nacht slaapt.

4.5. De Raad acht het niet aannemelijk dat deze door appellante ondertekende verklaring,

die steun vindt in de resultaten van de verrichte waarnemingen en de tijdens het

huisbezoek aangetroffen situatie, onder ontoelaatbare druk is afgelegd, onjuist is of om

een andere reden buiten beschouwing moeten blijven. De Raad voegt daaraan nog toe dat

[T.] de verklaring van appellante en de bevindingen bij het huisbezoek heeft onderschreven, en alleen ontkent dat hij in de woning van appellante slaapt en dat sprake zou zijn van samenwonen.

4.6. De Raad is voorts, met appellante, van mening dat het besluit van 14 juli 2008

summier is gemotiveerd. Nu daarin wel is verwezen naar de onderzoeksresultaten en

appellante - in ieder geval in de beroepsfase - de beschikking heeft gekregen over de

rapportage van 10 april 2007 waarin deze onderzoeksresultaten zijn neergelegd, kan

evenwel niet worden geconcludeerd dat zij door dit motiveringsgebrek in haar verdediging is geschaad, zodat de Raad hieraan geen consequenties zal verbinden.

4.7. De vraag of [T.] - die blijkens de verklaring van appellante overigens ten minste

€ 1.300,-- netto per maand verdiende - al dan niet over voldoende middelen beschikte om

mede in het levensonderhoud van appellante te voorzien, is hier niet van belang. Vanwege

het bestaan van een gezamenlijke huishouding was appellante immers niet als zelfstandig

subject van bijstand aan te merken, zodat de bijstand naar de norm voor een

alleenstaande ouder terecht op die grond is ingetrokken.

4.8. Uit het vorenstaande vloeit voort dat het hoger beroep niet slaagt, zodat de

aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.