2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard. De rechtbank heeft daarbij overwogen het onderzoek van de verzekeringsartsen naar de medische gesteldheid en belastbaarheid van appellante voldoende zorgvuldig te achten. Naar het oordeel van de rechtbank beschikten de verzekeringsartsen over een volledig beeld van de gezondheidstoestand van appellante op datum in geding, 26 oktober 2006, en waren zij voldoende op de hoogte van de door appellante gestelde klachten. De verzekeringsartsen hebben de door neuroloog J.P.L. van der Plas overgelegde medische informatie en de overige informatie in het dossier bestudeerd en naar het oordeel van de rechtbank voldoende meegewogen bij hun beoordeling met betrekking tot de belastbaarheid van appellante. Naar het oordeel van de rechtbank hebben zij voorts voldoende gemotiveerd dat er bij appellante op datum in geding geen sprake is van volledige arbeidsongeschiktheid op medische gronden; evenmin was het de rechtbank gebleken dat de verzekeringsartsen onvoldoende beperkingen hebben aangenomen in de FML van 21 september 2006.

Met betrekking tot de arbeidskundige grondslag van het bestreden besluit heeft de rechtbank vastgesteld dat de (bezwaar)arbeidsdeskundige bij de beoordeling van de passendheid van de functies alle signaleringen heeft toegelicht. Gelet op deze toelichting was de rechtbank ervan overtuigd dat de geselecteerde functies van inpakker, productiemedewerker industrie en productiemedewerker papier, karton en drukkerij voor appellant geschikt te achten zijn.

3.1. De Raad, oordelend over hetgeen namens appellante tegen de aangevallen uitspraak is aangevoerd, overweegt het volgende.

De gronden in beroep vormen een herhaling van de gronden die reeds in bezwaar en in eerste aanleg zijn aangevoerd. De Raad verenigt zich met het ter zake gegeven oordeel van de rechtbank en onderschrijft de daaraan de door de rechtbank in 2.3 tot en met 2.5 ten grondslag gelegde overwegingen. De eerst in hoger beroep aangevoerde grond van appellante dat zij zich aangewezen acht op een urenbeperking tot maximaal 15 uur per week heeft appellante niet met nadere medische gegevens onderbouwd. Derhalve ziet de Raad geen aanleiding tot een andersluidend oordeel dan de rechtbank te komen.