Uitspraken

Voordat de rechtbank toekomt aan de behandeling van het inhoudelijke geschil, dient de rechtbank ambtshalve de ontvankelijkheid van het bezwaar- en beroepschrift te toetsen. Het procesdossier roept naar het oordeel van de rechtbank in dit verband alleen twijfels op ten aanzien van de tijdigheid van het bezwaarschrift gericht tegen de inhouding van loonheffing in de maanden januari en februari.

De rechtbank overweegt dat, zoals partijen ter zitting hebben bevestigd, de loonheffingen op 25 januari 2018 en 25 februari 2018 zijn ingehouden. Gelet hierop eindigde de bezwaartermijn op donderdag 8 maart 2018 respectievelijk maandag 9 april 2018 (zie de artikelen 6:7 en 6:9 van de Awb en artikel 22j van de Algemene wet inzake rijksbelastingen). Het op 30 april 2018 gedagtekende bezwaarschrift is op 4 mei 2018 door de inspecteur ontvangen. Dit bezwaarschrift is dus voor wat betreft de op 25 januari 2018 en 25 februari 2018 ingehouden loonheffing na afloop van de termijn ontvangen.

Op grond van artikel 6:11 van de Algemene wet bestuursrecht blijft niet-ontvankelijkverklaring wegens termijnoverschrijding achterwege indien redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is geweest. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende geen feiten en omstandigheden gesteld die tot een dergelijk oordeel zouden kunnen leiden.

Het voorgaande leidt tot de slotsom dat de inspecteur de bezwaren gericht tegen de op 25 januari 2018 en 25 februari 2018 ingehouden loonheffing wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk had moeten verklaren. De rechtbank zal daarom de beroepen gericht tegen de uitspraken op de bezwaren tegen de op 25 januari 2018 en 25 februari 2018 ingehouden loonheffing gegrond verklaren en de bezwaren alsnog niet-ontvankelijk verklaren.

Artikel 18 “Pensioenen, lijfrenten, sociale zekerheidsuitkeringen en alimentatieuitkeringen” van het Verdrag luidt voor zover hier van belang als volgt:

1.

a. Onder voorbehoud van de bepalingen van artikel 19, paragraaf 2, zijn pensioenen en andere soortgelijke beloningen betaald aan een inwoner van een verdragsluitende Staat ter zake van een vroegere dienstbetrekking, alsmede lijfrenten en uitkeringen — al dan niet periodiek — uit pensioensparen, pensioenfondsen en groepsverzekeringen betaald aan een inwoner van een verdragsluitende Staat, slechts in die Staat belastbaar.

b. Pensioenen en andere al dan niet periodieke uitkeringen die worden betaald ter uitvoering van de sociale wetgeving van een verdragsluitende Staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende Staat zijn slechts in de laatstbedoelde Staat belastbaar.

2.

a. wat betreft inkomstenbestanddelen als bedoeld in paragraaf 1, subparagraaf a, de aanspraak op dat inkomstenbestanddeel in de verdragsluitende Staat waaruit het afkomstig is van belasting is vrijgesteld, dan wel de bijdragen die daarvoor zijn betaald aan het pensioenfonds, pensioenspaarfonds of de vennootschap die het inkomstenbestanddeel verschuldigd is, in het verleden bij het bepalen van het in die Staat belastbare inkomen in aftrek zijn gebracht, dan wel anderszins in het verleden in die Staat in aanmerking zijn gekomen voor fiscale faciliëring; en

b. wat betreft inkomstenbestanddelen als bedoeld in paragraaf 1, subparagrafen a en b, dat inkomstenbestanddeel in de verdragsluitende Staat waarvan de genieter ervan inwoner is niet tegen het algemeen van toepassing zijnde belastingtarief voor inkomsten verkregen uit niet zelfstandige beroepen, dan wel het brutobedrag van dit inkomstenbestanddeel voor minder dan 90 percent, in de belastingheffing wordt betrokken.

Tussen partijen is in geschil of de inspecteur het pensioen mag belasten op grond van artikel 18, tweede lid, van het Verdrag. Daarbij is tussen partijen uitsluitend in geschil of ten aanzien van het pensioen onderdeel a van dit tweede lid van toepassing is. Tussen partijen is niet in geschil dat aan de overige in dit tweede lid gestelde voorwaarden voor het belasten van het pensioen in Nederland is voldaan.

Belanghebbende stelt dat hij de pensioenpremies die hij heeft betaald aan het pensioenfonds in het verleden nimmer op zijn in Nederland belastbare inkomen in aftrek heeft gebracht, omdat dit volgens zijn belastingadviseur voor hem als buitenlands belastingplichtige niet mogelijk was en het voor hem toepasselijke zogenoemde C-biljet daarvoor ook geen mogelijk bood. Evenmin kon hij volgens zijn belastingadviseur deze aan een Nederlands pensioenfonds betaalde premies op zijn in België belastbare inkomen in aftrek brengen. Belanghebbende ging er van uit dat, nu de pensioenpremies niet in aanmerking kwamen voor fiscale faciliëring, over het pensioen geen belastingheffing zou plaatsvinden. Als het al mogelijk zou zijn geweest om de pensioenpremies in aftrek te brengen, dan zou belanghebbende dat in België gedaan hebben. Belanghebbende stelt dat het voor hem onmogelijk is en dat het ook niet van hem kan worden verlangd om ter zake bewijsstukken over te leggen uit de periode van vóór 2001.

De inspecteur stelt dat de fiscale faciliëring van de pensioenpremies in de loonsfeer moet hebben plaatsgevonden. Uit het bij 2.13 bedoelde pensioenreglement volgt namelijk dat belanghebbende Nederlands loon uit dienstbetrekking heeft genoten. Dit volgt ook uit de aanslag IB/PVV voor het jaar 2001.

De rechtbank overweegt dat het heffingsrecht over het pensioen volgens de hoofdregel van artikel 18 van het Verdrag is toegewezen aan België. Als uitzondering op deze hoofdregel mag het pensioen in Nederland worden belast, indien aan de in het tweede lid van artikel 18 van het Verdrag bepaalde voorwaarden wordt voldaan. Naar het oordeel van de rechtbank rust op de inspecteur, die het pensioen op grond van deze uitzonderingsregel in Nederland wenst te belasten, de last te bewijzen dat aan die voorwaarden is voldaan. Dit brengt mee dat de inspecteur in dit geval aannemelijk dient te maken dat ten aanzien van het pensioen onderdeel a van dit tweede lid van toepassing is.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur niet aan de op hem rustende bewijslast voldaan. Bij dit oordeel betrekt de rechtbank dat belanghebbende geloofwaardig heeft verklaard dat hij de pensioenpremies in de sfeer van de inkomstenbelasting in het verleden niet op zijn in Nederland belastbare inkomen in aftrek heeft gebracht (zie bij 4.7). De rechtbank wijst er verder op dat de omstandigheid dat belanghebbende Nederlands loon uit dienstbetrekking heeft genoten niet zonder meer de conclusie kan rechtvaardigen dat in de loonsfeer fiscale faciliëring van de pensioenpremies moet hebben plaatsgevonden. Overige feiten en omstandigheden die hierop zouden kunnen wijzen heeft de inspecteur gesteld, noch aannemelijk gemaakt. Evenmin heeft de inspecteur aannemelijk gemaakt dat in het verleden de aanspraak op het pensioen in Nederland van belasting was vrijgesteld.

Het voorgaande leidt tot de slotsom dat ten onrechte loonheffing is ingehouden op het pensioen. De rechtbank zal de beroepen gericht tegen de uitspraken op de bezwaren tegen de inhouding van loonheffing over de maanden maart en april 2018 gegrond verklaren en die uitspraken op bezwaren vernietigen. De rechtbank zal de inspecteur gelasten de over de maanden maart en april 2018 ingehouden loonheffing aan belanghebbende terug te geven.