Uitspraken

Aanleiding van het onderzoek

Op 3 januari 2017 werd door aangeefster [naam 12] aangifte gedaan namens [naam 13] en [naam 14] , beide gevestigd te Oosterland. Zij verklaarde dat haar partner, de directeur van beide genoemde bedrijven (hierna: [naam 7] ), op 2 december 2016 een e-mailbericht had ontvangen waarvan hij dacht dat het afkomstig was van de [naam 23] .1 In deze e-mail stond vermeld dat nog een oude betaalpas gebruikt werd. Er zou inmiddels een nieuwe, veiligere, betaalpas zijn die nu nog kosteloos zou kunnen worden aangevraagd. In de e-mail stond een link waarop geklikt kon worden om de nieuwe betaalpas aan te vragen.2

[naam 7] heeft omstreeks 14 december 2016 op de link geklikt. Op het moment dat hij probeerde in te loggen met de [naam 30] werd hij gebeld door een vrouwelijke medewerker van de [naam 23] . Zij vertelde hem dat zij zag dat hij probeerde in te loggen en bood haar hulp aan. De nieuwe pas werd twee dagen later bezorgd. Op 28 december 2016 kwam er een e-mail van de [naam 23] waarin melding werd gemaakt van de aanvraag van een nieuwe betaalpas. Deze pas is nooit aangekomen. Op 2 januari 2017 wilde [naam 7] inloggen op de rekeningen, maar dit bleek niet mogelijk met de pas van [naam 13] Met de pas van de [naam 14] lukte dit wel, waarna hij zag dat er grote bedragen van de rekeningen waren gehaald.3 Uit de details van de transacties blijkt dat er onder andere betalingen aan de [naam 24]4, [naam 26]5, [naam 27]6, [naam 25]7 en [naam 28] zijn gedaan.8

Technische gegevens servers

De door [naam 7] ontvangen e-mail is overgedragen aan de politie en werd op 4 januari 2017 onderzocht. Uit de header van de e-mail kan worden afgeleid dat deze verzonden is vanuit een vps server, te weten: “ [naam server] ”.9 Aan de leverancier van deze server, [naam 16] , is verzocht om de gegevens van de huurder van deze server te verstrekken. Via de payment service provider van [naam 16] ( [naam 17] ) werd gezien dat er, met één en dezelfde iPhone, betalingen werden verricht voor dit account, maar ook voor tien anderen. Onder deze tien bevonden zich de accounts [naam 18] , [naam 19] , [naam 20] .10 Aan [naam 16] is verzocht een kopie van de servers te verstrekken voor nader onderzoek. Op de server van account ‘ [naam 18] ’ stond [naam 21] geïnstalleerd. Daarnaast was het programma ‘ [naam 22] ’ geïnstalleerd. Een licentie voor dit programma, noodzakelijk om een e-mail ineens naar tienduizenden e-mailadressen te sturen, werd afgegeven aan [e-mailadres 1] .

In [naam 22] stonden twee adreslijsten: “TEST” en “1”.

De lijst “Test” bevatte 3 e-mailadressen, waaronder [e-mailadres 2] .

De lijst “1” bevatte 79.812 e-mailadressen van voornamelijk Nederlandse gebruikers.

In de documentmap “downloads” bevond zich een bestand genaamd 5.txt. De inhoud was gelijk aan de lijst “1”.

Voor het versturen van e-mails via [naam 22] stond het volgende ingesteld:

Verstuurder: [e-mailadres 3]

Naam van verstuurder: [naam 23]

Onderwerp: Onze nieuwe dienstverlening voor 2017 staat klaar voor gebruik

De vanuit [naam 22] verstuurde berichten gingen over het aanvragen van een nieuwe betaalpas en hadden de huisstijl van de [naam 23] . De e-mail bevatte een verkorte URL.11

Op de accounts [naam 19]12 en [naam 20]13 werd een gelijksoortige situatie aangetroffen, maar dan gericht op andere financiële instellingen.

Overeenkomsten in de verzonden e-mails

In de loop van het onderzoek ontvingen aangever [naam 7] (2 december 2016)14, verbalisant [naam 31] (12 april 2017)15, [naam 32] (1 augustus 2017)16, en verbalisant [naam 33] (2 september 2017)17 allen een e-mail die schijnbaar afkomstig was van de [naam 23] . De e-mailberichten hadden dezelfde opbouw qua uiterlijk en de html opmaak in de broncode was gelijk. In alle e-mails stonden verkorte URL’s, die verwezen naar een website die veel gelijkenis vertoonde met die van de [naam 23] .18 Op een van de servers, betrokken bij de phishingwebsite waarnaar gelinkt werd in de e-mail van verbalisant [naam 31] , werd een e-mailbericht gevonden waarin een betaling aan [naam 34] werd geregistreerd. In dat bericht werd als account [e-mailadres 5] gebruikt. Dit e-mail adres werd eerder gebruikt voor het bestellen van goederen via de rekening van aangever [naam 7] .19

Werking van de phishingwebsite

De door verbalisant [naam 31] ontvangen e-mail is nader onderzocht door verbalisant [naam 35] . Hij heeft op de link geklikt, via de domeinnaam het IP-adres en de server achterhaald en deze in beslag genomen. Op deze server vond hij phishing websites, waaronder een gericht op [naam 23] rekeninghouders.20 De werkwijze zoals vervat in de website bestond uit vijf stappen:

Aan de phishingwebsites en het IP adres van de server waren verschillende domeinnamen gekoppeld. Voor ieder van deze domeinen geldt dat er, per genoemde bank, een map was aangemaakt met daarin de gegevens voor het doorsturen van de gephishte gegevens. De hiervoor ingestelde e-mailadressen waren onder andere [e-mailadres 6] en [e-mailadres 2] .

De door een benadeelde ingevoerde gegevens werden opgeslagen in een bestand genaamd 1.txt. Opvallend daarbij is dat er, waar er op de website gevraagd wordt om een pasnummer en pincode, er in het tekstbestand wordt gesproken over een ‘spa’nr en een ‘nip’.26

De door stap 1 en stap 2 verkregen gegevens werden door de ontvanger gebruikt om via een smartphone in te loggen op de [naam 23] . Voor het koppelen van een nieuwe app aan een rekeningnummer is verificatie middels een kleurcode noodzakelijk. Hiervoor zijn de stappen 3 en 4 in de website gebouwd.27

De beheerder van de smartphone heeft nu de volledige controle over de (gekoppelde) rekening(en) van de benadeelde, waardoor er een nieuwe betaalpas kan worden aangevraagd.28

Overige zaaksdossiers (Vari)

Zaaksdossier 2

Op 28 december 2016 ontving aangever [naam 36] een e-mail waarvan hij dacht dat die van de [naam 23] afkomstig was. Er werd hem aangeraden zijn bankpas te vervangen. Hij klikte op de link en vulde zijn gegevens in. Op 6 januari 2017 ontving hij een bevestiging en op 10 januari 2017 kreeg hij een bevestiging van de verhoging van zijn paslimiet. Deze verhoging had hij zelf niet aangevraagd. Na contact met de [naam 23] bleek dat er in Amstelveen op 10 januari 2017 € 1.640,- was opgenomen zonder zijn medeweten.29

Verbalisant [naam 37] heeft de foto’s van deze pintransactie vergeleken met foto’s van een aantal andere pintransacties op 14 januari 2017 en 25 januari 2017, waarbij de moeder van [medeverdachte 1] , mevr. [naam 38] , haar dochter herkent op de beelden van 14 januari 2017. Verbalisant [naam 37] herkent [medeverdachte 1] ook op de andere beelden, mede gelet op de muts en de jas die zij op deze beelden telkens draagt.30

Op 31 oktober 2017 vond er een doorzoeking plaats in de woning van [verdachte] . Daarbij werd, onder andere, een iPhone in beslag genomen, onder beslagnummer B03.01.005.31 In deze telefoon is een afbeelding gevonden, waarop gegevens terug te vinden zijn van aangever [naam 36] , te weten een rekening- en pasnummer.32

Op 31 maart 2017 reageerde aangeefster [naam 39] op een e-mail waarvan zij dacht dat die van de [naam 23] afkomstig was. Zij klikte op de link in de e-mail om een nieuwe pinpas aan te vragen en vulde haar gegevens in op de site. Omdat het niet lukte, sloot zij alles af. Even later werd zij gebeld door een dame die zichzelf [naam 40] noemde. Zij vertelde werkzaam te zijn bij de [naam 23] , stuurde haar een nieuwe e-mail en hielp haar het aanvraagproces te doorlopen. Op 5 april 2017 bleek dat er buiten haar weten om 100 transacties waren gedaan.33 De [naam 23] maakte in haar verzamelaangifte een overzicht van deze overschrijvingen en kwam, na veiligstelling van een aantal bedragen, tot een schadepost van € 29.109,34.34

Uit de aangifte van de [naam 23] blijkt dat er op 31 maart 2017 een vervangende bankpas werd aangevraagd voor de rekening van aangeefster [naam 39] .35

Op 31 oktober 2017 vond er een doorzoeking plaats in de woning van [verdachte] . Daarbij werd, onder andere, een iPhone in beslag genomen, onder beslagnummer B01.02.001.36 In deze telefoon is een afbeelding gevonden, waarop een pinpas op naam van [naam 41] en/of [naam 39] staat afgebeeld.37

Uit de verklaring van [medeverdachte 2] blijkt dat zij eenmaal gehoord heeft dat [medeverdachte 1] een telefoongesprek voerde, waarbij ze zichzelf voorstelde als [naam 40] , medewerkster Service en Veiligheid van de [naam 23] .38

Op 31 oktober 2017 is onder [medeverdachte 1] een laptop in beslag genomen, onder beslagnummer A01.03.00139. Op deze laptop werd een tekstbestand gevonden met daarin een belscript, waarin ‘ [naam 40] ’ een klant helpt om een nieuwe betaalpas aan te vragen.40

Onder zaaksdossier 2 zijn nog meer aangiftes verzameld van personen die melding maken van het leeghalen van de rekening. Nu de werkwijze telkens gelijk was, volstaat de rechtbank hier met een opsomming van de gedupeerden, met verwijzing naar de vindplaats van de aangiftes.

Zaaksdossier 3

Op 9 januari 2017 reageerde aangever [naam 52] , voorzitter van de [naam 53] , op een e-mail waarvan hij dacht dat die van de [naam 23] afkomstig was. Hij klikte op de link om een nieuwe pinpas aan te vragen, maar het aanvraagproces verliep moeizamer dan normaal. Op enig moment werd hij gebeld door een vrouw die vertelde werkzaam te zijn bij de [naam 23] . Zij gaf aan te merken dat het moeizaam verliep en hielp met het doorlopen van het aanvraagproces. Op 16 januari 2017 hoorde aangever dat er voor een totaal van meer dan € 313.000,- aan overschrijvingen waren gedaan zonder medeweten van aangever.50

Op 31 oktober 2017 werd er onder [verdachte] een iPhone in beslag genomen onder beslagnummer B03.01.005. In deze telefoon is een afbeelding gevonden, waarop een bankpas op naam van [naam 52] te zien is.51

Op 31 oktober 2017 is onder [medeverdachte 1] een iMac computer in beslag genomen.52 Op deze iMac werd een back-up van een iPhone 7 aangetroffen, waarop een gesprek stond met “ [verdachte] ” (zijnde verdachte [verdachte] , zie paragraaf 4.3.8) Dit gesprek vond plaats op 9 januari 2017, waarbij er om 10:06 uur door [verdachte] een bericht aan [medeverdachte 1] wordt gestuurd met daarin rekeningnummer, pasnummer, telefoonnummer en e-mailadres van [naam 53] . Om 10:07 uur stuurt [verdachte] : “leb ff” aan [medeverdachte 1] . Om 10:08 en 10:22 uur wordt er met [telefoonnummer 1] gebeld naar het genoemde nummer van [naam 53] .53

Op 13 januari 2017 gaat het gesprek verder over twee of drie ton dat van een katholieke school kan worden weggenomen. Er worden schermafbeeldingen van [naam 23] internetbankieren over en weer gestuurd. Daarbij blijkt dat [medeverdachte 1] de pas heeft, [verdachte] bestellingen plaatst, [medeverdachte 1] de door [verdachte] doorgestuurde kleurcodes scant en [verdachte] de door [medeverdachte 1] geleverde signeercodes invoert.54

Op 14 januari 2017, om 2:36 uur, stuurt [medeverdachte 1] een foto van een pinpas op naam van [naam 59] naar [medeverdachte 1] . Om 2:53 uur zegt [medeverdachte 1] in een spraakbericht aan [verdachte] : “ik ga het zelf opnemen ja. Hij gaat rijden, ik ga opnemen. [verdachte] zoveel risico he”. Een minuut later appt zij [verdachte] : “stuur die adje”. [verdachte] antwoordt: “ [adres 2] .”

Dit betreft een adres van een pinautomaat in Amstelveen. Om 3:10 uur zegt [medeverdachte 1] : “Ik loop nu naar die ATM” en binnen een minuut: “ik heb 4000 op kunnen nemen”.55

De beelden van deze pintransactie zijn in het dossier gevoegd. Op deze beelden wordt [medeverdachte 1] herkend door haar moeder.56

Zaakdossier 4

Op 24 oktober 2017 doet de [naam 23] aangifte ten behoeve van mevr. [naam 60] . Op 22 september 2017 wordt er een nieuwe registratie voor de [naam 23] bankieren app gezien op een mobiel apparaat. Op 9 oktober 2017 wordt er een nieuwe betaalpas aangevraagd en € 0,01 overgemaakt naar [naam 61] . De [naam 23] merkt nog op dat de nieuwe betaalpas is uitgegeven op 11 oktober 2017.57 Op 11 oktober heeft het observatieteam gezien dat [medeverdachte 1] , samen met [medeverdachte 2] , naar Barneveld is gereisd. In de [straatnaam] liep [medeverdachte 2] naar de oprit van nummer 39 , zijnde de woning van mevrouw [naam 60] , en kwam met een voorwerp, gelijkend op een envelop, weer terug.58

[medeverdachte 2] heeft bekend dat zij, samen met [medeverdachte 1] , een pinpas heeft weggehaald op dit adres.59

Op 31 oktober 2017 vond er een doorzoeking plaats in de woning van [verdachte] . Daarbij werd, onder andere, een iPhone in beslag genomen, onder beslagnummer B01.02.001. In deze telefoon is een afbeelding gevonden, waarop de rekeninggegevens van [naam 60] te zien zijn.60

Zaaksdossier 5

Op 5 september 2017 ontving aangever [naam 62] een e-mail waarin stond dat er met succes een nieuwe betaalpas was aangevraagd voor de rekening.61 Waarschijnlijk heeft zijn moeder op een link geklikt in de e-mail die aan hen werd verzonden met daarin het verzoek een nieuwe betaalpas aan te vragen.62 Deze pas werd ontvangen en gebruikt, maar in het weekend van 14 oktober 2017 zijn de rekeningen van aangever leeggehaald.63

Op 31 oktober 2017 vond er een doorzoeking plaats in de woning van [verdachte] . Daarbij werd, onder andere, een iPhone in beslag genomen, onder beslagnummer B01.02.001. In deze telefoon is een afbeelding gevonden, waarop de rekeninggegevens van aangever [naam 62] te zien zijn.64 Ook werd er op deze telefoon een WhatsAppgroep aangetroffen met de naam ‘ [naam 63] ’, aangemaakt door [medeverdachte 1] . [verdachte] geeft aanwijzingen over het bellen van [naam 62] . Er moest een nieuwe pas worden aangevraagd vanwege een technische storing. Als [medeverdachte 1] later vraagt hoe het zit met het ‘adje van 100k’, reageert [verdachte] met een screenshot van de [naam 23] bankieren app.65

Uit de bakengegevens van de auto van [medeverdachte 1] blijkt dat zij op 13 oktober 2017 in Sint Annaparochie, de woonplaats van [naam 62] , was. Ook ziet het observatieteam [medeverdachte 1] over het industrieterrein lopen, tussen de adressen [adressen] .66 Zij belt, op 13-10-2017, met [naam 64] en zegt dat zij op job is, maar dat zij het niet kan pakken. Het zit er wel in, maar zij kan het niet pakken. [medeverdachte 1] zegt dat [naam 112] komt en het gaat pakken. Ook zegt zij dat het vandaag de verjaardag van [verdachte] is.67

Zaaksdossier 6

Op woensdag 18 oktober 2017 wordt door het observatieteam waargenomen dat [medeverdachte 1] , samen met [medeverdachte 2] , naar Waalwijk is gegaan. Om 14:47 uur werd er door een medewerker van [naam 65] iets in de brievenbus gedaan op het adres [adres 3] . Om 14:48 uur liep [medeverdachte 2] naar het perceel en om 14:49 uur zag men dat [medeverdachte 2] bij de brievenbus actief was. Zij stopte een of meerdere voorwerpen onder haar jas en liep terug in de richting van de auto van [medeverdachte 1] .68 Uit de verklaring van [medeverdachte 2] blijkt dat zij die dag uit die brievenbus een pinpas heeft weggenomen.69

Op 31 oktober 2017 is onder [verdachte] een telefoon in beslag genomen onder nummer B01.02.001. In een notitie werden de naam van [naam 54] , in combinatie met [naam 66] en een rekeningnummer van deze B.V. terug gevonden. Dit bedrijf is gevestigd op het adres [adres 3] .70

Zaaksdossier 8

Op 28 oktober 2017 probeerde aangever [naam 67] in te loggen op zijn account voor internetbankieren van de [naam 23] . Nu dit met zijn eigen pas niet lukte, gebruikte hij een online keypass van de [naam 23] . Hij zag dat zijn rekeningen zonder zijn medeweten waren leeggehaald. 71

Op 31 oktober 2017 vond er een doorzoeking plaats in de woning van [verdachte] . Daarbij werd, onder andere, een iPhone in beslag genomen, onder beslagnummer B01.02.001. In deze telefoon is een afbeelding gevonden, waarop de rekeninggegevens van aangever [naam 67] te zien zijn.72 In een andere, onder beslagnummer B01.02.002 in beslag genomen73, telefoon, werd de app “ [naam 68] ” aangetroffen. Via deze app was de mailbox van [e-mailadres 2] te bereiken. In deze mailbox trof men een e-mail van 21 oktober 2017 aan, met daarin het rekening- en pasnummer, de pincode, het telefoonnummer en het e-mailadres van slager [naam 67] .74 Ook werd gezien dat er een WhatsAppgroep werd aangemaakt op 21 oktober 2017, waarbij er gegevens van de slager werden doorgestuurd naar een ander nummer. Tijdens dit chatgesprek werden door de onder [verdachte] in beslag genomen telefoon afbeeldingen gestuurd naar het andere nummer ( [telefoonnummer 2] ), waarbij te zien is dat er toegang is tot de bankieren app onder naam van [naam 67] .75

Op 31 oktober 2017 werd onder [medeverdachte 1] een iPhone in beslag genomen onder goednummer A02.03.00176 Op deze telefoon werd dezelfde conversatie aangetroffen.77 Daarnaast werd gezien dat op 21 oktober 2017 om 12:41 uur gebeld werd naar het telefoonnummer van de slager, met behulp van de Skype app. Op de spraakberichten wordt de stem van [medeverdachte 1] herkend.78 Op 25 oktober registreerde het peilbaken onder de auto van [medeverdachte 1] dat zij in [plaatsnaam] was, vlakbij het adres van [naam 67] .79 [medeverdachte 2] verklaart dat zij met [medeverdachte 1] bij een slagerij is geweest om een pas te onderscheppen.80

Zaaksdossier 9

Op 19 oktober 2017 ontving aangeefster [naam 69] een e-mail, schijnbaar afkomstig van de [naam 23] , waarvan zij vermoedde dat het een phishing e-mail was. Zij verwijderde de e-mail, maar werd diezelfde dag nog gebeld door een man die zei dat hij van de [naam 23] was. Aangeefster is gaan twijfelen over haar bankpas en vroeg online een nieuwe pas aan. Zij heeft deze pas nooit ontvangen. Op 26 oktober 2017 werd tweemaal € 2.000,- gepind van haar rekening en op 28 oktober 2017 vond aangeefster zeven nieuwe bankpassen met pincodes in haar brievenbus. Zij had deze niet aangevraagd. Bovendien bleek, na contact met de bank, dat haar spaarrekening zonder haar medeweten was leeggehaald.81

Op 31 oktober 2017 is, onder beslagnummer B01.02.002, een telefoon in beslag genomen.82 Op deze telefoon werd de app “ [naam 68] ” aangetroffen. Via deze app was de mailbox van [e-mailadres 2] te bereiken. In deze mailbox trof men een e-mail aan met de gegevens van aangeefster [naam 69] . In deze telefoon was ook een chatgesprek te zien met [medeverdachte 1] , waarbij op 19 oktober 2017 de gegevens van [naam 69] met [medeverdachte 1] worden gedeeld. [medeverdachte 1] geeft aan dat ze aan de lijn is en [verdachte] zegt dat hij ‘signeer’ gaat zetten. [medeverdachte 1] maant [verdachte] tot spoed en [verdachte] stuurt twee afbeeldingen naar [medeverdachte 1] waaruit blijkt dat hij toegang heeft tot de rekeningen van aangeefster [naam 69] .83

Op 24 oktober 2017 registreert het peilbaken onder de auto van [medeverdachte 1] dat zij in Warmenhuizen is, in de buurt van het adres van aangeefster [naam 69] .84 Uit de verklaring van [medeverdachte 2] blijkt dat zij een pinpas heeft gestolen uit een brievenbus in Warmenhuizen.85

Op de telefoon van [verdachte] (B01.02.002) wordt op 25 oktober 2017 een chatgesprek aangemaakt met naam ‘gooien’. De tweede deelnemer is [telefoonnummer 2] , welk nummer als gebruiker staat geregistreerd op een onder [medeverdachte 1] in beslag genomen toestel (A02.03.001)86. Door [verdachte] worden diverse afbeeldingen naar [medeverdachte 1] gezonden waarop te zien is dat overboekingen worden gedaan vanaf de rekening van [naam 69] . Ook geeft [verdachte] een overzicht van hetgeen is verdiend.87

Aanleiding onderzoek Willis

Aangeefster [naam 70] , werkzaam voor [naam 71] (Hierna: [naam 71] ), verklaart dat zij op 2 augustus 2017 reageerde op een e-mail waarvan zij dacht dat die van de [naam 23] afkomstig was. In de e-mail stond dat zij een nieuwe bankpas diende aan te vragen. Zij probeerde in te loggen, maar dit mislukte. Later die ochtend werd zij gebeld door een vrouw die zich kenbaar maakte als medewerkster van de [naam 23] . Deze vrouw hielp bij het inloggen en aanvragen van nieuwe passen.88 De [naam 23] heeft, bij monde van aangever [naam 42] , verklaard dat vanaf een gekoppelde rekening van [naam 32] diverse overschrijvingen en bestellingen zijn gedaan, die door [naam 71] niet worden herkend. Een deel van de bestellingen die bij [naam 25] waren geplaatst, kon worden geannuleerd. Daarbij konden de volgende bestel- en aflevergegevens worden achterhaald:

[naam 71] ontving korte tijd later een tweede phishingmail, die door de politie werd onderzocht. De e-mail linkte naar een website, waarvan het IP-adres zich bevond in een domein geregistreerd bij [naam 75] onder de naam [naam 72] .90

De gegevens van de website zijn opgevraagd en doorzocht op “ [naam 71] ”, waaruit bleek dat deze naam voorkwam in een tekstbestand met de naam “1.txt”. Aangetroffen werd de volgende reeks:

[naam 76]

[naam 77]

[naam 78]

[naam 79]

[naam 80]

[naam 81]

[naam 82]

[naam 83]

[naam 84] .91

Op 31 oktober 2017 werd onder [verdachte] een telefoon in beslag genomen onder goednummer B01.02.001, imeinummer [imeinummer 1] .92 Op deze telefoon werd een bericht aangetroffen met de inhoud:

“Mevrouw [naam 85]

Rekeningnummer: [rekeningnummer]

Pasnummer: [pasnummer]

Telefoonnummer: [telefoonnummer 3]

E-mailadres: [e-mailadres 7] .”

Dit bericht werd ook aangetroffen op een telefoon met imeinummer [imeinummer 2] .93 Deze telefoon werd op 31 oktober 2017 aangetroffen in de auto van [medeverdachte 1] .94

Het bericht werd op 2 augustus 2017 om 07:59 uur verstuurd van [verdachte] naar [medeverdachte 1] . Er volgt een WhatsApp conversatie, waarbij gesproken wordt over wat er tegen [naam 32] gezegd moet worden. Uiteindelijk stuurt [verdachte] een afbeelding naar [medeverdachte 1] waaruit blijkt dat hij toegang heeft tot het internetbankieren van [naam 32] .95 Hierna stuurt [verdachte] twee afbeeldingen naar [medeverdachte 1] waaruit duidelijk wordt dat een nieuwe bankpas wordt aangevraagd.96 Op 4 augustus 2017 stuurt [verdachte] de afbeelding met daarop het afleveradres van de bankpas opnieuw naar [medeverdachte 1] . Hierop volgt een conversatie waarin [medeverdachte 1] onder andere (om 11:40 uur) aangeeft:

"Ze gingen net die post van gisteren eruit halen man. Want bode is nog niet geweest man. Ik ben goed aan het opletten. Hé hoe die bode er is haal ik het er gelijk weer uit. Ik wil niks horen ik moet die spa hebben man." 97

Zaaksdossiers Willis

Zaaksdossier 1

Op 6 augustus 2017, om 4:26 uur stuurt [medeverdachte 1] een foto van een pinpas op naam van [naam 86] door aan [verdachte] . In de periode tussen 4:35 uur en 4:59 uur stuurde [verdachte] telkens een screenshot van een overboeking die klaar stond ten gunste van die [naam 23] van [naam 86] , met daarbij de kleurcode die gescand dient te worden door de [naam 30] van de [naam 23] . [medeverdachte 1] antwoordde daar telkens op met een afbeelding van een signeercode. Het betrof 6 overboekingen van in totaal € 5.000,-.98 Op 6 augustus 2017, om 4:56 uur, werd een poging gedaan om € 2.000,- te pinnen, maar dit ging de daglimiet te boven.99 Een bedrag van € 1.250,- kon wel worden opgenomen om 04:58 uur.100

Zaaksdossier 2

Op 5 augustus 2017, om 18:57 uur, ontving [medeverdachte 1] een foto van een pinpas op naam van [naam 87] , welke foto om 19:02 uur aan [verdachte] werd doorgestuurd.101 [verdachte] stuurde om 19:06 uur een foto naar [medeverdachte 1] , waarop een overboeking van € 1.081,32 van [naam 32] aan [naam 87] te zien is, met een kleurcode. [medeverdachte 1] antwoordt met een signeercode voor deze overboeking.102 Om 20:39 uur herhaalt zich dit, maar dan voor een bedrag van € 1.012,77.103

Op 5 augustus 2017 werd om 19:07 uur € 1.081,32 en om 20:40 uur € 1.012,77 overgemaakt van de rekening van [naam 32] naar een rekening op naam van [naam 87] .104

Tussen 5 augustus 2017 19:23 uur en 6 augustus 2017 00:59 uur werd in totaal € 1.750,44 gepind van de rekening op naam van [naam 87] . Uit de door de [naam 23] aangeleverde beelden blijkt dat [naam 87] niet degene is die de opnames heeft gedaan.105

Zaaksdossiers 3 t/m 5, 7, 10 t/m 15, 18, 19 en 21

In deze zaaksdossiers is de handelwijze gelijk. Het geld werd van de rekening van [naam 32] overgeboekt naar een andere rekening, waarbij [verdachte] de betalingen telkens klaarzette en [medeverdachte 1] zorgde voor signeercodes door het scannen van de kleurcodes. Hieronder zal volstaan worden met het verwijzen naar de pagina’s waarop het app-verkeer tussen [medeverdachte 1] en [verdachte] kan worden teruggevonden.

Zaaksdossiers 8 en 9

Op 5 augustus 2017 om 22:32 uur, ontving [verdachte] een afbeelding van [medeverdachte 1] , waarop een adres te zien was, te weten [adres 6] . Om 22:33 uur stuurde zij een bericht dat [verdachte] moet opletten dat het 19D is. Om 22:51 uur stuurt [medeverdachte 1] een tweede adres, [adres 4] . Op 6 augustus 2017, om 00:34 uur, wordt een nieuw groepsgesprek gestart tussen [medeverdachte 1] en [verdachte] , genaamd “ [naam 113] ”. In deze groep deelt [verdachte] drie hyperlinks met Track-and-Trace codes van [naam 65] , met de postcodes van (onder andere) de twee genoemde adressen, plus de [adres 5] te Amsterdam. [verdachte] stuurt op 6 augustus 2017 om 16:45 uur twee afbeeldingen van bestellingen bij [website 1] , af te leveren op de [adres 6] , met de tekst “Chief”. Om 17:05 uur stuurt hij een afbeelding van een bestelling, af te leveren aan de [adres 5] in [adres 5] , met begeleidende tekst: “mijn kant”. Om 17:09 uur stuurt [verdachte] afbeeldingen van twee bestellingen, af te leveren op de [adres 4] met tekst “Juice”.106

Voor deze betalingen stuurde [verdachte] ook telkens een kleurcode door aan [medeverdachte 1] , waarna [medeverdachte 1] een signeercode aan [verdachte] zond.107

[verdachte] en [medeverdachte 1]

[verdachte]

is eerder in beeld gekomen in een onderzoek van de FIOD. In dit onderzoek verklaarde [verdachte] gebruik te maken van het alias “ [verdachte] ”.108 Ook is er op Facebook een foto van [verdachte] gevonden, waarbij hij zichzelf “ [verdachte] ” noemt.109 Ook blijkt uit een beluisterd tapgesprek van [medeverdachte 1] dat [geboortedag] de verjaardag van [verdachte] is.110 Verdachte [verdachte] is geboren op [geboortedag] 1994.111

Onder [verdachte] is een telefoon in beslag genomen onder beslagnummer B03.01.002.112 Op deze telefoon werd een aantal gebruikersaccounts voor verschillende apps aangetroffen, waaronder:

Ook werden afbeeldingen van [verdachte] aangetroffen op deze telefoon, die ook terug werden gevonden op de telefoon onder goednummer B03.01.005.114

Tot slot is onderzoek gedaan naar de spraakberichten, aangetroffen op de telefoons B01.02.001, B03.01.002 en B03.01.005, alle in beslag genomen onder [verdachte] . Op al deze telefoons werden spraakberichten aangetroffen waarop de stem van [verdachte] werd herkend.115

De rechtbank merkt derhalve [verdachte] aan als [verdachte] .

[medeverdachte 1]

Uit de verklaring van [medeverdachte 2] blijkt dat zij [medeverdachte 1] , getoond op een foto, kent als “ [medeverdachte 1] ” en “ [medeverdachte 1] ”.116 Uit de verklaring van de moeder van [medeverdachte 1] , mevr. [naam 38] , blijkt dat haar dochter gebruik maakt van een Facebook account onder de naam “ [medeverdachte 1] ”. Daarbij herkent mevr. [naam 38] haar dochter op de foto’s op deze Facebookpagina.117 Op 31 oktober 2017 werd er onder [medeverdachte 1] een iMac computer in beslag genomen.118 Hierop trof men een iPhone back-up aan van een iPhone7. Op deze back-up was te zien dat:

Verdeling werkzaamheden

Op 7 oktober 2017 belt [medeverdachte 1] met [verdachte] , waarbij zij het volgende zegt:

“ [verdachte] how are you ehm luister dan ik moet maandagochtend m'n auto brengen naar een ehm m'n moeder z'n vriend naar die garage. En aangezien ik nog een paar dingen moet leveren en ik met jou moet communiceren had ik dit in m'n hoofd ehm als jij mapst en er komen jobs binnen die gelebd moeten worden, leb ik die gewoon deze week en ik dacht gewoon voor donderdag of vrijdag of donderdag en vrijdag te sivven want ik denk dat dan m'n auto wel klaar is en ik heb ook een sivver die ook op woensdag of donderdag kan sivven dus ja dat wou ik je even laten weten. Dus laat ff weten wat jij ervan vindt.” 120

Uit dit gesprek, maar ook uit de hierboven opgesomde bewijsmiddelen, blijkt dat [verdachte] degene is die de ‘technische’ kant van het geheel beheert. Hij is verantwoordelijk voor:

Overwegingen van de rechtbank ten aanzien het gebruik van de in beslag genomen telefoons en de iMac

Onder zowel [verdachte] als [medeverdachte 1] is een aantal telefoons in beslag genomen, zoals blijkt uit de in de voorgaande paragrafen aangehaalde bewijsmiddelen. De rechtbank is, anders dan de verdediging, van oordeel dat deze telefoons in gebruik waren bij [verdachte] en [medeverdachte 1] . Vooropgesteld, alle telefoons zijn aangetroffen in de woningen van [verdachte] en [medeverdachte 1] en in de auto van [medeverdachte 1] . Op deze telefoons zijn telkens gesprekken terug gevonden tussen [verdachte] en [medeverdachte 1] . Gelet op hetgeen in 4.3.8 is opgenomen, is de rechtbank er van overtuigd dat dit de aliassen zijn die [verdachte] en [medeverdachte 1] gebruikten.

Daarbij komt dat er overeenkomsten zaten, te weten dezelfde afbeeldingen van [verdachte] zelf, in de telefoon die [verdachte] privé gebruikte en de telefoon waarop diverse phishing gerelateerde zaken terug te vinden waren.

Het eerst ter zitting aangevoerde en niet nader onderbouwde scenario dat een groep Nigerianen achter deze fraude zat, en dat [verdachte] de in zijn huis aangetroffen telefoons slechts voor hen in bewaring had, vindt geen steun in het dossier en is volstrekt onaannemelijk, gelet op al hetgeen in de voorgaande paragrafen is weergegeven.

Hetzelfde geldt voor het verweer ten aanzien van de verkrijging van de iMac, waarbij [medeverdachte 1] aangaf dat zij de iMac van een ander heeft overgenomen en dat de daarop aangetroffen zaken, waaronder de back-up van een iPhone, niet van haar zijn.

De rechtbank schuift deze scenario’s dan ook terzijde.

Overwegingen van de rechtbank ten aanzien van het versluierd taalgebruik

In het dossier wordt veelvuldig gesproken over ‘sivven’, ‘lebben’, ‘mapsen’, ‘nippen’, en over een ‘nip’ en een ‘spa’.

De verdediging heeft ter zitting aangegeven te twijfelen aan de betekenis die de officieren van justitie aan deze woorden toekennen. De rechtbank overweegt dat het een dossier betreft waarin grootschalige phishing activiteiten worden blootgelegd en de woorden in dat kader zijn gebezigd. Hoewel ook zonder deze context (over)duidelijk is wat deze woorden zouden moeten betekenen, nu slechts sprake is van het achterstevoren spellen van de woorden, kunnen zij, in het licht van dit dossier, niets anders betekenen dan ‘vissen’, ‘bellen’, ‘spammen’, ‘pinnen’, een ‘pincode’ en een ‘pinpas’. Daarbij komt nog dat, waar er op de phishing website gevraagd wordt om een pasnummer en pincode in te voeren, deze gegevens worden doorgestuurd met “spanr’ en ‘nip’.

Overwegingen van de rechtbank ten aanzien van de feiten

Parketnummer 02/820866-17, feiten 1 tot en met 5

Feit 1

Uit de hierboven genoemde bewijsmiddelen blijkt dat in de ten laste gelegde periode op meerdere tijdstippen e-mails zijn verzonden naar klanten van de [naam 23] , waarbij deze klanten werden aangespoord een nieuwe bankpas aan te vragen. Deze e-mailberichten leken van de [naam 23] afkomstig, doordat de naam en huisstijl van de [naam 23] werden gebruikt. Daarbij zorgde het programma “ [naam 22] ” ervoor dat het ook leek alsof de e-mail werd verzonden vanaf een e-mailadres van de [naam 23] . Uit de in beslag genomen telefoons blijkt dat [verdachte] de servers van waar deze e-mails werden verzonden, huurde en beheerde. Ook blijkt uit de gesprekken tussen [medeverdachte 1] en [verdachte] dat [verdachte] degene is die de e-mails verstuurde (‘mapst’)

De hyperlink die vermeld werd in deze e-mail leidde hen naar een website waarop rekeningnummer, pasnummer, pincode, telefoonnummer en e-mailadres ingevoerd moesten worden. Die gegevens werden door de website automatisch doorgezonden naar [verdachte] . Met deze gegevens kon [verdachte] beginnen met het registreren van een nieuwe mobiele telefoon voor de [naam 23] Bankieren app. Indien dit niet direct mogelijk was, deelde hij de gegevens met [medeverdachte 1] , zodat zij de betreffende klant kon bellen. Terwijl [medeverdachte 1] aan de lijn was met de klant, onderhielden [medeverdachte 1] en [verdachte] contact met elkaar om de timing goed te houden. [verdachte] moest er op de achtergrond voor zorgen dat de juiste kleurcodes op de website verschenen, zodat hij de registratie kon voltooien. Na het scannen van twee kleurcodes had [verdachte] de volledige controle over de betreffende rekening van het slachtoffer, alsmede over de daaraan gekoppelde rekeningnummers. Vanaf dat moment kon en werd er, zonder dat daarvoor een kleurcode hoefde te worden gescand, een nieuwe betaalpas aangevraagd. Deze betaalpas was nodig om het geld van de rekening van het slachtoffer door te boeken naar een andere rekening.

Voor de [naam 23] leek het, door deze handelwijze, alsof de rechtmatige eigenaar van de rekening een verzoek deed om een nieuwe bankpas te mogen ontvangen, waardoor er tot uitgifte werd overgegaan.

De verdediging heeft gesteld dat een pincode geen gegeven is in de zin van het ten laste gelegde artikel, waardoor vrijspraak zou dienen te volgen. De rechtbank is van oordeel dat deze stelling geen steun vindt in het recht, waardoor het verweer zal worden verworpen.

Ten aanzien van het door de verdediging gevoerde bewijsuitsluitingsverweer ten aanzien van de verklaring van [medeverdachte 2] , is de rechtbank van oordeel dat er geen reden is waarom haar verklaring niet kan worden gebruikt voor het bewijs. Nog afgezien van het antwoord op de vraag of een (behoorlijke en effectieve) ondervragingsmogelijkheid van [medeverdachte 2] heeft bestaan, kan gelet op de ruime aanwezigheid van overige bewijsmiddelen, niet worden gesteld dat een veroordeling in beslissende mate op haar verklaring is gestoeld, met andere woorden: er is voldoende steunbewijs aanwezig.

Ook dit verweer zal derhalve worden verworpen.

Gelet op al hetgeen hier naar voren is gebracht, acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] zich, in bewuste en nauwe samenwerking met een ander, schuldig heeft gemaakt aan het onder 1 ten laste gelegde feit.

Feit 2

Uit de bewijsmiddelen kan worden opgemaakt dat [verdachte] zich, met gebruikmaking van door de slachtoffers verstrekte gegevens, de toegang verschafte tot de online bankieren omgeving van de [naam 23] . [verdachte] kreeg de inlog gegevens in de inbox van e-mailaccounts die in zijn beheer waren, nadat deze door de slachtoffers op zijn website waren ingevuld. De combinatie van de gevraagde gegevens maakte het mogelijk om, onder naam van het slachtoffer, in te loggen. Hierdoor leek het alsof er rechtmatig toegang werd verkregen tot die omgeving. [verdachte] was ook degene die, op het moment dat de rekeningen van de slachtoffers werden leeggehaald, de betalingen vanaf deze rekeningnummers klaarzette. Dit is niet mogelijk op het moment dat er niet is ingelogd.

De rechtbank acht, gelet op al het bovenstaande, wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] zich in bewuste en nauwe samenwerking met een ander schuldig heeft gemaakt aan dit feit.

Feit 3

De rechtbank overweegt dat er een duidelijke verdeling was in de werkzaamheden. Een essentieel onderdeel van het proces betreft het verkrijgen van de pinpassen, behorend bij het rekeningnummer van het slachtoffer. Zonder deze pinpas kunnen geen overboekingen worden gedaan met het rekeningnummer van het slachtoffer. Om de pinpas in bezit te krijgen, moest een goede afstemming tussen [medeverdachte 1] en [verdachte] plaatsvinden. [medeverdachte 1] moest immers op de juiste dag op het juiste adres zijn om de pinpas te kunnen onderscheppen. Uit de hierboven opgesomde bewijsmiddelen blijkt dat [verdachte] degene was die de controle had over de rekeningen van de slachtoffers en daarmee degene was die de pinpas aan moest vragen. Hij gaf door aan [medeverdachte 1] op welke dagen hij dit had gedaan, waarna [medeverdachte 1] wist op welke dag de pas bezorgd zou worden. Dat [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , of een ander persoon uiteindelijk de pas uit de brievenbus haalde, doet niet af aan het feit dat [verdachte] een essentiële rol speelde binnen deze diefstallen. De rechtbank is van oordeel dat het aanvragen van de pas en het feit dat een goede coördinatie nadien noodzakelijk was om de diefstal tot een succes te maken, voldoende is om bewezen te kunnen verklaren dat [verdachte] zich schuldig heeft gemaakt aan het in bewuste en nauwe samenwerking met anderen plegen van de diefstallen.

De tenlastelegging vermeldt dat deze diefstallen gepleegd zouden zijn door middel van inklimming. De rechtbank overweegt dat voor de beoordeling of hiervan sprake is, blijkens de jurisprudentie,121 dit begrip moet worden uitgelegd naar de betekenis in het normale spraakgebruik.

De rechtbank is van oordeel dat enkel het uit een brievenbus halen van een poststuk, waarbij er al dan niet gebruik wordt gemaakt van een hulpmiddel, of het in de brievenbus stoppen van een hand, naar algemeen spraakgebruik niet kan worden opgevat als inklimming. Voor dit onderdeel van de tenlastelegging zal verdachte dan ook worden vrijgesproken.

Feit 4

Nadat [verdachte] de controle verkreeg over de rekeningen van de slachtoffers, werden de tegoeden op deze rekeningen weggesluisd naar derden. Uit de hierboven opgesomde bewijsmiddelen blijkt dat [verdachte] degene was die de betalingen door boekte naar andere rekeningen. Hij werd daarbij gestuurd door [medeverdachte 1] , die hem telkens afbeeldingen stuurde van bankpassen. Hierdoor had [verdachte] wetenschap van de rekeningen waarover [medeverdachte 1] op dat moment de beschikking had, en waar hij het geld naar door kon boeken zodat het direct kon worden opgenomen. In andere gevallen werden er direct vanaf de rekening van de benadeelde bestellingen geplaatst bij online winkels, waaronder [naam 25] en [naam 24] . Deze bestellingen werden dan afgeleverd onder valse namen, op adressen waar verdachten zelf in ieder geval niet verbleven.

De rechtbank stelt allereerst vast dat er sprake is van opbrengsten uit eigen misdrijf.

De Hoge Raad heeft in het arrest van 21 april 2015122 overwogen dat in het geval het witwassen de opbrengsten van eigen misdrijf betreft, van de witwasser – om tot de kwalificatie ‘witwassen’ te kunnen komen – in beginsel een handeling wordt gevergd die op verhullen/verbergen is gericht en dat dan uit de motivering door de rechter moet kunnen worden afgeleid dat de verdachte het voorwerp niet slechts heeft verworven of voorhanden heeft gehad, maar dat zijn gedragingen ook (kennelijk) gericht zijn geweest op het daadwerkelijk verbergen of verhullen van de criminele herkomst van het voorwerp.

De rechtbank is van oordeel dat het doorboeken van geld van de rekening van de slachtoffers naar andere rekeningen – die ook onder beheer, maar niet onder naam, van [verdachte] en zijn mededaders staan – een gedraging is die gericht is op het verhullen van de herkomst. Ook het aanschaffen van goederen met het geld van slachtoffers, waarbij de goederen telkens worden verstuurd naar een adres – opnieuw onder beheer, maar niet op naam, van [verdachte] en zijn mededaders – is naar het oordeel van de rechtbank een verhullingshandeling.

De rechtbank acht daarom ook wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] zich schuldig heeft gemaakt aan het in bewuste en nauwe samenwerking met een anderen plegen van witwassen.

Feit 5

Voor het vaststellen van het bestaan van een criminele organisatie in de zin van artikel 140 Sr blijken uit de geldende jurisprudentie de navolgende criteria.

Er moet sprake zijn van een samenwerkingsverband, van twee of meer

personen met een zekere duurzaamheid en structuur en een bepaalde organisatiegraad, dat

tot (feitelijk en gewenst) doel heeft het plegen van misdrijven. De deelnemers aan zo’n organisatie dienen niet ieder voor zich, maar in het verband van deze organisatie te participeren en dus te behoren tot de organisatie. Daarbij is het niet noodzakelijk dat zij bekend waren met alle andere personen die deel uitmaakten van de organisatie dan wel met alle andere personen in de organisatie samenwerken. De samenstelling van het samenwerkingsverband hoeft niet steeds dezelfde te zijn geweest.

Om iemand te kunnen aanmerken als deelnemer dient hij of zij tenminste een aandeel te

hebben in, dan wel ondersteuning te verlenen aan, gedragingen die strekken tot of

rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het oogmerk van die organisatie.

De bijdrage dient een zekere duur en intensiteit te hebben alvorens gesteld kan worden dat er sprake is van deelname. In dat verband is specifieke deelneming aan misdrijven waarop het oogmerk van de organisatie is gericht niet nodig, maar wel de wetenschap van het plegen van misdrijven in zijn algemeenheid. Daarbij is voorwaardelijk opzet niet voldoende. Wetenschap van één of verscheidene concrete misdrijven is niet vereist. Evenmin enige vorm van opzet op de door de organisatie beoogde concrete misdrijven.

Uit de hierboven genoemde bewijsmiddelen blijkt dat een grote mate van samenwerking bestond tussen meerdere personen, waarbij hoofdrollen voor [verdachte] en [medeverdachte 1] waren weggelegd. Zij hebben in de ten laste gelegde periode intensief contact met elkaar onderhouden, waarbij over en weer vitale informatie werd gedeeld. [verdachte] zorgde voor de verzending van de spam berichten, beheerde de website, registreerde nieuwe mobiele apparaten voor de rekeningen van de slachtoffers, zorgde voor aanvragen voor nieuwe pinpassen en deed de overboekingen. [medeverdachte 1] zorgde voor het nabellen van slachtoffers wanneer er niet voldoende informatie beschikbaar was, zorgde voor het wegnemen van de pinpassen en gaf telkens bij [verdachte] aan op welke rekeningen geld gestort kon worden. Ook leverde zij de verificatiecodes voor de overboekingen die [verdachte] had klaargezet, waardoor de gelden konden worden overgemaakt. Zowel [medeverdachte 1] als [verdachte] hadden personen die voor hen geld konden pinnen van de rekeningen waar het geld op gestort werd of bestelde pakketten op konden halen. Gelet op het tijdsbestek waarin dit alles diende te gebeuren, moet er een grote mate van organisatie zijn geweest om een en ander voor elkaar te krijgen. Voordat een slachtoffer door had dat geldbedragen werden afgeschreven, moest het geld immers al zijn opgenomen van de rekeningen van de money mules.

Gelet op de periode waarin [verdachte] en [medeverdachte 1] zich hiermee hebben bezig gehouden, de duidelijke taakverdeling tussen hen beiden, het delegeren van taken aan anderen en het duidelijke doel dat zij gezamenlijk voor ogen hadden, is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen kan worden verklaard dat er een criminele organisatie bestond die tot oogmerk had oplichting, het voor handen hebben van een gegeven waarmee toegang kan worden verkregen tot geautomatiseerde werken, computervredebreuk, aantasting of manipulatie van computergegevens, diefstal door middel van een valse sleutel en witwassen. Uit het voorgaande volgt dat [medeverdachte 1] en [verdachte] als deelnemers van deze organisatie kunnen worden aangemerkt.

Oorspronkelijk parketnummer 02/665323-18, feiten 1 en 2

Feit 1

Op 10 april 2018 kreeg het IRC een verzoek van het Belgische justitie parket Halle-Vilvoorde ter overname van de vervolging van [naam 101] .

De Belgische autoriteiten meldden dat de [naam 1] uit Opwijk (België) op 17 juni 2017 een e-mail ontvangt die van de [naam 29] afkomstig lijkt. Er wordt gevraagd om op een link te klikken, om de zogenaamd verouderde bankkaart te vervangen. Zonder medeweten van de vereniging wordt vervolgens € 7.041,- overgeschreven naar een Nederlandse bankrekening van de [naam 23] ( [bankrekeningnummer] ) op naam van [naam 3] . Uit Belgisch onderzoek is gebleken dat het e-mailbericht is verzonden vanaf een IP adres dat op naam staat van [naam 102] . [naam 101] is hiervan eigenaar.

Verbalisant [naam 35] bekeek de e-mail die de benadeelde had ontvangen op 17 juni 2017. Dit is de e-mail waar benadeelde de link van vertrouwde en zijn gegevens heeft ingevoerd na op de link te hebben geklikt. De opbouw van deze e-mail had een grote gelijkenis met de opbouw van de phishing e-mails die van [verdachte] afkomstig waren. [website 2] werd gebruikt voor de afbeeldingen, er werden kosten aangevoerd bij te lang wachten met aanvragen van een nieuwe pas en er werd afgesloten met “Afdeling service en veiligheid”.

Van deze e-mail was de header niet meer beschikbaar, waardoor er geen IP-adres kon worden herleid.

De tweede e-mail aan de vereniging, d.d. 24-8-2017, vertoonde geen gelijkenis met de e-mails van [verdachte] . Wel kon, via de header, het IP adres worden achterhaald van waaruit deze e-mail was verzonden. Het e-mailbericht is verzonden vanaf een IP adres dat op naam staat van [naam 102] . [naam 101] is hiervan eigenaar.

Uit onderzoek in het dossier ‘Vari’ blijkt dat [verdachte] en [medeverdachte 1] het over deze phishing actie hebben gehad. In de veiliggestelde gegevens van de in beslag genomen telefoon van [verdachte] (B01.02.001) vond verbalisant het volgende:

Op 19 maart 2017 stuurt [medeverdachte 1] een nieuwsbericht door aan [verdachte] . In dit bericht staat een link naar de gebruikte phishingmail. [medeverdachte 1] vraagt aan [verdachte] : “zijn wij dit?” [verdachte] geeft aan dat die e-mail niet van hen is. Het betreft de tweede door benadeelde ontvangen e-mail.

[verdachte] stuurt vervolgens de e-mail die hij gebruikt door aan [medeverdachte 1] . Dit is de eerste e-mail die benadeelde ontvangen heeft. De datum in die e-mail is eerder dan de e-mail gericht aan benadeelde.

In de notities van diezelfde telefoon zag verbalisant dat op 16-6-2017 een notitie werd aangemaakt waarin stond:

“…. [website 3] “

Deze link komt ook voor in het eerste phishingbericht dat benadeelde ontving.

Op 17-6-2017, om 20:57 uur, werd op deze telefoon een e-mail ontvangen in de mailbox van [e-mailadres 6] . In deze e-mail stonden de gegevens van een Belgisch rekeningnummer, met daarbij de gegevens van [naam 103] .

Op 17-6-2017, om 21:14 uur was er een gesprek tussen [medeverdachte 1] en [verdachte] via WhatsApp, waarin [verdachte] aangeeft dat hij 7k heeft overgemaakt naar ‘ [naam 104] ’.

Op 18-6-2017, om 5:36 en 5:37 uur, geeft [verdachte] aan dat ‘ze direct 4k moeten trekken’, gevolgd door een screenshot van een overboeking van € 7.041,- naar [bankrekeningnummer] op naam van [naam 3] .

Op 19-6-2017, om 1:27 en 1:28 uur, stuurt [verdachte] berichten naar [medeverdachte 1] waaruit blijkt dat hij die 7k naar de rekening van [naam 3] heeft overgeboekt en dat het morgen wordt overgeschreven.

Op 20-6-2017, om 03:07 uur, stuurt [verdachte] naar [medeverdachte 1] dat [naam 29] hem blij maakt, dat hij 7k heeft gehad.123

Overwegingen van de rechtbank ten aanzien van feit 1

De rechtbank overweegt dat uit het onderzoek Vari is gebleken dat [verdachte] zich, samen met anderen, bezighoudt met grootschalige phishing praktijken. Hoewel het onderzoek Vari zich alleen heeft toegespitst op klanten van de [naam 23] , zijn op de verschillende servers ook aanwijzingen gevonden voor phishing runs op andere bankinstellingen. Dat het onderzoek zich hier niet ook op heeft gericht, is – naar de rechtbank begrijpt – een kwestie van capaciteit geweest. De omvang zou te groot worden om een overzichtelijk geheel te behouden. In dit geval hebben de Belgische autoriteiten echter verzocht om tot actie over te gaan, waaraan gehoor is gegeven.

De overeenkomsten met deze zaak zijn, naar het oordeel van de rechtbank, overduidelijk. In de e-mail die is rondgestuurd wordt, net als in onderzoek Vari, verzocht om in te loggen om een nieuwe pinpas aan te vragen. Op de telefoon van [verdachte] wordt een notitie gevonden met de tekst van de e-mail, en in een mailbox op deze telefoon ( [e-mailadres 6] ) worden de rekeninggegevens van [naam 103] gevonden. [e-mailadres 6] is eerder in onderzoek Vari naar voren gekomen, bij onderzoek van de e-mail die verbalisant [naam 31] ontving.

Daarnaast vraagt [medeverdachte 1] aan [verdachte] , naar aanleiding van een nieuwsbericht, of zij achter een bepaalde phishing run zaten, waarop [verdachte] reageert met de e-mail die zij gebruiken. Later laat [verdachte] aan [medeverdachte 1] weten dat hij via [naam 29] € 7.000,- heeft verdiend, wat nagenoeg gelijk is aan het bedrag dat benadeelde [naam 1] uit Opwijk afhandig is gemaakt. Ook blijkt uit de screenshots die [medeverdachte 1] en [verdachte] elkaar sturen dat zij in bezit zijn van de pinpas van de rekening naar waar het geld is gestort. Gelet hierop, maar ook gelet op al hetgeen onder het onderzoek Vari bekend is geworden, is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat [verdachte] dit feit in bewuste en nauwe samenwerking met een ander heeft gepleegd.

Feit 2

Op 28 april 2017 werden er diverse meldingen gedaan van een mogelijke phishing run, waarbij gevraagd werd een kopie van een identiteitskaart op te sturen naar [e-mailadres 4] . In de onder [verdachte] in beslag genomen telefoon (B01.02.001) werd een notitie gevonden waarin dezelfde tekst was opgenomen als in de e-mail. Deze notitie werd aangemaakt een dag voordat de domeinnaam “ [domeinnaam] ” werd aangemaakt. De aanvrager van deze domeinnaam was [naam 105] , met e-mailadres [e-mailadres 10] . Op de genoemde telefoon van [verdachte] werd de registratie van dat e-mailadres teruggevonden in de mailbox van [e-mailadres 11] .124

Uit de aangiftes van onder andere [naam 10]125 en [naam 11]126 blijkt dat daadwerkelijk identiteitsgegevens naar het opgegeven e-mailadres zijn verzonden. Aangevers [naam 6]127, [naam 7]128, [naam 8]129 en [naam 9]130 hebben allen verklaard te hebben geprobeerd een kopie of scan op te sturen, maar een foutmelding te hebben gekregen of de e-mail retour te hebben ontvangen.

Overwegingen van de rechtbank ten aanzien van feit 2

Gelet op de in de telefoon van [verdachte] aangetroffen gegevens, de tijdstippen waarop de notities zijn aangemaakt en de aangiftes concludeert de rechtbank dat [verdachte] de phishing e-mail heeft verzonden, en dat, in ieder geval in de hierboven genoemde aangiftes, sprake was van afgifte van identiteitsgegevens. [verdachte] deed het, net als het geval was bij de phishing e-mails uit naam van de [naam 23] , voorkomen alsof deze e-mail afkomstig was van een legitiem bedrijf, te weten DigiD. Onder die naam probeerde [verdachte] slachtoffers zover te krijgen hun gegevens door te sturen naar een e-mailadres wat onder zijn controle stond.

Met betrekking tot het oogmerk van wederrechtelijke bevoordeling overweegt de rechtbank dat in het onderzoek veelvuldig sprake is geweest van het gebruik van de namen en adressen van anderen, bijvoorbeeld voor het afleveren van pakketten, het huren van servers of het registreren van domeinnamen. Dit was nodig, omdat [verdachte] en zijn mededaders hun eigen identiteit wilden verhullen. Op deze wijze konden [verdachte] en zijn mededaders doorgaan met het plegen van de ten laste gelegde feiten, zonder dat zij ontdekt zouden worden. Door het plegen van dit feit kon [verdachte] zich verzekeren van voldoende identiteitsgegevens om in deze behoefte te voldoen.

Gelet op het voorgaande acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] dit feit heeft gepleegd.