Uitspraken

Ingevolge artikel 1:265b lid 1 BW kan de kinderrechter de GI, die belast is met de uitvoering van de ondertoezichtstelling, op haar verzoek machtigen de minderjarige gedurende dag en nacht uit huis te plaatsen indien dit noodzakelijk is in het belang van de verzorging en opvoeding van de minderjarige of tot onderzoek van diens geestelijke of lichamelijke gesteldheid.

Alvorens in te gaan op de inhoudelijke beoordeling van het voorliggende verzoek, ziet de kinderrechter aanleiding de wijze waarop de onderhavige situatie tot stand is gekomen te beoordelen. Van een gecertificeerde instelling mag verwacht worden dat zij op de hoogte is van de inhoud van de Jeugdwet en dat hiernaar gehandeld wordt, met inachtneming van de benodigde professionaliteit en zorgvuldigheid. Het hiervoor benoemde wettelijke kader is de ingang voor de GI om een minderjarige uit huis te plaatsen indien dit noodzakelijk is in het belang van de minderjarige. De werkwijze die de GI in dit geval heeft gehanteerd, waarbij ouders onder druk zijn gezet om de minderjarigen zonder een machtiging van de kinderrechter en onder druk van de aanwezigheid van de politie elders onder te brengen, acht de kinderrechter dan ook verontrustend. Gelet op de kwetsbaarheid van minderjarigen dient een ingrijpende gebeurtenis zoals een uithuisplaatsing zeer goed doordacht en voorbereid te worden en vervolgens aan de kinderrechter voorgelegd te worden. Nadat toestemming van de kinderrechter is verkregen kan worden overgegaan tot daadwerkelijke uithuisplaatsing. De werkwijze in het zogeheten drangkader die in dit geval is gehanteerd heeft veel onrust veroorzaakt en is daarmee extra belastend geweest voor de minderjarigen en heeft ervoor gezorgd dat het vertrouwen van de ouders is geschaad. Tot slot is de vaststelling – zoals ter zitting door de GI onderschreven – dat de plaatsing bij de grootmoeder vaderszijde niet de meest wenselijke is geweest, minst genomen zorgelijk te noemen. De belasting door de aanwezigheid van de minderjarigen was voor de grootmoeder feitelijk te groot. Dat de GI de minderjarigen ook toen al liever in een neutraal pleeggezin had geplaatst, maar daar vanaf heeft gezien teneinde de gang naar de kinderrechter niet te hoeven maken, is in alle opzichten een onjuiste en onbegrijpelijke keuze geweest.

Dit handelen van de GI laat echter onverlet dat de kinderrechter een machtiging uithuisplaatsing van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] noodzakelijk acht in het belang van hun verzorging en opvoeding. De kinderrechter overweegt hiertoe dat uit de overlegde stukken en hetgeen ter zitting behandeld is gebleken dat de afgelopen periode erg zwaar is geweest voor de ouders. In deze periode is gezien dat de zwangerschap en bevalling van [minderjarige 2] zwaar zijn geweest en dat de oudere zus van de minderjarigen, [dochter] , zich in toenemende mate opstandig heeft opgesteld. Dit heeft ervoor gezorgd dat de zorgen over de thuissituatie, ondanks een periode van verbetering, de afgelopen periode in snel tempo zijn toegenomen. Daarnaast speelt er bij beide ouders persoonlijke problematiek, zijn er financiële problemen en zijn er signalen ontvangen ouders onvoldoende fysiek en emotioneel beschikbaar kunnen zijn voor de minderjarigen. Met instemming van de ouders is [dochter] medio maart 2019 in een pleeggezin gaan wonen. Hoewel de ouders aangeven dat de thuissituatie sindsdien sterk is verbeterd, zijn de zorgen nog steeds aanwezig. De kinderrechter verwijst in dit kader naar de gezinsrapportage waaruit blijkt dat de hulpverlening voor de ouders nog steeds niet van de grond is gekomen. Door zowel de thuiszorg als de GGD zijn zorgmeldingen gedaan over het huishouden waarin gezien werd dat er veel vervuiling was en onvoldoende structuur en veiligheid voor de minderjarigen. Daarnaast zijn er door thuiszorg zorgen geuit over de spanningsvolle communicatie tussen de ouders. Ook is gebleken dat de ouders onlangs nog drugs hebben gebruikt. Ter zitting hebben de ouders aangegeven dat dit slechts eenmalig was en dat de vader enkel nog in de avond een jointje rookt om tot rust te komen. De ouders erkennen genoemde zorgen niet en lijken deze te bagatelliseren.

Gelet op alle zorgelijke omstandigheden die zijn waargenomen in combinatie met de ambivalente houding van de ouders ten aanzien van deze zorgen vindt de kinderrechter de situatie van de ouders onvoldoende veilig om de minderjarigen thuis te laten verblijven. De minderjarigen hebben een opvoedingssituatie nodig die is gericht op hun ontwikkeling en waarbinnen sprake is van rust en stabiliteit. De ouders kunnen dit op dit moment niet bieden. Hoewel – zoals in het voorgaande beschreven - de minderjarigen eerder geplaatst zijn bij de grootmoeder vaderszijde, is een (langdurige) plaatsing bij haar te belastend voor het systeem en de verstandhouding van de ouders met de grootmoeder vaderszijde. Plaatsing in een neutraal pleeggezin is naar het oordeel van de kinderrechter is dan ook noodzakelijk voor de veiligheid van de minderjarigen, maar ook om de ouders in de gelegenheid te stellen hard aan de slag te gaan met alle genoemde zorgpunten.

Hierbij speelt de drugsproblematiek van de ouders een grote rol. De kinderrechter benadrukt dat er bij de verzorging en opvoeding van minderjarigen geen ruimte is voor enige vorm van drugsgebruik. Indien de ouders kunnen laten zien dat zij in staat zijn om zich volledig te onthouden van drugsgebruik, is een gezinsopname voor de ouders met de minderjarigen aangewezen. Middels deze plaatsing kunnen de nog zeer jonge minderjarigen immers in gezinssituatie bij de ouders verblijven, maar kan er gelijktijdig met de ouders verder gewerkt worden aan de zorgpunten zoals hiervoor benoemd. De komende periode dienen de ouders te laten zien dat zij bereid zijn om mee te werken en de hulpverlening kunnen accepteren en benutten, teneinde een blijvende positieve verandering in de situatie te bewerkstelligen.

Gelet op al het voorgaande zal de kinderrechter het verzoek van de GI toewijzen en een machtiging tot uithuisplaatsing van de minderjarigen in een voorziening voor pleegzorg verlenen tot einde ondertoezichtstelling. Deze machtiging dient de GI in overleg met de ouders uit te voeren. Zoals hiervoor uiteen gezet wordt er van de ouders volledige medewerking verwacht, maar de kinderrechter heeft ook hoge verwachtingen van de GI. Zij dient alles in haar macht te doen om in te zetten op de verbetering van de communicatie met de ouders, de zorg voor de minderjarigen en het realiseren van de genoemde gezinsplaatsing. Een eventueel mislukken van een dergelijke plaatsing mag hierbij niet toe te rekenen zijn aan de handelswijze van de GI.