Uitspraken

[gedaagde] doet een beroep op de volgens haar nog bestaande distributieovereenkomst met ARVA Spices . Zij voert aan dat zij zich, in het kader van de distributieovereenkomst, jarenlang heeft ingespannen en grote investeringen heeft gepleegd om de naamsbekendheid van het merk ARVA Spices in Nederland te vergroten. Toen [persoon B] , de directeur van [gedaagde] , in mei 2020 vernam dat [persoon C] de distributieovereenkomst niet wenste voort te zetten, heeft hij zijn ongenoegen daarover uitgesproken jegens [persoon D] , de schoonzoon van [persoon C] en tevens werkzaam bij ARVA Spices . Vervolgens heeft ARVA Spices de leveringen aan [gedaagde] voortgezet. Nog daargelaten dat ARVA Spices daarmee kennelijk op de opzegging is teruggekomen, geldt dat ARVA Spices gezien de jarenlange samenwerking, volgens de eisen van redelijkheid en billijkheid de distributieovereenkomst met [gedaagde] bij gebrek aan een zwaarwegende grond niet zomaar mocht opzeggen.

Naar grote mate van waarschijnlijkheid zal in een bodemprocedure worden geoordeeld dat de distributieovereenkomst tussen [gedaagde] en ARVA Spices nog steeds geldt, zodat [gedaagde] de aangewezen partij is om in samenspraak met ARVA Spices de Beeldmerken in te schrijven. ARVA Spices heeft de Beeldmerken, waarvan de naamsbekendheid dankzij [gedaagde] is ontwikkeld, ten onrechte gegund aan [eiseres] , een bedrijf waarvan de eigenaar een familielid is van [persoon C] . Tegen die achtergrond hebben zowel ARVA Spices als [eiseres] de merkenregistraties te kwader trouw aangevraagd en zijn de inschrijvingen nietig. Een en ander dient in een bodemprocedure te worden uitgezocht, zodat de zaak niet geschikt is voor behandeling in kort geding, aldus [gedaagde] .

De stelling van [gedaagde] dat de opzegging van ARVA Spices niet rechtsgeldig was, omdat er geen voldoende zwaarwegende grond voor opzegging bestond, wordt niet gevolgd. Vooropgesteld wordt dat ARVA Spices en [gedaagde] in de distributieovereenkomst blijkbaar niets hebben afgesproken over de mogelijkheid en wijze van opzegging. Daaruit vloeit in beginsel voort dat ieder van partijen bevoegd is de overeenkomst op te zeggen.

In het Latour-arrest van 3 december 1999 (ECLI:NL:HR:1999:AA3821) heeft de Hoge Raad bepaald dat, ook indien uit de aard van een specifieke distributieovereenkomst zou volgen dat zij in beginsel zonder meer opzegbaar is, de eisen van redelijkheid en billijkheid in verband met de concrete omstandigheden van het geval kunnen meebrengen dat opzegging slechts tot beëindiging van de overeenkomst leidt indien een voldoende zwaarwegende grond voor opzegging bestaat. In het arrest van 14 juni 2013 (ECLI:NL:HR:2013:BZ4163, Auping / Beverslaap) is geoordeeld dat de concrete omstandigheden – een handelsrelatie van 8,5 jaar en een distributeur die voor zijn omzet sterk afhankelijk was van die relatie – niet voldoende waren om te rechtvaardigen dat voor de opzegging een zwaarwegende grond moest worden gegeven. Gelet op die maatstaf, hoefde ARVA Spices naar voorlopig oordeel geen zwaarwegende grond aan haar opzegging ten grondslag te leggen. Ten tijde van de opzegging was sprake van een handelsrelatie van slechts 3,5 jaar. Dat [gedaagde] forse investeringen heeft gepleegd ten behoeve van de distributieovereenkomst, heeft zij niet onderbouwd of geconcretiseerd en ligt, zonder nadere toelichting over de achtergrond daarvan (die ontbreekt), in haar risicosfeer.

Duidelijk is dat ARVA Spices na de opzegging van de distributieovereenkomst met [gedaagde] haar kruidenmengsels is blijven leveren aan [gedaagde] . De stelling van [eiseres] dat [gedaagde] de kruidenmengsels van ARVA Spices in grote aantallen lokaal in Suriname (goedkoop) inkoopt voor de verkoop in Nederland en daarmee profiteert van het koersverschil van de Surinaamse dollar ten opzichte van de Euro, is niet juist. Blijkens overgelegde facturen koopt [gedaagde] de kruidenmengsels rechtstreeks van ARVA Spices in Suriname. Ter zitting heeft [gedaagde] de bestelde verpakkingen ook getoond. Dat zijn de oude verpakkingen zoals weergegeven in 2.2.

Tegen de achtergrond van de schriftelijke opzegging van de distributieovereenkomst, leidt het feit dat ARVA Spices is blijven doorleveren aan [gedaagde] niet zonder meer tot de conclusie dat de distributieovereenkomst is voortgezet. Levering kan immers ook plaatsvinden zonder het bestaan van een distributieovereenkomst en [gedaagde] heeft verder geen feiten of omstandigheden aangevoerd waaruit blijkt dat [gedaagde] er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat zij nog steeds de exclusieve distributeur van ARVA Spices (voor Nederland, de Benelux en Europa) was. Dat klemt temeer, nu gesteld noch gebleken is dat [gedaagde] , toen zij erachter kwam dat ARVA Spices rechten aan [eiseres] had verleend, ARVA Spices daarop heeft aangesproken.

Vordering (i) wordt toegewezen in die zin dat [gedaagde] wordt bevolen om, met onmiddellijke ingang na betekening van dit vonnis, het aanbieden en in de handel brengen van de kruidenmixen van het merk Arva Spices in Nederland, alsmede het voor deze doeleinden in voorraad hebben, te staken en gestaakt te houden.

Het overige onder (i) gevorderde wordt afgewezen. Nu van verkoop in andere landen in Europa niet is gebleken, heeft [eiseres] geen belang bij een inbreukverbod buiten Nederland. Vervaardiging door [gedaagde] van de kruidenmengsels van ARVA Spices is niet aan de orde. Het invoeren en uitvoeren van de kruidenmixen in het kader van verkoop buiten Europa is toegestaan. Het verbod op gebruik van de kruidenmengsels is te algemeen om toe te wijzen. Tot slot is niet gebleken dat [gedaagde] andere kruidenmixen verhandelt waarop een teken is aangebracht dat verwarringwekkend overeenstemt met de merken van [eiseres] .

[eiseres] heeft gesteld dat [gedaagde] bij haar afnemers de indruk wekt dat zij gerechtigd is de kruidenmixen van ARVA Spices te verkopen. Deze stelling heeft [gedaagde] niet betwist en vindt steun in het bericht dat [gedaagde] aan [eiseres] heeft verzonden op 2 september 2021 (zie 2.8.). [eiseres] heeft daarom recht en belang bij toewijzing van het onder (iv) gevorderde bevel om geen onjuiste, misleidende en/of onrechtmatige mededelingen te doen over [eiseres] en haar rechten op het beeldmerk ARVA Spices . Daarnaast wordt [eiseres] veroordeeld tot het zenden van een recall-brief aan afnemers met de inhoud zoals door [eiseres] is verzocht, zij het dat de laatste zin in die tekst met betrekking tot een mogelijke inbreuk op de merkrechten van [eiseres] door de betreffende afnemers niet nodig is. De afnemers zijn immers geen partij in deze procedure.

[gedaagde] dient daarnaast een kopie van de verzonden brieven alsmede een lijst van geadresseerden met volledige adresgegevens aan de advocaat van [eiseres] te verstrekken. [gedaagde] heeft terecht gesteld te vrezen dat zij op die wijze haar distributienetwerk prijsgeeft aan [eiseres] . Het bevel strekt ertoe dat [eiseres] in staat is te controleren of [gedaagde] zich houdt aan het bevel. Het is niet de bedoeling dat [eiseres] profiteert van de klantgegevens van [gedaagde] . Om die reden wordt het bevel gegeven onder de voorwaarde dat de advocaat van [eiseres] jegens [eiseres] geheimhouding betracht over de gegevens van de afnemers.

De vordering onder (vi) betreft een voorschot op schadevergoeding. Met betrekking tot een geldvordering in kort geding is terughoudendheid bij toewijzing op zijn plaats. Bij de beoordeling speelt een rol of de vordering voldoende aannemelijk is, of een onmiddellijke voorziening vereist is en of er een restitutierisico is.

[eiseres] heeft haar schade onvoldoende onderbouwd. Zij heeft enkel een door haarzelf opgemaakt overzicht verstrekt van de behaalde omzet in de periode van september tot en met december 2021 en die vergeleken met de omzet in dezelfde maanden in 2020. Aan dat overzicht wordt geen waarde gehecht. Daar is geen accountant of boekhouder bij betrokken geweest, omzetverlies is niet hetzelfde als schade en het is maar de vraag of een vergelijking met de omzet van eind 2020 terecht is, omdat [eiseres] op dat moment nog geen houdster van het Benelux beeldmerk was. Verder heeft [eiseres] het spoedeisend belang bij deze vordering niet aannemelijk gemaakt. Zij voert weliswaar aan dat zij zich, als eenmanszaak, in een financieel kwetsbare positie bevindt, maar onderbouwt dat niet. Het gevorderde voorschotbedrag wordt daarom afgewezen.

Aangezien [gedaagde] terecht door [eiseres] in rechte is betrokken – er is immers sprake van een inbreuk door [gedaagde] op het merkrecht van [eiseres] –, wordt [gedaagde] veroordeeld in de proceskosten. [eiseres] heeft op de voet van artikel 1019h Rv de werkelijke proceskosten gevorderd en deze berekend op € 11.275,50. Ter zitting heeft [gedaagde] gemotiveerd verweer gevoerd tegen de hoogte van de opgevoerde kosten en aangevoerd dat een deel van de gevorderde kosten de dubbele redelijkheidstoets niet doorstaat. [gedaagde] heeft aannemelijk gemaakt dat er nogal wat valt af te dingen op het kostenoverzicht van [eiseres] . Gelet daarop en in aanmerking nemende dat niet alle vorderingen van [eiseres] worden toegewezen, ziet de voorzieningenrechter aanleiding bij de proceskostenbegroting aansluiting te zoeken bij het liquidatietarief dat geldt voor een eenvoudig kort geding en dat € 6.000,00 bedraagt.

De kosten aan de zijde van [eiseres] worden daarmee begroot op: