Uitspraken

Inleiding

Eind februari 2016 controleert de accountant van Rotterdam Short Sea Terminals (hierna: RST) de kasadministratie en constateert dat onregelmatige facturen zijn ingediend op naam van [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] . Vervolgens wordt in opdracht van [naam bedrijf 3] (hierna: [naam bedrijf 3] ), de moedermaatschappij van RST, een nader onderzoek ingesteld naar de betalingen op facturen aan [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] . Hiervoor wordt [naam bedrijf 4] (hierna: [naam bedrijf 4] ) ingeschakeld. Naar aanleiding van de bevindingen wordt namens RST aangifte gedaan op 2 juni 2016.2 In de periode van 2013 tot en met begin 2016 zouden vanuit [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] voor miljoenen euro’s facturen verstuurd zijn voor niet-geleverde diensten. Op basis van de aangifte is door de Fiscale Inlichtingen en Opsporingsdienst (hierna: de FIOD) een strafrechtelijk onderzoek gestart. In dit onderzoek heeft de FIOD onder andere [naam verdachte] (hierna: [naam verdachte] ), [naam medeverdachte 1] (hierna: [naam medeverdachte 1] ) en [naam medeverdachte 2] (hierna: [naam medeverdachte 2] ) als verdachten aangemerkt.

[naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] waren in de ten laste gelegde periode in dienstbetrekking werkzaam bij RST. Zij maakten deel uit van het managementteam van RST; [naam medeverdachte 2] als operationeel directeur en [naam medeverdachte 1] als manager Finance & Control. [naam verdachte] is door RST vanaf september 2013 als interim-projectmanager ingehuurd voor het begeleiden van de implementatie van nieuwe Terminal Operating Software (hierna: TOS).3 In eerste instantie is hij ingehuurd via de eenmanszaak [naam bedrijf 1] , later via de besloten vennootschap [naam bedrijf 2] (i.o.). In de jaren 2013 tot en met 2016 ontvangt RST in totaal 315 facturen van deze ondernemingen.

Los van het strafrechtelijk onderzoek loopt er ook al enige jaren een civiele procedure tussen RST en de verdachten.

Feit 1: valsheid in geschrifte

In de strafprocedure heeft het Openbaar Ministerie er voor gekozen om 13 facturen op te nemen in de tenlastelegging als dwarsdoorsnede van het totaal aantal facturen dat is ingediend door [naam bedrijf 1] dan wel [naam bedrijf 2] bij RST en die ook door RST zijn uitbetaald. Deze 13 facturen zijn in feit 1 onderverdeeld in 7 categorieën en zullen hieronder nader worden besproken in dezelfde volgorde als in de tenlastelegging.

Feit 2 primair: oplichting

De rechtbank dient in de eerste plaats de vraag te beantwoorden of de valse facturen van [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] in het betalingssysteem van RST zijn gebracht waardoor RST werd bewogen tot afgifte van meerdere geldbedragen. Hiertegen is verweer gevoerd. Het aspect ‘medeplegen’ en het (overige, algemene) verweer worden afzonderlijk besproken en beoordeeld, na de bespreking van feit 3.

De FIOD heeft op basis van de verklaring van onder andere [naam getuige 2] beschreven hoe de werkwijze was bij RST met betrekking tot de facturering en betaalbaarstelling. [naam getuige 2] heeft onder andere verklaard dat de facturen over de periode tot 2015 binnen kwamen via de secretaresse bij de boekhouding. Daar werden de facturen vervolgens ingeboekt.38 De facturen van [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] kwamen volgens [naam getuige 2] echter niet per post binnen, maar via [naam medeverdachte 1] . Hij kreeg de facturen van [naam verdachte] . Vanaf 2015 werden de facturen eerst op de desbetreffende afdelingen geaccordeerd door [naam 1] , [naam medeverdachte 1] , [naam medeverdachte 2] en/of [naam 2] . Vervolgens werden ze door [naam getuige 2] in de administratie verwerkt. Toen [naam getuige 2] navraag deed bij [naam medeverdachte 1] over de verschillende werkzaamheden waarvoor gefactureerd werd door [naam verdachte] namens [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] , verklaarde [naam medeverdachte 1] dat [naam verdachte] verschillende bedrijven had die werkzaam waren bij RST.39 [naam medeverdachte 1] was degene die de facturen vervolgens controleerde en accordeerde. [naam bedrijf 4] heeft vastgesteld dat van de 2015-facturen van [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] 100% van de facturen van [naam bedrijf 1] en 78% van de facturen van [naam bedrijf 2] werden gecontroleerd en goedgekeurd door [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] .40 Voor [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] geldt dat zij ter zitting hebben bevestigd dat zij bijna alle facturen tekenden.41 De valse facturen van [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] – waaronder de facturen onder feit 1 genoemd – zijn ook daadwerkelijk uitbetaald door RST op rekeningen waarover [naam verdachte] feitelijk de beschikking had, zoals de rekeningen op naam van zijn zus, zijn nichtje en op naam van [naam bedrijf 2] .42

Uit het voorgaande blijkt dat er sprake is van oplichting van RST, omdat aan RST, in strijd met de waarheid, is voorgespiegeld dat er prestaties voor RST zijn verricht waarvoor betaald zou moeten worden. [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] maakten deel uit van het reguliere controle- en goedkeuringssysteem en hebben ook daadwerkelijk in het overgrote merendeel van de gevallen de facturen goedgekeurd. Daardoor is op een listige manier gebruik gemaakt van de controle- en uitbetalingsprocedures binnen RST en is er aldus voor gezorgd dat de facturen werden uitbetaald. Door de valse facturen op deze manier in het betaalsysteem van RST te brengen, is RST bewogen tot afgifte van de geldbedragen.

Door de verdediging is aangevoerd dat in ieder geval van een aantal van de facturen niet bewezen kan worden dat zij onderdeel waren van oplichting en/of verduistering.

Ten eerste zou het bewijs van de onjuistheid van de urenfacturen volgens de verdediging niet geleverd zijn. De rechtbank overweegt dat een gedeelte van de uren die door [naam verdachte] zijn gemaakt wel rechtmatig gefactureerd zijn. De rechtbank stelt echter vast dat deze facturen blijkens het in de tenlastelegging genoemde bedrag onder ‘TOS’ en gelet op AMB-030 (p. 300 en 301 e.v.), niet zijn meegenomen bij de verdenking van oplichting. Zij zitten ook niet bij de facturen die zijn opgenomen in de tenlastelegging onder feit 1. Van de wel in de tenlastelegging begrepen facturen is in het onderzoek genoegzaam komen vast te staan dat deze vals zijn.

Ten tweede stelt de verdediging zich op het standpunt dat er geen bewijs is geleverd van de oplichting en/of verduistering ten aanzien van de ADO-facturen. De rechtbank overweegt hierover het volgende. Voor [naam verdachte] geldt dat hij ter zitting heeft bekend dat hij valse omschrijvingen heeft gebruikt op facturen om zijn geld te krijgen, waaronder de verwijzingen naar de ADO-skybox. Hij heeft voor verschillende werknemers van RST dure luxe goederen aangeschaft, zoals horloges en wijnen, en bracht dit bij RST in rekening door het sturen van facturen met valse omschrijvingen.43

Van de twee ADO-facturen die onder feit 1 zijn ten laste gelegd heeft de rechtbank reeds vastgesteld dat deze vals zijn. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen over de wijze van goedkeuring en betaalbaarstelling, is in elk geval in zoverre sprake van oplichting.

In het dossier bevinden zich nog meer ADO-facturen. [naam verdachte] heeft (kort voor de zitting) een Excelbestand aangeleverd ter onderbouwing van zijn op de zitting naar voren gebrachte stelling dat deze facturen niet (allemaal) vals zijn. In het Excelbestand wordt bij een deel van de bedragen verwezen naar facturen en bij een deel van de facturen niet. Het substantiële deel waarbij niet wordt verwezen naar facturen zouden “zwarte” betalingen zijn, hetgeen zou betekenen dat [naam verdachte] contante betalingen heeft gedaan aan zangers, dj’s en andere entertainers om feestjes in de skybox bij ADO te organiseren. Dit Excelbestand vindt de rechtbank echter onvoldoende om een bedrag van € 840.460 – het totaalbedrag dat voor de ADO-box in rekening is gebracht aan RST44 – te rechtvaardigen en/of te onderbouwen. De aannemelijkheid van in elk geval van een substantieel deel van de kosten is niet en/of niet voldoende onderbouwd. Ook in zoverre is sprake van oplichting.

Feit 3: (gewoonte)witwassen

Als derde feit is (gewoonte)witwassen ten laste gelegd. De vraag die de rechtbank moet beantwoorden is of de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het (mede)plegen van gewoontewitwassen van een bedrag van ongeveer € 2.625.000,00. Op grond van vaste rechtspraak van de Hoge Raad is het enkele verkrijgen en/of voorhanden hebben van gelden of goederen die uit eigen misdrijf afkomstig zijn, in beginsel niet strafbaar als witwassen, indien het gaat om gedragingen die zich hebben voorgedaan voor de wetswijziging van

1 januari 2017. Voor strafbaarheid is in dergelijke gevallen vereist dat er sprake is van een gedraging die meer omvat dan het enkele verwerven of voorhanden hebben en die een op het daadwerkelijk verbergen of verhullen van de criminele herkomst van dat door eigen misdrijf verkregen voorwerp gericht karakter heeft (zie o.a. HR 26 oktober 2010, ECLI:NL:HR:2010:BM4440).

Bij de beoordeling van de vraag of sprake is van witwassen gaat de rechtbank uit van de bedragen die zijn vermeld in een digitaal overzicht/bestand genaamd ‘ing uitdraai 1 jan 2013 tm 29 jan 2016’.45 Dit bestand betreft een draaitabel met geldstromen van alle betalingen en ontvangsten in de periode januari 2013 tot en met eind januari 2016 op de bankrekeningen van [naam bedrijf 2] , [naam 3] en [naam 4] . [naam verdachte] had de feitelijke beschikking over deze rekeningen.46 Dit wordt nog eens onderschreven door het feit dat de bankpassen van deze rekeningen zijn aangetroffen tijdens een doorzoeking in woning van [naam verdachte] .47

Via de bank is er door [naam bedrijf 1] / [naam bedrijf 2] in totaal € 5.065.173,27 ontvangen van RST.48 Een deel van dit bedrag is verkregen door middel van oplichting met valse facturen. Uit het digitaal overzicht/bestand genaamd ‘ing uitdraai 1 jan 2013 tm 29 jan 2016’ blijkt dat [naam verdachte] een deel van deze ontvangsten heeft overgeboekt naar [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] . Hij heeft onder de omschrijving van ‘lening’ in totaal € 506.391,00 overgemaakt naar [naam medeverdachte 1] en in totaal € 128.200,00 (in meerdere stortingen) naar [naam medeverdachte 2] .49 Voor het overige geven de bankrekeningen een beeld weer dat [naam verdachte] in luxe heeft geleefd. Zo heeft hij blijkens het overzicht onder andere voor een bedrag van € 284.650,00 aan contante opnamen gedaan. Daarnaast heeft hij onder andere voor luxe merkartikelen van Louis Vuitton, Prada en Bang & Olufsen creditcarduitgaven gedaan van € 200.336,00.50 Ook heeft [naam verdachte] voor een bedrag van afgerond € 895.000,00 besteed aan horloges bij [naam juwelier] .51

In de zaken van [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] zijn andere bedragen ten laste gelegd voor witwassen, namelijk de bedragen die bij [naam verdachte] onder de omschrijving ‘lening’ staan vermeld.

Voor [naam medeverdachte 1] geldt dat hij ter zitting heeft verklaard dat hij het bedrag als lening heeft ontvangen van [naam verdachte] . Er zijn in het strafrechtelijk onderzoek echter geen bescheiden naar voren gekomen waaruit opgemaakt kan worden dat [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] leningen met [naam verdachte] zijn aangegaan, zoals bijvoorbeeld een geldleningsovereenkomst of e-mails waarin de afspraken hierover worden bevestigd. [naam medeverdachte 1] heeft ter zitting aangevoerd dat er sprake was van een mondelinge overeenkomst. Gezien de hoogte van het bedrag acht de rechtbank dit onaannemelijk.52 Dat er geen sprake was een lening blijkt bovendien uit het WhatsApp-gesprek tussen [naam medeverdachte 1] en [naam verdachte] op 30 oktober 2014. Daarin stuurt [naam medeverdachte 1] onder andere “Hoe dan oplossen? Lening kan niet zei hij” en “Nee, die 100k die jij naar mij gestort hebt, die moet via schenking”.53 Hierop antwoordt [naam verdachte] met “Dus als het ter sprake komt voor de belasting dan gewn een lening. Kunnen ze niks over zeggen”.54

Voor [naam medeverdachte 2] geldt dat hij ter zitting heeft bekend dat hij het bedrag van € 128.200,00 gekregen heeft.55

Gezien dit alles acht de rechtbank het niet aannemelijk dat de bedragen aan [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] zijn verstrekt in het kader van een lening.

Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat [naam verdachte] , [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] geldbedragen – die afkomstig waren uit de oplichting middels de valse facturen – voorhanden hebben gehad en/of van geldbedragen gebruik hebben gemaakt, terwijl zij wisten dat deze geldbedragen afkomstig waren van de opbrengsten van de uitbetaalde valse facturen. Daarbij is er sprake van actieve verhullingshandelingen. De verhulling zit in het overboeken van gelden naar [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] en het – met name door [naam verdachte] – opnemen van cash geld en het doen van uitgaven aan luxe goederen die het geld uit het zicht brengen. Het geld is bij [naam verdachte] binnengekomen door het indienen en laten uitbetalen van valse facturen op de rekeningen van [naam verdachte] . Er is dus sprake van een situatie die meer omvat dan het enkele verwerven of voorhanden hebben van uit misdrijf verkregen gelden. Gelet op de lange periode die bewezen kan worden verklaard en de wijze waarop [naam verdachte] , [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] te werk zijn gegaan, waarbij het gaat om een zeer groot aantal facturen, maakt dat sprake is van gewoontewitwassen.

Medeplegen

De rechtbank ziet zich voor de vraag gesteld of er sprake is van medeplegen ten aanzien van de drie ten laste gelegde feiten. Voorop gesteld wordt dat de betrokkenheid bij een strafbaar feit als medeplegen kan worden bewezenverklaard indien is komen vast te staan dat bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking.

Ook indien het tenlastegelegde medeplegen in de kern niet bestaat uit een gezamenlijke uitvoering tijdens het begaan van het strafbare feit, maar uit de gedragingen die doorgaans met medeplichtigheid in verband plegen te worden gebracht (zoals het verstrekken van inlichtingen, op de uitkijk staan, helpen bij de vlucht), kan sprake zijn van de voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. De materiële en/of intellectuele bijdrage van de verdachte aan het strafbare feit zal dan van voldoende gewicht moeten zijn.

Bij de beoordeling of daaraan is voldaan, kan rekening worden gehouden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de handeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip.

De rechtbank overweegt tegen deze achtergrond het volgende.

Uit de hiervoor beschreven gang van zaken rondom de totstandkoming en indiening van de valse facturen, de goedkeuring ten behoeve van uitbetaling hiervan en het witwassen van het geld, blijkt dat [naam verdachte] , [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] hierin alle drie een substantieel aandeel hebben gehad, zij het dat dit aandeel per persoon verschilt. [naam verdachte] speelde hierin de hoofdrol, gelet op zijn voortdurende actieve betrokkenheid via [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] bij de opstelling en indiening van valse facturen en uitbetaling daarvan op rekeningen waarover hij kon beschikken en heeft beschikt. Eerder is al aangegeven dat uit de WhatsApp-gesprekken tussen [naam medeverdachte 1] en [naam verdachte] de betrokkenheid van [naam medeverdachte 1] blijkt bij de valse facturen. Uit die gesprekken volgt namelijk dat er overleg is geweest over de omschrijving van de facturen, de hoogte daarvan en de verdeling.56

Van de 2015-facturen is 100% van de facturen van [naam bedrijf 1] en 78% van de facturen van [naam bedrijf 2] gecontroleerd en goedgekeurd door [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] .57 Voor [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] geldt dat zij ter zitting hebben bekend dat zij vrijwel alle facturen tekenden.58 Dat [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] binnen RST grote hoeveelheden facturen moesten (controleren en) goedkeuren, maakt niet aannemelijk dat zij de onderhavige valse facturen te goeder trouw hebben goedgekeurd. Nog los van het formele aspect dat niet kan worden aangenomen dat hun taak op dit punt bestond uit het blind goedkeuren van alle voorgelegde facturen, maakt juist hun wetenschap van de valsheid van facturen dat zij zich hierop niet kunnen beroepen. Uit de WhatsApp-gesprekken tussen [naam verdachte] en [naam medeverdachte 2] blijkt verder over de betrokkenheid van [naam medeverdachte 2] dat hij, om het accorderen van de valse facturen en de uitbetaling daarvan te versnellen, zijn inloggegevens heeft afgegeven aan [naam medeverdachte 1] , op aangeven van [naam verdachte] .59

[naam medeverdachte 2] heeft volgens [naam getuige 3] tijdens een bijeenkomst op 19 maart 2016 direct toegegeven dat hijzelf, [naam medeverdachte 1] en [naam verdachte] valse facturen hebben opgemaakt, dat hij zwaar gokverslaafd is en alles vergokt heeft.60 [naam medeverdachte 2] heeft ter zitting ook bekend dat hij veel facturen heeft goedgekeurd, maar geen onderzoek heeft gedaan naar de juistheid daarvan.61

Gelet op de gedragingen van [naam verdachte] , [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] acht de rechtbank het opzet op zowel hun eigen bijdrage als het misdrijf dat zij daarmee hebben ondersteund bewezen. De bijdragen van elk van de verdachten aan de tenlastegelegde misdrijven is substantieel geweest. Daaruit volgt naar het oordeel van de rechtbank dat sprake is geweest van medeplegen.

Conclusie

De drie ten laste gelegde feiten zijn wettig en overtuigend bewezen.

Bewezenverklaring

Op grond van de redengevende inhoud van het voorgaande is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de feiten 1 tot en met 3 heeft begaan op die wijze dat:

hij

op meer tijdstippen gelegen

in de periode van 1 augustus 2014 tot en met 31 oktober 2015

in Nederland,

tezamen en in vereniging met anderen,

meermalen,

(telkens) opzettelijk

gebruik heeft gemaakt van valse facturen gericht

aan Rotterdam Short Sea Terminal B.V. (hierna RST), te weten:

TOS

Techniek

ADO

Hospitality

Fiscaal Advies

[naam winkel]

Sponsoring

als waren deze echt en onvervalst, en deze geschriften heeft

afgeleverd en voorhanden heeft gehad, terwijl hij, verdachte, en zijn

mededaders wisten of redelijkerwijs moesten vermoeden dat deze

geschriften bestemd waren voor gebruik als waren deze echt en

onvervalst,

bestaande die valsheid (telkens) hierin dat in strijd met de

waarheid -zakelijk weergegeven- op die geschriften de levering aan

RST van de op die facturen voornoemd vermelde goederen of diensten was

vermeld tegen de op die facturen vermelde bedragen/prijs,

zulks terwijl in werkelijkheid (telkens) geen en/of minder levering(en) aan

RST hebben plaatsgevonden en/of, geen en/of minder diensten waren

verricht door de op die facturen vermelde bedrijven en/of

tegen de op die facturen vermelde bedragen/prijs,

en

bestaande dat gebruikmaken en afleveren (telkens) hierin dat hij,

verdachte, en zijn mededaders die facturen aan ((een) medewerker(s)

van de Financiële Administratie van) RST en/of [naam medeverdachte 1] en/of [naam medeverdachte 2] hebben toegezonden en/of ter hand gesteld, en/althans doen toekomen

en/of doen ter hand stellen;

2.

hij

op meer tijdstippen gelegen

in de periode van 1 september 2013 tot en met 31 maart 2016

in Nederland,

tezamen en in vereniging met anderen,

meermalen,

(telkens) met het oogmerk om zich en een ander wederrechtelijk te

bevoordelen door listige kunstgrepen ,Rotterdam Short Sea Terminal B.V. (hierna: RST) (telkens) heeft bewogen tot de

afgifte van enige geldbedragen,

hebbende hij, verdachte, en zijn mededaders met vorenomschreven oogmerk

[naam bedrijf 2] opgemaakt en/althans laten opmaken in het kader van:

TOS ;

Techniek

;

ADO Skybox ;

Hospitality ;

Fiscaal advies

;

[naam winkel]

;

Sponsoring

;

en

goederen en/of diensten, en daarop gebaseerde factuurbedragen vermeld

en/althans laten vermelden;

vervolgens aan de afdeling Financiële Administratie van RST doorgestuurd;

waardoor die RST (telkens) werd bewogen tot afgiften;

3.

hij

op meerdere tijdstippen gelegen

in of omstreeks de periode van 1 september 2013 tot en met 6 oktober 2016

in Nederland,

tezamen en in vereniging met anderen,

meermalen,

a.

(telkens) één of meer voorwerp(en), te weten enig(e) geldbedragen,

heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen en/of

omgezet, en/of van genoemde voorwerp(en) gebruik heeft gemaakt,

terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) wist(en) dat bovenomschreven

voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig

misdrijf,

terwijl hij, verdachte, enzijn mededaders van het plegen van dat feit

een gewoonte hebben gemaakt,

en

b.

(telkens) van één of neer voorwerp(en), te weten enige geldbedragen,

de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding, de

verplaatsing heeft verborgen en/of verhuld, en/of heeft verborgen en/of

verhuld wie de rechthebbende(n) op genoemde voorwerpen was/waren, en/of heeft

verborgen en/of verhuld wie genoemde voorwerpen voorhanden heeft/hebben gehad,

terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) wist(en) dat bovenomschreven

voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig

misdrijf,

terwijl hij, verdachte, en zijn mededaders van het plegen van dat feit

een gewoonte hebben gemaakt,

immers hebben hij, verdachte, en zijn mededaders (telkens) één of

meer van de volgende handelingen verricht (DOC-164):

merkartikelen van Louis Vuitton en Prada alsmede Bang & Olufsen

beeld- en geluidsapparatuur),

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze cursief verbeterd. De verdachte is hierdoor niet geschaad in de verdediging.

Standpunt officier van justitie en de verdediging

De officier van justitie heeft gevorderd de in beslag genomen facturen (betreffende sieraden) verbeurd te verklaren. De verdediging heeft geen standpunt ingenomen ter zake van de in beslag genomen facturen.

Beoordeling

De in beslag genomen facturen zullen worden onttrokken aan het verkeer. Mede met behulp van deze facturen zijn de strafbare feiten begaan. Ongecontroleerd bezit van facturen waarmee strafbare feiten zijn begaan, is in strijd met het algemeen belang.