Uitspraken

PanterGroep grondt haar vordering op onrechtmatige daad, meer in het bijzonder op misleidende reclame (artikel 6:194 BW). Daartoe stelt zij dat de brief die Schouten op 31 juli 2018 als mailing aan het klantenbestand van PanterGroep, aangehaald onder 2.14, (hierna: de brief) heeft verzonden passages bevat die misleidend zijn, omdat die passages onjuiste en onvolledige mededelingen bevatten.

Ter gelegenheid van de comparitie van partijen is gebleken dat de stellingname van PanterGroep er in wezen op neerkomt dat het feitelijk wellicht juist is wat in de brief staat, maar dat de gekozen tekst (en in het bijzonder hetgeen staat geschreven in de passages die de rechtbank in de brief (zie hiervoor) heeft aangeduid als passage 1 en passage 2) bij de lezer de verkeerde indruk kan achterlaten. Die indruk bestaat erin dat in de brief een 'aantrekkelijke' oplossing wordt gepresenteerd voor een probleem, terwijl er in werkelijkheid geen sprake is van zo'n probleem, maar het bestaan daarvan enkel door Schouten wordt gesuggereerd. Die oplossing bestaat in het overstappen naar één van de twee door Schouten naar voren geschoven arbodiensten ( [naam bedrijf 1] of [naam bedrijf 2] ), bij welke keuze de klanten van PanterGroep bovendien ook nog 'beloond' worden met (het behoud van) diverse 'voordelen', waaronder de contractadministratie en facturatie via Schouten. Deze mailing heeft Schouten verzonden met het oogmerk om de klanten van PanterGroep naar een andere arbodienst te laten overstappen. Dit is ook gebeurd. Als gevolg van de mailing heeft een heel groot aantal ontvangers van de mailing het met PanterGroep gesloten Basiscontract WVP Arbodienstverlening opgezegd. Deze opzeggingen zouden zij niet hebben gedaan indien zij op juiste, volledige en niet misleidende wijze waren geïnformeerd over de gevolgen van de wijziging van de Arbowet. PanterGroep lijdt schade ten gevolge van de door Schouten gepleegde onrechtmatige daad. Door de opzeggingen is PanterGroep een substantieel deel van haar jaarlijkse omzet kwijt. Daarnaast zijn er door PanterGroep kosten gemaakt voor de administratieve afhandeling van de opzeggingen. Voorts lijdt PanterGroep imagoschade. Nu deze schade thans lastig te becijferen is, vordert PanterGroep schade nader op te maken bij staat en een voorschot op die schade van € 150.000,00.

Schouten voert de volgende verweren. (1) Aan de wensen van PanterGroep ten aanzien van de inhoud van de berichtgeving is tegemoet gekomen. Dan kan PanterGroep niet nadien stellen dat de berichtgeving (toch nog) onjuist, suggestief en misleidend zou zijn. (2) Elke klant heeft een aparte, aan die klant gerichte brief (met vermelding van naam en adres) van Schouten ontvangen. De mededelingen in deze brieven kunnen niet als openbare mededelingen in de zin van artikel 6:194 BW worden aangemerkt, zodat aan de toepassing van dit artikel niet wordt toegekomen. (3) In de brief is geen essentiële informatie weggelaten, verborgen gehouden of is informatie op onduidelijke, onbegrijpelijke of dubbelzinnige wijze verstrekt.

De rechtbank overweegt als volgt.

Blijkens de overgelegde stukken en de stellingen van partijen over en weer op dit punt heeft Schouten desgevraagd delen van de brief die zij aan klanten wilde gaan versturen aan PanterGroep voorgelegd, waarop PanterGroep in een uitgebreide mail heeft aangegeven dat die teksten een onjuiste voorstelling van zaken gaven en heeft zij gemotiveerd aangegeven wat er niet klopte in de tekst. PanterGroep heeft haar mail afgesloten met het advies de brief niet uit te doen. Schouten heeft de brief op onderdelen aangepast naar aanleiding van het commentaar van PanterGroep en de brief naar haar klanten verzonden. De definitieve verzonden tekst heeft PanterGroep niet meer voorafgaand aan de verzending gezien. Uit het voorgaande volgt dat er uiteindelijk geen overeenstemming over de verzending van de mailing en de precieze inhoud hiervan is bereikt. Dit brengt mee dat, anders dan Schouten stelt, PanterGroep het standpunt kan innemen dat de berichtgeving (toch nog) onjuist, suggestief en misleidend is. Uiteraard geldt dat de door Schouten doorgevoerde wijzigingen in de brief wel van invloed kunnen zijn bij de beoordeling van de vraag of sprake is van onjuiste en misleidende informatie aan de klanten.

De door Schouten in veelvoud verzonden brief met dezelfde tekst kan worden aangemerkt als een algemene circulaire en aldus als een openbare mededeling. De mailing betreft diensten die door Schouten in de uitoefening van een bedrijf worden aangeboden.

De rechtbank overweegt als volgt ten aanzien van de gestelde misleidende mededelingen in de brief.

PanterGroep stelt verder dat Schouten in de brief ten onrechte heeft nagelaten aan te geven:

- dat voor het vervallen van de collectiviteit bij [naam verzekeringsmaatschappij] al per 1 juli 2017 een oplossing is gevonden doordat alle verzekerden van [naam verzekeringsmaatschappij] per die datum rechtstreeks een overeenkomst met PanterGroep hebben gesloten, zoals na de wetswijziging was vereist.

- dat [naam verzekeringsmaatschappij] niet alleen met PanterGroep, maar met geen enkele arbodienstverlener meer collectiviteitsaanspraken zou maken en juist als gevolg van de wetswijziging de rol van Schouten als VDV heeft opgeheven.

- dat de werkgevers zelf (op straffe van sancties) verantwoordelijk zijn voor de inhoud van de overeenkomst met hun arbodienstverlener, die met ingang van 1 juli 2017 aan bepaalde wettelijke minimumeisen dient te voldoen.

- dat het overstappen naar een andere arbodienst tevens inhoudt dat de werkgevers verplicht zijn om de gegevens met betrekking tot het verzuim van hun werknemers (via PanterGroep geregistreerd in 'VerzuimSignaal') in het verzuimregister van de nieuwe arbodienstverlener in te voeren (waartoe de gegevens door de werkgever eerst bij PanterGroep dienen te worden opgevraagd).

- dat de overstap naar een andere arbodienst ook betekent dat een wijziging in bedrijfsarts plaatsvindt.

Met Schouten is de rechtbank van oordeel dat in passage 1 van de brief met de woorden 'Uw verzekeraar [naam verzekeringsmaatschappij] heeft aangekondigd per 1 januari 2019 geen collectieve arbodienstverlening meer te zullen aanbieden en de samenwerking te beëindigen met arbodienstverlener PanterGroep' voldoende duidelijk volgt dat [naam verzekeringsmaatschappij] niet alleen met PanterGroep, maar met geen enkele arbodienstverlener meer collectiviteitsaanspraken zou maken. Aan PanterGroep kan worden toegegeven dat het de voorkeur had verdiend dat Schouten in deze zinsnede nog stelliger tot uitdrukking had gebracht dat [naam verzekeringsmaatschappij] geen collectieve arbodienstverlening meer aanbiedt en dáárom (mede) haar samenwerking met PanterGroep beëindigt. Een logische lezing van de zinsnede zoals die in de brief is opgenomen, leidt echter ook tot deze conclusie.

De rechtbank is voorts met Schouten van oordeel dat het niet essentieel is om in dit verband te vermelden dat [naam verzekeringsmaatschappij] de rol van Schouten als VDV als gevolg van de wetswijziging heeft opgeheven. Nog daargelaten dat dit een wijziging betreft die al dateert van 1 juli 2017, betreft dit gegeven de wijze van onderlinge samenwerking tussen [naam verzekeringsmaatschappij] , PanterGroep en Schouten, die voor de verzekerde werkgevers niet van belang is.

Niet valt niet in te zien waarom Schouten in de brief had moeten vermelden dat de overeenkomst tussen werkgevers en hun arbodienst aan bepaalde minimumvereisten dient te voldoen, dat de overstap naar een andere arbodienst inhoudt dat het verzuim op een andere plaats zal moeten worden geregistreerd of dat de overstap een wijziging van bedrijfsarts betekent. Algemeen bekend is dat met het overstappen van de ene dienstverlener naar de andere zekere formaliteiten gepaard gaan en dat in zo'n geval de bij de dienst betrokken personen kunnen wijzigen. Deze kennis mocht Schouten dus ook bekend veronderstellen bij de geadresseerden van de brief.

Meer in het algemeen deelt de rechtbank ook niet de stelling van PanterGroep dat Schouten met de brief een 'aantrekkelijke' oplossing creëert voor een probleem dat er in werkelijkheid niet is. Doordat de samenwerkingsovereenkomst tussen [naam verzekeringsmaatschappij] en PanterGroep per 1 januari 2019 eindigde, kon Schouten ervoor kiezen (misschien kon Schouten hiervoor ook wel op een eerder moment tussen 1 juli 2017 en 1 januari 2019 kiezen maar dat heeft zij blijkbaar niet gedaan) om collectiviteitsafspraken met andere arbodienstverleners te maken. Dit heeft zij gedaan. Hierdoor zou er voor werkgevers die PanterGroep als arbodienst hadden in ieder geval iets veranderen in de administratieve afhandeling en de wijze waarop uitkeringen zouden worden gedaan. Met het overschakelen op een andere aanbieder zouden er voor de werkgever op dat gebied reële voordelen zijn te realiseren. Schouten heeft dit bij de werkgevers onder de aandacht gebracht, op een weliswaar duidelijk commerciële wijze, maar zonder dat daarbij de grenzen van wat geoorloofd is, zijn overschreden.

Aldus is niet komen vast te staan dat de brief (mailing) van 31 juli 2018 misleidende mededelingen bevat dan wel anderszins misleidend is. Schouten heeft met het versturen van de deze brief dus niet onrechtmatig jegens PanterGroep gehandeld. De vorderingen van PanterGroep komen daarom niet voor toewijzing in aanmerking.