Uitspraken

RECHTBANK ROTTERDAM

Sector kanton

Locatie Rotterdam

vonnis

in de zaak van

tegen

Partijen worden hierna aangeduid als ‘[opposant]’ en ‘[geopposeerde]’.

1.2. Bij verstekvonnis van 27 april 2012 met zaaknummer 1336069 CV EXPL 12-17836 heeft de kantonrechter:

1.4. De kantonrechter heeft de uitspraak van het vonnis bepaald op heden.

2.1. Tussen partijen is op 22 juni 2006 een huurovereenkomst gesloten. In de huurovereenkomst is - voor zover hier van belang - het volgende bepaald:

2.2. In de Algemene Huurvoorwaarden is - voor zover hier van belang - het volgende het volgende bepaald:

2.3. [opposant] is in november 2010 in preventieve hechtenis genomen en is per 1 mei 2012 in afwachting van het strafproces weer in vrijheid gesteld.

2.4. Bij verstekvonnis van 21 oktober 2011 heeft de kantonrechter [opposant] veroordeeld tot betaling van € 2.064,71 aan huurachterstand tot en met september 2011, rente en buitengerechtelijke kosten en voorts heeft de kantonrechter de huurovereenkomst ontbonden en [opposant] veroordeeld tot ontruiming van het gehuurde.

2.5. Bij brief van 28 november 2011 gericht aan [A] met als onderwerp: ‘[geopposeerde] Delfshaven / [opposant]’ heeft deurwaarderskantoor GGN - voor zover hier van belang - het volgende bericht:

2.6. [opposant] is deze betalingsregeling nagekomen en heeft de huurachterstand ingelopen.

2.7. Op het adres van het gehuurde heeft mevrouw [B] ingeschreven gestaan.

2.8. Bij brief van 14 februari 2012 heeft Eneco de heer [C] welkom geheten als nieuwe klant op het adres van het gehuurde.

3.2. Aan zijn vordering in oppositie heeft [opposant] - zakelijk weergegeven - het volgende ten grondslag gelegd. [opposant] betwist dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan de door [geopposeerde] gestelde tekortkomingen. [opposant] heeft de woning zelf bewoond en heeft de woning niet onderverhuurd. Het was [geopposeerde] bekend dat hij gedetineerd was en [A] zijn zaken regelde. Bovendien is met [A] afgesproken dat [opposant] ondanks zijn detentie de woning mocht behouden mits hij de betalingsregeling van november 2011 stipt zou nakomen.

3.3. [geopposeerde] heeft de vordering betwist, haar oorspronkelijke vordering gehandhaafd en heeft daartoe - zakelijk weergegeven - het volgende aangevoerd. [opposant] heeft niet zelf in het gehuurde gewoond, omdat hij gedurende een periode van meer dan één jaar gedetineerd was. Voorts heeft [opposant] het gehuurde aan een derde ter beschikking gesteld, zonder dat daarvoor toestemming is gegeven. Deze tekortkomingen rechtvaardigen elk op zich, maar zeker in onderlinge samenhang ontbinding van de huurovereenkomst.

3.4. Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover relevant, nader ingegaan.

4.2. Vaststaat dat [opposant] gedurende de periode van november 2010 tot mei 2012 wegens voorlopige hechtenis niet in het gehuurde heeft kunnen verblijven. Naar het oordeel van de kantonrechter, kan gelet op het karakter van de voorlopige hechtenis, waarbij telkens sprake is van een verlenging voor een beperkte periode en vooraf niet vast staat wat uiteindelijk de totale duur zal zijn, niet zonder meer worden geoordeeld dat de huurder die wegens voorlopige hechtenis niet in het gehuurde verblijft, niet meer voldoet aan zijn verplichting om zijn hoofdverblijf in het gehuurde te hebben. Voor dat oordeel zijn meer omstandigheden vereist. Dat in de onderhavige zaak sprake is van bijkomende omstandigheden, die tot gevolg hebben dat moet worden geoordeeld dat [opposant] niet meer zijn hoofdverblijf in het gehuurde had, is de kantonrechter onvoldoende gebleken. Weliswaar heeft [geopposeerde] aangevoerd dat [opposant] het gehuurde zonder toestemming aan een derde ter beschikking heeft gesteld, echter tegenover de betwisting van [opposant] heeft [geopposeerde] ter onderbouwing van deze stelling onvoldoende aangevoerd. Het enkele feit dat [B] in 2011 op het adres van het gehuurde ingeschreven heeft gestaan en het feit dat in februari 2012 Eneco de heer [C] op het adres van het gehuurde als nieuwe klant heeft verwelkomd, zijn daarvoor onvoldoende. Het had op de weg van [geopposeerde] gelegen nadere omstandigheden te stellen, waaruit zou kunnen worden afgeleid dat [opposant] de woning feitelijk aan een derde ter beschikking heeft gesteld, bijvoorbeeld met verklaringen van omwonenden. De duur van de voorlopige hechtenis, ook al is deze uitzonderlijk lang, biedt in dit geval evenmin aanleiding om anders te oordelen. Uit de door [geopposeerde] bij conclusie van antwoord in oppositie als productie 5 en 6 in het geding gebrachte email correspondentie van 20 januari 2011, blijkt dat [geopposeerde] op dat moment bekend is geworden met het feit dat [opposant] zich in voorlopige hechtenis bevond. Niet gebleken is dat dit voor [geopposeerde] op dat moment aanleiding is geweest dit nader te onderzoeken en [opposant] hierop aan te schrijven. Toen vervolgens enkele maanden later sprake was van een huurachterstand heeft [geopposeerde] in de dagvaarding uitsluitend de huurachterstand als grondslag voor de gevorderde ontbinding en ontruiming gesteld en is onder de vigeur van het verstekvonnis een betalingsregeling getroffen. Kennelijk heeft [geopposeerde] destijds geen aanleiding gezien om het niet verblijven in de woning door [opposant] aan te grijpen om tot een beëindiging te komen van de huurovereenkomst. Onder die omstandigheden ziet de kantonrechter thans – op het moment dat [opposant] niet meer in voorlopige hechtenis is en weer in de woning verblijft - in de duur van de voorlopige hechtenis geen aanleiding daartoe over te gaan. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen is de kantonrechter van oordeel dat niet is komen vast te staan dat [opposant] is tekortgeschoten in zijn verplichting om zijn hoofdverblijf in het gehuurde te hebben.

4.3. Uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt reeds dat [geopposeerde] onvoldoende heeft gesteld ter onderbouwing van haar tweede grondslag. Nu onvoldoende is gebleken dat [opposant] (zonder toestemming) het gehuurde aan een derde ter beschikking heeft gesteld, kan op die grond evenmin worden geoordeeld dat [opposant] is tekortgeschoten in zijn verplichtingen.

4.4. Nu de door [geopposeerde] gestelde tekortkomingen in rechte niet zijn komen vast te staan, is er geen grond voor ontbinding van de huurovereenkomst en heeft dit tot gevolg dat het verstekvonnis van 27 april 2012 dient te worden vernietigd.

4.5. Als de in het ongelijk gestelde partij zal [geopposeerde] worden veroordeeld in de kosten van deze verzetprocedure. Aangezien bovenaan de dagvaarding is vermeld dat er een toevoeging is aangevraagd, maar die toevoeging nog niet is overgelegd, worden de proceskosten als na te melden toegewezen.

in oppositie:

vernietigt het onder zaaknummer 1336069 CV EXPL 12-17836 tussen partijen gewezen verstekvonnis van 27 april 2012;

en opnieuw rechtdoende:

wijst de vordering van [geopposeerde] af;

veroordeelt [geopposeerde] in de proceskosten van [opposant] en bepaalt, dat indien de toevoeging wordt verleend dat die kostenbetaling dient te geschieden als volgt:

€ 90,64 aan dagvaardingskosten, welk bedrag op bankrekening 56 99 90 688 t.n.v. MvJ Arrondissement Rotterdam onder vermelding van het zaaknummer moet worden overgemaakt, alsmede

€ 300,00 aan salaris voor zijn gemachtigde, rechtstreeks aan die gemachtigde te voldoen;

bepaalt, dat in het geval geen toevoeging wordt verleend betaling van boven genoemde bedragen dient plaats te vinden rechtstreeks aan [opposant];

verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad.

Dit vonnis is gewezen door mr. E.F.A. van Buitenen en uitgesproken ter openbare terechtzitting.