Uitspraken

Uit het onderzoek 26Bozeman is naar voren gekomen dat personen via communicatienetwerk ‘Encrochat’ informatie aan elkaar uitwisselden die afkomstig leek van de Belastingdienst. Uit verschillende chats kwam naar voren dat kentekengegevens, waaronder namen, adressen en automerken, tegen betaling werden ingewonnen via een medewerker van de Belastingdienst. De Rijksrecherche startte daarop onderzoek Rabenau en kwam bij verdachte en medeverdachte [medeverdachte] terecht.

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat de feiten wettig en overtuigend bewezen kunnen worden verklaard.

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat verdachte voor beide feiten partieel vrijgesproken moet worden voor het medeplegen en ten aanzien van feit 1 van het bestanddeel ‘wist’. De raadsman heeft een voorwaardelijk verzoek gedaan tot het horen van medeverdachte [medeverdachte] als getuige, indien de rechtbank aan zou nemen dat verdachte geld heeft ontvangen voor haar handelingen.

De rechtbank is van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen is dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan.

Wist of redelijkerwijs moest vermoeden

De rechtbank overweegt ten aanzien van feit 1 dat het bestanddeel ‘wist’ ziet op de schending van het ambtsgeheim en niet op het verstrekken van geheime gegevens, zoals door de verdediging aangevoerd. Verdachte heeft op de zitting verklaard dat zij wist dat zij uit hoofde van haar ambt verplicht was vertrouwelijke informatie voor haarzelf te houden. Ook verklaarde verdachte dat het schrijven van kentekengegevens dan wel gegevens van de kentekenhouders op een briefje, daarvan een foto maken en die foto te sturen naar de medeverdachte niet tot de gebruikelijke werkzaamheden van de Belastingdienst behoorde. De rechtbank is van oordeel dat nu verdachte informatie uit de voor haar, uit hoofde van haar functie, toegankelijke systemen op een ongebruikelijke wijze deelde zij door zo te handelen wist dat zij haar ambtsgeheim schond.

Medeplegen

De rechtbank stelt voorop dat medeplegen bewezen kan worden als vaststaat dat bij het begaan van een strafbaar feit sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking. Uit de bewijsmiddelen volgt dat verdachte instructies kreeg van medeverdachte [medeverdachte] over welke kentekengegevens zij moest opzoeken, welke gegevens zij vervolgens moest noteren en op welke wijze zij dit moest doen. Verdachte zocht deze gegevens op, noteerde op aanwijzing van medeverdachte de informatie op een papiertje, maakte daarvan een foto en zond deze naar medeverdachte [medeverdachte] . Verdachte heeft gevraagd of zij de gegevens via Signal of via de chatdienst IMO moest zenden. Signal was het antwoord van medeverdachte [medeverdachte] . Beide verdachten hebben foto’s van kentekengegevens gemaakt. Medeverdachte [medeverdachte] bracht zijn laptop ook weleens bij verdachte thuis waarna verdachte met behulp van de inloggegevens van medeverdachte [medeverdachte] de kentekengegevens en gegevens van de betreffende kentekenhouder opvroeg. Medeverdachte [medeverdachte] zond deze gegevens vervolgens door naar de aanvragers.

De rechtbank is gelet op deze werkwijze en rolverdeling van oordeel dat de bijdrage van verdachte intellectueel en materieel gezien van voldoende gewicht is om te kunnen spreken van medeplegen. Verdachte vervulde een belangrijke rol in het verwezenlijken van de feiten. Er was aldus sprake van een gezamenlijke uitvoering van het ten laste gelegde en daarmee van een nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachten. Het standpunt van de raadsman dat de rol van verdachte niet noodzakelijk was en het delict ook zonder haar bijdrage gepleegd kon worden, maakt dit niet anders.

Voor een bewezenverklaring van het tenlastegelegde is niet relevant of verdachte geld heeft ontvangen. Het voorwaardelijke verzoek van de raadsman tot het horen van medeverdachte [medeverdachte] als getuige behoeft om die reden geen verdere bespreking.

Bewijsmiddelen

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van de onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten. De rechtbank zal volstaan met een opsomming van de bewijsmiddelen, omdat verdachte deze feiten heeft bekend en door of namens haar geen vrijspraak is bepleit (artikel 359, derde lid, Sv).1

Bewijsmiddelen feiten 1 en 2:

De rechtbank acht op grond van de opgegeven bewijsmiddelen, waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt, wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan, met dien verstande dat:

1

zij in de periode van 18 januari 2020 tot en met 24 maart 2021, in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, telkens een geheim waarvan zij, verdachte, wist dat zij uit hoofde van haar ambt, verplicht was te bewaren, opzettelijk heeft geschonden, te weten door, als medewerker bij de Belastingdienst in strijd met haar geheimhoudingsplicht (op grond van artikel 67 AWR), 70 keer kentekens heeft bevraagd en vervolgens vertrouwelijke informatie omtrent een of meer personen en kentekens/kentekengegevens en gevonden geregistreerde tenaamstellingen (naam, adres, automerk) uit het RDW systeem van de Belastingdienst, aan daartoe niet-gerechtigde personen heeft verstrekt;

2
zij in de periode van 18 januari 2020 tot en met 24 maart 2021, in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, telkens opzettelijk en wederrechtelijk in delen van geautomatiseerde werken, namelijk in delen van servers van de Belastingdienst, het RDW systeem van de Belastingdienst, is binnengedrongen met behulp van een of meer valse sleutels, namelijk door onbevoegd gebruik te maken van een gebruikersnaam en wachtwoord en/of door zich met een gebruikersnaam en wachtwoord toegang te verschaffen tot servers van de Belastingdienst, te weten het systeem 'HSB', althans het RDW systeem van de Belastingdienst, waarop informatie was geplaatst met een ander doel dan waarvoor haar, verdachte, die gebruikersnaam en dat wachtwoord ter beschikking stonden en waarvoor haar die toegang was toegestaan, en vervolgens gegevens die waren opgeslagen en/of verwerkt en/of overgedragen door middel van delen van dat geautomatiseerde werk waarin zij zich wederrechtelijk bevond, voor zichzelf en anderen over te nemen en vervolgens aan daartoe
niet-gerechtigde personen te verstrekken.

De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij haar daarvan zal vrijspreken.

De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten zijn verbeterd in de bewezenverklaring. De verdachte is daardoor niet in de verdediging geschaad.