Uitspraken

Bij de dagvaarding zijn de bij de wet voorgeschreven formaliteiten in acht genomen, zodat tegen [gedaagde] verstek zal worden verleend.

Thús Wonen vordert middels onderhavige voorlopige voorziening ontruiming van de woning. Vooropgesteld moet worden dat een ontruiming een ingrijpende maatregel is die diep ingrijpt in het gebruiksrecht en de daarmee verbonden huurbescherming van de huurder. Gezien de ernst van de gevolgen voor de betrokken huurder kan daarom een ontruiming bij wijze van voorlopige voorziening slechts worden uitgesproken, indien het voldoende aannemelijk is dat de bodemrechter zal oordelen dat de huurovereenkomst rechtsgeldig is geëindigd of dat de bodemrechter de huurovereenkomst zal ontbinden en dat hij de huurder tot ontruiming zal veroordelen.

Ten aanzien van de primaire grondslag van de vordering tot ontruiming, namelijk dat de huurovereenkomst op 13 oktober 2018 is geëindigd, overweegt de kantonrechter als volgt. Vaststaat dat de huurovereenkomst is aangegaan voor de periode van één jaar, ingaand op 13 oktober 2017 en dat Thús Wonen [gedaagde] bij aanzeggingsbrief van 4 juli 2018 schriftelijk heeft geïnformeerd dat de huur op 13 oktober 2018 verstrijkt. Gelet op het bepaalde in artikel 7:271 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) heeft de verhuurder de verplichting de huurder niet eerder dan drie maanden en uiterlijk één maand voor het verstrijken van de bepaalde huurperiode schriftelijk te informeren over de dag waarop de huur verstrijkt, waarna bij het niet nakomen van deze verplichting de huurovereenkomst na het verstrijken van de bepaalde tijd voor onbepaalde tijd wordt verlengd. In dit geval betekent dit dat Thús Wonen niet eerder dan 13 juli 2017 en niet later dan 13 september 2017 voornoemde aanzeggingsbrief naar [gedaagde] had moeten versturen. Thús Wonen heeft de brief al op 4 juli 2018 verzonden, dus negen dagen te vroeg. Daarmee is niet voldaan aan het in artikel 7:271 lid 1 BW bepaalde, zodat de huurovereenkomst vanaf 13 oktober 2018 voor onbepaalde tijd is verlengd. Thús Wonen heeft ter terechtzitting een beroep gedaan op de beperkende werking van de redelijkheid en billijkheid en heeft voorts gesteld dat [gedaagde] door de te vroege aanschrijving niet in zijn belangen is geschaad. De kantonrechter gaat hier niet in mee. Weliswaar is moeilijk voor te stellen welk belang van [gedaagde] is geschaad door de aanzegging negen dagen te vroeg te versturen, maar kennelijk heeft de wetgever een (niet nader omschreven) bedoeling gehad bij het bepalen van de periode waarbinnen de aanzegging dient te geschieden. De wettekst laat immers voor wat betreft die termijn aan duidelijkheid niets te wensen over en is voorts ook nog van relatief recente datum, namelijk 1 juli 2016. Onder deze omstandigheden kan naar het oordeel van de kantonrechter niet gesteld worden dat het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is dat ingevolge dit wettelijk systeem thans sprake is van een huurovereenkomst voor onbepaalde tijd. Dit leidt ertoe dat de primaire grondslag de vordering van Thús Wonen niet kan dragen. In het verlengde daarvan ligt besloten dat het gevorderde voorschot ter hoogte van € 258,61 per maand, vanaf 13 oktober 2018 tot aan de datum van ontruiming, dient te worden afgewezen.

Subsidiair heeft Thús Wonen gesteld dat [gedaagde] toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van de huurovereenkomst en vordert zij op die grondslag ontruiming van het gehuurde. De kantonrechter is van oordeel dat voldoende aannemelijk is geworden dat [gedaagde] reeds gedurende geruime tijd ernstige en structurele geluidsoverlast veroorzaakt bij zijn omwonenden. Middels een proces-verbaal van de politie heeft Thús Wonen een lijst met overlastmeldingen overgelegd die zien op de tot op heden veroorzaakte overlast. Hieruit volgt dat [gedaagde] met regelmaat heeft gehandeld in strijd met zijn verplichtingen als goed huurder en hij derhalve tekortgeschoten is in de nakoming van de huurovereenkomst. Bovendien is [gedaagde] destijds de huurovereenkomst aangegaan onder de stringente voorwaarde mee te werken aan de noodzakelijk geachte begeleiding van GGZ Fact. Deze hulp en begeleiding heeft [gedaagde] tot op heden structureel geweigerd. Gelet hierop en in aanmerking genomen dat de overlast tot op heden doorgaat zonder enig uitzicht op verbetering ervan, is met het oog op de belangen van de omwonenden voldoende aannemelijk geworden dat Thús Wonen een spoedeisend belang heeft bij de vordering in kort geding. De kantonrechter acht het voorts vooralsnog voldoende aannemelijk dat de rechter in een eventuele bodemprocedure zal oordelen dat deze tekortkoming voldoende ernstig is om tot ontbinding van de huurovereenkomst over te gaan en dus ook tot ontruiming van de woning over te gaan. Tot slot ziet de kantonrechter gelet op de veroorzaakte overlast en ernst van de situatie voldoende grond om de ontruimingstermijn op de door Thús Wonen gevorderde termijn van drie dagen na betekening van dit vonnis te stellen.

De gevorderde buitengerechtelijke incassokosten ter hoogte van € 462,50 zullen voorts als niet betwist worden toegewezen.

[gedaagde] zal als de in het ongelijk te stellen partij worden veroordeeld in de proceskosten. De proceskosten aan de zijde van Thús Wonen worden vastgesteld op:

- explootkosten € 98,01

- overige kosten € 1,63

- griffierecht € 119,00

- salaris gemachtigde € 400,00

verleent verstek tegen [gedaagde] ;

veroordeelt [gedaagde] om binnen de wettelijke termijn van drie dagen na betekening van dit vonnis de woning aan de [adres] [postcode] ) te [woonplaats] , met alle zich daarin bevindende personen en goederen te verlaten en te ontruimen met achterlating van al hetgeen [gedaagde] niet in eigendom toebehoort en, onder afgifte van de sleutels aan Thús Wonen, ter vrije beschikking aan Thús Wonen te stellen;

veroordeelt [gedaagde] om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan Thús Wonen te betalen een bedrag van € 179,21 ter zake herstelkosten en € 462,50 ter zake buitengerechtelijke incassokosten;

veroordeelt [gedaagde] in de kosten van deze procedure, tot op heden aan de zijde van Thús Wonen vastgesteld op € 618,64, te vermeerderen met de wettelijke rente indien de proceskosten niet binnen veertien dagen na betekening van dit vonnis zijn voldaan;

veroordeelt [gedaagde] in de nakosten, zijnde een bedrag van € 100,-;

verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad;

wijst het meer of anders gevorderde af.