Uitspraken

De vraag die gesteld moet worden is of de bij het bestreden besluit gegeven termijn redelijk is, nu ten tijde van dit besluit in het geheel niet duidelijk was hoe het peuterspeel-zaalwerk in de gemeente Achtkarspelen per 1 januari 2014 vorm zal worden gegeven en met name niet welke rol verzoekster daarbij zal spelen.

Partijen hebben ter zitting voorop gesteld dat beiden tevreden zijn over de huidige relatie en de wijze waarop verzoekster een rol speelt bij het verzorgen van het peuterspeel-zaalwerk. Verweerder heeft aangegeven dat hij graag ziet dat verzoekster deze rol (deels) houdt na 1 januari 2014.

Gebleken is vervolgens dat verweerder de motie van 7 maart 2013 van de gemeenteraad enkel heeft uitgevoerd voor zover het betreft de stopzetting van de subsidie aan verzoekster. Verweerder heeft toegelicht dat aanbesteding niet zijn voorkeur heeft. Vervolgens heeft de gemeenteraad op 27 juni 2013 een tweede motie aangenomen, waaraan verweerder enkel uitvoering heeft gegeven voor wat betreft het onderzoek naar de mogelijkheden van aanbesteding. Waar het gaat om het laten vervallen van de termijn met betrekking tot het beëindigen van de subsidie van verzoekster, zoals aangenomen in de eerste motie, heeft verweerder geen uitvoering gegeven aan de tweede motie. Vast staat dus dat de gemeenteraad en verweerder niet op één lijn zitten voor wat betreft de toekomst van het peuterspeelzaalwerk, met name niet ten aanzien van het aanbestedingsvraagstuk. Ter zitting heeft verweerder toegelicht dat eerst op 12 september 2013 in de gemeenteraad een opiniërend stuk besproken zal worden over dit onderwerp. Verzoekster heeft in dit kader, onbetwist, betoogd dat niet vast staat dat op genoemde datum al duidelijkheid over de vormgeving van het peuterspeelzaalwerk per 1 januari 2014 zal ontstaan.

De voorzieningenrechter is, gelet op de hiervoor geschetste (politieke) ontwikkelingen, van oordeel dat niet van verzoekster gevergd kan worden dat zij in reactie op het bestreden besluit al haar verplichtingen ten aanzien van peuters, ouders, personeel en huisvesting beëindigt, terwijl niet uitgesloten kan worden dat zij per 1 januari 2014 het verzorgen van het peuterspeelzaalwerk ongewijzigd voort kan zetten. Ter zitting is door verzoekster, onbetwist, gesteld dat het beëindigen van haar verplichtingen ten aanzien van het personeel zal leiden tot hoge kosten in verband met uit te keren ontslagvergoedingen. Ook bestaat onduidelijkheid over de vraag of de door verzoekster van de gemeente gehuurde panden na 1 januari 2014 gebruikt kunnen worden voor kinderopvang als de situatie zich zou voordoen dat zij niet langer het peuterspeelzaalwerk kan verzorgen. De voorzieningenrechter stelt dan ook vast dat verweerder verzoekster dwingt tot het stopzetten van haar activiteiten in het kader van het peuterspeelzaalwerk en verzoekster belast met de daarbij behorende kosten, terwijl nog moet blijken of deze stopzetting wel nodig is.

De voorzieningenrechter is dan ook van oordeel dat in dit geval geen sprake is van een redelijke termijn, nu het voor verzoekster op generlei wijze duidelijk is hoe zij zou moeten handelen gelet op de politieke ontwikkelingen. De voorzieningenrechter is van oordeel dat eerst sprake kan zijn van een redelijke termijn indien daarbij rekening wordt gehouden met het tijdstip waarop verzoekster weet wat haar toekomstige positie binnen het verzorgen van het peuterspeelzaalwerk is en haar handelen daar op af kan stemmen.

Bij de voorgaande overwegingen neemt de voorzieningenrechter in aanmerking dat ook niet gebleken is dat verweerder onderzoek heeft gedaan naar de verplichtingen van verzoekster alvorens een redelijke termijn vast te stellen. De voorzieningenrechter is van oordeel dat verweerder gehouden is naar het individuele geval van verzoekster te kijken en op basis van haar, ook in deze procedure benoemde, verplichtingen een redelijke termijn vast te stellen. Verweerder kan deze termijn niet vast stellen op negen maanden met de enkele motivering dat dit blijkens de jurisprudentie een redelijke termijn is.