Uitspraken

De vraag die partijen verdeeld houdt is of de auto die Auto1 van [gedaagde] heeft gekocht beantwoordde aan datgene dat Auto1 op grond van de koopovereenkomst mocht verwachten en voor zover dat niet het geval was, voor wiens rekening dat dient te komen. Artikel 7:17 lid 1 en 2 Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) bepalen dat een afgeleverde zaak dient te beantwoorden aan de overeenkomst en dat dit niet het geval is als de zaak, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. Daarbij mag de koper verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen. Hierbij gaat het om het gerechtvaardigd verwachtingspatroon van de koper en wat dit verwachtingspatroon inhoudt moet worden vastgesteld aan de hand van alle omstandigheden van het geval. De omstandigheden kunnen meebrengen dat op de verkoper een mededelingsplicht en op de koper een onderzoeksplicht rust.

Ter onderbouwing van haar stelling dat de kilometerstand van 173.945 km die is opgenomen in de koopovereenkomst niet juist is, heeft Auto1 verwezen naar een uitdraai van dealerinformatie. Op deze uitdraai staat onder meer de datum 24 september 2019 en een kilometerstand van 359.005 km maar niet van welke auto die kilometerstand is. [gedaagde] heeft dan ook terecht aangevoerd dat uit deze dealerinformatie niet blijkt dat deze gegevens betrekking hebben op de onderhavige auto. Deze informatie kan dus niet dienen als onderbouwing van de stelling van Auto1 dat de kilometerstand zoals opgenomen in de koopovereenkomst niet juist was. Ter onderbouwing van de stelling van Auto1 dat de versnellingsbak van de auto kapot was en vervangen moest worden, heeft Auto1 verwezen naar een prijsopgave van Kardol Autobedrijf van 22 oktober 2019 waarin staat dat de kosten voor de- en montage van de versnellingsbak van deze auto € 3.528,22 bedragen. [gedaagde] heeft echter terecht aangevoerd dat hieruit niet blijkt dat de versnellingsbak daadwerkelijk kapot was en dat deze moest worden gereviseerd dan wel vervangen. Auto1 heeft ook nog gesteld dat sprake was van een onjuiste kilometerteller. [gedaagde] heeft aangevoerd dat hij daar niet van op de hoogte was.

De bewijslast van de stelling dat de kilometerstand onjuist was en de versnellingsbak defect, rust op Auto1 omdat zij zich beroept op het rechtsgevolg daarvan, te weten een tekortkoming die een beroep op ontbinding van de koopovereenkomst en schadevergoeding rechtvaardigt. Ten aanzien van beide onderdelen heeft Auto1 aangeboden daarvan bewijs te leveren door middel van het horen van getuigen. De kantonrechter ziet echter aanleiding aan dat bewijsaanbod voorbij te gaan vanwege het volgende.

[gedaagde] betoogt dat geen sprake is van non-conformiteit waarvoor hij aansprakelijk is. Indien zou komen vast te staan dat sprake was van een onjuiste kilometerstand, een defecte versnellingsbak en een onjuiste kilometerteller, dient in dat verband dan ook het verweer van [gedaagde] te worden beoordeeld dat hij daar niet van op de hoogte was en daarover dus ook geen mededelingen had kunnen doen. Auto1 stelt weliswaar dat [gedaagde] zijn mededelingsplicht heeft verzaakt, maar heeft haar stelling dat [gedaagde] bekend was of moest zijn met die gebreken niet onderbouwd. Dat had wel op haar weg gelegen in het licht van de betwisting door [gedaagde] van enige wetenschap van de genoemde gebreken. Voor zover Auto1 in dit verband wijst op voornoemde dealerinformatie waaruit na een storing aan de auto op 24 september 2019 zou zijn gebleken van een hogere kilometerstand, zij herhaald dat niet vast staat dat dit stuk ziet op de onderhavige auto. Bovendien heeft Auto1 dit naar eigen zeggen na de doorverkoop van de auto van haar koper (eveneens een autohandelaar) ontvangen en is gesteld noch gebleken dat [gedaagde] met dat stuk bekend was of had behoren te zijn. Bij gebrek aan wetenschap bij [gedaagde] ten aanzien van de kilometerstand, de gestelde defecte versnellingsbak en de onjuiste kilometerteller, geldt als uitgangspunt dat bezwaarlijk een gehoudenheid kan worden aangenomen tot het verschaffen van inlichtingen op die punten (Hoge Raad 27 november 2015, ECLI:NL:HR:2015:3424, NJ 2017, 35). Op [gedaagde] rustte dus geen mededelingsplicht.

Voor zover Auto1 bedoelt te betogen dat [gedaagde] als niet wetende aanbieder zelf een onderzoek had moeten instellen met het oog op de belangen van Auto1 als koper en dat hij dan met de gestelde gebreken bekend had kunnen en behoren te zijn, heeft Auto1 daarvoor onvoldoende gesteld. In elk geval valt niet in te zien dat, zoals Auto1 lijkt te stellen, [gedaagde] op het moment dat hij de auto zelf kocht een onderzoek had moeten instellen naar de kilometerstand en een rapport had moeten opvragen. Bovendien is Auto1 een professionele partij die zich professioneel bezig houdt met de handel in en reparatie van personenauto’s en lichte bedrijfswagens, terwijl [gedaagde] een particulier is. Gelet daarop kan in de gegeven omstandigheden geen (nadere) onderzoeksplicht en daarop volgend een mededelingsplicht voor [gedaagde] worden aangenomen.

Anderzijds dient te worden beoordeeld in hoeverre sprake was van een onderzoeksplicht aan de zijde van Auto1. Volgens Auto1 is daarvan geen sprake omdat zij mocht afgaan op de kilometerstand van de kilometerteller in de auto en de verklaring van [gedaagde] op de overeenkomst dat dat de juiste kilometerstand was en was er geen enkele aanleiding om te twijfelen aan de mededelingen van [gedaagde] . Nu echter sprake was van de aankoop van een tweedehandsauto door Auto1 als professionele koper van [gedaagde] als particuliere verkoper, rustte op Auto1 een zwaardere onderzoeksplicht. Dat klemt temeer gezien het feit dat sprake was van een auto van ruim negen jaar oud zonder onderhoudsboekje. Bovendien had Auto1 bekend kunnen zijn met een rapport van de openbaar toegankelijke website Carfax (door [gedaagde] overgelegd als productie 2 en 3 bij de conclusie van antwoord) waaruit blijkt dat de auto in 2014 is geïmporteerd uit de Verenigde Staten nadat deze daar betrokken was geweest bij een verkeersongeval en total loss was verklaard. Op dit rapport is ook vermeld “Branded Title: Junk”. In de toelichting staat vermeld dat deze titel over het algemeen wordt toegekend bij een zware schade die om en nabij de 75% van de dagwaarde van het voertuig ligt. Ook is vermeld dat het is aan te raden samen met een specialist te kijken naar de technische staat van de carrosserie vóór de aankoop van dit voertuig. Ten aanzien van de kilometerstand staat in het rapport dat de actuele tellerstand een lagere stand bevat dan de vorige gerapporteerde tellerstand en dat dit kan zijn veroorzaakt door terugdraaien of doordat het een import uit Noord-Amerika betreft. Vast staat dat deze informatie openbaar toegankelijk is. Bij de dagvaarding heeft Auto1 als productie 11 één pagina van dit Carfax rapport overgelegd en in de dagvaarding lijkt Auto1 te betogen dat zij dat rapport heeft opgevraagd voorafgaand aan de koop, maar dit heeft zij in de conclusie van repliek uitvoerig weersproken. Vast staat in elk geval wel dat Auto1 bekend is met dit rapport en daarmee ook ten tijde van de koop bekend had kunnen zijn. Nu uit dit rapport blijkt dat er mogelijk gebreken waren aan de auto en ook de kilometerstand mogelijk niet juist was en zij van dit rapport op de hoogte had kunnen zijn, had het temeer op de weg van Auto1 gelegen om voorafgaand aan de koop nader onderzoek te doen naar de auto. Nu Auto1 dat niet heeft gedaan, kan zij zich niet redelijkerwijs beroepen op de gestelde tekortkomingen (artikel 7:17 lid 5 BW). Hieruit volgt dat het beroep op non-conformiteit van de auto niet op gaat. Bewijslevering door Auto1 van haar stellingen dat sprake was van gebreken ten aanzien van de kilometerstand, de versnellingsbak en de kilometerteller kan daarom achterwege blijven.

De vordering tot betaling van schadevergoeding zal in zoverre worden afgewezen.

Voor zover Auto1 zich daarvoor nog beroept op de artikelen 2 en 7 van de algemene voorwaarden heeft [gedaagde] een beroep gedaan op artikel 6:237 sub h BW en aangevoerd dat deze bedingen worden vermoed onredelijk bezwarend te zijn. Artikel 6:237 sub h BW bepaalt dat wordt vermoed onredelijk bezwarend te zijn een in de algemene voorwaarden voorkomend beding dat als sanctie op bepaalde gedragingen van de wederpartij, nalaten daaronder begrepen, verval stelt van haar toekomende rechten of van de bevoegdheid bepaalde verweren te voeren, behoudens voor zover deze gedragingen het verval van die rechten of verweren rechtvaardigen. Nu zowel in artikel 2 als in artikel 7 van de algemene voorwaarden staat dat de verkoper aansprakelijk is voor verborgen gebreken die reeds bestonden voor het moment van levering en tevens dat Auto1 recht heeft op schadevergoeding als de kilometerstand afwijkt, is sprake van verval van de rechten van de verkoper om verweer te voeren zoals bedoeld in artikel 6:237 sub h BW. Deze bedingen worden dan ook vermoed onredelijk bezwarend te zijn. Auto1 heeft niet gesteld en ook niet aangetoond dat het doen of laten van [gedaagde] als consument het verval van zijn rechten rechtvaardigt en dat in zoverre geen sprake is van onredelijk bezwarende bedingen. Het beroep van [gedaagde] op vernietiging van deze bepalingen op grond van artikel 6:233 sub a BW slaagt dan ook. Deze bepalingen uit de algemene voorwaarden kunnen dus evenmin dienen als grondslag voor de vordering van Auto1 tot betaling van schadevergoeding.

Subsidiair heeft Auto1 gesteld dat als [gedaagde] niet van de gebreken op de hoogte was, sprake is geweest van wederzijdse dwaling. Zij heeft in dat verband een verklaring voor recht gevorderd dat de overeenkomst rechtsgeldig is ontbonden.

Voorop gesteld wordt dat in artikel 6:228 lid 1 aanhef en onder c BW (waarin wederzijdse dwaling is geregeld) is bepaald dat een overeenkomst die tot stand gekomen is onder invloed van dwaling vernietigbaar is. Auto1 heeft niet gesteld en ook anderszins is niet gebleken dat zij de vernietiging van de overeenkomst heeft ingeroepen. Ook heeft zij overigens geen vernietiging van de overeenkomst gevorderd.

In lid 2 van artikel 6:228 BW is bovendien bepaald dat de vernietiging niet kan worden gegrond op een dwaling die in verband met de aard van de overeenkomst, de in het verkeer geldende opvattingen of de omstandigheden van het geval voor rekening van de dwalende behoort te blijven. De kantonrechter oordeelt dat, gelet op hetgeen hiervoor in r.o. 5.4, 5.5 en 5.6 is overwogen en beslist, de gestelde dwaling voor rekening van Auto1 dient te blijven.

De conclusie is dat de kantonrechter de vorderingen van Auto1 zal afwijzen.

De proceskosten komen voor rekening van Auto1, omdat zij ongelijk krijgt.