Uitspraken

Partiële vrijspraak ten aanzien van feit 1

De rechtbank is met de officier van justitie en de raadsman van oordeel dat op grond van de stukken van het strafdossier en het verhandelde ter terechtzitting niet wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan (het medeplegen van) oplichting van [onderneming 2] en/of de ABN AMRO Bank. Verdachte dient in zoverre van het onder 1 ten laste gelegde feit te worden vrijgesproken.

Redengevende feiten en omstandigheden ten aanzien van feit 1 1

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het onder 1 als het medeplegen van witwassen ten laste gelegde feit op grond van het volgende.

Op 12 december 2008 vindt er een inbraak plaats in het bedrijfspand van de onderneming [onderneming 1] te Dordrecht. Bij deze inbraak wordt onder meer een ABN AMRO bankpas behorende bij rekening [rekeningnummer 1] ten name van de aan [onderneming 1] te relateren onderneming [onderneming 2] en bijbehorende pincode weggenomen.2 Op 12 en 14 december 2008 worden vanaf de rekening van [onderneming 2] via internetbankieren bedragen van € 60.000,22 en € 13.500,- overgemaakt naar bankrekening [rekeningnummer 2] ten name van [betrokkene 1] (hierna: [betrokkene 1]).3

Op 14 december 2008 om 17.55 uur wordt vanaf deze rekening van [betrokkene 1] een bedrag van
€ 70.000,00 doorgeboekt naar bankrekening [rekeningnummer 28] ten name van medeverdachte [medeverdachte 1] (hierna: [medeverdachte 1]).4

Op 14 en 15 december 2008 worden vanaf genoemde rekening van [medeverdachte 1] bedragen naar diverse rekeningen overgemaakt, te weten:

Alle overboekingen vanaf de rekening van [medeverdachte 1] zijn verricht door verdachte vanaf het IP-adres [IP-adres 1], waarvan is vastgesteld dat dit IP-adres op 27 en 28 april 2009 op naam stond van [bedrijf L], [adres 2], [postcode 1] Wormerveer.6

Vanaf genoemde rekeningen zijn vervolgens diverse geldbedragen doorgeboekt naar andere rekeningen en/of opgenomen.7

Verdachte heeft verklaard dat hij in de middag van 14 december 2008 door medeverdachte [medeverdachte 22] en [medeverdachte 26] is benaderd. [medeverdachte 26] vertelde hem dat hij ([medeverdachte 26]) ongeveer € 70.000,- op een rekening had staan. Als verdachte dat geld naar verschillende rekeningen kon storten en kon cashen, dan zou de helft voor verdachte zijn en degenen die hij moest betalen en de andere helft voor [medeverdachte 26].8 Diezelfde avond moest verdachte laten weten of ze het konden doen. Het moest direct gebeuren, want anders is het geld weg.9 Daarop is – via [medeverdachte 16] (de rechtbank begrijpt: medeverdachte [medeverdachte 16]) – medeverdachte [medeverdachte 15] (hierna: [medeverdachte 15]) benaderd, omdat hij altijd veel mensen om zich heen heeft die hij eten geeft en laat slapen in zijn kapsalon. Verdachte kende [medeverdachte 15] als een rommelaar en een ronselaar: “een mannetje die dit soort dingen kan regelen.”10 Verdachte wist dat [medeverdachte 15] zich bezig hield met oplichting.11

Vervolgens is [medeverdachte 15] met [medeverdachte 1] gekomen.12 Ook [medeverdachte 21], [medeverdachte 24], [medeverdachte 25] en [medeverdachte 18] zijn via [medeverdachte 15] gekomen.13 De volgende ochtend moest het gebeuren. [medeverdachte 15] moest iedereen paraat hebben en iedereen moest geld gaan opnemen.14 Door [medeverdachte 26] is toen het geld overgemaakt van de rekening van [betrokkene 1] naar [medeverdachte 1]. Verdachte heeft van [medeverdachte 15] de pas en pincode van [medeverdachte 1] in ontvangst genomen.15 Verdachte heeft vervolgens het geld overgemaakt naar de rekeningen die hij zelf had en naar de rekeningen die [medeverdachte 15] hem had opgegeven.16 Rekeninghouders die het geld gingen pinnen moesten alles afstaan aan [medeverdachte 15], die bij het pinnen aanwezig was. [medeverdachte 15] gaf het gehele bedrag aan [medeverdachte 16] en [medeverdachte 16] gaf het vervolgens aan verdachte.17

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 1

Door de verdediging is aangevoerd dat verdachte niet wist dat het geld dat aan hem werd toevertrouwd ter verdeling uit misdrijf afkomstig was. Volgens de verdediging zou sprake zijn van schuldwitwassen, hetgeen echter niet is tenlastegelegd.

De rechtbank verwerpt dit verweer. Gelet op de wijze waarop verdachte de beschikking over het geld kreeg en het feit dat verdachte dit slechts hoefde ‘te cashen’ om er de helft van te mogen houden, kan het naar het oordeel van de rechtbank niet anders dan dat verdachte wist dat het geld uit enig misdrijf afkomstig was. Hierbij betrekt de rechtbank bovendien dat na het ‘aanbod’ van [medeverdachte 26] direct medeverdachte [medeverdachte 15] – een man van wie verdachte wist dat hij zich bezig hield met oplichting – is benaderd om (bankrekeningen van) katvangers te regelen en dat het verdachte duidelijk was dat het overboeken van de gelden en het opnemen ervan snel moesten gebeuren, omdat het geld anders weg zou zijn (de rechtbank begrijpt: zou worden teruggehaald door de bank).

De rechtbank acht dan ook bewezen dat verdachte tezamen met anderen een geldbedrag van € 70.000,- heeft verworven en voorhanden heeft gehad, terwijl hij wist dat het geld uit enig misdrijf afkomstig was.

Redengevende feiten en omstandigheden ten aanzien van feit 2

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het onder feit 2 ten laste gelegde op grond van het volgende.

Op zaterdag 10 januari 2009 tussen 03:00 uur en 04:00 uur wordt [benadeelde 1] (hierna: [benadeelde 1]) op de Amsteldijk te Amsterdam met geweld beroofd van zijn portemonnee met daarin onder meer een ABN AMRO bankpas met pasnummer [pasnummer 1], behorende bij rekeningnummer [rekeningnummer 5].18

Op 10 januari 2009 om 14.42 uur wordt een bedrag van € 6.705,18 overgeboekt van de internetspaarrekening van [benadeelde 1] naar zijn betaalrekening met nummer [rekeningnummer 5]. Twee minuten later wordt naar deze betaalrekening ook een bedrag van € 3.001,56 overgemaakt, afkomstig van de privérekening van [benadeelde 1] met rekeningnummer [rekeningnummer 7].19

Om 14.55 uur wordt van de betaalrekening van [benadeelde 1] een bedrag van € 12.300,- overgeboekt naar rekening [rekeningnummer 4] ten name van [bedrijf A] met als omschrijving “aanschaf machines”. Om 15.03 wordt van dezelfde rekening een bedrag van € 500,- overgeboekt naar voornoemde rekening van [bedrijf A] met als omschrijving “hairwave”. 20

De hiervoor genoemde overboekingen zijn alle verricht door verdachte vanaf het IP-adres [IP-adres 2].21 Dit IP-adres was op de tijdstippen dat de overboekingen plaatsvonden toegewezen aan verdachte, [adres 1].22

Op 12 januari 2009 te 13.35 uur wordt van eerdergenoemde rekening [rekeningnummer 4] ten name van [bedrijf A] een bedrag van € 11.900,- opgenomen bij een Postbank/ING kantoor op de Houttil in Alkmaar. Daarnaast wordt een bedrag van in totaal € 900,- opgenomen bij een geldautomaat, eveneens aan de Houttil te Alkmaar.23

Procuratiehouder van de rekening [rekeningnummer 4] betreft medeverdachte [medeverdachte 1]. Uit gegevens van de Kamer van Koophandel blijkt dat het bedrijf [bedrijf A] van 17 september 2008 tot en met 19 januari 2009 werd gedreven voor zijn rekening.24

Verdachte heeft verklaard dat ook in dit geval [medeverdachte 22] naar hem toe is gekomen met de vraag of hij een geldbedrag kon doorstorten en opnemen. Vervolgens heeft verdachte met [medeverdachte 16] en [medeverdachte 15] overlegd. [medeverdachte 15] had een bankpas waar het geld naartoe kon gaan. [medeverdachte 15] is met [medeverdachte 1] meegegaan om het geld op te nemen en [medeverdachte 15] heeft het geld vervolgens afgegeven op kantoor.25

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 2

Door de raadsman is betoogd dat geen sprake is van oplichting van de heer [benadeelde 1] noch van de ABN AMRO Bank. De raadsman heeft daartoe aangevoerd dat het slachtoffer [benadeelde 1] niet zelf degene is geweest die ‘is bewogen’ tot iets. Tevens is geen sprake van oplichting van de bank, nu het enkele inloggen en geld overboeken geen ‘samenweefsel van verdichtsels’ oplevert. Naar de mening van de raadsman dient de feitelijke gang van zaken te worden gekwalificeerd als diefstal met een valse sleutel, hetgeen echter niet als zodanig is tenlastegelegd.

De rechtbank volgt de raadsman in zijn betoog voor zover dit betrekking heeft op de ten laste gelegde oplichting van de heer [benadeelde 1]. Verdachte dient in zoverre van het tenlastegelegde feit te worden vrijgesproken. Dit is anders ten aanzien van de oplichting van de bank. Verdachte heeft immers een valse hoedanigheid aangenomen door zich voor te doen als de rechtmatige eigenaar/houder van de bankpas en de bijbehorende pincode van [benadeelde 1] door met deze bankpas en gegevens in te loggen op de verschillende bankrekeningen van [benadeelde 1] om gelden over te boeken. De ABN AMRO Bank is door dit handelen van verdachte bewogen een bedrag van € 12.800,- over te maken naar de rekening van [bedrijf A]. Aldus is naar het oordeel van de rechtbank bewezen dat verdachte zich tezamen met anderen schuldig heeft gemaakt aan oplichting van de ABN AMRO Bank. Anders dan de officier van justitie, acht de rechtbank (met de verdediging) niet bewezen dat verdachte zich heeft voorgedaan als de heer [benadeelde 1] door een Breitling horloge aan te kopen bij Gassan Plaza op Schiphol met [benadeelde 1]’ pinpas. (Reeds) gelet op het tijdstip waarop deze aankoop heeft plaatsgevonden – uren voordat verdachte over de pinpas van [benadeelde 1] beschikte – als op de omstandigheid dat op de camerabeelden van Gassan Plaza twee (onbekend gebleven) mannen staan, die niet aan verdachte kunnen worden gekoppeld, dient verdachte in zoverre van het tenlastegelegde te worden vrijgesproken.

Tevens kan worden bewezen dat verdachte voornoemd geldbedrag van € 12.800,-, waarvan hij wist dat het uit misdrijf afkomstig was, tezamen met anderen heeft verworven en voorhanden heeft gehad.

Partiële vrijspraak ten aanzien van feit 3

Naar het oordeel van de rechtbank is op grond van de stukken van het strafdossier en het verhandelde ter terechtzitting niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan (het medeplegen van) oplichting van [benadeelde 2] en/of de ABN AMRO Bank. Verdachte dient in zoverre van het onder feit 3 ten laste gelegde te worden vrijgesproken. De rechtbank is met de raadsman van oordeel dat van oplichting van [benadeelde 2] geen sprake is (zoals hierboven onder 4.4.2. is overwogen) en dat verdachte pas in beeld komt op het moment dat de oplichting van de ABN AMRO Bank reeds is voltooid. Niet is immers gebleken dat het verdachte is geweest die de overboeking heeft verricht van de rekening van [benadeelde 2] naar [bedrijf B], het bedrijf dat op naam staat van katvanger [medeverdachte 2] noch is bewijs voorhanden dat verdachte bij deze overboeking anderszins betrokken is geweest.

Redengevende feiten en omstandigheden ten aanzien van feit 3

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het onder feit 3 als het medeplegen van witwassen ten laste gelegde op grond van het volgende.

Op 10 augustus 2008 wordt via internet uit naam van [benadeelde 2], geboren op [datum](hierna: [benadeelde 2]) een extra wereldpas voor ABN AMRO rekening [rekeningnummer 9] aangevraagd. Naar aanleiding van deze aanvraag wordt op 9 oktober 2008 door de ABN AMRO Bank een brief ‘aanvraag wereldpas’ verzonden naar het bij de bank bekende woonadres van [benadeelde 2]. Deze brief is vervolgens omstreeks 5 november 2008 met handtekeningen, die door moesten gaan voor die van [benadeelde 2], aan de bank geretourneerd. Na ontvangst van de ondertekende brief ‘aanvraag wereldpas’ wordt op 11 november 2008 wereldpas [datum] verzonden naar het adres van [benadeelde 2]. Op 14 januari 2009 wordt bij ABN AMRO bankshop Churchilllaan 11 te Utrecht een op naam van [benadeelde 2] gestelde wereldpas met pasnummer [pasnummer 2] geactiveerd. Bij het activeren wordt een Nederlands rijbewijs op naam van [benadeelde 2] getoond. Later blijkt dat het rijbewijs een blanco gestolen rijbewijs betreft dat valselijk is opgemaakt.26

Op 14 januari 2009 om 18.29 uur wordt via internetbankieren vanaf genoemde bankrekening [rekeningnummer 9] op naam van [benadeelde 2] een bedrag van € 106.500,00 overgemaakt naar de rekening [rekeningnummer 8] ten name van [bedrijf B] met als omschrijving ‘Overname [bedrijf B]’.27 [bedrijf B] wordt gedreven voor rekening van [medeverdachte 2], geboren op [geboortedatum 2] te [geboorteplaats 2].28

Dezelfde dag worden vanaf genoemde rekening van [bedrijf B] naar diverse andere rekeningen geldbedragen overgemaakt, te weten:

De overboekingen zijn verricht door [verdachte].31

Vanaf genoemde rekeningen zijn diverse geldbedragen doorgeboekt naar andere rekeningen en/of opgenomen32

Verdachte heeft verklaard dat [medeverdachte 22] en de eerdergenoemde [medeverdachte 26] naar hem toe waren gekomen. Verdachte heeft van [medeverdachte 26] een bedrag te horen gekregen, waarna aan [medeverdachte 15] is gevraagd hoeveel pasjes hij direct beschikbaar had.33 [medeverdachte 15] had [medeverdachte 18] ([bedrijf I]), [medeverdachte 24], [medeverdachte 25] ([bedrijf J]), [medeverdachte 1] en [medeverdachte 27] (rechtbank: van [bedrijf M]) beschikbaar. Verdachte en [medeverdachte 16] hadden [medeverdachte 19] aangeleverd en medeverdachte [medeverdachte 9] (hierna: [medeverdachte 9]) had [medeverdachte 2] aangeleverd.34 Verdachte kreeg de pasjes, logde in en maakte het geld over.35

Verdachte heeft voorts verklaard dat op het moment dat het geld op naam van [bedrijf B] staat hij en [medeverdachte 16] verantwoordelijk zijn voor het geld.36 Verdachte wist dat de volgende dag al het geld verzameld ging worden. Verdachte of [medeverdachte 16] kreeg het geld van [medeverdachte 9] en [medeverdachte 19]. [medeverdachte 16] kreeg het geld van [medeverdachte 15].37

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 3

Door de verdediging is aangevoerd dat verdachte niet wist dat het geld dat hem ter verdeling werd toevertrouwd uit misdrijf afkomstig was. Volgens de verdediging zou sprake zijn van schuldwitwassen, hetgeen niet is ten laste gelegd.

De rechtbank verwerpt dit verweer op dezelfde gronden als hiervoor onder 4.3.3. is overwogen. De rechtbank acht dan ook bewezen dat verdachte tezamen met anderen een geldbedrag van € 101.439,50 heeft verworven en voorhanden heeft gehad, terwijl hij wist dat het geld uit enig misdrijf afkomstig was.

Redengevende feiten en omstandigheden ten aanzien van feit 4

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het onder feit 4 ten laste gelegde op grond van het volgende.

Op 28 april 2009 wordt door de afdeling Fiattering Betalingen Inkomend (FBI) van de ABN AMRO bank bij de afdeling Security & Fraud melding gemaakt van verdachte overboekingen ten laste van de ABN AMRO rekening [rekeningnummer 19], op naam van [benadeelde 3], geboren op [geboortedatum 3] en woonachtig te [adres 3] in Amsterdam. Het betreffen overboekingen middels internetbankieren die niet in het normale rekeningverloop passen. Uit nader onderzoek van de afdeling FBI is gebleken dat de overboekingen middels internetbankieren zijn verricht met een recent aangevraagde en geactiveerde wereldpas.38

Uit het onderzoek van de afdeling FBI is gebleken dat op 9 maart 2009 via internet uit naam van [benadeelde 3] een extra wereldpas is aangevraagd en dat op 23 april 2009 een aanvraag internetbankieren op naam van [benadeelde 3] is verwerkt door de ABN AMRO bank. Op 17 april 2009 is bij een ABN AMRO bankshop de op naam van [benadeelde 3] gestelde wereldpas met pasnummer [pasnummer 2] geactiveerd door een bankmedewerker. Volgens de bankmedewerker heeft een negroïde vrouw met een Nederlands rijbewijs, op naam van [benadeelde 3], zich bij haar gemeld om de bankpas te activeren. Ondanks dat het rijbewijs niet herkend werd door de zogenaamde IVRS-scanner (Identification Verification Registration System) heeft de bankmedewerker de bankpas toch geactiveerd. In het handtekeningensysteem van de ABN AMRO bank is de handtekening van [benadeelde 3] aanwezig. Deze handtekening komt niet overeen met de op de brief “aanvraag wereldpas” en de op de aanvraagformulieren internetbankieren geplaatste handtekeningen. Bovendien betreft [benadeelde 3] een 76-jarige vrouw van Indonesische afkomst en geen negroïde vrouw.39

In de nacht van 27 op 28 april 2009 worden, middels internetbankieren en met gebruikmaking van de aangevraagde en geactiveerde bankpas met nummer 021, de volgende overboekingen verricht ten nadele van [benadeelde 3]:40

Deze overboekingen vinden plaats vanaf IP-adres [IP-adres 1].41 Middels een vordering 126na Sv is de tenaamstelling van het IP-adres [IP-adres 1] opgevraagd.42 KPN (XS4ALL) heeft geantwoord dat het IP-adres [IP-adres 1] op 27 en 28 april 2009 op naam staat van [bedrijf L], [betrokkene 3], [adres 2], [postcode 1] Wormerveer.43 Via het Regionale Informatie Knooppunt van de regiopolitie Kennemerland is navraag gedaan bij de Kamer van Koophandel. Uit het uittreksel blijkt dat het bedrijf [bedrijf L] van 26 juli 2007 tot en met 16 juli 2009 gedreven wordt voor rekening van: [betrokkene 3], [adres 4], [postcode 2] Purmerend. Volgens het uittreksel is [betrokkene 3] algemeen directeur (zelfstandig bevoegd) van het bedrijf [bedrijf L], in functie getreden op 26 juli 2007 en uit functie getreden op 16 juli 2009.44

Aansluitend op de overboekingen van de rekening van [benadeelde 3] naar de rekening van [medeverdachte 4] worden middels internetbankieren de volgende overboekingen vanaf zijn rekening verricht45:

Uit onderzoek van de Bovenregionale recherche Noord West Nederland naar de IP-adressen waarmee deze overboekingen hebben plaatsgevonden is gebleken dat in de nacht van 27 op 28 april 2009, in de loop van de nacht en ochtend 11 keer is ingelogd op de rekening van [medeverdachte 4]. Het inloggen gebeurde vanaf 23:36 uur via IP-adres [IP-adres 1], het kantooradres van [betrokkene 3] aan de [adres 2] te Wormerveer. Vervolgens werd rond half vier ingelogd vanaf het IP-adres [IP-adres 3]. Tenslotte werd in de ochtenduren van 28 april 2009, beginnend om 06:50 uur, ingelogd via IP-adres [IP-adres 4].46

Middels een vordering 126na Sv is de tenaamstelling opgevraagd van het IP-adres [IP-adres 2].47 KPN security heeft geantwoord dat het IP-adres tenaamgesteld heeft gestaan op: [medeverdachte 31], [adres 1].48 Omdat er enige onduidelijkheid was omtrent de exacte tenaamstelling ten aanzien van het IP-adres [IP-adres 2] is een vordering 126nd Sv aangevraagd.49 KPN heeft ten aanzien van deze vordering geantwoord dat op 10 januari 2009 het IP-adres op naam stond van [verdachte], [adres 1] en dat de naam tussentijds is aangepast naar [medeverdachte 31] en vervolgens is de bedrijfsnaam [bedrijf N] toegevoegd.50 Met de hiervoor genoemde personen wordt bedoeld: [verdachte], geboren [geboortedatum] 1982 te [geboorteplaats], wonende te [adres 1] en [medeverdachte 31] e/v [verdachte], geboren [geboortedatum 4] te [geboorteplaats 3], wonende te [adres 1].51 De tenaamgestelde van het IP-adres [IP-adres 1], genaamd [betrokkene 3], en de tenaamgestelde van het IP-adres [IP-adres 2], genaamd [verdachte] zijn broers van elkaar.52

Na de overboekingen vanaf de rekening van [benadeelde 3] naar de rekeningen van zogenaamde katvangers vinden onder meer de volgende geldopnames plaats:

Op 25 november 2013 heeft verdachte bij de politie verklaard dat hij door [medeverdachte 26] is gebeld, omdat hij een storting had. Hierop heeft verdachte met [medeverdachte 9] en [medeverdachte 15] overlegd of dit mogelijk was. Zij hebben geconcludeerd dat zij het konden doen en hierop is met [medeverdachte 26] op het kantoor van verdachte op de [a-straat] (de rechtbank begrijpt: de [adres 2] te Wormerveer) afgesproken. De overboekingen van de eerste bankrekening van [benadeelde 3] naar de tweede bankrekening van [benadeelde 3] vonden daar plaats en [medeverdachte 26] was hier verantwoordelijk voor. Vervolgens voert [medeverdachte 9] de overboekingen uit naar de katvangers welke hij heeft aangeleverd.61 [medeverdachte 26] is weggegaan nadat hij de eerste overboeking heeft verricht. De volgende ochtend heeft verdachte vanuit zijn huis nog wat overboekingen verricht.62

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 4

Door de raadsman is betoogd dat geen sprake is van oplichting van mevrouw [benadeelde 3] noch van de ABN AMRO Bank. De raadsman heeft daartoe aangevoerd dat het slachtoffer [benadeelde 3] niet zelf degene is geweest die ‘is bewogen’ tot iets. Tevens is geen sprake van oplichting van de bank nu het enkele inloggen en geld overboeken geen ‘samenweefsel van verdichtsels’ oplevert. Naar het oordeel van de raadsman dient de feitelijke gang van zaken te worden gekwalificeerd als diefstal met een valse sleutel, hetgeen echter niet als zodanig is tenlastegelegd.

De rechtbank volgt de raadsman in zijn betoog voor zover dit betrekking heeft op de ten laste gelegde oplichting van mevrouw [benadeelde 3]. Verdachte dient in zoverre van het tenlastegelegde feit te worden vrijgesproken. Dit is anders ten aanzien van de oplichting van de bank. Verdachte althans zijn mededaders heeft/hebben immers een valse hoedanigheid aangenomen door zich voor te doen als de rechtmatige eigenaar/houder van de bankpas en de bijbehorende pincode van [benadeelde 3] door met deze bankpas en gegevens in te loggen op de spaar- en betaalrekening van [benadeelde 3] om gelden over te boeken naar de rekeningen van ‘katvangers’. De ABN AMRO Bank is door dit handelen van verdachte en/of zijn mededaders bewogen een bedrag van in totaal € 158.500,- over te maken naar de rekeningen van ‘katvangers’. Aldus is naar het oordeel van de rechtbank bewezen dat verdachte zich tezamen met anderen schuldig heeft gemaakt aan oplichting van de ABN AMRO Bank.

Tevens kan worden bewezen dat verdachte voornoemd geldbedrag waarvan hij wist dat het uit misdrijf afkomstig was, tezamen met anderen heeft verworven en voorhanden heeft gehad.

Partiële vrijspraak ten aanzien van feit 5

De rechtbank is met de officier van justitie en de raadsman van oordeel dat op grond van de stukken van het strafdossier en het verhandelde ter terechtzitting niet wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan (het medeplegen van) oplichting van [onderneming 3] en/of [onderneming 4] en/of de ING bank. Verdachte dient in zoverre van het onder feit 5 ten laste gelegde te worden vrijgesproken.

Redengevende feiten en omstandigheden ten aanzien van feit 5

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het onder feit 5 ten laste gelegde medeplegen van witwassen op grond van het volgende.

Op 26 augustus 2009 wordt door [aangever 2], werkzaam bij de afdeling Veiligheidszaken van ING Nederland aangifte gedaan van frauduleuze overboekingen ten nadele van de bankrekeningen van [onderneming 3] en [onderneming 4], beide gevestigd aan de [b-straat] te Delft. Uit deze aangifte blijkt dat tussen 29 en 30 december 2008 een inbraak heeft plaatsgevonden in het kantoorpand van de beide aan elkaar gelieerde voornoemde firma’s aan de [b-straat] te Delft. Hierbij zijn onder andere een of meer inlogcodes en/of TAN codes vanuit een afgesloten kluis weggenomen.63

Op 30 en 31 december 2008 worden, middels “Mijn ING.nl” en met gebruikmaking van de weggenomen TAN-codes, een bedrag van € 145.200,00 ten nadele van [onderneming 3] en een bedrag van € 8.083,- ten nadele van [onderneming 4] overgeboekt naar rekeningnummer [rekeningnummer 23] ten name van [bedrijf D].64 Op 30 december 2008 vinden vanaf de rekening van [bedrijf D] de volgende overboekingen plaats65:

[bedrijf D]

Blijkens de aangifte staat de rekening met nummer [rekeningnummer 23] bij de ING geadministreerd op naam van [bedrijf D], gevestigd te [postcode 3] Amsterdam, [adres 5]. Van deze rekening is [medeverdachte 12], geboren op [geboortedatum 6], als gemachtigde in bezit gesteld van een bankpas.66 Uit het uittreksel van de Kamer van Koophandel blijkt dat [bedrijf D] een eenmanszaak betreft, die wordt gedreven voor rekening van [medeverdachte 12], geboren op [geboortedatum 6] te [geboorteplaats 5], wonende te [adres 6]. Uit het uittreksel blijkt bovendien dat het bedrijf gevestigd is sinds 15 oktober 2008.67

Op 26 mei 2010 heeft [medeverdachte 12] bij de politie verklaard dat zij is opgelicht door een dikke Surinamer met een vlek op zijn oog en een sikje, genaamd Brian. Zij heeft deze Brian herkend op een getoonde foto van [medeverdachte 9].68 Omdat Brian weet dat [medeverdachte 12] geen geld heeft, stelt hij voor om een bedrijf te beginnen. Samen met Brian, en een neef van hem, gaat [medeverdachte 12] naar de Kamer van Koophandel in Amsterdam. Daar laat zij [bedrijf D] op haar naam zetten. Vervolgens rijdt het drietal naar een ING bank. Daar opent [medeverdachte 12] een zakelijke rekening, waarvan de bankpas en de pincode naar een adres in Amsterdam “[gedeelte adres 6] … nogwat” worden gestuurd. [medeverdachte 12] geeft de bankpas aan Brian, die zegt het pasje nodig te hebben om dingen bij de boekhouder te regelen. Bovendien vraagt Brian internetbankieren aan.69

Op 1 juni 2010 heeft [medeverdachte 9] bij de politie verklaard dat de naam [medeverdachte 12] hem bekend voorkomt en dat het zou kunnen dat zij hem kent onder de naam Brian. [adres 5] in Amsterdam is zijn adres en het klopt dat hij de bankpas en bijbehorende pincode van [medeverdachte 12] heeft gekregen.70

Verdachte heeft op 24 november 2013 bij de politie verklaard dat hij en [medeverdachte 16] door [medeverdachte 9] benaderd zijn. [medeverdachte 9] vertelt dat hij € 53.533,00 tot zijn beschikking heeft. Dit bedrag is vervolgens door [medeverdachte 9] overgeboekt naar de rekeningen van de ‘katvangers’ [bedrijf I], [bedrijf K] en [medeverdachte 4]. Verdachte en [medeverdachte 16] hebben deze rekeningen aan [medeverdachte 9] gegeven. Verdachte heeft de overboeking van [bedrijf K] naar [bedrijf O] en naar medeverdachte [medeverdachte 19] verricht, zodat [medeverdachte 19] drie keer € 13.000,- kon opnemen.71

[bedrijf I]

Blijkens de aangifte staat de rekening met nummer [rekeningnummer 32] bij de Rabobank geadministreerd op naam van [bedrijf I].72 Uit het uittreksel van de Kamer van Koophandel is gebleken dat [bedrijf I] een eenmanszaak betreft, die werd gedreven voor rekening van [medeverdachte 18], geboren [geboortedatum 7] te [geboorteplaats 6]. Uit het uittreksel blijkt bovendien dat het bedrijf gevestigd is sinds 7 februari 2009 en op 22 oktober 2009 is de inschrijving doorgehaald wegens opheffing van de activiteiten.73 Laatstelijk stond het bedrijf ingeschreven op het adres[adres 7] te Zaandam, zijnde het woonadres van [medeverdachte 19].74

Op basis van een vordering ex artikel 126nd Sv, heeft de Biznerbank (de internet-bank van de Rabobank) informatie verstrekt over de IP-adressen waarvandaan het internetbankieren van de rekening met nummer [rekeningnummer 32] plaatsvond. Volgens de Biznerbank is het IP-adres [IP-adres 1], het kantooradres van [betrokkene 3] aan de [adres 2] te Wormerveer, verantwoordelijk voor alle handelingen die via internet werden verricht met betrekking tot rekeningnummer [rekeningnummer 32].75

Op 22 februari 2010 heeft [medeverdachte 18] bij de politie verklaard dat hij aan verdachte heeft gevraagd of hij geld op zijn bankrekening kon storten. [medeverdachte 18] wist namelijk dat verdachte contant geld op bankrekeningen stortte. Verdachte vond dit goed en hij vroeg [medeverdachte 18] om de bankpas. Hierop heeft [medeverdachte 18] zijn bankpas op het kantoor van verdachte achtergelaten en de brief met daarop de pincode aan verdachte laten zien.76

[bedrijf K]

Blijkens de aangifte is [bedrijf K] gevestigd aan de [adres 8] te Zaandam. [medeverdachte 19] is als gemachtigde in het bezit gesteld van een betaalpas. Na de overboeking van de rekening van [bedrijf D] naar de rekening van [bedrijf K] worden op 30 december 2008 twee geldopnames verricht: in het postkantoor in Purmerend wordt € 12.000,00 opgenomen, waarna enige tijd later bij het postkantoor in Zaandam € 1.000,00 wordt gepind. Bovendien zijn die dag middels internetbankieren twee overboekingen verricht:

Na deze overboekingen vinden dezelfde dag nog geldopnames vanaf genoemde rekeningen plaats. Vanaf de rekening van [medeverdachte 19] wordt in het postkantoor aan de Dam in Zaandam een geldopname van € 12.000,00 gedaan. Vanaf de rekening van [bedrijf O] wordt in het postkantoor op de Gedempte Where in Purmerend ook een geldopname van € 12.000,00 gedaan, waarna bij het postkantoor aan de Dam in Zaandam nog € 1.000,00 wordt gepind.77 Uit het uittreksel van de Kamer van Koophandel is gebleken dat [bedrijf O] van 3 juli 2008 tot 10 juli 2009 een besloten vennootschap i.o. betrof die werd gedreven voor rekening van [medeverdachte 19], gevestigd aan de [adres 8] te Zaandam.78

[medeverdachte 4]

Na de overboeking van de rekening van [bedrijf D] naar de rekening van [medeverdachte 4] worden op 30 december 2008 twee geldopnames verricht. In het postkantoor aan de Dam in Zaandam wordt € 12.000,00 opgenomen, waarna bij een geldautomaat aan de Gibraltar te Zaandam € 1.000,00 wordt gepind.

Op 18 mei 2010 heeft [medeverdachte 4] bij de politie verklaard dat hij wist dat verdachte ongeveer € 10.000,00 op zijn rekening zou storten. [medeverdachte 15] heeft dit aan [medeverdachte 4] verteld.79 Een dag later heeft [medeverdachte 4] verklaard dat hij op 30 december 2008 € 12.000,00 heeft opgenomen op het postkantoor aan de Dam in Zaandam. [medeverdachte 4] werd die ochtend door [medeverdachte 16] (de rechtbank begrijpt: [medeverdachte 16]) opgehaald en naar Zaandam gebracht. In de auto kreeg [medeverdachte 4] zijn bankpas en pincode, waarna hij het postkantoor is ingegaan voor de geldopname. [medeverdachte 4] heeft het geld aan [medeverdachte 16] gegeven waarna ze naar een pinautomaat zijn gereden. Daar heeft [medeverdachte 4] € 1.000,00 gepind. Opnieuw heeft hij het geld aan [medeverdachte 16] gegeven, evenals de bankpas.80

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 5

Door de verdediging is aangevoerd dat verdachte niet wist dat het geld dat hem ter verdeling werd toevertrouwd uit misdrijf afkomstig was. Volgens de verdediging zou sprake zijn van schuldwitwassen, hetgeen niet is tenlastegelegd.

De rechtbank verwerpt dit verweer op dezelfde gronden als reeds hiervoor onder 4.3.3. is overwogen. Nu verdachte heeft verklaard dat hij wetenschap heeft van(af) het bedrag van € 53.533,- en het dossier geen bewijs bevat dat verdachte op een andere (eerdere) wijze betrokken is geweest kan het in de tenlastelegging genoemde bedrag van € 74.583,- niet worden bewezen. De rechtbank acht (dan ook) bewezen dat verdachte tezamen met anderen een geldbedrag van € 53.533,- heeft verworven en voorhanden heeft gehad, terwijl hij wist dat het geld uit enig misdrijf afkomstig was.

Partiële vrijspraak ten aanzien van feit 6

De rechtbank is van oordeel dat op grond van de stukken van het strafdossier en het verhandelde ter terechtzitting niet wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het (medeplegen van) witwassen van 134 laptops (met een waarde van € 94.956,05. Hoewel het voor de hand ligt dat genoemde laptops zijn doorverkocht (op de zwarte markt in Beverwijk) - te meer daar uit de aangifte blijkt dat aangever een gedeelte van zijn eigen laptops weer heeft terug gekocht - kan dit niet (voldoende) uit de voorhanden bewijsmiddelen afgeleid worden. Verdachte dient in zoverre van het onder 6 ten laste gelegde feit te worden vrijgesproken.

Redengevende feiten en omstandigheden ten aanzien van feit 6

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het onder 6 ten laste gelegde feit op grond van het volgende.

Op 21 december 2009 heeft [aangever 3], werkzaam als administratief medewerker bij [onderneming 5] te Leiden, aangifte gedaan van oplichting. [onderneming 5] is een holding die meerdere bedrijven onder zich heeft. Een van deze bedrijven is [onderneming 6]. [onderneming 6] is een groothandel die handelt in computers, computer-randapparatuur en software. Op 24 november 2009 is bij [onderneming 6] per e-mail een order binnengekomen van [bedrijf E] In deze e-mail vraagt [bedrijf E], in de persoon van [identiteit betrokkene 2], om een levering van 100 notebooks van het merk HP Compaq. Door [betrokkene 4], hoofd administratie van [onderneming 6], is een risico inschatting gemaakt. Hierbij is gekeken naar het maximale credit dat een klant bij [onderneming 6] mag hebben. Deze inschatting wordt gemaakt op basis van de jaarcijfers van de klant zoals deze bekend zijn bij de Kamer van Koophandel en naar het uittreksel van de Kamer van Koophandel. Op basis van deze gegevens is er door [betrokkene 4] bepaald dat [bedrijf E] een order mocht plaatsen van niet meer dan € 30.000,00. Op 25 november 2009 heeft [betrokkene 5], uit naam van [onderneming 6] per e-mail naar [identiteit betrokkene 2] bevestigd dat er 35 laptops geleverd zouden worden op 27 november 2009. Aan deze e-mail is een telefoongesprek tussen [betrokkene 5] en [identiteit betrokkene 2] vooraf gegaan waarin het maximale krediet van € 30.000,00 is besproken. [identiteit betrokkene 2] ging akkoord met deze voorwaarden. Ook is afgesproken dat er een factuur verstuurd zou worden die binnen 30 dagen volledig betaald moest worden. Deze factuur is 26 november 2009 verstuurd naar [bedrijf E] Op 26 november 2009 is tevens de order van 35 notebooks verstuurd naar [bedrijf E] Deze levering had een totale waarde van € 29.143,50. De levering is op 27 november 2009 door DHL Express aan [bedrijf E] aangeboden. De levering is echter niet gelukt. DHL Express gaf aan dat het adres van [bedrijf E], [adres 9] te Amsterdam, onjuist was of niet bestaat. De 35 notebooks zijn vervolgens opgeslagen in het depot van DHL Express [adres 10] te Amsterdam en [identiteit betrokkene 2] is in kennis gesteld dat de notebooks in het depot konden worden opgehaald.

Op 10 december 2009 is door [bedrijf E] een order geplaatst voor de resterende 65 notebooks. Omdat [onderneming 6] een maximaal krediet van € 30.000,00 voor [bedrijf E] bepaald had, is afgesproken dat de andere 65 notebooks geleverd zouden worden na vooruitbetaling. Bovendien wilde [bedrijf E] een additionele order plaatsen van 34 notebooks van hetzelfde merk maar een ander type. Deze notebooks hadden een totaal factuurbedrag van € 14.825,30. [identiteit betrokkene 2] is akkoord gegaan met deze voorwaarden en hij zei de vooruitbetaling te gaan doen. Dezelfde dag is er bij [onderneming 6] een e-mail binnengekomen met daarin een “schermafdruk” van de website van de Rabobank, waarop staat dat [bedrijf E] een betalingsopdracht heeft gegeven van in totaal € 66.812,55. Bij deze betalingsopdracht staat dat het gaat om een opdracht die in behandeling is. Nog dezelfde dag is er door [betrokkene 4] van [onderneming 6] akkoord gegeven voor de levering van de notebooks. Op 10 december 2009 zijn beide orders, die van 65 en die van 35 notebooks, verzonden naar [bedrijf E] Deze order zijn middels twee aparte zendingen door DHL Express aan [bedrijf E] geleverd.

Op 16 december 2009 had [onderneming 6] nog steeds het gefactureerde bedrag niet op zijn bankrekening staan. [betrokkene 5] heeft daartoe telefonisch contact opgenomen met [identiteit betrokkene 2]. [identiteit betrokkene 2] vertelde dat het geld betaald was. Met [identiteit betrokkene 2] is vervolgens afgesproken dat hij een transactieoverzicht zou sturen met daarop de betaling aan [onderneming 6]. Dit betalingsoverzicht heeft hij op dezelfde dag per e-mail aan [onderneming 6] gestuurd. Hierop is te zien dat € 66.812,55 is gestort op het rekeningnummer van [onderneming 6] [rekeningnummer 41]. Echter, op het rekeningafschrift van [onderneming 6] is het genoemde bedrag niet terug te vinden. [onderneming 6] heeft dezelfde dag gebeld met de ING bank om te vragen of het geld al gestort was. De medewerker van de ING vertelde dat het bedrag niet gestort was.

Op 17 december 2009 zijn [aangever 3] en [betrokkene 12] van [onderneming 5] naar het pand van [bedrijf E] op de [adres 9] te Amsterdam gereden om te kijken of daar de geleverde computers stonden. Zij zagen dat het betreffende pand vrijwel helemaal leeg was en zij zagen dat de computers niet in het pand stonden. In de dagen na 17 december 2009 heeft [onderneming 6] elke dag meerdere malen geprobeerd om zowel telefonisch als via e-mail contact te krijgen met [bedrijf E] Dit is niet gelukt. Op de e-mails werd niet gereageerd en de telefoon werd niet opgenomen.81

Ingevolge een bevel van de officier van justitie zijn in de periode 16 november 2009 te 09.00 uur tot en met 14 december 2009 te 09.00 uur de communicatie/internetbevragingen gevoerd met behulp van het – in eerdere zaaksdossiers genoemde – IP-adres [IP-adres 2] opgenomen en dagelijks bekeken.82 Uit deze tap komen diverse e-mails naar voren welke verstuurd en ontvangen zijn met het email-adres: [e-mailadres bedrijf E]. Op 23 november 2009 is een e-mail binnengekomen op [e-mailadres bedrijf E] afkomstig van [betrokkene 5] <[e-mailadres]>. De e-mail is gericht aan [identiteit betrokkene 2]. In de e-mail stuurt [betrokkene 5] zijn gegevens. In de bijlage van deze e-mail zit een overzicht van de voorraad van [onderneming 6]. Tevens vraagt [betrokkene 5] om de jaarcijfers van 2008, om het krediet te kunnen regelen.83 Diezelfde dag is een reactie verstuurd van [e-mailadres bedrijf E] naar [betrokkene 5] <[e-mailadres]> waarin [identiteit betrokkene 2] aangeeft de prijslijst te hebben doorgenomen en dat hij interesse heeft in een bepaald product. [identiteit betrokkene 2] geeft aan dat hij telefonisch al heeft doorgegeven dat hij het op korte termijn moet weten, in verband met de aanbiedingen die moeten worden vastgesteld. [identiteit betrokkene 2] wil weten wat de prijs is bij afname van 100 stuks.84 Op 23 november 2009 is bovendien een e-mail verstuurd van [e-mailadres bedrijf E] naar [betrokkene 5] <[e-mailadres]> waarin staat: “Hierbij de jaarcijfers 2008 en een uitdraai tot q3 2009.85 Op 27 november 2009 is een e-mail binnengekomen op [e-mailadres bedrijf E] afkomstig van [betrokkene 5] <[e-mailadres]>. De e-mail is gericht aan [identiteit betrokkene 2]. In de e-mail meldt [betrokkene 5] dat de zending tot 19:00 uur kan worden opgehaald bij het DHL depot Amsterdam, [adres 10].86

Op 26 januari 2010 heeft onder leiding van de officier van justitie een doorzoeking plaatsgevonden in een kantoorpand aan de [adres 11] te Purmerend. In dit kantoorpand was gevestigd het bedrijf [bedrijf P], dat werd gedreven voor rekening van [medeverdachte 20]. [medeverdachte 20] is de broer van [medeverdachte 31] en derhalve de zwager van [verdachte]. Vermoed werd dat het pand eveneens in gebruik was bij [verdachte] – hetgeen verdachte ter zitting heeft bevestigd – en dat hij vanuit dit pand criminele activiteiten ontplooide. Tijdens de zoeking zijn onder andere inbeslaggenomen een grote hoeveelheid administratieve gegevens, twee computers, geheugen van printer/fax, een kluis en de inhoud van een papierversnipperaar.87

Op 26 januari 2010 heeft verbalisant [verbalisant 1] telefonisch contact opgenomen met [medeverdachte 20]. [medeverdachte 20] deelde mede dat de kluis door [verdachte] op het kantoor aan de [adres 11] is neergezet. [medeverdachte 20] mocht ook gebruik maken van de kluis, maar dat deed hij niet. [medeverdachte 20] had de code van de kluis niet meer in zijn bezit, maar hij vertelde dat [verdachte] de code uit zijn hoofd wist. [medeverdachte 20] gaf toestemming om de kluis te openen.88 Op 29 januari 2010 is de voornoemde kluis met geweld geopend. In de kluis werd onder andere een kopie ING betaalpas [bedrijf E] rekeningnummer [rekeningnummer 42] aangetroffen.89

Bij de doorzoeking in perceel [adres 11] te Purmerend werden onder andere twee laptops in beslag genomen, te weten een Acer Extensa 5253, onder nummer C-A007 en een Toshiba Satellite P300, onder nummer C-A008. Van de harde schijven van beide laptops is door de afdeling Digitale Expertise een kopie gemaakt. Met de programmatuur Forensic Toolkit is de kopie geïndexeerd. Op de Acer Extensa 5253 is onder meer aangetroffen: facturen van [bedrijf E] aan [onderneming 7] en aan [onderneming 8]90, het logo van [bedrijf E]91, een contract mobiele telefonie zakelijk bij Telfort, 13 nummers, namens [bedrijf E], [adres 9] te Amsterdam, getekend 19 november 2009 door [betrokkene 2] en [medeverdachte 20]92, een uittreksel Kamer van Koophandel van [bedrijf E]93 en een scan van het paspoort van [betrokkene 2]94. Op de Toshiba Satellite P300 is onder meer aangetroffen: een bestand met onder andere de tekst [bedrijf E] kolommenbalans.pdf en een bestand met onder andere de tekst SPOEDBETALING [kenmerk] [bedrijf E] AMSTERDAM ZUIDOOST.95

Bij de doorzoeking in perceel [adres 11] te Purmerend werd tevens een papierversnipperaar en de inhoud hiervan aangetroffen. Na het onderzoeken van de inhoud van de papierversnipperaar trof verbalisant [verbalisant 2] het volgende aan: meerdere papiersnippers waarop het adres van [bedrijf E], [adres 9] te Amsterdam staat vermeld; uit meerdere snippers blijkt dit te gaan om facturen van of aan [bedrijf E]; meerdere malen is het adres ter attentie van [identiteit betrokkene 2] of [identiteit betrokkene 2]; eenmaal is er vermelding van rekeningnummer [rekeningnummer 43] t.n.v. [bedrijf E]; enkele malen facturen waaruit blijkt dat DHL heeft afgeleverd en gegevens van de Belastingdienst gericht aan [bedrijf E] op de [adres 9] te Amsterdam.96

Bij de doorzoeking in perceel [adres 11] te Purmerend werd diverse administratie in ordners in beslag genomen. In de ordner van Telfort aangetroffen op de vensterbank, aangemerkt met de letter D (D.001) werd onder meer aangetroffen: een contract mobiele telefonie zakelijk bij Telfort, 13 nummers, namens [bedrijf E], [adres 9] te Amsterdam, getekend 19 november 2009 door [betrokkene 2] en [medeverdachte 20]; het paspoort van [betrokkene 2], [paspoortnummer]; een uittreksel KvK van 17 november 2009 van [bedrijf E] met als enig aandeelhouder en bestuurder [betrokkene 2]; een nieuw contract mobiele telefonie - zakelijk bij Telfort, 7 nummers, namens [bedrijf E], [adres 9] te Amsterdam, getekend 8 december 2009 door [betrokkene 2] en [medeverdachte 20].97

Middels vorderingen ex artikel 126nd van het Wetboek van Strafvordering zijn alle door DHL vastgelegde gegevens met betrekking tot het afhalen en verkrijgen van de zending op 27 november 2009 en de twee zendingen op 10 december 2009 gevorderd.98 Bovendien is [betrokkene 6], werkzaam als Operations Manager bij de DHL vestiging [adres 10] te Amsterdam, gehoord. [betrokkene 6] heeft verklaard dat de zending met nummer 51465960 op 27 november 2009 om 18:45 is opgehaald. In de administratie is echter geen legitimatiebewijs toegevoegd. [betrokkene 6] heeft niettemin verklaard dat de persoon die de zending van 27 november 2009 heeft opgehaald, dezelfde persoon is de die zending van 4 januari 2010 voor [bedrijf E] heeft opgehaald. Via de security afdeling van DHL en via de heer [betrokkene 7] van het bedrijf [onderneming 5] kreeg [betrokkene 6] informatie tot zich dat er mogelijk zaken rondom het bedrijf [bedrijf E] niet klopte. Daarop is besloten om zaken met betrekking tot [bedrijf E] goed vast te leggen. Op 4 januari 2010 werd [betrokkene 6] door een medewerker van DHL erop geattendeerd dat er iemand van [bedrijf E] in het filiaal stond om goederen op te halen. De medewerker heeft een kopie van het legitimatiebewijs van de man gemaakt. Het legitimatiebewijs was van [medeverdachte 13] en hij was ook degene die de goederen op kwam halen. Op dat moment stond er bovendien een auto met draaiende motor op het terrein. De man achter het stuur was licht getint, had golvend donker haar, bakkebaarden, een blokkerig gezicht en hij sprak met een licht accent. De man zei dat hij een zending kwam ophalen voor het bedrijf van zijn neef. De auto betrof een Mercedes ML 320 met kenteken [kenteken 1]. Even later ziet [betrokkene 6] dat [medeverdachte 13] in deze auto stapt.Naar aanleiding hiervan heeft [betrokkene 6] de videobeelden van 27 november 2009 bekeken. Op een aantal beelden van die dag is de man die zich op 4 januari 2010 legitimeerde als [medeverdachte 13] te zien. [betrokkene 6] heeft vervolgens naar de beelden van de uitgang van het terrein gekeken om te achterhalen met welke auto [medeverdachte 13] de zending op 27 november 2009 heeft opgehaald. Volgens [betrokkene 6] is de zending op 27 november 2009 door [medeverdachte 13] opgehaald met een BMW X5 met kenteken [kenteken 2].99

De BMW X5 met kenteken [kenteken 2] is blijkens de RDW gegevens op 27 november 2009 geregistreerd op naam van [medeverdachte 20]. De Mercedes ML 320 met kenteken [kenteken 1] is blijkens de RDW gegevens op 4 januari 2010 geregistreerd op naam van [bedrijf N]. Uit verklaringen van [medeverdachte 31] en [verdachte] blijkt dat [verdachte] feitelijk deze onderneming dreef. Dat [verdachte] de beschikking over deze Mercedes had blijkt voorts uit het feit dat uit observaties is gebleken dat [medeverdachte 13] in januari 2010 als passagier plaatsnam in deze Mercedes naast [verdachte]. Bovendien is met bovengenoemde Mercedes op 23 juli 2009 een snelheidsovertreding gepleegd in Zwitserland. Informatie vanuit een rechtshulpverzoek laat zien dat de bestuurder van de Mercedes [verdachte] was.100

Ingevolge een vordering ex artikel 126nd van het Wetboek van Strafvordering zijn door [betrokkene 6] documenten overgelegd. Door [betrokkene 6] zijn twee overzichtsformulieren ter beschikking gesteld. Op de ene is te zien dat de zending op 27 november 2009 om 18:45 uur is geleverd.101 Op de ander staat vermeld dat de vermoedelijke auto waarmee de personen, namens [bedrijf E] de zending kwamen ophalen een BMW X5 met kenteken [kenteken 2] betrof.102 Op de door [betrokkene 6] overhandigde passeerlijst staan vermeld “[medeverdachte 13]”, het nummer “[nummer legitimatiebewijs]” en een handtekening.103 Op het overzichtsformulier van de zending van 4 januari 2010 staat ook een handtekening. Verbalisanten [verbalisant 3] en [verbalisant 4] nemen waar dat deze handtekening zeer gelijkend is op de handtekening op de bovengenoemde passeerlijst.104 [betrokkene 6] heeft verklaard dat van de persoon die de zending van 4 januari 2010, namens [bedrijf E], bij DHL heeft opgehaald, een kopie van het legitimatiebewijs was gemaakt. Het betreft een kopie legitimatiebewijs van: [medeverdachte 13], geboren [geboortedatum 8], te [geboorteplaats 7]. Dit legitimatiebewijs is voorzien van nummer “[nummer legitimatiebewijs]”.105

Op 24 maart 2010 hebben verbalisanten [verbalisant 3] en [verbalisant 4] de door [betrokkene 6] overhandigde videobeelden bekeken. Zij herkenden op deze beelden de voornoemde en hun bekende [medeverdachte 13] als zijnde de persoon die op 27 november 2009 namens [bedrijf E] de zending van [onderneming 6] bij DHL heeft opgehaald.106

Op 19 april 2010 verstrekte DHL, ingevolge een vordering ex artikel 126nd van het Wetboek van Strafvordering, de leveringsgegevens van de tweede en derde levering aan [bedrijf E]. Uit deze informatie blijkt dat deze leveringen op 11 december 2010 heeft plaatsgevonden aan de [adres 9] te Amsterdam. Beide leveringen zijn die dag om 14:34 uur bezorgd. Namens [bedrijf E] heeft een persoon voor ontvangst getekend met de naam “Brain”.107 Uit de telefoon, welke op 16 maart 2010 in beslag genomen is bij [medeverdachte 13], blijkt dat [medeverdachte 13] sms berichten heeft verstuurd uit naam van “Brain”.108

Op 15 juni 2010 heeft [medeverdachte 13] bij de politie verklaard dat hij zich soms Brian of Brain noemt. Na het zien van de videobeelden van DHL van 27 november 2009 herkent [medeverdachte 13] zichzelf op de beelden. Hij heeft verklaard dat hij, samen met degene van wie de auto was, naar DHL is gegaan. Hij kreeg de opdracht om goederen op te halen en die werden vervolgens meestal naar het kantoor van [bedrijf E] gebracht.109

Op 18 augustus 2010 heeft [medeverdachte 20] hierover bij de politie verklaard dat hij in zijn BMW en samen met [medeverdachte 13], 20 of 30 dozen heeft opgehaald bij DHL in Amsterdam. De spullen zijn vervolgens naar de woning van verdachte gebracht. [medeverdachte 13] heeft de spullen daar uitgeladen en op de oprit van verdachte neergezet.110 [medeverdachte 20] heeft verder verklaard dat hij nooit iemand van [bedrijf E] heeft gezien in het kantoor op de [adres 11] in Purmerend.

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 6

Door de verdediging is aangevoerd dat niet verdachte, maar [betrokkene 8] en [medeverdachte 16] de e-mails hebben gestuurd in naam van [betrokkene 2], en dat zij de computers hebben besteld en niet hebben betaald; verdachte wist van deze constructie niet af.

De rechtbank verwerpt dit verweer. Uit het onderzoek telecommunicatie is gebleken dat het IP-adres eindigend op -75, dat op naam van verdachte staat en is gekoppeld aan zijn woning, gebruikt is bij het ontvangen en verzenden van diverse documenten en e-mails namens [bedrijf E]. Bovendien zijn op het kantoor van verdachte meerdere (papieren en digitale) documenten van of met betrekking tot [bedrijf E] aangetroffen. Volgens [medeverdachte 20] heeft hij nooit iemand van [bedrijf E] – en dus ook [betrokkene 8] niet – op het kantoor aan de [adres 11] in Purmerend gezien. Ten slotte heeft [medeverdachte 20] verklaard dat hij de eerste partij laptops samen met [medeverdachte 13] heeft afgeleverd op het woonadres van verdachte. De rechtbank acht het alternatieve scenario van verdachte dan ook geenszins aannemelijk, en stelt deze verklaring als ongeloofwaardig terzijde.

De [onderneming 5] en/of [onderneming 6] is door dit handelen van verdachte bewogen tot de afgifte van 134 laptops (met een waarde van € 94.956,05). Voor het tenlastegelegde medeplegen is geen bewijs voorhanden. Aldus is naar het oordeel van de rechtbank bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan oplichting van de [onderneming 5] en/of [onderneming 6].

Redengevende feiten en omstandigheden ten aanzien van feit 7

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het onder 7 ten laste gelegde feit op grond van het volgende.

Op 11 augustus 2009 is namens de ABN AMRO bank bij de Bovenregionale Recherche Noordwest Nederland aangifte gedaan van fraude met bankpassen en pincodes die door misdrijf waren verkregen. Het betroffen vier afzonderlijke aangiften van misdrijven die gelet op specifieke overeenkomsten kennelijk door dezelfde dadergroep waren gepleegd. Uit het destijds door de afdeling Security & Fraud NL ingestelde onderzoek was onder meer gebleken dat vanaf het IP-adres [IP-adres 2] frauduleuze overboekingen hadden plaatsgevonden en derhalve was dit IP-adres vermeld in twee van de vier afzonderlijke aangiften.111

Contante stortingen

De Bovenregionale Recherche Noordwest Nederland had aanwijzingen dat er recent was ingelogd op ABN AMRO Internetbankieren en wilde voorkomen dat er mogelijk fraude gepleegd zou gaan worden met de bankrekeningen waarop werd ingelogd. Voorts wilde de Bovenregionale Recherche Noordwest Nederland weten of er op eventuele recent ingelogde bankrekeningen financiële bijzonderheden plaatsvonden.112 Hiertoe ontving de ABN AMRO bank op 20 januari 2010 een vordering tot uitlevering conform artikel 126nd Wetboek van Strafvordering.113 Naar aanleiding hiervan werd in de inlogbestanden van Internetbankieren gezocht naar inlogacties op Internetbankieren met IP-adres [IP-adres 2]. In verband met de bewaartermijn kon worden teruggezocht tot en met 25 augustus 2009. Vanaf IP-adres [IP-adres 2] hebben de volgende inlogacties plaatsgevonden:114

Uit de cliëntendatabase blijkt dat de rekeningnummers [rekeningnummer 44] en [rekeningnummer 45] op naam staan van [medeverdachte 13], geboren op [geboortedatum 8]. Opvallend was dat op de rekeningnummers [rekeningnummer 44] en [rekeningnummer 45] een aantal grote contante geldstortingen hadden plaatsgevonden.115 Op 20 januari 2010 ontving de ABN AMRO bank van de Bovenregionale Recherche Noordwest Nederland een vordering tot uitlevering conform artikel 126nd Wetboek van Strafvordering, met betrekking tot nadere rekening- en vastgelegde internetgegevens van de ABN AMRO bankrekeningen [rekeningnummer 44] en [rekeningnummer 45].116 Naar rekeningnummer [rekeningnummer 44] hadden de volgende contante stortingen plaatsgevonden:117

Bovendien is uit nader onderzoek gebleken dat de volgende overboekingen hadden plaatsgevonden:118

Naar rekeningnummer [rekeningnummer 45] hadden de volgende contant stortingen plaatsgevonden:119

Bovendien is uit nader onderzoek gebleken dat de volgende overboekingen hadden plaatsgevonden:120

Uit het bovenstaande blijkt dat in de periode 27 november 2009 tot en met 14 december 2009 twaalf stortingen hebben plaatsgevonden op rekeningnummer [rekeningnummer 44], op naam van [medeverdachte 13]. Bovendien blijkt dat in de periode 1 december 2009 tot en met 14 december 2009 dertien stortingen hebben plaatsgevonden op rekeningnummer [rekeningnummer 45], tevens op naam van [medeverdachte 13]. Deze stortingen, van respectievelijk in totaal € 85.820,00 en € 79.320,00, in totaal € 165.140,00, vonden allen plaats bij het filiaal van de ABN AMRO bank aan de Kalversteeg 1 te Purmerend. Uit bovengenoemde contante stortingen lijkt de geldautomaat met nummer S1C411 gekoppeld aan het adres Koemarkt 3 te Purmerend en de geldautomaat met nummer S1E480 aan het adres Kalversteeg 1 te Purmerend. Dit betreffen echter beide geldautomaten in de bankshop aan de Kalversteeg 1 te Purmerend. De oude adressering van de bankshop in Purmerend betreft Koemarkt. Nadat tijdens een verbouwing de entree werd verplaatst is de adressering van de bankshop gewijzigd in Kalversteeg 1, waarbij kennelijk de interne adressering van de geldautomaat niet is aangepast.121

In de periode van 1 december 2009 tot en met 14 december 2009 vonden tevens zes overboekingen plaats van de rekeningnummer [rekeningnummer 44] naar rekeningnummer [rekeningnummer 47], op naam van [bedrijf Q] In totaal is € 74.675,00 overgeboekt. In diezelfde periode vonden zeven overboekingen plaats van de rekeningnummer [rekeningnummer 45] naar rekeningnummer [rekeningnummer 47], op naam van [bedrijf Q] In totaal is € 99.360,00 overgeboekt. Met betrekking tot de vermelding “telefonische overboeking” dient te worden opgemerkt dat dit een omschrijving is die bij het selecteren van een spoedoverboeking in internetbankieren wordt meegegeven. Het betreffen hier dus wel degelijk overboekingen die middels internetbankieren zijn verricht.122

Uit onderzoek is gebleken dat de IP-adressen [IP-adres 6], [IP-adres 7] en [IP-adres 9] zijn afgegeven aan de ABN AMRO bank. De internetbankieren sessies vanaf deze IP-adressen hebben dus plaatsgevonden vanaf één of meer ABN AMRO locaties. In verband met het gebruik van proxyservers is het niet mogelijk om de IP-adressen terug te herleiden naar één of meer specifieke ABN AMRO locaties. Het internetbankieren heeft echter plaatsgevonden op data- en rond tijdstippen waarop ook contante stortingen zijn verricht bij de multifunctionele geldautomaten in bankshop Kalversteeg 1 te Purmerend.123

De camerabeelden van de camera gericht op de entree en internetbankieren computers van de bankshop Kalversteeg 1 te Purmerend zijn veilig gesteld met betrekking tot de data- en tijdstippen waarop het internetbankieren en/of de contante stortingen hebben plaatsgevonden.124 De veiliggestelde beelden zijn middels een vordering ex artikel 126nd Sv gevorderd.125 Op de camerabeelden is te zien dat verdachte, vergezeld van [medeverdachte 13], [medeverdachte 23] en [medeverdachte 17], de geldstortingen verricht.126

[medeverdachte 13] heeft bij de politie verklaard dat verdachte aan hem heeft gevraagd of hij zijn bankpassen mocht hebben. [medeverdachte 13] vertrouwde verdachte en hij gaf hem zijn bankpassen en pincodes. Verdachte heeft [medeverdachte 13] verteld dat hij de bankpassen nodig had omdat hij geld op de rekeningen wilde storten. Verdachte heeft daarbij verteld dat op zijn eigen rekening het stortingslimiet was bereikt. [medeverdachte 13] heeft verklaard dat hij één keer mee is geweest toen verdachte geld ging storten. [medeverdachte 13] heeft toen gezien dat verdachte daarna ging internetbankieren.127 Dit internetbankieren heeft in de bank plaatsgevonden.128

Zoals reeds vermeld hebben er meerdere overboekingen vanaf de bankrekeningen [rekeningnummer 44] en [rekeningnummer 45], op naam van [medeverdachte 13], naar de bankrekening met rekeningnummer [rekeningnummer 47] plaatsgevonden. De tenaamstelling van dit rekeningnummer is middels een vordering ex artikel 126nc van het Wetboek van Strafvordering opgevraagd bij Rabobank Nederland. Rabobank Nederland heeft laten weten dat het rekeningnummer op naam staat van [bedrijf Q] met als grootaandeelhouder [medeverdachte 14], geboren op 18 juni 1964.129 Middels een vordering ex artikel 126nd van het Wetboek van Strafvordering is vervolgens bij de Rabobank navraag gedaan of het – in eerdere zaakdossiers genoemde – IP-adres [IP-adres 2] heeft ingelogd op de Rabobankrekening [rekeningnummer 47]in de periode 26 november 2009 tot 1 april 2010.130 Uit de door de Rabobank verstrekte informatie kan worden vastgesteld dat het IP-adres [IP-adres 2] op 27 november 2009 tussen 12:00 uur en 17:00 uur één keer heeft ingelogd op de bankrekening [rekeningnummer 47].131 Bovendien is middels een vordering ex artikel 126nd van het Wetboek van Strafvordering de rekeningoverzichten van rekeningnummer [rekeningnummer 47] opgevraagd.132 De door de Rabobank verstrekte rekeningoverzichten betreffen de periode van 27 november 2009 tot 9 april 2010. Op deze rekeningoverzichten is te zien dat er meerdere stortingen zijn geweest bij de Rabobank Waterland met postcode 1441RZ. De onderstaande dertien stortingen zijn op deze verstrekte bankafschriften aangetroffen:

Op 10 mei 2010 heeft [medeverdachte 14] bij de politie verklaard dat zij de bestuurder is van [bedrijf Q] en dat [bedrijf Q] nooit actief is geweest.133 [medeverdachte 14] heeft bovendien verklaard dat zij [medeverdachte 13] geen toestemming heeft gegeven om geld op de rekening van [bedrijf Q] te storten.134

[betrokkene 9], medewerker van de afdeling Crisismanagement & Fraudebestrijding van Rabobank Nederland heeft over deze stortingen verklaard dat deze stortingen zijn gedaan bij Rabobank Waterland met postcode 1441RZ en uit het pasvolgnummer 01 blijkt dat deze stortingen met de eigen pas van de klant in dit betreffende kantoor zijn gedaan. Met de internetsite www.maps.google.nl is de afstand tussen de Rabobank aan de Wielingenweg en het bij het onderzoeksteam bekende kantoor van verdachte en [medeverdachte 20], [bedrijf P], aan de [adres 11] te Purmerend bekeken. De afstand tussen deze locaties bedraagt 350 meter en is 4 minuten lopen van elkaar verwijderd.135

Inkomens en uitgavenpatroon

Volgens de aangifte inkomensbelasting over het jaar 2008 heeft verdachte bij de [bedrijf R] een inkomen van € 59.616,00 genoten, waarover € 20.483,00 loonheffing werd ingehouden. Meer inkomsten waren bij de Belastingdienst niet bekend. Van [medeverdachte 31], de echtgenote van verdachte, waren in 2008 geen inkomsten bekend bij de Belastingdienst. In de aangifte inkomstenbelasting over het jaar 2009 is opgegeven dat verdachte bij [bedrijf F] een inkomen van € 20.058,00 genoot waarover € 6.334,00 loonheffing werd ingehouden. Bij de [bedrijf R] werd een inkomen genoten van € 39.622,00, waarover € 14.382,00 loonheffing werd afgedragen. In de aangifte 2009 is opgegeven dat [medeverdachte 31] een inkomen genoot van € 25.682,00 bij [bedrijf N] Over dit inkomen werd € 8.987,00 loonheffing ingehouden.136

Tussen 27 november 2009 en 14 december 2009 is door verdachte of een familielid van verdachte, € 165.140,00 gestort op twee bankrekeningen ten name van [medeverdachte 13]. Om de herkomst van dit geld te kunnen onderzoeken heeft [verbalisant 5], werkzaam bij de Bovenregionale recherche Noordwest Nederland van de regiopolitie Kennemerland onderzoek gedaan naar de contante uitgaven en de uitgaven en ontvangsten via de particuliere bankrekeningen van verdachte en zijn echtgenote in de periode 1 januari 2008 tot en met 25 april 2010. Omdat het mogelijk is dat het gestorte bedrag over een langere periode kan zijn gespaard is er voor gekozen om de onderzoeksperiode ruim voor de stortingsdata te laten aanvangen. Om na te gaan of het gestorte bedrag na de stortingen weer op de privérekeningen van verdachte of zijn echtgenote terecht is gekomen, is de onderzoeksperiode uitgebreid tot een aantal maanden na de stortingen. Uit dit onderzoek is naar voren gekomen dat de uitgaven van verdachte en zijn echtgenote niet in overeenstemming zijn met de inkomsten. Er is in de periode 1 januari 2008 tot en met 25 april 2010 € 43.734,00 meer uitgegeven dan dat er ontvangsten waren. Er is € 21.887,00 uitgegeven met behulp van een creditcard, € 59.464,00 is uitgegeven in verband met vaste lasten en € 131.773 is uitgegeven in verband met huishoudelijke uitgaven, zoals boodschappen, kleding, persoonlijke verzorging en internetbetalingen.137

Voorts heeft [verbalisant 5] onderzoek gedaan naar de contante zakelijke uitgaven van verdachte en de uitgaven en ontvangsten via de zakelijke bankrekeningen waar verdachte in de periode 1 januari 2008 tot en met 4 mei 2010 over kon beschikken. In de onderzochte periode is € 1.070.932,00 via onderzochte zakelijke rekeningen uitgegeven en is € 1.105.720,00 ontvangen op deze rekeningen. Verwerkt in deze totalen zijn de opnames en stortingen. Er is € 122.323,00 opgenomen. De opnames voor 14 december 2009 kunnen gebruikt zijn voor de stortingen op de rekeningen van [medeverdachte 13]. Er is echter ook € 375.335,00 op de onderzochte rekeningen gestort, waarvan de herkomst niet uit de rekeningafschriften blijkt. Gezien bovenstaande is het onwaarschijnlijk dat de € 165.140,00 welke door verdachte of een familielid van hem gestort is op de rekeningen van [medeverdachte 13], afkomstig is van de zakelijke bankrekeningen van verdachte.138

Tot slot heeft [verbalisant 5] onderzoek gedaan naar de contante zakelijke uitgaven van [bedrijf N] en de uitgaven en ontvangsten via de zakelijke bankrekeningen van [bedrijf N] en [bedrijf S], in de periode 1 januari 2008 tot en met 1 juni 2010. Bij beide bedrijven is de echtgenote van [verdachte] enig aandeelhouder en bestuurder geweest. In de onderzochte periode is € 593.541,00 via onderzochte zakelijke rekeningen uitgegeven en is € 529.953,00 ontvangen op deze rekeningen. Verwerkt in deze totalen zijn de opnames en stortingen. Er is € 48.600,00 opgenomen. De opnames voor 14 december 2009 kunnen gebruikt zijn voor de stortingen op de rekeningen van [medeverdachte 13]. Er is echter ook € 141.745,00 op de onderzochte rekeningen gestort, waarvan de herkomst niet uit de rekeningafschriften blijkt. Gezien bovenstaande is het onwaarschijnlijk dat de € 165.140,00 welke door verdachte of een familielid van hem gestort is op de rekeningen van [medeverdachte 13], afkomstig is van de aan het begin van dit proces verbaal genoemde onderzochte zakelijke rekeningen.139

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 7

De rechtbank stelt voorop dat voor een bewezenverklaring van witwassen moet worden bewezen dat het geld afkomstig is uit enig misdrijf. Daarbij hoeft niet te worden vastgesteld door wie, wanneer en waar het misdrijf is gepleegd of welk specifiek misdrijf het betreft. In aanmerking genomen dat

is de rechtbank van oordeel dat het niet anders kan dan dat het geld van misdrijf afkomstig is en dat verdachte dit moet hebben geweten. Bovendien heeft verdachte geen concrete, verifieerbare en niet op voorhand als hoogst onwaarschijnlijk aan te merken verklaring voor de herkomst van het geld gegeven. Immers, de verklaring van verdachte dat het geld een legale herkomst heeft, namelijk de opbrengst uit de mobiele telefonie, wordt niet met verifieerbare informatie ondersteund.

De rechtbank is, alles afwegende, van oordeel dat verdachte een geldbedrag van in totaal € 234.024,61 voorhanden heeft gehad en heeft overgedragen, waarvan hij wist dat dit uit misdrijf afkomstig was. Het tenlastegelegde medeplegen acht de rechtbank niet bewezen, zodat verdachte daarvan dient te worden vrijgesproken.

Partiële vrijspraak ten aanzien van feit met parketnummer 15/740544-12

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het wederrechtelijk onttrekken van de restvoorraad kleding, de winkelinventaris en het kasgeld aan de boedel van [bedrijf F] De rechtbank overweegt daartoe dat uit het dossier blijkt dat voornoemde goederen uit de winkel zijn weggehaald in de periode dat verdachte in voorlopige hechtenis en beperkingen zat. Niet is gebleken dat verdachte op enigerlei wijze de hand heeft gehad in de onttrekking van deze goederen. Verdachte kan hier dan ook niet in strafrechtelijke zin verantwoordelijk voor worden gehouden. In zoverre dient verdachte van het onder parketnummer 15/740544-12 ten laste gelegde feit te worden vrijgesproken.

Redengevende feiten en omstandigheden t.a.v. parketnummer 15/740544-12

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het onder parketnummer 15/740544-12 ten laste gelegde feit op grond van het volgende.

[bedrijf F] (hierna ook: [bedrijf F]) is opgericht op 7 mei 2008. Op 13 mei 2008 is de onderneming ingeschreven in het handelsregister. De bedrijfsomschrijving luidt: ‘Detailhandel in kinderkleding en aanverwante accessoires’.148 De onderneming is gevestigd aan [adres 12] te Purmerend.149

Verdachte was vanaf de oprichting tot en met 29 april 2010 bestuurder van [bedrijf F].150

Op 4 december 2009 is aan [bedrijf F] aangetekend een oproeping verzonden om te verschijnen in de raadkamer van de Rechtbank Haarlem teneinde te worden gehoord op een verzoekschrift namens [onderneming 9], strekkende tot faillietverklaring van [bedrijf F].151

In januari 2010 heeft verdachte tijdens een verhoor bij de politie verklaard dat het niet goed gaat met [bedrijf F]152.

In opdracht van verdachte zijn in de periode van 4 februari 2010 tot en met 29 maart 2010 van de zakelijke rekening van [bedrijf F], rekeningnummer [rekeningnummer 26], diverse geldbedragen overgeboekt naar rekeningnummer [rekeningnummer 27] op naam van [medeverdachte 23], te weten:

Op 29 april 2010 is de ‘[stichting X]’ als bestuurder in functie getreden.154 De bestuurder van deze stichting is

de ‘[stichting Y]’ te Den Haag, van welke stichting [medeverdachte 14] (hierna: [medeverdachte 14]) bestuurder was.155

Naar aanleiding van een bij de rechtbank op 15 april 2010 binnengekomen nieuwe verzoekschrift van [onderneming 9] is [bedrijf F] bij vonnis van de Rechtbank Haarlem op 25 mei 2010 in staat van faillissement verklaard. Daarbij is [aangever 4], advocaat te Purmerend, aangesteld tot curator.156 Ten tijde van het faillissement was verdachte nog steeds enig aandeelhouder van [bedrijf F].157

Op 1 juni 2010 en 7 juli 2010 heeft de curator in het faillissement besprekingen gevoerd met verdachte op zijn kantoor in Purmerend. De curator heeft daarbij verzocht de volledige administratie en de daarop betrekking hebbende gegevensdragers aan hem te overhandigen. In de periode van 27 mei 2010 tot en met 27 september 2010 heeft de curator verdachte schriftelijk gevorderd de volledige administratie, boeken, bescheiden en andere daarop betrekking hebbende gegevensdragers te overhandigen. De reactie van verdachte was dat de gehele administratie op 26 april 2010 aan mevrouw [medeverdachte 14] zou zijn afgegeven. Een ontvangst- of afgiftebewijs heeft verdachte volgens eigen verklaring nooit ontvangen. Verder deelde verdachte mede dat er nooit jaarrekeningen zijn opgesteld.158

Op 26 mei 2010 en op 2 juni 2010 heeft de curator schriftelijk tegen ontvangstbevestiging [medeverdachte 14] gevorderd de volledige administratie, boeken, bescheiden en andere gegevensdragers te overhandigen. Aan deze vorderingen is niet voldaan. Omdat [medeverdachte 14] niet reageerde op schriftelijke oproepen en de curator haar telefonisch niet kon bereiken, heeft de curator de rechtbank verzocht haar in verzekerde bewaring te stellen. Op 12 juni 2010 heeft de rechtbank dit bevolen. Op 27 september 2010 heeft [medeverdachte 14] twee dozen met administratie bij het kantoor van de curator afgeleverd. Tussen deze ontvangen bescheiden bevonden zich geen (concept-)balansen of winst- of verliesrekeningen. Wel trof de curator een overzicht met betrekking tot leningen en bankafschriften aan waarop een aantal mutaties is terug te vinden waarover [medeverdachte 14] heeft nagelaten nadere informatie te verstrekken.159

Bewijsoverweging ten aanzien van parketnummer 15/740544-12

Verdachte heeft verklaard dat de geldbedragen niet zijn overgeboekt met het doel om schuldeisers te benadelen, maar om strafrechtelijk beslag te ontlopen. Op deze wijze wilde hij juist (mede) de belangen van zijn schuldeisers dienen. De rechtbank is echter van oordeel dat verdachte ter bedrieglijke verkorting van de rechten van zijn schuldeisers gelden aan de boedel heeft onttrokken. Uit de gebezigde bewijsmiddelen volgt immers dat verdachte opdracht heeft gegeven om in februari en maart 2010 geldbedragen te laten overboeken, terwijl hij op dat moment wist dat het slecht ging met zijn bedrijf [bedrijf F]. Er was reeds een verzoekschrift strekkende tot faillietverklaring bij de rechtbank ingediend. Op dat moment bestond derhalve de aanmerkelijke kans dat een faillietverklaring met een tekort daarin zou volgen en dat de schuldeisers in het latere faillissement door deze gedraging zouden worden benadeeld in hun verhaalsmogelijkheden. De gelden zijn door de overboeking immers buiten bereik en beheer van de (toekomstige) curator gebracht. Door deze overboekingen te laten verrichten zonder onderzoek te doen naar legale mogelijkheden om de belangen van zijn schuldeisers daadwerkelijk te behartigen heeft verdachte deze aanmerkelijke kans ook aanvaard.

Voorts is de rechtbank van oordeel dat uit de omstandigheid dat de curator nooit de beschikking heeft gekregen over (concept-)balansen of winst- of verliesrekeningenverklaring en verdachtes verklaring dat er nooit jaarrekeningen zijn opgesteld dat door verdachte en zijn medeverdachte niet is voldaan aan de op hem rustende verplichtingen ten opzichte van het voeren van een administratie ingevolge artikel 10, eerste lid, van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek en artikel 15i, eerste lid, van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek alsmede het bewaren of te voorschijn brengen van boeken, bescheiden en andere gegevensdragers in die artikelen bedoeld. Het ontbreken van dergelijke stukken frustreert immers een behoorlijke afwikkeling van het faillissement, zodat sprake is van een verkorting van de rechten van de schuldeisers van [bedrijf F]. Het kan redelijkerwijs niet anders dan dat verdachte dit wist. De rechtbank acht derhalve opzet bewezen.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot hoofdelijke toewijzing van de vordering van de benadeelde partij tot een bedrag van € 73.500,-.

Standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in haar vordering.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank is van oordeel dat, nu verdachte dient te worden vrijgesproken van het onder 1 als oplichting in vereniging ten laste gelegde feit, en de gestelde schade niet rechtstreeks voortvloeit uit het onder 1 als witwassen in vereniging bewezen verklaarde feit, de benadeelde partij niet in de vordering kan worden ontvangen. De rechtbank zal de benadeelde partij daarom niet-ontvankelijk verklaren in de vordering.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot hoofdelijke toewijzing van de vordering van de benadeelde partij tot een bedrag van € 17.904,05 en tot niet-ontvankelijkverklaring van de benadeelde partij in haar vordering voor het overige.

Standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in haar vordering.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank is van oordeel dat de vraagpunten die zich ten aanzien van causaliteit en omvang van de schade voordoen te gecompliceerd zijn om in het kader van dit strafgeding te behandelen. Naar het oordeel van de rechtbank vormt de behandeling van de vordering dan ook een onevenredige belasting van het strafgeding. De rechtbank zal de benadeelde partij daarom niet-ontvankelijk verklaren in de vordering.