Uitspraken

De officier van justitie heeft gevraagd om verdachte vrij te spreken van het primair en subsidiair ten laste gelegde, omdat sprake is van vrijwillige terugtred. De officier van justitie acht de meer subsidiair ten laste gelegde mishandeling wettig en overtuigend bewezen gelet op de aangifte en de bekennende verklaring van verdachte.

De raadsvrouw heeft vrijspraak bepleit van het primair en subsidiair ten laste gelegde, omdat op basis van het dossier niet kan worden vastgesteld dat er een aanmerkelijke kans was dat de dood zou intreden of dat zwaar lichamelijk letsel kon ontstaan. In de geneeskundige verklaring is niets opgenomen dat duidt op letsel door een eventuele poging tot verstikking, zoals bloedingen in de ogen of blauwe plekken in de nek. Ook verklaren zowel aangeefster als verdachte dat aangeefster tijdens het incident nog kon praten.

Vrijspraak primair en subsidiair ten laste gelegde

Met de officier van justitie en de raadsvrouw is de rechtbank van oordeel dat verdachte moet worden vrijgesproken van de primair ten laste gelegde poging doodslag en de subsidiair ten laste gelegde poging tot zware mishandeling.

Verdachte ontkent dat hij de keel van aangeefster heeft dichtgeknepen en bij aangeefster is geen letsel geconstateerd dat steun geeft aan haar verklaring dat verdachte langdurig en met kracht haar keel heeft dichtgeknepen. De wel door verdachte gepleegde handelingen bieden naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende aanknopingspunten om te kunnen vaststellen dat er een aanmerkelijke kans was dat de dood had kunnen intreden of zwaar lichamelijk letsel kon ontstaan.

Bewijsmiddelen meer subsidiair ten laste gelegde

Verdachte heeft het meer subsidiair ten laste gelegde feit bekend. De raadsvrouw heeft geen vrijspraak voor dit feit bepleit. De rechtbank volstaat onder deze omstandigheden met een opsomming van de volgende bewijsmiddelen:

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door de officier van justitie bewezen geachte te veroordelen tot:

- een taakstraf van 80 uren, met aftrek van het voorarrest, indien niet of niet naar behoren verricht te vervangen door 40 dagen hechtenis.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft verzocht aan verdachte een taakstraf op te leggen.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.

Ernst van het feit

Verdachte heeft zijn ex-vriendin mishandeld door haar met kracht op de bank te duwen, in haar hand te knijpen en met zijn hand haar mond en neus dicht te knijpen. Uit het dossier komt naar voren dat verdachte boos was op aangeefster, omdat zij te laat thuis kwam terwijl hij in het huis van aangeefster op hun dochtertje aan het passen was en zij vervolgens niet met verdachte wilde praten terwijl hij daar wel behoefte aan had. Verdachte heeft op een volstrekt verkeerde manier gereageerd en heeft de controle over zichzelf verloren. Door zijn optreden heeft hij pijn, letsel en angst bij aangeefster teweeggebracht. Omdat verdachte de mond en de neus van aangeefster dichtkneep, had aangeefster het gevoel dat ze stikte. Dit moet voor aangeefster zeer beangstigend zijn geweest. Dat het incident plaatsvond in haar woning, waar op dat moment ook het kind van aangeefster en verdachte aanwezig was, maakt het voorval des te ernstiger.

Persoon van verdachte

De rechtbank heeft kennis genomen van een uittreksel justitiële documentatie betreffende verdachte van 19 oktober 2020. Hieruit blijkt dat verdachte in de afgelopen vijf jaar niet is veroordeeld.

De rechtbank heeft verder kennisgenomen van een advies van Reclassering Nederland, opgemaakt op 30 juli 2020 door F. van der Groep. Uit het advies volgt, kort samengevat, dat verdachte sinds een aantal jaren last heeft van psychiatrische problematiek, waarbij hij psychotische episoden doormaakt. Hij wordt hiervoor begeleid door het FACT van GGZ Centraal en gebruikt medicatie. Een psychiater van GGZ Centraal heeft veroordeelde na onderhavig feit onderzocht en kwam tot de conclusie dat het feit niet is gepleegd in een psychose. Buiten de psychische problemen zijn er geen andere problemen vastgesteld. Verdachte ziet in dat hij verkeerd heeft gehandeld en naar aanleiding van het feit is hulpverlening op gang gekomen door het jeugdteam Soest in samenwerking met SaVe. Verdere interventies of bijzondere voorwaarden in het kader van een reclasseringstoezicht vindt de reclassering daarom niet nodig.

De straf

Voor het bepalen van de hoogte van de straf heeft de rechtbank allereerst gekeken naar de oriëntatiepunten van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS) die strafrechters in Nederland hanteren. Voor een mishandeling met licht letsel is een geldboete het uitgangspunt. Nu sprake is geweest van huiselijk geweld is de rechtbank, in overeenstemming de LOVS oriëntatiepunten, van oordeel dat een geldboete niet passend is. De ernst van de mishandeling, de omstandigheden waaronder de mishandeling heeft plaatsgevonden, en het door de mishandeling veroorzaakte lichte letsel maken dat aan verdachte een forse taakstraf zal worden opgelegd.

Alles afwegende is de rechtbank van oordeel dat de door de officier van justitie geëiste taakstraf van 80 uur passend en geboden is. Een voorwaardelijk strafdeel met bijzondere voorwaarden is gelet op het reclasseringsadvies niet nodig. Daarbij heeft de rechtbank ook meegewogen dat verdachte en aangeefster de situatie hebben uitgepraat en in vrijwillig kader hulp hebben gezocht.