RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Afdeling strafrecht
Zittingsplaats Lelystad
Parketnummer: 16/652422-18 (P)
Vonnis van de meervoudige kamer van 14 augustus 2018
[verdachte]
,
geboren op [1978] te [geboorteplaats] (Ecuador),
thans verblijvende te [woonplaats] , [adres] ,
in het Penitentiair Psychiatrisch Centrum te Scheveningen.
2 TENLASTELEGGING
De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
op 25 april 2018 te Lelystad, zonder redelijk doel opzettelijk een hond pijn en/of letsel heeft toegebracht en/of de gezondheid van een hond heeft benadeeld, door die hond met een mes te steken.
4 WAARDERING VAN HET BEWIJS
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht het ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw acht het ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Het feit is door verdachte begaan. Verdachte heeft het ten laste gelegde feit bekend. De raadsvrouw heeft geen vrijspraak voor dit feit bepleit. De rechtbank volstaat onder deze omstandigheden met een opsomming van de volgende bewijsmiddelen1:
- de bekennende verklaring van verdachte zoals afgelegd ter terechtzitting van 31 juli 2018;
- een proces-verbaal van aangifte van [benadeelde] van 25 april 20182;
- een letselverklaring van Dierenkliniek Batavia, opgesteld door [A] , als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal van bevindingen, opgemaakt door verbalisant [verbalisant] , van 26 april 20183;
- een proces-verbaal van verhoor van getuige [getuige] van 25 april 20184.
5 BEWEZENVERKLARING
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte:
op 25 april 2018 te Lelystad, zonder redelijk doel opzettelijk een hond pijn en
letsel heeft veroorzaakt en de gezondheid van een hond heeft benadeeld, immers heeft hij voornoemde hond met een mes gestoken
Voor zover in het bewezen verklaarde deel van de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in de verdediging geschaad.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. Verdachte wordt hiervan vrijgesproken.
6 STRAFBAARHEID VAN HET FEIT
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.
Het bewezen verklaarde levert volgens de wet het volgende strafbare feit op:
zich gedragen in strijd met het voorschrift vastgesteld bij artikel 2.1, eerste lid, Wet dieren.
7 STRAFBAARHEID VAN VERDACHTE
7.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft, gelet op de rapporten die over verdachte zijn opgesteld, gevorderd verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar te verklaren.
7.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft, gelet op de rapporten die over verdachte zijn opgesteld, verzocht verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar te verklaren.
7.3
Het oordeel van de rechtbank
Over verdachte zijn de volgende rapporten opgemaakt:
- een psychiatrisch rapport van 10 juli 2018, opgemaakt door V.R. Balázs, arts in opleiding tot psychiater, en F. Nhass, psychiater;
- een psychologisch rapport van 29 juni 2018, opgemaakt door A.Y.M van Esch en M.F. Raven, beiden GZ-psycholoog.
Het rapport, opgemaakt door V.R. Balázs, arts in opleiding tot psychiater, en F. Nhass, psychiater, houdt onder meer het volgende in. Bij verdachte is als hoofddiagnose een autisme spectrum stoornis (ASS) vastgesteld. In de periode voorafgaand aan het tenlastegelegde was sprake van een periode waarin de draagkracht van verdachte (die als gevolg van de ASS lager is dan bij een gemiddelde persoon) fors overschreden werd. Verdachte is hierdoor psychotisch gedecompenseerd. Ten tijde van het tenlastegelegde was er sprake van paranoïde wanen, betrekkingsideeën en complottheorieën en als gevolg daarvan een fors verstoorde realiteitstoetsing. Verdachte heeft een hond neergestoken omdat hij de overtuiging had hiermee ‘het kwaad’ te kunnen bestrijden. In het neersteken van de hond werd verdachte volledig gedreven door deze waan. Er wordt daarom geadviseerd het tenlastegelegde in het geheel niet aan verdachte toe te rekenen.
Het rapport, opgemaakt door de psychologen A.Y.M van Esch en M.F. Raven, houdt onder meer het volgende in. Bij verdachte is sprake van meervoudige problematiek bestaande uit ASS, een psychotische stoornis en een depressieve stoornis. Een van de belangrijkste kenmerken vanuit de ASS is verdachte zijn behoefte aan structuur en rust. Verdachte raakt extreem van slag bij veranderingen. Bij aanhoudende en zeer stressvolle omstandigheden en overvraging is verdachte kwetsbaar voor psychische ontregeling en psychotische problematiek. De vele veranderingen die afgelopen winter hebben plaatsgevonden ten aanzien van verdachte zijn dagelijkse structuur (het wegvallen van dagbesteding en een stressvolle, zeer ongeschikte woonsituatie), in combinatie met het wegvallen van zijn ex-partner als beschermende factor, alsmede het feit dat het winter was, hebben bij verdachte geresulteerd in een psychotische decompensatie. Hierbij is verdachte doorgeslagen in numerologie en symbolisme wat heeft geleid tot bizarre betekenisgeving waarbij verdachte op een gegeven moment geen onderscheid meer kon maken tussen werkelijkheid en verbeelding en hij zichzelf uiteindelijk heeft verloren in paranoïde waanovertuigingen. Ten aanzien van het ten laste gelegde handelde verdachte vanuit de gedachte het kwaad te overwinnen door de hond te steken. Op grond van bovenstaande wordt geadviseerd verdachte het tenlastegelegde, indien bewezen, in het geheel niet toe te rekenen.
De rechtbank stelt vast dat de deskundigen in hun onderscheidene rapporten tot gelijkluidende conclusies komen. De rechtbank neemt die conclusies over en maakt deze tot de hare. Nu het bewezen geachte verdachte wegens een ziekelijke stoornis en een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens niet kan worden toegerekend, zal de rechtbank hem ontslaan van alle rechtsvervolging.
11 BESLISSING
- verklaart het ten laste gelegde bewezen zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld;
- verklaart het meer of anders ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij;
- verklaart het bewezen verklaarde strafbaar en kwalificeert dit zoals hiervoor in rubriek 6 is vermeld;
- verklaart verdachte voor het bewezen verklaarde niet strafbaar en ontslaat verdachte van alle rechtsvervolging ten aanzien van dat feit;
- gelast dat verdachte in een psychiatrisch ziekenhuis zal worden geplaatst voor een termijn van één jaar;
- wijst de vordering van [benadeelde] toe tot een bedrag van € 670,04;
- veroordeelt verdachte tot betaling van het toegewezen bedrag aan [benadeelde] ;
- legt verdachte de verplichting op ten behoeve van [benadeelde] aan de Staat
€ 670,04 te betalen, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 25 april 2018 tot de dag van volledige betaling, bij niet betaling aan te vullen met 13 dagen hechtenis;
- bepaalt dat verdachte van zijn verplichting tot het vergoeden van schade is bevrijd als hij op een van de hiervoor beschreven manieren de schade aan de benadeelde dan wel aan de Staat heeft vergoed.
Dit vonnis is gewezen door mr. V.C. Kool, voorzitter, mrs. R.B. Eigeman en
M.J.A.L. Beljaars, rechters, in tegenwoordigheid van mr. O.S. Salet, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van 14 augustus 2018.
Mr. Beljaars is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.
Bijlage: de tenlastelegging
Aan verdachte wordt ten laste gelegd dat:
hij op of omstreeks 25 april 2018 te Lelystad, althans in het arrondissement Midden-Nederland, zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar was, opzettelijk een hond pijn en/of letsel heeft veroorzaakt en/of de gezondheid van een hond heeft benadeeld, immers heeft hij voornoemde hond met een mes gestoken.