Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van de primair ten laste gelegde poging tot doodslag. Zij heeft daartoe verwezen naar de aangifte van [slachtoffer] , het bij [slachtoffer] aangetroffen letsel - volgens de forensisch arts passend bij de door aangever beschreven toedracht - de verklaringen van de getuigen [naam 1] en [naam 2] , de camerabeelden, de op de eerste verdieping aangetroffen bebloede halterstang, alsmede naar de conclusies van het bloedspoorpatroononderzoek, inhoudende dat een krachtinwerking op vloeibaar bloed op een bloedbron laag bij de grond heeft plaatsgevonden. De verdachte heeft samen met twee anderen aangever [slachtoffer] meermaals met gebalde vuist en een ijzeren halterstang tegen diens hoofd geslagen. Nadat aangever door het geweld op de grond was beland, is hij meermaals tegen het hoofd geschopt. De door de verdachte ter terechtzitting afgelegde verklaring, inhoudende dat hij [slachtoffer] enkel met gebalde vuist heeft geslagen, dient als kennelijk leugenachtig terzijde te worden geschoven. Het meermaals met een hard voorwerp tegen het hoofd slaan en het meermaals tegen het hoofd schoppen dient te worden gekwalificeerd als een poging tot doodslag.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft vrijspraak bepleit voor de primair ten laste gelegde poging tot doodslag omdat niet is komen vast te staan dat aangever [slachtoffer] door de verdachte en diens mededaders met een ijzeren halterstang tegen het hoofd is geslagen, noch dat tegen het hoofd is getrapt of dat harde voorwerpen tegen het hoofd van [slachtoffer] zijn gegooid. De verdachte heeft immers verklaard dat hij en zijn mededaders [slachtoffer] enkel met gebalde vuist hebben geslagen. Die verklaring wordt ondersteund door andere bewijsmiddelen die zich in het dossier bevinden waaronder de plaats van aantreffen van de halterstang, de beschadiging van de muur van de eerste verdieping en het feit dat er enkel DNA-sporen van [slachtoffer] op de halterstang zijn aangetroffen. Bovendien kan het letsel van [slachtoffer] zijn veroorzaakt door het met gebalde vuist op zijn hoofd slaan. Door het slaan met vuisten tegen een hoofd ontstaat geen aanmerkelijke kans op overlijden.

De raadsvrouw heeft zich voor wat betreft de subsidiair ten laste gelegde zware mishandeling gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Het oordeel van de rechtbank1

Bewijsmiddelen

Op vrijdag 13 augustus 2021 ontving de politie omstreeks 11.00 uur een melding van een overval door drie mannen op een vrouw op het adres [adres] in Sittard. Daar zagen de verbalisanten een bebloede vrouw met een groene jurk voor de woning aan het [adres] staan. Zij bleek later [naam 2] te heten en verklaarde desgevraagd dat een gewonde man in haar woning lag. Verbalisanten zijn de woning ingegaan en zagen op de eerste verdieping een bebloede halterstang op de grond liggen. Vervolgens zijn zij naar de tweede verdieping gelopen. Daar zagen zij een man hevig bloedend op de grond liggen. De man had enkele diepe sneden in zijn hoofd. Hij bleek later het slachtoffer [slachtoffer] te zijn. Verbalisanten hoorden van het ambulancepersoneel dat ter plaatse kwam dat [slachtoffer] vermoedelijk een ingeslagen schedel had.2 Op de aangetroffen halterstang zat onder andere bloed en dat bleek van aangever [slachtoffer] te zijn.3

[slachtoffer] heeft in zijn aangifte verklaard dat hij zich op 13 augustus 2021 bevond bij zijn buurvrouw die woont in de kamer tegenover de zijne in het pand gelegen aan het [adres] te Sittard, gemeente Sittard-Geleen. Omstreeks 10.00 uur hoorde aangever geluiden afkomstig vanuit zijn eigen kamer. Toen hij de hal opliep en tussen beide kamers in stond, werd hij gelijk aangevallen door twee onbekende personen en vervolgens nog door een derde persoon. De derde persoon was zijn buurman [verdachte] . Een van de onbekende jongens sloeg aangever met diens eigen fitnesshalter. Aangever zag dat [verdachte] vervolgens de halter pakte en hem ook daarmee sloeg. Aangever had veel pijn en wilde terug vechten. Hij pakte de stang uit de handen van [verdachte] en zag dat de jongens vervolgens allerlei spullen naar hem gooiden. Daardoor heeft hij veel hoofdwonden. Aangever weet niet meer wat er daarna is gebeurd.4 In een volgend verhoor heeft hij verklaard dat hij niets meer zag behalve “een stang tegen zijn kop”, en dat die stang een fitnesshalter was.5

De getuige [naam 2] heeft verklaard dat haar buurman [slachtoffer] op 13 augustus 2021 bij haar was. Op een gegeven moment hoorden zij dat er een deur werd ingetrapt of werd opengebroken. Ze zag dat het om de deur van [slachtoffer] ging. De getuige zag vervolgens dat [verdachte] (de rechtbank begrijpt: de verdachte) en twee andere mannen [slachtoffer] aanvielen [verdachte] en de twee anderen sloegen met gebalde vuisten op het hoofd van [slachtoffer] . Een van de mannen, die witte schoenen droeg, pakte uit de kamer van [slachtoffer] verschillende voorwerpen, waaronder flessen, en vervolgens sloegen ze [slachtoffer] daarmee. Dezelfde man pakte later ook een halterstang uit de kamer van [slachtoffer] en sloeg hem daarmee. [slachtoffer] ging op enig moment naar de grond door de klappen. Toen [slachtoffer] op de grond lag werd hij geslagen en getrapt op zijn hoofd.6

De getuige [naam 1] heeft verklaard dat hij op 13 augustus 2021 omstreeks 10:30 uur lag te slapen op de bank in de kamer van [slachtoffer] , toen hij wakker werd omdat er drie mannen de ruimte binnen stormden. Hij hoorde de mannen roepen: “Waar is die” en zag dat de mannen vervolgens de kamer verlieten en de ruimte binnen gingen waar [slachtoffer] en zijn vriendin waren. Hij hoorde geluiden die duiden op een gevecht.7

Aangever is op 14 augustus 2021 onderzocht door een forensisch arts. Hij had onder andere diverse scheurwonden, snijwonden, bloeduitstortingen en schaafverwondingen op zijn hoofd en in zijn gelaat. Op een CT-scan was te zien dat sprake was van een communitieve breuk (meerdere breuken) van het os temporale bot links (het slaapbeen bot) met aangrenzend een hemorragische contusiehaard (bloederige kneuzing) in de linker hersenkwab (de slaapbeenkwab) met hierbij intracraniele luchtconfiguraties (lucht tussen de hersenen). Er werd ook een breuk van het os nasale (neusbot) gezien. In dit rapport staat dat aangever tegen de arts heeft gezegd dat hij verschillende slagen heeft gekregen van een indringer in het huis en dat hij daarbij ook met een halterstang op het hoofd is geslagen. De door aangever vermelde toedracht kan volgens de arts een passende verklaring vormen voor het geconstateerde letsel.8

Uit forensisch onderzoek kwam naar voren dat de op de overloop voor de kamer van [naam 2] laag bij de grond bloedspoorpatronen zichtbaar waren die passen bij een krachtinwerking op vloeibaar bloed, zoals bij slaan en/of schoppen, waarbij de bloedbron zich laag bij de vloer bevond. Gelet op de hoogte van de gebieden van deze bloedspoorpatronen heeft het slachtoffer zich hier laag bij de vloer bevonden toen het geweld werd uitgeoefend.9

Overwegingen ten aanzien van het bewijs

De verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij samen met twee anderen naar het bewuste pand is gegaan en dat hij in eerste instantie alleen naar de eerste verdieping is gelopen. Daar werd hij opgewacht door aangever [slachtoffer] die gewapend met een halterstang de confrontatie met hem opzocht en hem probeerde te slaan met de metalen halterstang. Vervolgens is de halterstang op de grond gevallen, is [slachtoffer] weggerend naar de tweede verdieping en is de verdachte achter hem aangerend. Daar heeft hij [slachtoffer] samen met de twee anderen meermalen met gebalde vuist in het gezicht geslagen. De verdachte heeft ontkend dat zij met harde voorwerpen naar het hoofd van [slachtoffer] hebben gegooid, dat zij met harde voorwerpen, waaronder een ijzeren fitnesshalter, op het hoofd van [slachtoffer] hebben geslagen en dat zij tegen diens hoofd hebben geschopt.

De rechtbank acht deze verklaring van de verdachte niet aannemelijk omdat daarmee niet wordt verklaard hoe het bloed van [slachtoffer] op de halterstang terecht is gekomen. Bovendien is deze verklaring in strijd met de verklaringen van aangever [slachtoffer] en de getuigen [naam 2] en [naam 1] , waaruit blijkt dat de verdachte en diens medeverdachten die dag op zoek waren naar aangever en de confrontatie met hem opzochten en hem te lijf gingen.

Aan de verdachte is primair ten laste gelegd dat hij samen met anderen heeft geprobeerd aangever [slachtoffer] opzettelijk van het leven te beroven. De rechtbank dient daarom te beoordelen of de verdachte opzet had op de dood van [slachtoffer] . Uit de bewijsmiddelen kan niet worden afgeleid dat de verdachte of zijn mededaders vol opzet hadden op het doden van [slachtoffer] . De rechtbank ziet zich dan voor de vraag gesteld of de verdachte voorwaardelijk opzet had op de dood van [slachtoffer] . Voorwaardelijk opzet op een bepaald gevolg is aanwezig indien de verdachte zich willens en wetens heeft blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat dit gevolg zal intreden. De beantwoording van de vraag of een gedraging de aanmerkelijke kans op een bepaald gevolg in het leven roept, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Daarbij komt betekenis toe aan de aard van de gedraging en de omstandigheden waaronder deze is verricht. Het zal in alle gevallen moeten gaan om een kans die naar algemene ervaringsregels aanmerkelijk is te achten.

Uit de bewijsmiddelen volgt dat de verdachte en zijn mededaders aangever [slachtoffer] onder andere met een metalen halterstang en met harde voorwerpen (flessen) tegen zijn hoofd hebben geslagen en met geschoeide voet tegen diens hoofd hebben geschopt terwijl hij op de grond lag. Deze geweldshandelingen leverden naar het oordeel van de rechtbank de aanmerkelijke kans op dat het slachtoffer zou komen te overlijden, aangezien deze met veel kracht zijn uitgevoerd. Dat blijkt uit het feit dat het slaapbeenbot in stukken is gebroken en er een bloedige kneuzing in de linker hersenkwab met lucht tussen de hersenen is opgetreden. Het is een feit van algemene bekendheid dat door dergelijke, met kracht uitgevoerde geweldshandelingen levensbedreigend letsel kan worden veroorzaakt omdat het hoofd een kwetsbaar onderdeel van het lichaam is door het zich daarin bevindende vitale orgaan, de hersenen.

Uit het feit dat de verdachte en zijn mededaders krachtig geweld met hun schoenen en een ijzeren staaf hebben uitgeoefend tegen het hoofd van het slachtoffer, leidt de rechtbank af dat zij de aanmerkelijke kans op het overlijden bewust hebben aanvaard. De rechtbank komt dan ook tot bewezenverklaring van de primair ten laste gelegde poging tot doodslag. De rechtbank acht het ten laste gelegde medeplegen ook bewezen omdat de verdachte de bewezenverklaarde geweldshandelingen samen met twee anderen heeft gepleegd, waardoor sprake is van de voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking.

De bewezenverklaring

De rechtbank acht bewezen dat de verdachte

op 13 augustus 2021 in de gemeente Sittard-Geleen tezamen en in vereniging met anderen, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om [slachtoffer] opzettelijk van het leven te beroven, die [slachtoffer] meermalen met kracht met gebalde vuist tegen het hoofd heeft geslagen en meermalen (met kracht) harde voorwerpen tegen het hoofd van die [slachtoffer] heeft gegooid en (met kracht) met een metalen halterstang en (harde) voorwerpen tegen het hoofd van die [slachtoffer] heeft geslagen en met kracht met geschoeide voet tegen het hoofd van die [slachtoffer] heeft getrapt, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.