Uitspraken

Bij de beoordeling van het door Meens gemaakte bezwaar tegen de wijziging van eis hanteert de kantonrechter het wettelijk uitgangspunt dat een eis kan worden vermeerderd zolang nog geen eindvonnis is gewezen, tenzij die vermeerdering in strijd is met de eisen van een goede procesorde. [eiser in conventie, verweerder in reconventie] heeft de vermeerdering van eis voor het eerst ter mondelinge behandeling gedaan, zonder zijn voornemen daartoe van tevoren aan te kondigen. Hierdoor heeft Meens zich op deze vermeerdering van eis onvoldoende kunnen voorbereiden en is de wederpartij aldus de mogelijkheid onthouden zich hierop naar behoren te kunnen verweren. De kantonrechter acht dit in strijd met de goede procesorde. De kantonrechter zal de eiswijziging, die betrekking heeft op de ingehouden verlofdagen, buiten beschouwing laten.

Met betrekking tot een voorziening in kort geding, bestaande uit een veroordeling tot betaling van een geldsom, zoals in casu loon, is terughoudendheid op zijn plaats. De kantonrechter zal daarbij niet alleen hebben te onderzoeken of het bestaan en de omvang van de vordering in hoge mate aannemelijk zijn, maar ook of daarnaast sprake is van feiten en omstandigheden die met zich brengen dat uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening is vereist, terwijl de kantonrechter in de afweging van de belangen van partijen mede zal hebben te betrekken de vraag naar, kort gezegd, het risico van onmogelijkheid van terugbetaling, welke risico kan bijdragen tot weigering van de voorziening.

Vooropgesteld moet worden dat de vordering, die strekt tot betaling van (achterstallig) loon, naar haar aard spoedeisend is.

Ingevolge artikel 7:628 lid 1 BW is de werkgever verplicht het naar tijdruimte vastgestelde loon te voldoen indien de werknemer de overeengekomen arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht, tenzij het geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de overeengekomen arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer behoort te komen. Op werkgever rust de bewijslast dat het niet verrichten van arbeid voor rekening van de werknemer behoort te komen.

Bij quarantaine is (nog) geen sprake van een zieke werknemer, maar van een werknemer die gehoor moet geven aan een opgelegde voorzorgsmaatregel van de overheid. Wanneer een huisgenoot koorts heeft, moeten de andere gezinsleden in thuisquarantaine blijven tenzij ze werkzaam zijn in een cruciaal beroep of vitaal proces. In dat geval blijven zij alleen thuis als ze zelf klachten hebben. Indien een werknemer in contact is geweest met een persoon die mogelijk besmet is met het coronavirus of een zieke huisgenoot heeft en van overheidswege in quarantaine moet en niet thuis kan werken omdat dit in zijn/haar beroep onmogelijk is, is dat een omstandigheid die niet in de risicosfeer van werknemer ligt. De werkgever is in dat geval verplicht het loon door te betalen (tenzij partijen dit voor de eerste zes maanden van de arbeidsovereenkomst hebben uitgesloten, artikel 7:628 lid 5 BW). Omdat in deze situatie geen sprake is van ziekte, mag de werkgever geen wachtdagen op het loon inhouden en moet de werkgever het volledige loon doorbetalen.

Meens heeft slechts in het kader van deze procedure bij gebrek aan wetenschap betwist dat [eiser in conventie, verweerder in reconventie] tijdens de verhuizing in aanraking zou zijn geweest met een vriendin die mogelijk met het coronavirus besmet was. Ook betwist Meens thans dat de partner van [eiser in conventie, verweerder in reconventie] op 26 maart 2020 koorts had. Meens heeft onvoldoende gemotiveerd waarom zij het verhaal van [eiser in conventie, verweerder in reconventie] ongeloofwaardig vindt. De enkele omstandigheid dat de mededeling van [eiser in conventie, verweerder in reconventie] dat zijn partner koorts heeft, wordt gedaan op de door [eiser in conventie, verweerder in reconventie] verzochte en door Meens geweigerde verlofdag is onvoldoende om te kunnen dienen als een motivering waarom Meens het verhaal van [eiser in conventie, verweerder in reconventie] niet gelooft. Indien Meens twijfels had bij de juistheid van het verhaal van [eiser in conventie, verweerder in reconventie] had zij [eiser in conventie, verweerder in reconventie] kunnen vragen een verklaring van (de huisarts van) de betreffende personen (vriendin en partner) over te leggen. Daarvan is niet gebleken. Eerst ter zitting heeft Meens naar voren gebracht dat ook al zou de partner van [eiser in conventie, verweerder in reconventie] koorts hebben gehad, [eiser in conventie, verweerder in reconventie] , die klachtenvrij was, had moeten komen werken omdat de werkzaamheden van de Meens vennootschappen (Alfa bier) tot de zogenaamde cruciale beroepen behoren. Voor zover daarvan sprake is, had het op de weg van Meens gelegen om [eiser in conventie, verweerder in reconventie] daar destijds op te wijzen. Niet gebleken is dat Meens zulks heeft gedaan. Niet valt in te zien dat het [eiser in conventie, verweerder in reconventie] - die klachtenvrij was - niet was toegestaan (naar eigen zeggen in verband met een lekkage in zijn woning) een bouwgerelateerde winkel (bouwmarkt) tijdens de periode van quarantaine te bezoeken. Bij gezinsquarantaine mag het gezinslid dat geen klachten heeft boodschappen doen. Voorts heeft [eiser in conventie, verweerder in reconventie] zich steeds bereid en beschikbaar gehouden voor het verrichten van werkzaamheden vanuit huis.

Het vorenstaande brengt met zich dat Meens op basis van artikel 7:628 lid 1 BW het loon aan [eiser in conventie, verweerder in reconventie] dient te betalen. Aangezien de omvang van de loonvordering aannemelijk is en Meens voorts over een restitutierisico niets heeft aangevoerd, is aan de vereisten voor toewijzen van een geldvordering in kort geding voldaan. Het gevorderde achterstallig loon over de maanden maart en april 2020 zal dan ook worden toegewezen.

Nu betaling van de - hierna in het dictum toe te wijzen - loonbedragen niet tijdig heeft plaatsgevonden, maakt [eiser in conventie, verweerder in reconventie] op goede gronden aanspraak op vergoeding van de wettelijke verhoging. De gevorderde wettelijke verhoging zal - tot het maximum van 50% - worden toegewezen omdat geen gronden zijn aangevoerd die tot matiging nopen.

De vordering tot betaling van wettelijke rente, die door het enkele betalingsverzuim verschuldigd wordt, ligt voor toewijzing gereed.

[eiser in conventie, verweerder in reconventie] vordert Meens te veroordelen om aan hem bruto/netto specificaties te verstrekken van de - hierna in het dictum toe te wijzen - loonbedragen. Dit zal worden toegewezen, met dien verstande dat de termijn van verstrekking daarvan op veertien dagen na dagtekening van dit vonnis zal worden gesteld. De te verbeuren dwangsom zal vastgesteld worden op € 50,00 per dag en gemaximeerd worden op een totaalbedrag van € 500,00.

[eiser in conventie, verweerder in reconventie] heeft gesteld dat hij op grond van de polisvoorwaarden rechtsbijstand niet verzekerd is voor de buitengerechtelijke kosten. In de polisvoorwaarden is bepaald dat verhaalbare buitengerechtelijke kosten niet onder de dekking van de polis vallen. Dat dergelijke kosten zijn gemaakt staat vast. Het gevorderde bedrag komt de kantonrechter niet bovenmatig voor en is in overeenstemming met het in het Besluit bepaalde tarief en zal dan ook worden toegewezen.

Meens zal, als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de kosten van deze procedure. De kosten aan de zijde van [eiser in conventie, verweerder in reconventie] worden tot de uitspraak van dit vonnis bepaald op:

- dagvaarding € 108,54

- griffierecht € 236,00
- gemachtigde salaris € 720,00

Totaal € 1.064,54

De door [eiser in conventie, verweerder in reconventie] gevorderde nakosten en de daarover gevorderde wettelijke rente zullen op de hierna in de beslissing weergegeven wijze worden toegewezen.

Bij de beoordeling van het geschil komt eerst de vraag aan de orde of Meens voldoende spoedeisend belang heeft bij de door haar ingestelde vorderingen. Het antwoord op deze vraag luidt naar het oordeel van de kantonrechter ontkennend.

Het spoedeisende karakter van de vorderingen is gesteld noch gebleken. Meens heeft niet geconcretiseerd en onderbouwd wat het spoedeisend belang is. Daar komt bij dat vooralsnog niet kan worden aangenomen dat in een mogelijk aan te spannen bodemprocedure de vorderingen zullen worden toegewezen. Het voorgaande zou mogelijk anders zijn indien sprake zou zijn van een evidente en/ of voortdurende overtreding van de in de arbeidsovereenkomst opgenomen bedingen, dan wel een dreiging daarvan. Daarvan is in het kader van deze procedure niet gebleken. Voorts heeft [eiser in conventie, verweerder in reconventie] ter zitting gesteld dat hij zijn LinkedIn status heeft veranderd, zodat Meens bij die vordering geen belang meer heeft.

Gelet op het voorgaande zullen de vorderingen van Meens worden afgewezen.

Meens zal, als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de kosten van deze procedure. De kosten aan de zijde van [eiser in conventie, verweerder in reconventie] worden tot de uitspraak van dit vonnis bepaald op € 720,00 aan salaris gemachtigde.