Uitspraken

De rechtbank stelt allereerst vast dat het onderhavige verzoek het eerste verzoek is dat verzoekster aan de rechtbank heeft voorgelegd na het deponeren van de startverklaring. Dat betekent dat de rechtbank thans dient vast te stellen welk soort akkoordprocedure als bedoeld in artikel 369 lid 6 Fw is gekozen bij de voorbereiding van het akkoord. Vervolgens dient de rechtbank te beoordelen of aan haar de rechtsmacht en relatieve bevoegdheid toekomen om van het verzoek kennis te nemen.

Verzoekster heeft de keuze gemaakt voor een besloten akkoordprocedure. Het verzoek is in raadkamer behandeld.

Verzoekster is gevestigd in Nederland en meer specifiek in [plaats] . De rechtbank is daarom, gelet op het bepaalde in artikel 369 lid 7 aanhef en onder b Fw jo. artikel 3 Rv jo. artikel 1:10 lid 2 BW, bevoegd deze procedure te openen.

Op grond van artikel 376 Fw kan, nadat een verklaring als bedoeld in artikel 370 lid 3 Fw is gedeponeerd, door de schuldenaar of (indien die is aangewezen) door de herstructureringsdeskundige aan de rechtbank het verzoek worden gedaan om een afkoelingsperiode af te kondigen. Indien geen herstructureringsdeskundige is aangewezen en het verzoek door de schuldenaar is gedaan, dient het akkoord reeds te zijn aangeboden of dient de schuldenaar toe te zeggen dat binnen ten hoogste twee maanden een akkoord zal worden aangeboden. Verzoekster heeft toegezegd dat zij zo snel mogelijk, doch uiterlijk binnen twee maanden een akkoord zal aanbieden. Verzoekster heeft ter zitting voldoende toegelicht welke stappen zij nog moet en kan zetten om binnen deze termijn een akkoord aan te bieden aan haar schuldeisers. Verzoekster kan dan ook worden ontvangen in haar verzoek om een afkoelingsperiode.

Op grond van artikel 376 lid 4 Fw wordt het verzoek tot het afkondigen van een afkoelingsperiode toegewezen indien aan twee vereisten wordt voldaan, namelijk indien (1) summierlijk blijkt dat dit noodzakelijk is om de door de schuldenaar gedreven onderneming tijdens de voorbereiding van en de onderhandelingen over een akkoord te kunnen blijven voortzetten en (2) summierlijk blijkt dat de belangen van de gezamenlijke schuldeisers hierbij gediend zijn en dat de door de afkoelingsperiode getroffen derden niet wezenlijk in hun belangen worden geschaad. Naar het oordeel van de rechtbank is aan beide eisen voldaan. Het volgende is daartoe van belang.

Bij de behandeling van het verzoek is ten eerste summierlijk gebleken dat een afkoelingsperiode noodzakelijk is om de door verzoekster gedreven onderneming tijdens de voorbereiding van en de onderhandelingen over een akkoord te kunnen blijven voortzetten. Het pensioenfonds dreigt met een faillissementsaanvraag en is bereid rechtsmaatregelen op te schorten zolang op het verzoek tot afkondiging van een afkoelingsperiode nog niet is beslist. Indien het faillissement wordt aangevraagd, kan dit tot gevolg hebben dat verzoekster failliet wordt verklaard voordat zij het akkoord heeft kunnen aanbieden.

Verzoekster heeft naar het oordeel van de rechtbank voldoende aannemelijk gemaakt dat de belangen van de schuldeisers met een afkoelingsperiode zijn gediend. Met een akkoord zal, volgens de in het kader van deze beoordeling voldoende onderbouwde stellingen van verzoekster, naar verwachting een hogere uitkering aan de schuldeisers kunnen plaatsvinden dan in geval van een faillissement. Bovendien zal in geval van faillissement de opbrengst van de activa vermoedelijk grotendeels opgaan aan de algemene faillissementskosten. Dat degenen die de bevoegdheid hebben tot het nemen van verhaal op het vermogen van verzoekster door het uitspreken van de gevraagde afkoelingsperiode wezenlijk in hun belangen zullen worden geschaad, is niet gebleken en acht de rechtbank gelet op het voorgaande ook niet aannemelijk. Het verzoek zal dan ook worden toegewezen.

De rechtbank ziet evenwel aanleiding een observator als bedoeld in artikel 376 lid 9 Fw aan te stellen om toezicht te houden op de totstandkoming van het akkoord en daarbij oog te hebben voor de belangen van de gezamenlijke schuldeisers. Hoewel verzoekster heeft gesteld dat de kosten van een observator drukken op het budget en daarmee de betalingen aan de crediteuren verminderen, is gebleken dat verzoekster niet onwelwillend staat tegen aanstelling van een observator.

De rechtbank acht daarbij (onder meer) van belang de samenstelling van de met een akkoord te herstructureren schuldenlast, waar deze volgens opgave van verzoekster bestaat uit schulden van de (voormalige) eenmanszaak (met andere woorden van de heer [betrokkene 1] in privé) en schulden van [verzoekende partij] Daarnaast ziet de rechtbank aanleiding om (in ieder geval gedurende de afkoelingsperiode) te bezien in hoeverre de overgelegde liquiditeitsprognose wordt gerealiseerd en lopende verplichtingen (kunnen) worden voldaan. Ook het aangekondigde aanbod aan de schuldeisers behoeft aandacht van de observator. Het houdt immers een uitkering in op basis van de huidige prognose over een periode van (enkel) 36 maanden waarbij eventuele extra (netto) resultaten niet zullen worden aangewend ten bate van de schuldeisers, blijkens de toelichting van verzoekster ter zitting.

De kosten van de observator komen voor rekening van verzoekster. Om ervoor te zorgen dat de observator dadelijk met zijn werkzaamheden kan aanvangen, zal in deze beslissing vooruitlopend op een definitieve begroting, een voorschot worden vastgesteld op de kosten van de observator. De rechtbank wijst erop dat verzoekster wettelijk verplicht is om mee te werken aan het onderzoek door de observator, waaronder de betaling van zijn kosten en het voorschot daarop. Wordt aan deze verplichting niet voldaan, dan kan de rechtbank daaruit de gevolgtrekking maken die zij geraden acht, ook in het nadeel van verzoekster. Een gevolg kan zijn dat de afkoelingsperiode ambtshalve zal worden beëindigd.