Overwegingen
1. Eiseres is geboren op [geboortedatum] en heeft de Marokkaanse nationaliteit. Op 27 augustus 2018 heeft zij verzocht om een visum voor kort verblijf met als doel familiebezoek aan referent, haar stiefzoon.
2. Verweerder heeft de aanvraag afgewezen op grond van artikel 32, eerste lid, aanhef onder a)ii en b van de Visumcode1. Verweerder heeft geconcludeerd dat het doel en de omstandigheden van het voorgenomen verblijf onvoldoende zijn aangetoond. Daarnaast heeft eiseres volgens verweerder onvoldoende sociale en economische binding met haar land van herkomst, waardoor een tijdige terugkeer niet is gewaarborgd. Bij het bestreden besluit heeft verweerder het bezwaar van eiseres tegen de afwijzing ongegrond verklaard.
3. Eiseres heeft in beroep over haar sociale binding met Marokko aangevoerd dat zij gehuwd is en in Marokko de zorg draagt voor haar (oudere) echtgenoot. Op de overweging van verweerder dat zij niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij hulp verleent aan haar hulpbehoevende echtgenoot, merkt zij op dat verweerder haar niet om bewijs hiervan heeft gevraagd. Eiseres heeft verder een intensief en uitgebreid sociaal en familiair netwerk in Marokko. Verweerder heeft niet onderbouwd hoe hij onderzoek heeft gedaan naar de specifieke persoonlijke situatie van eiseres. Verweerders opmerking dat zij een kind zou hebben in België is niet juist. In België woont wel een broer van referent, maar deze is niet een kind van eiseres. Voor wat betreft de vraag naar haar sociale binding met Marokko vindt eiseres het bestreden besluit onzorgvuldig voorbereid en onvoldoende gemotiveerd.
Over haar economische binding met Marokko heeft eiseres aangevoerd dat zij als boerin werkt. Haar mededeling dat zij werkloos is moet zo worden begrepen dat zij zonder arbeidsovereenkomst werkt.
Tenslotte heeft eiseres aangevoerd dat de Visumcode niet als voorwaarde stelt dat haar bezoek een speciale reden moet hebben of een bijzondere familiegebeurtenis moet betreffen.
Verweerders overweging dat niet is gebleken van een dergelijke omstandigheid kan daarom niet dienen als motivering voor het bestreden besluit.
4. Op grond van de Visumcode moet een visum worden geweigerd indien het doel en de omstandigheden van het voorgenomen verblijf niet zijn aangetoond2 of indien er redelijke twijfel bestaat over het voornemen van de aanvrager om het grondgebied van de lidstaten te verlaten vóór het verstrijken van de geldigheid van het aangevraagde visum.3
5. Bij de beoordeling of er een redelijke twijfel bestaat over het voornemen van de aanvrager om het grondgebied van de lidstaten te verlaten vóór het verstrijken van de geldigheid van het aangevraagde visum komt verweerder een ruime beoordelingsruimte toe.4 Verweerder laat zich bij de beoordeling van deze vraag mede leiden door de intensiteit van de sociale en de economische binding van een vreemdeling met zijn land van herkomst. Al naar gelang de sociale en/of economische binding geringer of juist sterker is, zal ook de twijfel over het voornemen van de vreemdeling tijdig terug te keren toe- of afnemen.
De rechter kan dit oordeel van verweerder slechts terughoudend toetsen. Verder volgt uit het toepasselijke Unierecht dat de aanvrager zijn tijdige terugkeer naar het land van herkomst aannemelijk moet maken.
6. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder zich op basis van de door eiseres verstrekte informatie over haar sociale en economische binding met Marokko kunnen twijfelen aan een tijdige terugkeer. Verweerder heeft in de enkele omstandigheid dat zij gehuwd is geen reden hoeven zien voor een andere conclusie. Dit geldt ook voor de stelling van eiseres dat zij haar echtgenoot verzorgt. Verweerder heeft terecht overwogen dat eiseres niet heeft aangetoond dat haar echtgenoot voor hulp op haar is aangewezen. Omdat eiseres zich hierop beroept, moet zij dit ook zelf aantonen. Verweerder hoefde hiernaar geen verder onderzoek te doen, evenmin als naar de niet met bewijs onderbouwde stelling dat eiseres een uitgebreid sociaal netwerk heeft.
Verweerder heeft ook kunnen concluderen dat eiseres niet heeft aangetoond dat zij een wezenlijke economische binding heeft met Marokko. Daargelaten dat eiseres eerder heeft aangegeven werkloos te zijn, heeft zij haar stelling dat zij werkt als boerin niet met bewijs onderbouwd.
Daarnaast heeft verweerder bij zijn beoordeling kunnen betrekken dat eiseres de afgelopen jaren in verschillende Europese lidstaten heeft geprobeerd om een visum te verkrijgen en dat deze aanvragen steeds zijn afgewezen omdat een tijdige terugkeer niet was gewaarborgd.
7. Verweerder heeft de aanvraag van eiseres voor een visum kort verblijf dan ook terecht geweigerd. Hetgeen eiseres verder heeft aangevoerd, hoeft niet te worden beoordeeld.
8. Het beroep is ongegrond.
9. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.
.jpg?width=50&height=55)
.jpg?width=50&height=55)
