Uitspraken

CSU vordert onder meer nakoming van de tussen partijen gesloten overeenkomst en allonge. Een vordering tot nakoming kan in kort geding alleen worden toegewezen, indien voldoende aannemelijk is dat de bodemrechter het standpunt van eiser zal volgen, bijvoorbeeld als gedaagde een kennelijk ongegrond verweer voert, en indien van eiser niet kan worden gevergd dat hij de uitslag van de bodemprocedure afwacht.

Volgens CSU is een maandelijkse afnameverplichting voor ‘front of house cleaning’ overeengekomen die doorliep tijdens de lockdown. Daarnaast meent CSU dat het Hotel niet zelf de schoonmaakwerkzaamheden mag uitvoeren, maar dat zij daarvoor CSU moet inschakelen. Ten slotte stelt CSU dat het Hotel met haar in overleg moet treden over de doorlopende kosten van CSU en over aanpassing van de tarieven. Het Hotel betwist dit alles.

Uit de wederzijdse standpunten blijkt dat partijen de overeenkomst op deze punten elk in verschillende zin hebben opgevat. Ter beantwoording van de vraag welke opvatting de juiste is, komt het aan op de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs mochten toekennen aan de bepaling(en) waarop een beroep wordt gedaan en op hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten.

In de tekst van de overeenkomst zijn geen aanknopingspunten te vinden voor het standpunt van CSU. Integendeel, er zijn daarin meer aanknopingspunten te vinden voor het standpunt van het Hotel dat alleen voor daadwerkelijk verrichte werkzaamheden hoeft te worden betaald. Op bladzijde 7 van de overeenkomst staat dat de schoonmaak van de openbare ruimtes € 27.956.02 per maand kost. Daaronder staat echter dat dit bedrag zal worden aangepast aan de daadwerkelijk door CSU uitgevoerde werkzaamheden (“This amount will be adjusted according to actual work performed by the Contractor”). Nergens in de overeenkomst of de allonge staat dat het Hotel verplicht is de openbare ruimtes (en overigens ook de kamers) maandelijks door CSU te laten schoonmaken.

De afspraak dat CSU jegens het Hotel verplicht is haar werkzaamheden na te komen (artikel 1.1. van de allonge), zegt – anders dan CSU meent – niets over de frequentie van die werkzaamheden. Dat zij bij haar prijsopgave is uitgegaan van een bepaalde frequentie, levert ook geen verplichting voor het Hotel op om maandelijks de publieke ruimtes te laten schoonmaken, althans daarvoor te betalen. In de overeenkomst noch de allonge staat namelijk iets over de frequentie vermeld en er zijn ook geen andere stukken overgelegd waaruit blijkt dat het Hotel zich heeft verbonden tot maandelijkse afname van deze dienst. Die verplichting kan ook niet worden afgeleid uit het feit dat het Hotel tot het moment van sluiting de publieke ruimtes maandelijks door CSU liet schoonmaken. CSU mocht er niet gerechtvaardigd op vertrouwen dat het Hotel haar de aanzienlijke kosten voor de schoonmaak van de publieke ruimtes zou blijven doorbetalen in geval van een tijdelijke sluiting van het hotel.

Hoewel partijen bij het aangaan van de overeenkomst niet de situatie van een volledige sluiting van het Hotel (en dus in het geheel geen schoonmaakdiensten) zullen hebben voorzien, zijn er dus meer aanwijzingen die de interpretatie van het Hotel ondersteunen dan die van CSU. Echter, ook als CSU al een recht zou hebben op maandelijkse betaling van het vaste bedrag voor de publieke ruimtes, is voorshands aannemelijk dat het Hotel een geslaagd beroep zou kunnen doen op onvoorziene omstandigheden die van dien aard zijn dat dat CSU naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid geen ongewijzigde instandhouding van de overeenkomst mag verwachten en die niet voor risico van het Hotel komen (artikel 6:258 BW). De schade die het Hotel lijdt als gevolg van Covid-19 is enorm. Zij verwacht dit jaar een omzetdaling van 86%. CSU zal vast ook negatieve financiële gevolgen ondervinden van Covid-19 – zelf heeft ze een omzetverlies van 9% genoemd – maar zij heeft haar schade onvoldoende onderbouwd. Zo heeft zij alleen een eigenhandig opgesteld overzicht van personeelskosten opgesteld en heeft zij geen aandacht besteed aan de besparingen die zij heeft kunnen doen door haar hotelpersoneel op andere locaties in te zetten, zoals het Hotel gemotiveerd heeft gesteld, met verwijzing naar artikelen in het Financieele Dagblad. Bovendien is in het licht van hetgeen hiervoor is overwogen niet onaannemelijk dat in de overeenkomst is verdisconteerd dat dit ondernemersrisico voor rekening van CSU moet blijven.

Voorshands is al met al niet aannemelijk dat het Hotel verplicht is de facturen voor de schoonmaak van de publieke ruimtes tijdens de corona-sluiting te betalen. Ook is er geen reden om het Hotel te verplichten met CSU in overleg te treden over de doorlopende kosten van CSU in de periode dat het Hotel geen of minder gebruik maakt van haar diensten.

Op grond van de algemene voorwaarden (artikel 9 sub a en b) en de redelijkheid en billijkheid die de rechtsverhouding van partijen beheerst (artikel 6:248 BW), is het Hotel gehouden om met CSU in overleg te treden over tijdelijke aanpassing van de tarieven van CSU. De nu geldende tarieven zijn gebaseerd op de verwachtingen ten tijde van het sluiten van de overeenkomst. De situatie is door Covid-19 ingrijpend gewijzigd en CSU heeft er belang bij te weten waar zij aan toe is met het Hotel zolang de invloed van de pandemie zich doet voelen. Haar dienstverlening zal naar verwachting duurder zijn bij een afgenomen vraag, waardoor tijdelijke aanpassing van de tarieven in de rede ligt. Bovendien is redelijk dat CSU meer duidelijkheid krijgt over de verwachtingen van het Hotel ten aanzien van de inzet van haar personeel gedurende de resterende looptijd van de overeenkomst. De bezettingsgraad is in de algemene voorwaarden ook uitdrukkelijk genoemd als omstandigheid die een prijsaanpassing rechtvaardigen. Die prijsaanpassing zal naar het zich laat aanzien tijdelijk van aard zijn, omdat die gekoppeld is aan de bezettingsgraad. Zodra de bezettingsgraad weer (min of meer) op het oude niveau is, lijkt er voorshands geen grond meer om de aangepaste tarieven te handhaven en kan worden teruggevallen op de nu geldende tarieven.

De slotsom is dat het Hotel zal worden veroordeeld om met CSU in overleg te treden over aanpassing van de tarieven bij een verminderde uitvraag als gevolg van de Covid-19 uitbraak. Alle andere vorderingen zullen worden afgewezen, omdat niet aannemelijk is dat die door de bodemrechter zullen worden toegewezen. Het opleggen van een dwangsom wordt vooralsnog niet nodig geacht. Er wordt vanuit gegaan dat het Hotel het overleg op een constructieve manier zal voeren. Bovendien is het risico groot dat het opleggen van een dwangsom bij een dergelijke veroordeling zal leiden tot executiegeschillen.

CSU zal als de overwegend in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van het Hotel worden begroot op:

- griffierecht € 2.042,00

- salaris advocaat 980,00

Totaal € 3.022,00

De gevorderde nakosten zullen worden toegewezen als na te melden.