Uitspraken

De rechtbank vindt niet bewezen dat sprake is van medeplegen en spreekt verdachte daarvan vrij. Voor een bewezenverklaring van medeplegen is nodig dat er tussen de plegers sprake was van een bewuste en nauwe samenwerking. Verdachte was in de tenlastegelegde periode de enige persoon die bevoegd was namens de vennootschappen, zijn medeverdachten, te handelen. Van handelingen en/of gedragingen namens de vennootschappen door een ander natuurlijk persoon is niet gebleken. Gelet hierop valt niet in te zien waar de bewuste en nauwe samenwerking tussen verdachte en de vennootschappen uit zou kunnen bestaan.

De rechtbank vindt bewezen dat verdachte feitelijk leiding heeft gegeven aan [naam B.V. 1] , [naam B.V. 2] en [naam B.V. 3] , terwijl die drie vennootschappen onvoldoende inlichtingen hebben verstrekt op grond van de Invorderingswet.

De rechtbank stelt op grond van de wettige bewijsmiddelen de volgende feiten en omstandigheden vast.1

Verdachte is enig aandeelhouder en bestuurder van [naam B.V. 1] en deze vennootschap is enig aandeelhouder en bestuurder van [naam B.V. 2]2 Laatstgenoemde vennootschap is op haar beurt enig aandeelhouder en bestuurder van [naam B.V. 3]3

Naar aanleiding van een oplopende belastingschuld van alle drie de vennootschappen heeft de belastingdienst een invorderingsonderzoek ingesteld. De aankondiging hiervan is aan iedere vennootschap afzonderlijk aangekondigd bij brief van 29 april 2016. In deze brieven is verdachte, als vertegenwoordiger van de vennootschappen, verzocht om vóór 10 mei 2016 al een aantal gegevens te verstrekken aan de belastingdienst ter voorbereiding op het invorderingsonderzoek op basis van artikel 58 van de Invorderingswet.4 In reactie daarop heeft verdachte op 18 mei 2016 een aantal bestanden gestuurd, maar niet alle verzochte gegevens.5

Bij brief van 24 mei 2016 heeft de belastingdienst verdachte verzocht de gegevens van de vennootschappen uiterlijk 3 juni 2016 te verstrekken zoals afgesproken op de datum van het boekenonderzoek, 20 mei 2016. 6

Per e-mailbericht van 18 juli 2016 heeft de belastingdienst verdachte verzocht contact op te nemen met de controlemedewerker, omdat de belastingdienst de in de brief van 24 mei 2016 verzochte gegevens nog niet had ontvangen.7

Op 6 oktober 2016 heeft de belastingdienst een e-mailbericht en aangetekende brief aan verdachte gestuurd. In de brief wordt verdachte verzocht om de gegevens alsnog binnen 14 dagen te verstrekken, waarbij wordt verwezen naar een telefoongesprek met verdachte van 8 september 2016 waarin hij zou hebben toegezegd dit te doen. 8

Tot op de dag van het sluiten van proces-verbaal op 31 januari 2018 heeft de belastingdienst de op basis van de Invorderingswet verzochte gegevens niet ontvangen.9

Verdachte heeft bij de FIOD verklaard dat hij eindverantwoordelijke en direct leidinggevende van de drie ondernemingen is. Hij doet de administratie vanaf 2011 zelf en vanaf 2015 doet hij ook de boekhouding zelf. Verder heeft hij verklaard dat het klopt dat hij niet heeft meegewerkt aan de verzoeken van de belastingdienst ondanks dat hij daartoe aangemaand was.10 Dit heeft hij ter terechtzitting bevestigd en daarnaast heeft hij verklaard dat hij wist van de wettelijke verplichting om de gevorderde gegevens te verstrekken.11

Hoewel de norm uit de Invorderingswet zich richt tot de vennootschappen heeft verdachte als (middellijk) bestuurder en vertegenwoordiger van de drie vennootschappen feitelijk leiding gegeven aan het opzettelijk niet voldoen aan de inlichtingenplicht zoals omschreven in de Invorderingswet.

De belastingdienst heeft in de brief van 29 maart 2016 verdachte verzocht uiterlijk 10 mei 2016 de gevraagde gegevens aan te leveren. Dat betekent dat de vennootschappen op die laatste datum in verzuim waren en niet aan haar wettelijke verplichting voldeden. Vanaf die datum kan worden bewezen dat verdachte feitelijk leiding heeft geven aan die gedragingen.

Omdat de belastingdienst zonder deze gegevens belemmert wordt in het invorderen van de belastingschuld, heeft verdachte door het (feitelijk leidinggeven aan het) niet voldoen aan de inlichtingenplicht de aanmerkelijke kans aanvaard dat als gevolg daarvan te weinig belasting wordt ingevorderd.