Uitspraken

[eisers] hebben zich op het standpunt gesteld dat zij naar Chinees recht kunnen worden beschouwd als rechtspersonen en dat zij om die reden procesbevoegdheid hebben als onder 4.1. bedoeld. Zij hebben ter ondersteuning van dit standpunt diverse zogenoemde “legal opinions” van Chinese juristen overgelegd. Hoewel deze opinies inhoudelijk zijn bestreden door [gedaagden] , geven deze wel aanleiding om te veronderstellen dat een dorpscomité in China kan voldoen aan de aldaar kennelijk bekende figuur van de “special legal person” als bedoeld in artikel 96 van de “General Rules of the Civil Law of the PRC”. Dit artikel luidt in de aan de rechtbank overgelegde vertaling als volgt:

[eisers] baseren hun beweerdelijke status als rechtspersoon op dit artikel en stellen dat zij ieder als “special legal person” moeten worden beschouwd. Naar de rechtbank ambtshalve is gebleken is deze rechtsvorm een gevolg van een herclassificatie die per 1 oktober 2017 in werking is getreden. Daarmee is niet gezegd dat een “special legal person” niet vóór die datum ook al als rechtspersoon gekwalificeerd kon worden (hetgeen in dit geval van belang is omdat de dagvaarding vóór die datum is uitgebracht). In zoverre is het verweer van [gedaagden] dat de regelgeving met betrekking tot de “special legal persons” pas per die datum geldt, mogelijk niet beslissend voor de vraag die hier aan de orde is. De rechtbank hoeft die vraag echter niet nader te onderzoeken gelet op het volgende. [gedaagden] heeft terecht opgemerkt dat de dorpscomités in het geheel niet zijn ingegaan op de vraag of de relevante regelgeving ook daadwerkelijk op hén van toepassing is. Ook de opinies laten zich hier niet op ondubbelzinnige wijze over uit. Anders dan de dorpscomités kennelijk menen had het immers wel op hun weg gelegen meer specifiek op hun eigen omstandigheden – bijvoorbeeld als het gaat om de vraag of zij wel daadwerkelijk en conform de regelgeving zijn opgericht (en zo ja, wanneer) en functioneren – in te gaan. Zij hebben daartoe ruimschoots de gelegenheid gehad, maar die niet te baat genomen.

Nu overigens niets is gesteld of gebleken waaruit toch rechtspersoonlijkheid naar Chinees recht kan worden afgeleid, kan in dit geding die vereiste status niet worden vastgesteld.

De conclusie moet daarom zijn dat [eisers] , hoewel ruimschoots daartoe in de gelegenheid gesteld, er niet in zijn geslaagd om aan te tonen dat zij ieder kunnen worden beschouwd als een rechtspersoon aan wie procesbevoegdheid voor de Nederlandse civiele rechter toekomt.

Zoals hiervoor reeds is overwogen, kunnen er omstandigheden zijn die maken dat ondanks het ontbreken van rechtspersoonlijkheid toch procesbevoegdheid kan worden aangenomen. Daarvan kan sprake zijn indien dit noodzakelijk is voor een effectieve rechtsbescherming, omdat die niet op een andere wijze tot stand gebracht kan worden. [eisers] hebben ook hierop een beroep gedaan, maar hebben hiertoe geen enkel argument aangevoerd dat tot de conclusie zou kunnen leiden dat op onaanvaardbare wijze effectieve rechtsbescherming ontbreekt wanneer zij niet tot dit geding worden toegelaten. In ieder geval kunnen zij niet volstaan met het er op wijzen dat “aan [ [eisers] ] bepaalde taken en verantwoordelijkheden toekomen, die zij dienen te kunnen verwezenlijken”, omdat het in de kern niet gaat om het belang van [eisers] om in rechte op te treden, maar om de vraag of de belangen zoals door hen in deze procedure via de ingestelde vorderingen naar voren gebracht op geen enkele andere wijze dan via [eisers] kunnen worden veiliggesteld. Alleen dan ontbreekt bij niet-toelating immers effectieve rechtsbescherming. Daarover hebben [eisers] echter niets gesteld, terwijl ook op dit punt geldt dat zij hiertoe ruimschoots in de gelegenheid zijn gesteld. Ook overigens is van een gebrek aan effectieve rechtsbescherming niet gebleken. Een buitenwettelijke uitzondering kan bij die stand van zaken niet aan de orde zijn.

Op grond van het voorgaande dient deze zaak reeds op de niet-ontvankelijkheid van [eisers] te stranden. Aan een inhoudelijke behandeling kan om die reden niet worden toegekomen.