Uitspraken

GRONDEN VAN DE BESLISSING

1. Bij brief van 3 februari 2017 hebben [eiser sub 1] en [eiser sub 2] een aan Reitsma betekende dagvaarding aan de rechtbank Amsterdam, sector kanton toegezonden met het verzoek deze aan te brengen op de rol (van dinsdag 14 februari 2017). Boven de dagvaarding is opgenomen “Procedure op gronde van artikel 96 Rv (prorogatie)”. De dagvaarding besluit met een uitgebreid petitum met daarin vorderingen tegen (uitsluitend) Reitsma. Het betreft geen aard-zaak en de waarde gaat de bevoegdheid van de kantonrechter (ver) te boven.

2. De zaak is zoals verzocht ingeschreven op de rol en voor conclusie van antwoord geplaatst. Op de rolzitting van 15 mei 2017 heeft Reitsma vervolgens voor antwoord geconcludeerd. Daarbij heeft Reitsma een tegeneis/eis in reconventie ingesteld.

3. Daarna is geconcludeerd dat partijen zich feitelijk gedroegen als in een dagvaardings-procedure en niet conform de regelen van een artikel 96-Rv verzoek. Daarop zijn partijen verzocht zich uit te laten over de vraag of zij de zaak op reguliere wijze wilden voortzetten, waarbij de zaak zou worden overgedragen aan de kamer voor andere zaken dan de sector kanton, of dat de zaak als een procedure ex artikel 96 Rv dient te worden beschouwd.

4. Op de rolzitting van 12 juni 2017 heeft Reitsma de kantonrechter bij akte bericht dat de zaak als een procedure ex artikel 96 Rv dient te worden beschouwd en dat de kantonrechter wordt verzocht om verdere instructies. Daarop is tussenvonnis bepaald.

5. Een verzoek ex artikel 96 Rv wordt niet ingeleid met een dagvaarding, maar met een verzoekschrift, en er wordt geen eis in reconventie (tegeneis) ingesteld. Partijen leggen in een gezamenlijk verzoekschrift een of meer vragen aan de kantonrechter voor, waarbij zij beide (in hetzelfde verzoekschrift dan wel ieder in een separaat stuk) hun standpunt ten aanzien van de vragen weergeven en bepleiten op welke wijze de vragen beantwoord zouden moeten worden. Uit de thans in het geding gebrachte stukken kan de kantonrechter dat niet destilleren.

6. De kantonrechter vraagt partijen zich uit te laten over de volgende mogelijkheden:
   1. de kantonrechter kan op de voet van artikel 69 Rv partijen opdragen het verkeerd inleiden van de procedure te herstellen door een gezamenlijk verzoekschrift in te dienen met daarin geformuleerd de vraagpunten waarover partijen de beslissing van de kantonrechter wensen. Daarbij kan - al dan niet gevolgtijdelijk - gevoegd worden de stukken waarin de standpunten van beide partijen helder en eenduidig ten aanzien van deze vragen zijn weergegeven;
   of
   2. de procedure wordt alsnog gezien als een dagvaardingsprocedure, en zal op die voet worden voortgezet. De zaak wordt dan in de stand waarin zij verkeert, verwezen naar de kamer voor andere dan kantonzaken, nu de kantonrechter niet bevoegd is om van de zaak kennis te nemen.

7. De kantonrechter wenst van partijen tegelijkertijd bij akte te vernemen wat zij verkiezen; optie 1 (een spoorwissel, gevolgd door een nieuw verzoekschrift) of optie 2 (voortzetting op tegenspraak met verwijzing naar de handelskamer). De zaak wordt daartoe (nogmaals) naar de rol verwezen van 10 juli 2017. Daarna zal de kantonrechter naar bevindt van zaken beslissen over de voortgang van de procedure.

8. Iedere verdere beslissing wordt aangehouden.