Uitspraken

10 november 2000

Eerste Kamer

Nr. C98/370HR

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

Verweerder in cassatie - verder te noemen: [verweerder] - heeft bij exploit van 1 augustus 1996 eiseres tot cassatie - verder te noemen: Triple P - gedagvaard voor de Kantonrechter te Utrecht en gevorderd:

primair: Triple P te veroordelen om aan [verweerder] te betalen, terzake schadeloosstelling wegens onrechtmatige beëindiging van het dienstverband van [verweerder], een bedrag van ƒ 62.890,-- bruto, althans een bedrag dat de Kantonrechter redelijk acht, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf de dag van de dagvaarding;

Triple P heeft de vorderingen bestreden.

De Kantonrechter heeft bij vonnis van 11 juni 1997 de vorderingen afgewezen.

Tegen dit vonnis heeft Triple P hoger beroep ingesteld bij de Rechtbank te Utrecht.

Bij vonnis van 22 juli 1998 heeft de Rechtbank voormeld vonnis van de Kantonrechter vernietigd en de subsidiaire vordering van [verweerder] toegewezen.

Het vonnis van de Rechtbank is aan dit arrest gehecht.

Tegen het vonnis van de Rechtbank heeft Triple P beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

[Verweerder] heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

De zaak is voor partijen toegelicht door hun advocaten.

De conclusie van de Advocaat-Generaal De Vries Lentsch-Kostense strekt tot verwerping van het beroep.

De Hoge Raad:

verwerpt het beroep;

veroordeelt Triple P in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [verweerder] begroot op ƒ 1.667,20 aan verschotten en ƒ 3.000,-- voor salaris.

Dit arrest is gewezen door de vice-president F.H.J. Mijnssen als voorzitter en de raadsheren

W.H. Heemskerk, A.E.M. van der Putt-Lauwers, J.B. Fleers en A. Hammerstein, en in het

openbaar uitgesproken door de raadsheer W.H. Heemskerk op 10 november 2000.