Uitspraken

3.2. Niet in geschil is dat voormeld kenteken ten tijde van de gedraging in het kentekenregister op naam van de betrokkene stond geregistreerd.

3.4. In WAHV-zaken biedt de ambtsedige verklaring van de verbalisant zoals opgenomen in het zaakoverzicht van het CJIB, in beginsel een voldoende grondslag voor de vaststelling van de schuld van de betrokkene. Dat is anders indien de betrokkene voor zijn zaak specifieke feiten en omstandigheden aanvoert, die aanleiding geven te twijfelen aan de juistheid van één of meer onderdelen van de ambtsedige verklaring in het zaakoverzicht dan wel uit het dossier zulke feiten en omstandigheden blijken. Indien een en ander zich niet voordoet, bestaat geen noodzaak tot nader onderzoek.

3.5. De ambtsedige verklaring van de verbalisant zoals opgenomen in het zaakoverzicht van het CJIB houdt onder meer het volgende in: "Het verkeerslicht stond ongeveer drie seconden op rood op het moment dat betrokkene dit licht negeerde.".

3.6. Nu de betrokkene slechts enkele vragen heeft opgeworpen omtrent de wijze van waarnemen door de verbalisant en geen voor zijn zaak specifieke feiten en omstandigheden aanvoert, die aanleiding geven te twijfelen aan de verklaring van de verbalisant en evenmin uit het dossier zulke feiten zijn gebleken, is naar de overtuiging van het hof komen vast te staan dat de gedraging is verricht met het voertuig waarvan het kenteken ten name van de betrokkene staat geregistreerd. Het hof is bij die stand van zaken niet gehouden tot nader onderzoek.

3.7. Ingevolge artikel 5 WAHV wordt - behoudens indien zich een van de in artikel 8 genoemde uitzonderingen voordoet, - de administratieve sanctie opgelegd aan degene op wiens naam het kenteken ten tijde van de gedraging in het kentekenregister was ingeschreven, indien niet aanstonds is vastgesteld wie de bestuurder is van het motorrijtuig met of door middel waarvan de gedraging heeft plaatsgevonden. Deze bepaling moet aldus worden verstaan dat ingeval zich een reële mogelijkheid tot staandehouding van de bestuurder van het motorrijtuig, waarmee de geconstateerde gedraging is verricht, voordoet, die bepaling buiten toepassing dient te blijven en de sanctie aan die bestuurder dient te worden opgelegd.

3.8. Toepassing van artikel 5 WAHV is niet onverenigbaar met het EVRM. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft bij uitspraak van 19 oktober 2004 (nr. 66273/01, gepubliceerd in Verkeersrecht 2005,1 met noot Si) de betekenis van artikel 5 WAHV als volgt verwoord: "Article 5 of the Act (...) obliges a registered car owner to assume the responsibility for his or her decision to allow another person to use his or her car (...)." Met betrekking tot deze aansprakelijkheid komen de kentekenhouder alle verdedigingsmogelijkheden toe, inzonderheid het beroep op het bepaalde in artikel 8 en het verweer dat niet is voldaan aan de voorwaarde van artikel 5 dat "niet aanstonds is vastgesteld wie (...) de bestuurder is". Voorts kan de kentekenhouder de feitelijke bestuurder machtigen om namens hem beroep in te stellen tegen de beschikking en zich te verdedigen met een beroep op de omstandigheden ten tijde van de gedraging.

3.9. De rechter zal, indien de gedraging met toepassing van artikel 5 WAHV is opgelegd, zoals in dezen het geval, in het algemeen - dus ook zonder dat dat met zoveel woorden uit het dossier blijkt - ervan mogen uitgaan dat zich geen reële mogelijkheid tot staandehouding van de bestuurder heeft voorgedaan. Ingeval dienaangaande een verweer wordt gevoerd, zal de rechter daarop een uitdrukkelijke beslissing dienen te geven en zal hij zonodig aan de verbalisant een nadere toelichting dienen te vragen (HR 1 februari 2000, VR 2000/104).

3.10. In administratief beroep heeft betrokkene gesteld dat hij er "absoluut zeker van is dat hij niet door de politie is aangehouden voor een overtreding zoals vermeld in de beschikking". In hoger beroep vraagt de betrokkene waarom de bestuurder niet is staandegehouden. Naar het oordeel van het hof dient een dergelijke in algemene bewoordingen gestelde opmerking of vraag niet te gelden als een verweer dat artikel 5 WAHV ten onrechte is toegepast, zodat daarop geen uitdrukkelijke beslissing genomen hoeft te worden. Het hof houdt het derhalve ervoor dat zich geen reële mogelijkheid tot staandehouding van de bestuurder heeft voorgedaan.

3.11. Gelet op het vorenoverwogene zal het hof de beslissing van de kantonrechter bevestigen.

4. De beslissing

Het gerechtshof:

bevestigt de beslissing van de kantonrechter.