Uitspraken

Op de mondelinge behandeling zijn de moeder en de vader overeengekomen dat [de minderjarige] in de zomervakantie volgens de reguliere zorgregeling in de weekeinden bij de vader verblijft, en daarnaast in de weken 31 en 35 op de dinsdag, woensdag en donderdag, de tijdstippen in onderling overleg te bepalen. Nu partijen hierover overeenstemming hebben bereikt, zal het hof de bestreden beschikking ook om hierna te noemen andere redenen vernietigen, en op dit punt beslissen zoals partijen zijn overeengekomen.

Het hof is van oordeel dat aannemelijk is geworden dat er een onaanvaardbaar risico is dat [de minderjarige] klem of verloren zou raken tussen de ouders en niet te verwachten is dat hierin binnen afzienbare tijd voldoende verbetering zou komen, zoals ook de raad tijdens de mondelinge behandeling heeft geadviseerd. Het hof zal daarom het gezamenlijk gezag van de moeder en de vader beëindigen en de moeder alleen belasten met het gezag over [de minderjarige] . Het hof heeft daarvoor de volgende redenen.

De ouders zijn kort na de geboorte van [de minderjarige] uit elkaar gegaan. Al snel na de echtscheiding in 2006 werd duidelijk dat de ouders geen vertrouwen in elkaar hebben en wat de opvoeding van [de minderjarige] betreft niet op een lijn zitten. In die situatie is in al die jaren geen verbetering gekomen. De ouders zijn lijnrecht tegenover elkaar blijven staan waar het de opvoeding van [de minderjarige] betreft. In 2007 heeft de vader geweigerd zijn medewerking te verlenen aan mediation. De door rechtbank in de beschikking van 29 oktober 2007 onderstreepte noodzaak van begeleiding door een maatschappelijk werker is evenmin van de grond gekomen. Sindsdien lijken beide ouders geen inspanningen meer te hebben gedaan om hun onderlinge communicatie te verbeteren. Illustratief voor de slechte samenwerking tussen de ouders is dat de rechtbank in de bestreden beslissing nog vervangende toestemming heeft verleend voor deelname aan het Rijksvaccinatieprogramma en het (inmiddels uitgevoerde) psychodiagnostisch onderzoek door [D] ( [D] ). [de minderjarige] ervaart daar de nadelen van.

In het verslag van [D] van 29 oktober 2019 staat dat bij [de minderjarige] niet gesproken kan worden van een aandachtstekortstoornis (ADD). De problemen die hij op dit moment ervaart komen volgens de orthopedagoog van [D] voort uit een laag zelfbeeld en depressieve stemmingen. Het advies vanuit [D] is ACT voor [de minderjarige] . ACT staat voor Acceptance & Commitment Therapie. Bij de intake van ACT op 18 december 2019 gaf [de minderjarige] aan dat hij graag zou willen dat zijn ouders weer met elkaar zouden communiceren en dat die communicatie niet via hem hoeft te lopen, zoals dat nu gaat. Hieruit spreekt voldoende hoezeer [de minderjarige] klem zit tussen de ouders, dat hij daar last van heeft en daaronder lijdt.

Niet aannemelijk is dat de ouders in staat zijn om in die situatie voor [de minderjarige] verbetering te brengen. Het is de vader en de moeder ondanks dat diverse vormen van hulpverlening al sinds de echtscheiding in 2006 zijn aangeboden, niet gelukt om in het belang van [de minderjarige] zelfs maar tot een begin van constructieve samenwerking te komen. De vader heeft op de mondelinge behandeling gezegd dat zijn deur voor een gesprek met de moeder open staat en blijft open staan. Het hof deelt de waarneming van de raad op de mondelinge behandeling dat een intrinsieke motivatie (dat wil zeggen: innerlijke drijfveer) daarvoor bij beide ouders er niet lijkt te zijn. Onder deze omstandigheden is het dan ook niet reëel te verwachten dat gesprekken tussen de ouders nog kans van slagen hebben. [de minderjarige] zou bij het uitoefenen van het gezamenlijk gezag geconfronteerd blijven worden met ouders die het niet eens kunnen worden. Als [de minderjarige] weet dat de moeder alleen mag beslissen over belangrijke besluiten over hem, dan verwacht het hof net als de raad dat hem dit meer rust en duidelijkheid zal geven, dan bij voortzetting van het gezamenlijk gezag het geval zou zijn.

Gezien het bovenstaande, komt het hof aan een beoordeling van het voorwaardelijke verzoek van de moeder tot een onderzoek door de raad niet meer toe.

, je hebt het hof verteld dat je wil dat je ouders samen belangrijke beslissingen over jou blijven nemen. Je hebt verteld dat je het merkt als je ouders het oneens met elkaar zijn over jou. Je verwacht niet dat het beter wordt wanneer je vader geen gezag meer over jou heeft. Het hof vindt jouw mening over dit onderwerp belangrijk. Het hof heeft ook goed geluisterd naar je vader, je moeder en het advies van de raad voor de kinderbescherming. De raad verwacht wel een verbetering voor jou wanneer je moeder alleen beslist over belangrijke zaken zoals schoolkeuze en medische behandeling. Voor je ouders zijn er dan minder onderwerpen waarover zij het eens moeten worden. Dat zal jou meer rust en duidelijkheid geven. Het hof is het eens met het advies van de raad. Natuurlijk heb je gelijk dat daarmee niet alle problemen tussen je ouders zijn opgelost, maar die problemen zullen in ieder geval minder vaak voorkomen.