Uitspraken

Ingevolge artikel 3.81 van de Wet IB 2001 wordt onder loon verstaan hetgeen daaronder moet worden verstaan overeenkomstig de wettelijke bepalingen van de loonbelasting. Artikel 10 van de Wet op de loonbelasting 1964 bepaalt dat loon is al hetgeen uit een dienstbetrekking of een vroegere dienstbetrekking wordt genoten, daaronder mede begrepen hetgeen wordt vergoed of verstrekt in het kader van de dienstbetrekking. In artikel 3.82 van de Wet IB 2001 is opgenomen dat tot het loon wordt gerekend hetgeen wordt genoten ter vervanging van gederfd of te derven loon.

Uit de wettelijke regeling en de jurisprudentie volgt dat een ontslagvergoeding welke door een werkgever wordt uitgekeerd ter gelegenheid van het beëindigen van een dienstbetrekking behoort tot het te belasten loon uit dienstbetrekking, ongeacht of sprake is van een vergoeding voor materiële of immateriële schade. Een uitzondering op deze hoofdregel betreft het geval waarin de ontslagvergoeding geen of onvoldoende verband houdt met de dienstbetrekking om daaruit als genoten te worden aangemerkt (vgl. HR 26 maart 1993, nr. 29057, ECLI:NL:HR:1993:ZC5364). Een vergoeding verstrekt wegens aan de afwikkeling van een dienstbetrekking inherent psychisch leed van een belastingplichtige valt niet onder deze uitzondering. De bewijslast dat deze uitzondering van toepassing is rust op belanghebbende (vgl. HR 21 januari 1992, nr. 28360, ECLI:NL:HR:1992:ZC5136).

Belanghebbende stelt dat de door hem ontvangen beëindigingsvergoeding gedeeltelijk is aan te merken als een vergoeding voor geleden immateriële schade die onvoldoende verband houdt met de dienstbetrekking om te worden aangemerkt als daaruit genoten. Belanghebbende voert daartoe aan dat hij jaren lang spanning en frustratie heeft ondervonden doordat de hem toegezegde inschaling in schaal 12 nooit heeft plaatsgevonden (zie 2.1) en door de manier waarop hij werd behandeld na te zijn overgeplaatst naar een andere afdeling binnen de hogeschool (zie 2.2 en 2.3). Deze gang van zaken leidde tot gezondheidsschade voor belanghebbende en emotionele schade voor hem en zijn gezin. Het is volgens belanghebbende evident dat zijn voormalige werkgever een deel van de beëindigingsvergoeding heeft bedoeld als vergoeding voor de aldus geleden immateriële schade en inkomensschade. Dit deel van de beëindigingsvergoeding behoort niet tot het belastbare loon, aldus belanghebbende.

De Inspecteur stelt dat de beëindigingsvergoeding niet mede dient ter vergoeding van immateriële schade. Ter onderbouwing van zijn standpunt wijst de Inspecteur op de beëindigingsoverkomst van 8 december 2015 (zie 2.7) waaruit, zakelijk weergegeven, blijkt dat de beëindigingsvergoeding alleen dient ter compensatie van inkomensschade. Er bestaat een direct verband tussen de door belanghebbende ontvangen beëindigingsvergoeding en de dienstbetrekking. Voor zover al gesteld zou kunnen worden dat een deel van de beëindigingsvergoeding bedoeld is als compensatie voor door belanghebbende geleden immateriële schade - hetgeen niet het geval is - ligt dat niet anders. Ook dat deel van de beëindigingsvergoeding vindt haar grond in de dienstbetrekking. Het is immers inherent aan het beëindigen van een dienstbetrekking dat spanning en frustratie wordt ervaren.

Naar het oordeel van het Hof heeft belanghebbende met de door hem genoemde omstandigheden niet aannemelijk gemaakt dat een deel van de beëindigingsvergoeding ziet op een niet als loon aan te merken vergoeding van gedurende het dienstverband geleden immateriële schade.

Het Hof heeft daarbij overwogen dat belanghebbende ter zitting desgevraagd heeft verklaard niet aan te kunnen geven waar uit blijkt dat zijn werkgever een deel van de ontslagvergoeding heeft bedoeld als vergoeding van immateriële schade en om welk bedrag het gaat. Uit het aan belanghebbende gerichte e-mailbericht van belanghebbendes werkgever van 20 november 2015 (zie 2.6) blijkt eerder het tegendeel. Hierin wordt melding gemaakt van de bereidheid om vanwege de specifieke situatie van belanghebbende de reguliere tegemoetkoming van 50% te verhogen tot 100% ter volledige compensatie van het pensioengat dat dreigt te ontstaan voor belanghebbende. Daarnaast is in de door belanghebbende en diens werkgever getekende beëindigingsovereenkomst (zie 2.7) onder punt 5 met zoveel woorden opgenomen dat de beëindigingsvergoeding bedoeld is om elders lager te verdienen loon of enige uitkering krachtens de sociale zekerheidswetten aan te vullen. Uit deze e-mail, de beëindigingsovereenkomst en het ontbreken van stukken die belanghebbendes stelling onderschrijven leidt het Hof af dat de voormalige werkgever van belanghebbende met de beëindigingsvergoeding niets anders heeft beoogd dan toekomstig loon- of pensioeninkomen aan te vullen. Dergelijke vergoedingen behoren op grond van artikel 3.82 van de Wet IB 2001 tot het loon.