Uitspraken

in genoemd tussenarrest heeft het hof een comparitie van partijen bevolen. De comparitie is op 27 juni 2018 gehouden. Het proces-verbaal van de comparitie bevindt zich bij de stukken.

In overleg met partijen heeft het hof arrest bepaald op het ter voorbereiding van de comparitie overgelegde procesdossier, waaraan het proces-verbaal is toegevoegd.

De eis van [appellant] luidt, samengevat, vernietiging van het vonnis van de Rechtbank Noord-Nederland, locatie Groningen, van 31 augustus 2017 en opnieuw recht doende, bij arrest voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

a. voor recht te verklaren dat het in de dagvaarding in eerste aanleg omschreven handelen van mevrouw [B] jegens [appellant] onrechtmatig is geweest;

b. O2G2 te veroordelen tot betaling aan [appellant] van € 12.600,-;

c. O2G2 in de kosten van beide instanties te veroordelen.

In de periode van 14 december 2012 tot het begin van de zomervakantie van 2013 was [appellant] werkzaam in de functie van invaldocent Duits op basis van een met O2G2 gesloten arbeidsovereenkomst. Zijn werkzaamheden verrichtte hij op het [C] College, locatie [D] .

Al spoedig nadat [appellant] was begonnen met het geven van de lessen, heeft een ouder van een leerling van het [C] College - die de naam van [appellant] in een ouderbulletin heeft zien staan - gevraagd of het dezelfde docent was die in het verleden als docent heeft gewerkt op de CSG [E] College en daar na korte tijd was ontslagen. Naar aanleiding hiervan heeft [F] , de toenmalige directeur van het [C] College, overleg gevoerd met [appellant] en is over hem informatie ingewonnen bij de directeur van de CSG [E] Gansfort.

Bij brief van 22 januari 2013 heeft de directeur van het [C] College aan [appellant] onder meer het volgende geschreven:

Na het einde van het dienstverband met O2G2 heeft [appellant] gesolliciteerd naar een functie als invaldocent bij de RSG [J] . Daarbij heeft [appellant] zonder voorafgaand overleg het [C] College opgegeven als referent. De RSG [J] heeft vervolgens per e-mail informatie gevraagd aan het [C] College.

1. 1. Vrouwelijke collega's en leerlingen voelden zich zeer onzeker bij mij.

2. 2. Ik heb nooit een verklaring van goed gedrag ingeleverd.

3. 3. Het contract is verbroken door de school waarop ik dus wegmoest.

4. 4. Ik ben ontslagen bij het [E] .

[B] heeft aan [appellant] per e-mail verslag gedaan van de informatie die zij heeft verstrekt. Dat e-mailbericht luidt, voor zover hier van belang:

[appellant] heeft O2G2 gedagvaard voor de kantonrechter. Hij heeft gevorderd dat voor recht wordt verklaard dat het handelen van [B] jegens hem onrechtmatig is en dat O2G2 wordt veroordeeld tot betaling van een bedrag van € 12.600,- (€ 6.300,- voor materiële en € 6.300,- voor immateriële schade), te vermeerderen met de proceskosten.

Nadat O2G2 verweer had gevoerd en partijen hadden gerepliceerd en gedupliceerd, heeft de kantonrechter de vorderingen van [appellant] afgewezen, met veroordeling van [appellant] in de proceskosten.

De grieven 1 en 3 t/m 5 lenen zich voor gezamenlijke bespreking. Het gaat hier om de vraag welke feitelijke informatie bij het afgeven van een referentie is en (niet) mocht worden verstrekt. Als uitgangspunt heeft hierbij te gelden dat wanneer een sollicitant in een sollicitatieprocedure zijn ex-werkgever aanwijst als referent, hij daarmee toestemming geeft in het afgeven van gegevens over zijn persoon en over zijn functioneren (vergelijk art. 6 lid 1 sub 1 van de op 25 mei 2018 in werking getreden Algemene Verordening Gegevensbescherming en art. 8 van de tot die datum geldende Wet bescherming persoonsgegevens). Deze informatie kan, zoals ook door [appellant] tijdens de zitting is erkend, zowel positief als negatief voor de persoon in kwestie uitpakken. Wanneer een sollicitant bepaalde negatieve informatie van de referentie over zijn persoon of functioneren wil uitsluiten, dient hij dat expliciet bij de referent aan te geven (zie ook art. 7:656 lid 3 BW over het getuigschrift). De referent kan dan op zijn beurt een afweging maken of hij nog wel een referentie wil afgeven. Hij zal een correct beeld van de betrokken persoon aan de ‘potentiële’ werkgever moeten verstrekken. Het onthouden van noodzakelijke informatie kan immers onzorgvuldig handelen (en daarmee aansprakelijkheid voor de schade) jegens deze derde (‘nieuwe werkgever’) opleveren (vergelijk art. 7:656 lid 5 BW inzake een onjuiste weergave van feiten in een getuigschrift).

Bij het verstrekken van een referentie geldt daarom als uitgangspunt dat zoveel mogelijk relevante informatie, ofwel informatie die van belang is voor het functioneren van de sollicitant, aan de ‘potentiële werkgever’ mag - en zelfs moet - worden verstrekt. Dat geldt ook van zogenoemde negatieve informatie die ertoe kan leiden dat de ‘potentiële werkgever’ besluit om af te zien van het in dienst nemen van deze sollicitant. De beantwoording van de vraag of sprake is van relevante informatie in voornoemde zin zal onder meer afhankelijk zijn van de inhoud van gestelde vragen door de ‘potentiële werkgever’, de ernst van bepaalde gedragingen (zoals wangedrag), de aard van de functie, de betrokken belangen van derden, het tijdsverloop nadat zich bepaalde negatieve gebeurtenissen hebben voorgedaan en de eventueel getoonde verbetering. Deze informatie kan zijn verkregen door eigen waarnemingen van de referent of van personen die bij de referent werkzaam zijn alsmede door informatie die is verkregen van een derde, zoals een vorige werkgever. Bij dat laatste geldt dat indien de referent gerede twijfel heeft over de juistheid van de van die derde verkregen informatie hij deze informatie niet zonder meer dient te delen met de 'potentiële werkgever', maar deze voor deze informatie naar de informant dient te verwijzen of expliciet dient aan te geven dat hij twijfels heeft bij de juistheid van de informatie. Wanneer de referent niet behoefde te twijfelen aan de juistheid van de van de derde verkregen informatie handelt hij niet onzorgvuldig indien deze informatie achteraf onjuist blijkt te zijn.

In het licht van het voorgaande mocht O2G2 belastende informatie over [appellant] aan de ‘potentiele werkgever’, RSG [J] , doorgeven. Cruciaal in dit alles is dat [appellant] in het door hem overgelegde cv, behorend bij de sollicitatiebrief aan O2G2, het dienstverband met het [E] College had verzwegen. Deze omissie of misleiding heeft er immers toe geleid dat O2G2 onverwachts werd geconfronteerd met verontrustende berichten over de persoon van [appellant] , hetgeen tot het maken van nadere afspraken met [appellant] heeft geleid, hoewel dit ‘gepraat onder leerlingen’ bij O2G2 niet heeft kunnen voorkomen. Het onvolledige cv, mede gelet op de korte duur van het dienstverband tussen O2G2 en [appellant] , de impact die dergelijke informatie blijkt te hebben op de schoolgemeenschap en de noodzaak om leerlingen te beschermen tegen mogelijk ongewenst gedrag van docenten, brengt mee dat deze informatie kon worden gedeeld met RSG [J] .

Hiervoor, in r.o. 4.3, is overwogen dat het enkele feit dat onjuiste informatie is doorgegeven nog niet onzorgvuldig is. Dat is alleen het geval indien de referent wist of behoorde te weten dat van onjuiste informatie sprake is. Voor wat betreft de onder r.o. 2.6 genoemde punten is daarvan geen sprake. De referent heeft deze informatie van een derde ontvangen en hoefde niet te twijfelen aan de juistheid ervan. Of ze daadwerkelijk onjuist zijn, is dan niet relevant. Overigens kwamen ook alle vier de punten voor in het verslag dat [F] had gemaakt naar aanleiding van de navraag die was gedaan bij het [E] College, welk verslag door [appellant] ‘voor gezien’ is getekend. Al deze punten hebben betrekking op hetgeen zich bij het [E] College heeft voorgedaan. Ten overvloede merkt het hof op dat [appellant] weliswaar in de onderhavige procedure betwist dat hij zou zijn ontslagen bij het [E] College, maar hij schrijft in productie 4 bij de inleidende dagvaarding in eerste aanleg zelf met zoveel woorden dat hij daar is ontslagen.

Nu volgens het hof geen sprake is geweest van onzorgvuldig handelen van O2G2 jegens [appellant] door een onjuiste referentie, is het niet relevant of [appellant] daardoor niet door RSG [J] in dienst is genomen (grief 1). O2G2 stelt overigens dat zij van [K] heeft vernomen dat alleen al het feit dat [appellant] zijn cv had vervalst, gevoegd bij de al bestaande twijfel, voldoende reden was om van een dienstverband met hem af te zien.

Aan het bewijsaanbod van [appellant] (in de vorm van het horen van getuigen) gaat het hof voorbij omdat de uitkomst hiervan niet zal leiden tot een andere beoordeling van de opgeworpen grieven.

De slotsom is dat alle grieven falen. Het hof zal het vonnis van de rechtbank dan ook bekrachtigen. [appellant] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden verwezen in de proceskosten van het geding in hoger beroep (geliquideerd salaris van de advocaat: 2 punten, tarief II, € 1.074,- per punt).