Uitspraken

GUNNINGSCRITERIA VOOR KWALITEIT

(...)

De gunning op kwaliteitscriteria vindt plaats op basis van een afweging op de

kwaliteitscriteria:

De prijs vormt geen onderdeel van de beoordeling, omdat bij de uitvoering van de Opdracht

gebruik gemaakt wordt van vaste tarieven.

In totaal hebben 125 aanbieders op de aanbesteding ingeschreven, waaronder Multidag. Iedere inschrijver die voldoende scoort op de gunningscriteria en aan

de overige vereisten voldoet, komt in aanmerking voor een raamovereenkomst. Afhankelijk

van het aantal percelen waarop een inschrijver heeft ingeschreven, heeft iedere inschrijver in

totaal minimaal drie en maximaal achttien zorgplannen ingediend met betrekking tot

gunningscriterium 1. Daarnaast heeft iedere inschrijver de formulieren met betrekking tot de

gunningscriteria 2, 3 en 4 ingediend.

Bij voorlopige gunningsbeslissingen van 26 oktober 2017 is door de gemeenten

aan Multidag medegedeeld dat de opdracht niet aan haar is gegund. In deze brief is het

aantal door Multidag behaalde punten op de verschillende gunningscriteria genoemd en

staat vermeld wat de behaalde scores voor haar betekenen en op welke wijze zij daartegen

bezwaar zou kunnen maken. Multidag heeft ten aanzien van perceel A voor

gunningscriterium 1 in totaal 270 punten gescoord en voor alle gunningscriteria tezamen

535 punten.

Bij brief van 31 oktober 2017 is de voorlopige gunningsbeslissing door de

gemeenten van een nadere motivering voorzien door de opmerkingen die de beoordelaars op

de inschrijvingen hebben aan Multidag kenbaar te maken. Deze brief vermeldt voor zover

van belang:

‘Criterium 1 Hulpverlenings- en evaluatieplan

Percelen A, B en C

• Probleemgericht, zonder beschrijving eigen kracht/sterke kanten.

• Sociaal netwerk niet beschreven/in kaart gebracht.

• Doelen zijn meer acties, te algemeen, niet SMART.

• Nauwelijks relatie met hulpverleningsinstanties (SWT).

• Gericht op behoud van ingezette hulp (dagbesteding).

• Geen 1-gezin 1-plan.

Criterium 2 Bereik en participatie specifieke doelgroepen

De gevraagde informatie is niet aangeleverd.

Criterium 3 Betaalbaarheid

De gevraagde informatie is niet aangeleverd.

Criterium 4 Duurzaamheid

De gevraagde informatie is niet aangeleverd.’

De gemeenten hebben aan alle inschrijvers die de opdracht niet gegund hebben

gekregen de mogelijkheid geboden om op 9 november 2017 op gesprek te komen, in welk

gesprek de gemeenten de afwijzing zouden toelichten. Multidag heeft van deze

mogelijkheid geen gebruik gemaakt.

Multidag is tegen dat vonnis van de voorzieningenrechter in hoger beroep gekomen onder aanvoering van elf grieven. Zij heeft in hoger beroep gevorderd het vonnis van de voorzieningenrechter van 15 december 2017 te vernietigen en het volgende te beslissen:

I te bepalen dat de door de gemeenten gehouden aanbestedingsprocedure nietig moet worden geacht, althans dat daarvan in rechte moet worden uitgegaan;

II de gemeenten te verbieden om op basis van de thans voorliggende gunningsbeslissing over te gaan tot gunning van de opdracht respectievelijk tot het sluiten van enige overeenkomst dienaangaande;

III de gemeenten te gebieden om binnen één week na de datum van het in dezen te wijzen arrest, althans op een door het hof in goede justitie te bepalen redelijke termijn, de inschrijving van Multidag opnieuw te beoordelen met inachtneming van het in dezen te wijzen arrest en de opdracht op die basis aan Multidag (mede) te gunnen;

IV de gemeenten te veroordelen in de proceskosten, zowel in eerste aanleg als in hoger beroep gevallen, en in de nakosten, een en ander voor zover mogelijk te vermeerderen met de wettelijke rente.

De grieven laten zich als volgt samenvatten.

Grief I is gericht tegen de vaststelling van de feiten. Met grief II voert Multidag aan dat sprake is van détournement de pouvoir van de zijde van de gemeente door in het kader van de aanbesteding WMO zover te gaan dat geen nieuwe PGB’s mogen worden verstrekt voor zorgverlening door niet gecontracteerde aanbieders. Grief III komt op tegen de (gestelde) schending door de gemeente van het – vol te toetsen – transparantiebeginsel door afwijkingen van de formele systematiek van de Europese aanbestedingsprocedure. Grief IV is gericht tegen de in de aanbestedingsdocumenten opgenomen rechtsverwerkingsregeling voor geval van niet tijdig reageren, hetgeen volgens Multidag in strijd is met het Europese recht (de ‘Alcatel-termijn’). Met grief V voert Multidag aan dat de voorzieningenrechter onvoldoende in aanmerking heeft genomen dat de prijs geen criterium is in deze aanbesteding en bij de toetsing van het kwaliteitscriterium onvoldoende heeft betrokken dat Multidag is gecertificeerd. Verdere criteria leiden volgens Multidag tot subjectiviteit en willekeur. Grief VI komt op tegen het oordeel van de voorzieningenrechter dat niet opgaat de stelling van Multidag dat niet geoorloofd is de bepaling in het aanbestedingsdocument dat de aanbestedingsprocedure kan worden voortgezet als (bepaalde) inschrijvers tegen de voorlopige gunningsbeslissing opkomen. Volgens Multidag kan geen definitieve gunning plaatsvinden zolang niet onherroepelijk vaststaat dat zij en de andere afgewezen zorgaanbieders niet worden toegelaten. Grief VII is gericht tegen de volgens Multidag aan de aanbesteding ten grondslag liggende bezuinigingsdoelstelling.Met grief VIII voert Multidag aan dat de motivering van de afwijzing zeer gebrekkig is, te laat ontvangen en onvoldoende concreet. Grief IX komt op tegen het oordeel van de voorzieningenrechter dat het feit dat zij in het kader van de aanbesteding de benodigde professionele bijstand niet heeft ingeschakeld voor haar rekening en risico komt. Grief X is gericht tegen het ontbreken van een oordeel van de voorzieningenrechter over de deskundigheid van de beoordelaars en mogelijke belangenverstrengeling. Met grief XI ten slotte bestrijdt Multidag haar veroordeling in de proceskosten.

Het hof heeft de feiten opnieuw vastgesteld. Daarbij heeft het rekening gehouden met grief I. Bij een verdere beoordeling van grief I heeft Multidag geen belang.

Van de zijde van de gemeenten is ter gelegenheid van de meervoudige comparitie van partijen nog een toelichting gegeven op het in rechtsoverweging 2.4 van het bestreden vonnis voorkomende aantal van 140 zorgaanbieders. Dit aantal ziet, aldus de gemeenten, op zorgaanbieders die binnen het kader van de aanbesteding vallen. Dit geldt bijvoorbeeld niet voor zorgaanbieders op het terrein van dyslexie, ggz jeugdzorg en beschermd wonen. Indien ook de aanbieders van zorg op die terreinen worden meegeteld, zou inderdaad sprake kunnen zijn van 220 zorgaanbieders, zoals Multidag aanvoert.

Voor de beoordeling van deze zaak kan het voorgaande verder in het midden blijven.

Met grief II brengt Multidag naar voren dat voor harerzijds te verlenen zorg, naar zij heeft begrepen, ook geen persoonsgebonden budgetten (PGB’s) worden verstrekt, wat naar haar mening neerkomt op détournement de pouvoir en/of willekeur.

De gemeente voert terecht aan dat de aanbesteding waarop deze procedure ziet enkel betrekking heeft op zorg in natura en niet op zorgverlening op basis van een persoonsgebonden budget. Voor de beoordeling van een eventuele afwijzing door de gemeenten van aanvragen van persoonsgebonden budgetten (derhalve tegen afwijzingsbeschikkingen) staat de weg naar de bestuursrechter open. Mocht van zo’n afwijzing sprake zijn, dan zullen de betrokken cliënten van Multidag, zo gewenst, derhalve die weg moeten bewandelen.

Grief II kan dan ook niet tot toewijzing van enige van de door Multidag toegewezen vorderingen leiden; zij heeft bij die grief in zoverre geen belang.

Grief II faalt derhalve.

Met haar derde grief komt Multidag op tegen de door haar gestelde schending door de gemeente van het – naar haar mening vol te toetsen – transparantiebeginsel door afwijkingen van de formele systematiek van de Europese aanbestedingsprocedure, die de aanbestedingsprocedure, in combinatie met de zeer summiere motivering van de afwijzing door de gemeenten van de offerte-aanvraag van Multidag, haars inziens tot een nietige procedure maken. Zij refereert daarbij aan haar pleitnota in eerste aanleg onder 13. Deze verwijst allereerst naar productie 5 bij de akte aanvullende eis en overlegging nadere productie van Multidag, die een bericht bevat van de gemeenten aan haar dat Multidag bijlage 7 niet of niet volledig had ingevuld en dat haar de mogelijkheid werd geboden daarvoor alsnog te zorgen.

De gemeenten hebben voldoende toegelicht dat het hier niet gaat om een materiële wijziging, maar om een eenvoudig herstel van een kennelijke fout, waartoe de mogelijkheid ook aan alle inschrijvers in gelijke positie op vergelijkbare wijze is geboden.

Onder die omstandigheden staan het beginsel van gelijke behandeling van de inschrijvers of gegadigden en de daaruit voortvloeiende verplichting tot transparantie aan deze verbetering van de gegevens van de inschrijvingen niet in de weg (vgl. bijvoorbeeld

HvJEU 10 oktober 2013, C-336/12, ECLI:EU:C:2013:647).

In de derde plaats vermeldt Multidag dat een oud formulier in plaats van een naar aanleiding van de 8e nota van inlichtingen gewijzigd formulier is gebruikt.

Ook deze stelling is door Multidag niet verder toegelicht. Mede ter gelegenheid van de meervoudige comparitie van partijen hebben de gemeenten, door Multidag niet bestreden, uiteengezet, dat het hier ging om een door Multidag zelf gebruikt oud formulier, waarop in de aanbestedingsstukken niet de sanctie van ongeldigheid stond. Dat gevolg is daaraan door de gemeenten dan ook niet verbonden. Bij deze stelling heeft Multidag, zoals de gemeenten aanvoeren, derhalve inderdaad geen belang. Voor zover Multidag zou menen dat haar ook hier een herstelmogelijkheid zou moeten zijn geboden, brachten de gemeenten verder, niet bestreden, naar voren dat dit hun niet was toegestaan, omdat het bij dit formulier, anders dan in het geval dat hiervoor onder 4.7 aan de orde was, wél om een inhoudelijke wijziging zou zijn gegaan.

De hiervoor omschreven, onder grief III naar voren gebrachte bezwaren, die Multidag amper heeft onderbouwd, kunnen de door Multidag in verband daarmee gevorderde nietigheid van de aanbestedingsprocedure niet bewerkstelligen, ook niet in combinatie met de motivering van de afwijzing door de gemeenten van haar offerte-aanvraag, die het hof hierna onder 4.20 in verband met grief VIII zal behandelen, waarnaar hier, ter voorkoming van herhaling wordt verwezen.

Grief III faalt derhalve.

Grief IV is gericht tegen de in de aanbestedingsdocumenten (onder 2.3.1) opgenomen rechtsverwerkingsregeling in het geval van het niet tijdig stellen van vragen dan wel maken van bezwaar, hetgeen volgens Multidag in strijd is met het Europese recht (de ‘Alcatel-termijn’).

Zoals de gemeenten terecht aanvoeren haalt Multidag met deze grief de figuur van rechtsverwerking en de wettelijke opschortingstermijn (de ‘Alcatel-termijn’ van artikel 2.127 Aanbestedingswet 2012) in zekere zin door elkaar. Gedurende de laatste termijn kon Multidag opkomen tegen de gunningsbeslissing, zoals zij ook heeft gedaan. Bezwaren echter die betrekking hebben op de aanbestedingstukken en -systematiek falen in die fase, omdat deze volgens de hiervoor bedoelde regeling, die in overeenstemming is met vaste rechtspraak mede van het HvJEU (vgl. zijn uitspraak in het zogenoemde Grossmann-arrest van
12 februari 2004, C-230/02, ECLI:EU:2004:93), uiterlijk vóór de inschrijving moeten worden kenbaar gemaakt, op straffe van rechtsverwerking.

Grief IV faalt derhalve.

Met grief V voert Multidag aan dat de voorzieningenrechter onvoldoende in aanmerking heeft genomen dat de prijs geen criterium is in deze aanbesteding en bij de toetsing van het kwaliteitscriterium onvoldoende heeft betrokken dat Multidag is gecertificeerd. Verdere criteria leiden volgens Multidag tot subjectiviteit en willekeur.

Zij verwijst in verband met deze grief naar haar pleitnota onder 8.

Multidag heeft niet toegelicht waarom de voorzieningenrechter naar haar mening onvoldoende in aanmerking heeft genomen dat de prijs geen criterium is in deze aanbesteding. Anders dan, naar het hof begrijpt, de gemeenten in hun memorie van antwoord onder 4.37, verstaat het hof grief V van Multidag op dit punt niet zo, dat zij bezwaar zou maken tegen het hanteren van ‘een vaste prijs’. Duidelijk is Multidag evenwel niet. Voor zover haar bezwaar tegen het oordeel van de voorzieningenrechter op dit punt zou zien op diens verwijzing naar de beste prijs-kwaliteit verhouding in rechtsoverweging 4.4 van het bestreden vonnis, terwijl de prijs in zoverre geen rol speelde dat sprake is van vaste tarieven, geldt het volgende. Dit neemt dan, zoals de gemeenten ter gelegenheid van de meervoudige comparitie van partijen hebben toegelicht, niet weg dat als criterium gold:
‘de beste prijs-kwaliteitsverhouding’, waarbij dit in deze aanbesteding voor 100% ziet op de kwaliteit.

Wat betreft de betekenis van de certificering van Multidag voor de toetsing van het kwaliteitscriterium geldt het volgende. Ter gelegenheid van de meervoudige comparitie van partijen is dit punt uitvoerig ter sprake gekomen. Multidag heeft de reikwijdte van de HKZ-certificering, die naar zij stelt de zorg in de breedte betreft, toegelicht. De gemeenten stellen aan iedere inschrijver het vereiste van certificering. Zoals de gemeenten ter zitting, met verwijzing ook naar de aanbestedingsdocumenten, hebben uiteengezet, is de toetsing volgens criterium 4.1.1 een andere dan die van een certificeringsinstelling als HKZ. Tegen de achtergrond van de WMO 2015 worden de in verband met dat criterium ingezonden plannen met name ook getoetst aan de sociale omgeving, wat HKZ niet doet.

Zoals de gemeenten bij memorie van antwoord ook hebben aangevoerd, hebben zij de nodige vrijheid om gunningscriteria vast te stellen, mits deze verband houden met het voorwerp van de opdracht (vgl. HvJEU 26 maart 2015, C-601/13, ECLI:EU:C:2015:204).
De gunningscriteria, in het aanbestedingsdocument opgenomen onder 4.1, zijn duidelijk toegesneden op de in de WMO 2015 neergelegde taken van de gemeenten, waarin het oogmerk van overheidsondersteuning wordt gevormd door de bevordering van de zelfredzaamheid en participatie van burgers in de samenleving. De daarvoor benodigde kwaliteiten zijn een intrinsiek kenmerk van de inschrijvingen voor deze aanbesteding en houden verband met het voorwerp van de opdracht in de zin van artikel 2.115 lid 2 Aanbestedingswet 2012. De gemeenten konden de desbetreffende criteria derhalve toepassen met het oog op de ‘economisch meest voordelige inschrijving’ als bedoeld in artikel
2.115 lid 1 van de Aanbestedingswet 2012.

Multidag heeft in dit verband nog naar voren gebracht dat de door haar ingeleverde

zorg- en leefplannen zagen op het verleden, terwijl andere, op de WMO 2015 toegesneden plannen nog niet beschikbaar waren. De gemeenten hebben daartegenover onbestreden gesteld dat zij het voornemen om in deze aanbesteding behandel- en evaluatieplannen te beoordelen, reeds bij de marktconsultatie in mei 2017 hebben aangekondigd. Met de voorzieningenrechter is het hof van oordeel dat Multidag, evenals andere inschrijvers, vanaf dat moment in beginsel voldoende ruimte had om zorg- en evaluatieplannen op te stellen in overeenstemming met de eisen die de gemeenten volgens de offerteaanvraag stelden.

De gemeenten hebben zich in verband met deze grief ten overvloede, maar met recht, nog beroepen op rechtsverwerking van Multidag. Zij had ook dit bezwaar veel eerder, namelijk (uiterlijk) vóór haar inschrijving, naar voren moeten brengen, op straffe van rechtsverwerking (zie hiervoor naar aanleiding van grief IV).

Grief V faalt derhalve.

Grief VI komt op tegen het oordeel van de voorzieningenrechter dat niet opgaat de stelling van Multidag dat niet geoorloofd zou zijn de bepaling in het aanbestedingsdocument dat de aanbestedingsprocedure kan worden voortgezet als (bepaalde) inschrijvers tegen de voorlopige gunningsbeslissing opkomen (rov. 4.9 van het bestreden vonnis). Volgens Multidag kan geen definitieve gunning plaatsvinden zolang niet onherroepelijk vaststaat dat zij en de andere afgewezen zorgaanbieders niet worden toegelaten.

De gemeenten hebben zich in de aanbestedingsdocumenten het recht voorbehouden om ondanks het aanhangig zijn van een kort geding tot definitieve gunning over te gaan, gelet op het feit dat tijdige contractering in het belang is van de zorgverlening aan cliënten en de omstandigheid dat er in principe geen beperking is aan het aantal te contracteren inschrijvers (met uitzondering van deelpercelen van (perceel) Nijmegen waarvoor wel een volume beperking gold).
De omstandigheid dat na kort geding eventueel alsnog aan een inschrijver moet worden gegund, is in principe niet van invloed op de gunning aan andere inschrijvers, aldus de gemeenten.

Vaststaat dat de gemeenten, ondanks het bij inleidende dagvaarding van
14 november 2017 door Multidag (nog tijdens de opschortende termijn van artikel 2.127, eerste lid van de Aanbestedingswet 2012 (de ‘Alcatel-termijn’) aanhangig gemaakte kort geding, op 17 november 2017 daadwerkelijk tot definitieve gunning en contractering zijn overgegaan.

Dit is in strijd met artikel 2.131 van de Aanbestedingswet 2012, dat bepaalt dat indien gedurende de opschortende termijn, bedoeld in artikel 2.127, eerste lid, een onmiddellijke voorziening bij voorraad wordt verzocht met betrekking tot de desbetreffende gunningsbeslissing, de aanbestedende dienst de met die beslissing beoogde overeenkomst niet eerder sluit dan nadat de rechter dan wel het scheidsgerecht een beslissing heeft genomen over het verzoek tot voorlopige maatregelen en de opschortende termijn is verstreken. De gemeenten hebben de beslissing van de voorzieningenrechter derhalve
– in strijd met de genoemde bepaling – niet afgewacht.

Het voorgaande leidt op grond van het navolgende echter niet tot vernietiging van
de aanbestedingsprocedure, zoals door Multidag gevorderd. De ‘Alcatel-termijn’, die is gebaseerd op een uitspraak van het Hof van Justitie (HvJEG 28 oktober 1999, C-81/98, ECLI:EU:C:1999:534) heeft de strekking dat afgewezen inschrijvers een termijn moet worden gegund waarbinnen zij zich tot de rechter kunnen wenden, zonder dat zij door een inmiddels afgesloten overeenkomst tussen de aanbestedende dienst en de hoogst geëindigde inschrijver min of meer voor een fait accompli worden gesteld. Zoals ter gelegenheid van
de meervoudige comparitie van partijen nog door de gemeenten is aangevoerd, en door Multidag niet is bestreden, werd de voor Nijmegen geldende volume beperking (zie hiervoor onder 4.16) niet gehaald, zodat daar net als elders gold dat gunning aan een inschrijver niet van invloed was op de gunning aan andere inschrijvers, zoals Multidag, indien daartoe ingevolge de beslissing in kort geding zou moeten worden overgegaan.

Onder die omstandigheid heeft Multidag onvoldoende belang bij de door haar gevorderde vernietiging in kort geding van de aanbestedingsprocedure op deze grond.

Grief VI faalt derhalve.

Grief VII is gericht tegen de volgens Multidag aan de aanbesteding ten grondslag liggende bezuinigingsdoelstelling.

De gemeenten hebben bij memorie van antwoord nogmaals benadrukt dat de aanbestedingsprocedure is gericht op de kwaliteit van de zorg. Daarnaast betogen de gemeenten dat zelfs indien sprake zou zijn geweest van een (mede) bezuinigings- en/of politieke doelstelling, wat zij betwisten, dat geen onrechtmatig handelen oplevert.

Het hof oordeelt als volgt.

Zoals eerder overwogen volgt uit de WMO 2015 dat het oogmerk van overheidsondersteuning onder deze wettelijke regeling wordt gevormd door de bevordering van de zelfredzaamheid en participatie van burgers in de samenleving. Mede ten behoeve van de besparing van kosten wordt alleen een maatwerkvoorziening getroffen indien en voor zover dat bij gebreke van andere mogelijkheden noodzakelijk is. Tegen die achtergrond dienen de gunningscriteria, zo is ook ter zitting gebleken, te worden begrepen. Binnen de grenzen van de hun ter beschikking staande middelen, willen de gemeenten de kwaliteit
van de, waar noodzakelijk, te treffen maatwerkvoorzieningen optimaliseren. In zoverre speelt het bezuinigingsaspect inderdaad een rol. Dat neemt niet weg dat de aanbestedingsprocedure is gericht op de vraag welke inschrijvers de voor een goede uitvoering van de WMO benodigde kwaliteit het best kunnen leveren. Van verdere limitering van, bij voldoening aan de criteria, te contracteren zorgaanbieders dan hiervoor onder 4.16 omschreven is het hof niet gebleken (zie ook 4.18 voor de feitelijk(e) (ontbrekende) gevolgen daarvan). Van enige vorm van willekeur en/of favoritisme liggen bovendien geen signalen voor.
Grief VII faalt derhalve.

Met grief VIII voert Multidag aan dat de motivering van de afwijzing zeer gebrekkig is, te laat ontvangen en onvoldoende concreet.

Het gaat haar daarbij in de eerste plaats om het feit dat de voorlopige gunningsbeslissing van 26 oktober 2017 naderhand op 31 oktober 2017 is aangevuld en op 26 oktober 2017 dus kennelijk nog onvoldoende was gemotiveerd. Daarnaast acht zij ook met die aanvullingen van 31 oktober 2017 onvoldoende helder gemaakt waar het bij haar als zorgverlener kwalitatief aan zou schorten.

Zoals de gemeenten terecht aanvoeren, heeft Multidag bij haar grief wat betreft de motivering in twee delen (op 26 en 31 oktober 2017) geen belang: honorering ervan zou haar niet meer dan een gelijkluidende, zij het geïntegreerde gunningsbeslissing kunnen opleveren.

Dat de brieven niet helder zouden maken waar het bij Multidag als zorgverlener aan schortte, heeft Multidag niet verder onderbouwd en/of aannemelijk gemaakt. Uit de brieven blijkt immers ondubbelzinnig dat Multidag met haar – wat betreft de criteria 4.1.2 t/m 4 – bijkans lege inschrijving onvoldoende invulling heeft gegeven aan de door de gemeenten gestelde kwaliteitscriteria. Zij heeft zich in zoverre niet toetsbaar opgesteld. Wat betreft gunningscriterium 4.1.1 schortte het, zoals hiervoor onder 4.14 reeds aan de orde kwam, aan de (zichtbaar gemaakte) aanpassing door Multidag van haar hulpverlening aan de door de gemeenten gestelde, mede op de WMO 2015 geënte, kwaliteitseisen. De gemeenten hebben derhalve met hun motivering van de gunningsbeslissing van Multidag (per saldo) aan de vereisten van artikel 2.130 Aanbestedingswet 2012 voldaan.

Grief VIII faalt derhalve.

Grief IX komt op tegen het oordeel van de voorzieningenrechter dat het feit dat zij in het kader van de aanbesteding de benodigde professionele bijstand niet heeft ingeschakeld, voor haar rekening en risico komt.

Met de voorzieningenrechter is het hof van oordeel dat eventuele vergissingen dan wel onvolkomenheden of verkeerde inschattingen bij de inschrijving of bij het maken van bezwaar tegen de aanbestedingsdocumenten, (al dan niet) als gevolg van ontbrekende professionele bijstand, niet aan de gemeenten zijn tegen te werpen. Weliswaar heeft Multidag gesteld dat het aanbestedingssysteem in dit geval onvoldoende toegankelijk was, maar behalve de opmerking dat de aanbesteding elektronisch moest plaatsvinden wat zonder professionele ondersteuning, aldus Multidag, haast niet mogelijk is, heeft Multidag daarop geen verdere toelichting gegeven.

Als Multidag in een aanbesteding wil participeren, zal zij in de daartoe benodigde kennis en kunde binnen de, hier niet overschreden, grenzen van het redelijke moeten voorzien. Het ontbreken daarvan komt inderdaad voor haar rekening en risico.

Grief IX faalt derhalve.

Grief X is gericht tegen het ontbreken van een oordeel van de voorzieningenrechter over de deskundigheid van de beoordelaars en mogelijke belangenverstrengeling.

Multidag acht twijfelachtig of de materiedeskundigheid van beoordelaars in dit geval voldoende gewaarborgd was, alsmede of van belangenverstrengeling bij de beoordelaars
op grond van een zekere verwevenheid met de zorgverlening in zijn algemeenheid en bij specifieke zorgverleners in het bijzonder, geen sprake is geweest.

Het hof stelt voorop dat van de aangewezen beoordelaars de deskundigheid in beginsel moet worden aangenomen. Zij zijn, zo is ter gelegenheid van de meervoudige comparitie van partijen door de gemeenten onderstreept, door hen op zorgvuldige wijze aangewezen. Multidag is (veel) te vaag in hetgeen zij daartegen heeft ingebracht, mede waar het de gesuggereerde belangenverstrengeling betreft. Daarvan uitgaande en gelet op de ruime beoordelings- en waarderingsvrijheid die aan aangewezen beoordelaars in een aanbesteding pleegt te worden gegund, moet er in beginsel op worden vertrouwd dat de inschrijvingen door hen correct en zorgvuldig zijn getoetst.

Grief X faalt derhalve.

Met grief XI ten slotte bestrijdt Multidag haar veroordeling in de proceskosten.

Nu alle (overige) grieven falen, deelt grief XI in dat lot en faalt derhalve.