Uitspraken

• -

  de noodzaak om te verhuizen;

• -

  de mate waarin de verhuizing is doordacht en voorbereid;

• -

  de door de verhuizende ouder geboden alternatieven en maatregelen om de gevolgen van de verhuizing voor de minderjarigen en de andere ouder te verzachten en/of te compenseren;

• -

  de mate waarin de ouders in staat zijn tot onderlinge communicatie en overleg;

• -

  de rechten van de andere ouder en de minderjarigen op onverminderd contact met elkaar in hun vertrouwde omgeving;

• -

  de verdeling van de zorgtaken en de continuïteit van de zorg;

• -

  de frequentie van het contact tussen de minderjarigen en de andere ouder voor en na de verhuizing;

• -

  de leeftijd van de minderjarigen, hun mening en de mate waarin de minderjarigen geworteld zijn in hun omgeving of juist extra gewend zijn aan verhuizingen;

• -

  de (extra) kosten van de omgang na de verhuizing.

Als uitgangspunt geldt dat een ouder bij wie de minderjarige zijn hoofdverblijfplaats heeft in beginsel de gelegenheid dient te krijgen om met de minderjarigen en een eventuele nieuwe partner elders een gezinsleven en een toekomst op te bouwen, indien de omstandigheden van het geval, na een belangenafweging zoals hiervoor genoemd, een dergelijke beslissing ook rechtvaardigen.

De vader stelt dat de moeder pas sinds kort (omstreeks juni 2014) een relatie heeft met haar huidige partner (verder: [A.]). Haar beslissing om binnen amper één jaar te verhuizen naar de woonplaats van [A.] betreft een premature beslissing. Er is geen sprake van een bestendige relatie. Het is geenszins in het belang van [het kind] indien bij beëindiging van de relatie de moeder weer moet verhuizen. De rechtbank heeft ten onrechte veel waarde gehecht aan het feit dat [A.] een vast dienstverband heeft en een omgangsregeling heeft met twee kinderen uit een eerdere relatie. De vader heeft eveneens een nieuwe relatie met een partner met een kind uit een vorige relatie. Hij wenst eveneens zijn familylife met zijn nieuwe partner, [het kind] en het kind van zijn partner uit te oefenen. De rechtbank is voorbij gegaan aan de stelling dat de twee kinderen van [A.] niet bij hem woonachtig zijn terwijl het kind van zijn nieuwe partner wel degelijk woonplaats heeft bij zijn nieuwe partner en dus eveneens bij hem. Er is onvoldoende informatie over de arbeidsrechtelijke en financiële omstandigheden van [A.]. De kans dat [A.] als personal trainer in Nederland aan de slag kan is wel degelijk aanwezig. De rechtbank heeft ten onrechte geoordeeld dat de moeder alsmede [het kind] door een verhuizing in een betere financiële situatie zullen komen te verkeren. De moeder heeft op eigen initiatief haar dienstverband opgezegd. De stelling dat de moeder aan de slag kan bij drie werkgevers in Duitsland is op geen enkele wijze nader onderbouwd. De moeder is de aangewezen persoon om [het kind] te halen en te brengen. Het betreft een afstand van 350 kilometer enkele reis. De moeder dient aldus 700 kilometer te rijden. De kosten, die voor rekening van de moeder zijn, zijn ten onrechte niet meegenomen in de overwegingen van de rechtbank. De noodzaak voor de verhuizing is op geen enkele wijze door de moeder aangetoond. De rechtbank heeft ten onrechte overwogen dat een ruim contact tussen hem en [het kind] is gewaarborgd. Zijn wekelijkse omgangsregeling is door de verhuizing komen te vervallen. De voorgestelde nieuwe regeling betreft geenszins een goede compensatieregeling. Door de beslissing van de rechtbank zal [het kind] nimmer meer spontaan een aantal uren bij hem kunnen verblijven. De moeder heeft geen vrienden of familie in Duitsland. Dat betekent dat [het kind] in de kinderopvang zal dienen te verblijven op momenten dat de moeder gaat werken terwijl, als de moeder met [het kind] in [woonplaats A] was blijven wonen, hij had kunnen worden opgevangen door hem, dan wel door de opa’s en oma’s van [het kind]. Het is maar de vraag of [het kind] daadwerkelijk op vrijdag om 16.00 uur bij hem kan zijn. De reistijd zal ten koste gaan van zijn tijd met [het kind]. Datzelfde geldt voor de zondagavond. Laat op bed liggen is niet in het belang van [het kind]. Het verlies aan tijd met [het kind] wordt niet gecompenseerd doordat [het kind] in de nieuwe regeling alle vakanties bij hem zal verblijven. Hij heeft niets aan toebedeling van alle vakanties indien deze niet samenlopen met de voor de vader relevante vakanties en daardoor praktisch gezien niet uitvoerbaar zijn. De voorgestelde regeling vormt geenszins een goede compensatieregeling daar hij door de verhuizing geen actieve en substantiële rol meer zal vervullen in het leven van [het kind]. Het is in het belang van [het kind] als hij in de directe omgeving van zijn beide ouders kan opgroeien. Door verhuizing is hiervan geen sprake meer. De reistijd maakt daarnaast dat er absoluut niet gesproken kan worden van een goede compensatieregeling. Hij betwist dat sprake is van goede communicatie. De angst dat hij vanwege de afstand helemaal geen informatie meer zal ontvangen over [het kind] is reëel. De moeder heeft de verhuizing niet goed voorbereid doordat zij hem op geen enkele wijze heeft betrokken in haar besluitvorming. De moeder heeft nooit met hem gesproken over alle voor- en nadelen. Hij heeft geen vertrouwen in online logopedie oefeningen voor [het kind]. Het belang van [het kind] dient te prevaleren boven het belang van de moeder. Onvoldoende is gebleken dat de belangen van de moeder een dergelijke ingrijpende wijziging voor [het kind] rechtvaardigen, aldus nog steeds de vader.

De moeder voert aan dat zij graag een gezin wil vormen met [A.], [het kind], het kind van haar en [A.] en de kinderen van [A.] die elke woensdag en om het weekend bij hem verblijven. Zij is al enige tijd werkloos en denkt dat haar kans op een baan in [woonplaats B] en de omgeving van [woonplaats B] groter is dan in [woonplaats A]. [A.] heeft een vaste baan bij een sportschool in [woonplaats B] en beschikt over voldoende inkomsten om haar en [het kind] te onderhouden. Er is sprake van een bestendige relatie. Zij heeft de verhuizing goed voorbereid. Zij is inmiddels verhuisd naar [woonplaats B]. De noodzaak voor de verhuizing was voldoende duidelijk. Zij is bij haar voornemen om te verhuizen niet over één nacht ijs gegaan. Alle voor- en nadelen zijn in overweging genomen en zij is zich bewust van de gevolgen van de verhuizing. De vader weigert echter ieder overleg. Het is onjuist dat door de verhuizing [het kind] het contact met de vader en andere familieleden wordt ontnomen. [het kind]' zijn sociale omgeving dient nog volop ontwikkeld te worden. Het is juist een goed moment om te verhuizen naar een andere omgeving. [het kind] is het afgelopen jaar gegroeid en zij verwacht geen problemen. De weekendregeling bij de vader blijft in stand. Zij verblijft dan bij familie in [woonplaats A] als zij [het kind] bij de vader afzet. Door de reiskosten voor haar rekening te nemen zal haar financiële positie niet verslechteren. Zij reed al frequent naar [woonplaats B] heen en terug. De omgangsregeling op dinsdag en woensdag was niet effectief en niet ideaal voor [het kind]. Zij hoopt nog steeds dat als bij partijen de gemoederen gesust zijn in overleg zodanige afspraken gemaakt kunnen worden dat extra omgang mogelijk is. Zij heeft goed nagedacht en alle relevante voor- en nadelen afgewogen en om die reden vervangende toestemming gevraagd.
Voor [het kind] is het geen belemmering om te verhuizen gezien zijn relatief jonge leeftijd en het feit dat hij de vader en zijn familieleden regelmatig kan blijven zien. De rechtbank heeft in alle redelijkheid mogen overgaan tot het verlenen van de toestemming. [het kind] heeft behoefte aan stabiliteit en duidelijkheid. Wijziging van de hoofdverblijfplaats terug naar [woonplaats A] komt op dit moment niet tegemoet aan zijn belang, aldus nog steeds de moeder.