Uitspraken

3.1

Op vordering van [geïntimeerde] heeft de rechtbank bij het bestreden vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, [appellanten] veroordeeld tot betaling van een bedrag van € 81.302,00 aan [geïntimeerde], te vermeerderen met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 1 oktober 2006.

3.2

In de incidenten vorderen [appellanten] primair op grond van artikel 351 Rv schorsing van de tenuitvoerlegging van het vonnis en subsidiair op grond van artikel 235 Rv dat aan de uitvoerbaarverklaring bij voorraad de voorwaarde zal worden verbonden dat [geïntimeerde] zekerheid stelt.

3.3

[appellanten] hebben in hun incidentele conclusie aangevoerd dat aan de zijde van [geïntimeerde] sprake is van een restitutierisico. Ter onderbouwing van dit standpunt stellen [appellanten] dat [geïntimeerde] een hypothecaire lening heeft die de waarde van zijn woning (fors) overstijgt en dat [appellanten] reden hebben aan te nemen dat [geïntimeerde] het door hem te ontvangen bedrag zal aanwenden ter aflossing van deze lening. Voorts dient [geïntimeerde] ten aanzien van het op grond van het bestreden vonnis te ontvangen bedrag belasting over winst uit aanmerkelijk belang te betalen. Nu [geïntimeerde] volgens [appellanten] een modaal salaris verdient en hij daarbij veel kosten heeft moeten maken in verband met meerdere rechtszaken tussen partijen, zal [geïntimeerde] naar de mening van [appellanten] niet in staat zijn bij vernietiging van het vonnis waarvan beroep het (gehele) op grond van dat vonnis betaalde bedrag aan [appellanten] terug te betalen. Gelet hierop, alsmede gelet op de omvang van het bedrag, stellen [appellanten] dat [geïntimeerde] inzicht dient te geven in zijn financiële situatie, bij gebreke waarvan de eis in incident zou moeten worden toegewezen.

3.4

[geïntimeerde] heeft in zijn memorie van antwoord in het incident het standpunt ingenomen dat de hoogte van zijn hypothecaire lening niet significant afwijkt van de WOZ-waarde van zijn woning. Daarbij geeft [geïntimeerde] aan een bovenmodaal salaris te verdienen en behoudens de hypothecaire lening geen schulden te hebben. Mocht het vonnis waarvan beroep in hoger beroep vernietigd worden dan zal [geïntimeerde] een verlies uit aanmerkelijk belang kunnen opvoeren en zodoende restitutie van de betaalde belasting kunnen verkrijgen. [geïntimeerde] stelt voorts dat hij belang heeft bij betaling van het bedrag waartoe [appellanten] veroordeeld zijn, nu [appellanten] eerder zijn aangesproken op paulianeus handelen, waardoor het risico bestaat dat [appellanten] op een later moment niet meer tot betaling van het toegewezen bedrag in staat zullen zijn.

3.5

Het hof overweegt als volgt. De vraag waar het in het onderhavige incident allereerst om gaat is of er voldoende grond bestaat voor schorsing van de executie van het bestreden vonnis op de voet van artikel 351 Rv.

3.6

Bij de beantwoording van die vraag stelt het hof voorop dat een partij die een uitvoerbaar bij voorraad verklaard vonnis heeft verkregen in beginsel bevoegd is dat vonnis te executeren, ook indien tegen het vonnis hoger beroep is ingesteld. Bij de beoordeling van de vraag of, in afwijking van voornoemd uitgangspunt, de tenuitvoerlegging van een uitvoerbaar bij voorraad verklaard vonnis dient te worden geschorst, dienen de navolgende maatstaven te worden aangelegd (vgl. Hoge Raad 30 mei 2008, ECLI:NL:HR: 2008:BC5012):
(i) de incidenteel eiser moet belang hebben bij de door hem verlangde schorsing van de tenuitvoerlegging;
(ii) bij de in het licht van de omstandigheden van het geval te verrichten afweging van de belangen van partijen moet worden nagegaan of het belang van degene die schorsing verzoekt bij behoud van de bestaande toestand tot op het rechtsmiddel is beslist zwaarder weegt dan het belang van de andere partij om de door hem verkregen veroordeling direct ten uitvoer te leggen;
(iii) bij deze belangenafweging dient de kans van slagen van het aangewende rechtsmiddel in de regel buiten beschouwing te blijven.
Bij de beoordeling van een verzoek tot schorsing als hier bedoeld geldt ook, dat in beginsel moet worden uitgegaan van de beslissing van de vorige rechter en de daaraan ten grondslag liggende vaststellingen en oordelen omtrent de uitvoerbaar bij voorraadverklaring. Dit kan anders zijn indien het vonnis, waarvan de incidenteel eiser beroep heeft ingesteld, klaarblijkelijk berust op een juridische of feitelijke misslag dan wel indien na de bestreden beslissing feiten en omstandigheden zijn voorgevallen of aan het licht gekomen, die kunnen rechtvaardigen dat van die eerdere beslissing wordt afgeweken.

3.7

In het geval van een uitvoerbaar bij voorraad verklaarde veroordeling tot betaling van een geldsom dient een door [appellanten] gesteld restitutierisico te worden geconcretiseerd. In het algemeen mag worden aangenomen dat, zolang niet van het tegendeel blijkt, degene op wiens verzoek in eerste aanleg een veroordeling tot betaling van een geldsom uitvoerbaar bij voorraad is verklaard, ook in hoger beroep het vereiste belang bij die uitvoerbaarverklaring heeft.

3.8

Naar het oordeel van het hof levert het door [appellanten] aangevoerde geen grond op voor schorsing van de tenuitvoerlegging van het vonnis van de rechtbank op de voet van artikel 351 Rv. Gesteld noch gebleken is dat het vonnis van 27 augustus 2014 klaarblijkelijk op een juridische of feitelijke misslag berust. Dat sprake is van een noodtoestand als hiervoor genoemd hebben [appellanten] evenmin gesteld. [appellanten] hebben (slechts) aangevoerd dat aan de zijde van [geïntimeerde] sprake is van een restitutierisico. Zij hebben evenwel nagelaten dit restitutierisico - dat door [geïntimeerde] gemotiveerd is betwist - voldoende te concretiseren, hetgeen gelet op het hiervoor onder rechtsoverweging 3.7 overwogene wel op hun weg had gelegen. Voorts heeft te gelden dat tegenover dit risico het belang staat van [geïntimeerde], die beschikt over een toewijzend vonnis, om dat vonnis ten uitvoer te kunnen leggen en de toegewezen vordering daadwerkelijk te innen.

3.9

Het hof acht op grond van het vorenstaande dan ook geen grond aanwezig om de gestelde belangen van [appellanten] bij schorsing van de tenuitvoerlegging te laten prevaleren boven de belangen van [geïntimeerde] bij executie van het bestreden vonnis.

3.10

Ten aanzien van het subsidiair door [appellanten] gevorderde overweegt het hof dat aan het belang van [appellanten] bij de door hen verlangde zekerheidstelling niet meer gewicht toekomt dan aan het belang van [geïntimeerde] bij voldoening aan het bestreden vonnis zonder dat hij vooraf zekerheid behoeft te stellen. [appellanten] hebben, zoals hiervoor onder rechtsoverweging 3.8 is overwogen, het door hen gestelde restitutierisico niet voldoende geconcretiseerd en zij hebben overigens onvoldoende feiten en omstandigheden aangevoerd die kunnen leiden tot een ander oordeel.

3.11