Uitspraken

Partijen worden hierna [appellant] en de Gemeente genoemd.

[appellant] is bij dagvaarding van 3 oktober 2016 in hoger beroep gekomen van een vonnis van de voorzieningenrechter in de rechtbank Amsterdam, van 21 september 2016, in kort geding gewezen tussen [appellant] als eiser en de Gemeente als gedaagde.

Partijen hebben daarna de volgende stukken ingediend:

[appellant] heeft geconcludeerd dat het hof het bestreden vonnis zal vernietigen en alsnog zijn vorderingen zal toewijzen, met veroordeling van de Gemeente in de proceskosten van de beide instanties, waaronder begrepen de nakosten.

De Gemeente heeft geconcludeerd tot afwijzing van het beroep, met veroordeling van [appellant] in de proceskosten van het hoger beroep, de nakosten daaronder begrepen.

Partijen hebben de zaak ter zitting van 16 maart 2017 doen bepleiten, [appellant] door mr. Boer voornoemd, en de Gemeente door mr. E. van der Hoeven, advocaat te Amsterdam, ieder aan de hand van pleitnotities die zijn overgelegd. Beide partijen hebben nog producties in het geding gebracht. [appellant] de producties 8 tot en met 10 en de Gemeente de producties 2 tot en met 6.

Ten slotte is arrest gevraagd.

De voorzieningenrechter heeft in het vonnis onder 2 de feiten opgesomd die zij bij de beoordeling van de zaak tot uitgangspunt heeft genomen. Deze feiten zijn behoudens het niet vermelden van een bepaalde omstandigheid (als bestreden door grief I waar het hof zonodig hierna op zal terugkomen) niet in geschil en dienen derhalve ook het hof als uitgangspunt. Samengevat en waar nodig aangevuld met andere feiten die volgen uit niet weersproken stellingen van partijen dan wel de niet (voldoende ) bestreden inhoud van producties waarnaar zij ter staving van hun stellingen verwijzen, komen de feiten neer op het volgende.

i. In Amsterdam wordt parkeerbelasting geheven (thans op basis van de Verordening Parkeerbelastingen 2017). Indien geen parkeervergunning is afgegeven wordt de verschuldigde parkeerbelasting geheven door middel van voldoening op aangifte. Als voldoening op aangifte wordt aangemerkt het bij de aanvang van het parkeren in werking stellen van de parkeerapparatuur op de daartoe bestemde wijze en met inachtneming van de door het college van burgemeester en wethouders gestelde voorschriften.

ii. Vanaf 1 juli 2013 geldt in Amsterdam voor niet-parkeervergunninghouders zogenaamd digitaal parkeren (hierna ook als ‘kentekenparkeren’ aangeduid). Bij kentekenparkeren wordt de aangifte van parkeerbelasting gedaan door middel van het invoeren van het kenteken van het geparkeerde voertuig in parkeerapparatuur. Gelijktijdig met het doen van aangifte dient de parkeerbelasting te worden voldaan.

In het Uitvoerings- en Aanwijzingsbesluit op grond van de Verordening

Parkeerbelastingen 2017 en Parkeerverordening 2013 is onder meer het volgende

opgenomen:

“(...) Bij voldoening van de parkeerbelasting moet het kenteken worden opgegeven

van het in het betreffende gebied te parkeren voertuig. Daarnaast dienen de overige

voorschriften die op de/het door de gemeente uitgegeven parkeerkaart/betaalbewijs,

dan wel op de parkeerapparatuur zijn gesteld in acht te worden genomen; (...)“

ii. De controle op het betalen van parkeerbelasting wordt uitgevoerd met

behulp van een door de Gemeente ingehuurd bedrijf dat door middel van een

“scanauto” de kentekens van de geparkeerde auto’s registreert. De gescande

kentekens worden voordat zij naar het Servicehuis Parkeer- en Verblijfsrechten

(SHPV, hierna ook wel het Servicecentrum) worden verzonden, omgezet in een 40

karakters tellende versleutelde code. Het Servicecentrum beschikt niet over

kentekengegevens in onversleutelde vorm. De versleutelde kentekengegevens

worden opgeslagen in het Nationaal Parkeer Register. Deze gegevensverwerking

wordt op basis van een overeenkomst van dienstverlening tussen het Servicecentrum

en de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) door de RDW verricht.

Het Servicecentrum beschikt over gegevens waaruit blijkt of voor het voertuig, waarvan het kenteken is ingevoerd een parkeervergunning is afgegeven, dan wel parkeerbelasting als bedoeld in artikel 2 onderdeel a, van de geldende Verordening Parkeerbelastingen op aangifte is voldaan. Indien er een parkeervergunning is afgegeven, dan wel de verschuldigde parkeerbelasting is voldaan, worden de ingevoerde versleutelde kentekengegevens na 48 uur

verwijderd. Indien blijkt dat er geen parkeervergunning is afgegeven en de verschuldigde parkeerbelasting niet op aangifte is voldaan, wordt de heffingsambtenaar van de gemeente Amsterdam met betrekking tot dat kenteken hierover geïnformeerd. De heffingsambtenaar vraagt vervolgens bij de RDW de gegevens van de kentekenhouder op en legt een naheffingsaanslag op.

iii. [appellant] , die niet over een parkeervergunning beschikt, parkeert een auto, waarvan hij kentekenhouder is, enkele keren per week in Amsterdam op een locatie waar voor het parkeren op dat tijdstip parkeerbelasting is verschuldigd. Hij voert bij het doen van aangifte van parkeerbelasting niet het (juiste) kenteken in. Hij betaalt daarbij naar zijn stelling wel de verschuldigde parkeerbelasting. Diverse keren heeft [appellant] als gevolg van deze handelwijze een naheffingsaanslag opgelegd gekregen. In een uitspraak van 30 januari 2015 heeft de bestuursrechter van de rechtbank Amsterdam het beroep van [appellant] tegen één van die naheffingsaanslagen gegrond verklaard en de naheffingsaanslag vernietigd (ECLI:NL:RBAMS:2015:358). Er is tegen deze uitspraak geen rechtsmiddel aangewend.