Herhaling van beroepsgronden in hoger beroep. De Raad onderschrijft de overwegingen van de rechtbank ter zake volledig en maakt deze tot de zijne. Longklachten staan niet aan verrichten van maatgevende arbeid in de weg, appellant heeft daarmee de maatgevende arbeid jarenlang verricht. Geen arbeidsongeschikt als gevolg van psychische klachten.
Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag van
16 februari 2016, 15/7315 (aangevallen uitspraak)
Partijen:
[appellant] te [woonplaats] (appellant)
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)
Datum uitspraak: 1 december 2017
PROCESVERLOOP
Namens appellant heeft mr. E. Yeniasci, advocaat, hoger beroep ingesteld.
Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 20 oktober 2017. Voor appellant is verschenen mr. Yeniasci. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door
drs. J.C. van Beek.
OVERWEGINGEN
1.1.
Appellant is werkzaam geweest als productiemedewerker voor 40 uur per week. Appellant heeft zich na eerdere ziekmeldingen op 3 juli 2015 ziek gemeld met hoestklachten als gevolg van allergische astma en psychische klachten. Op dat moment ontving hij een uitkering op grond van de Werkloosheidswet. Op 5 augustus 2015 heeft appellant het spreekuur bezocht van een bedrijfsarts van het Uwv. Deze arts heeft appellant vanaf 3 juli 2015, subsidiair 5 augustus 2015, geschikt geacht voor de laatst verrichte arbeid in de functie van productiemedewerker. Vervolgens heeft het Uwv bij besluit van 11 augustus 2015 vastgesteld dat appellant met ingang van 3 juli 2015, subsidiair 5 augustus 2015, geen recht meer heeft op ziekengeld op grond van de Ziektewet (ZW).
1.2.
Het bezwaar van appellant tegen dit besluit heeft het Uwv bij besluit van 18 september 2015 (bestreden besluit) ongegrond verklaard. Aan het bestreden besluit ligt een rapport van een verzekeringsarts bezwaar en beroep van 18 september 2015 ten grondslag, die informatie van de behandelend sector heeft meegewogen.
2. De rechtbank heeft het beroep van appellant tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard. De rechtbank heeft het medisch onderzoek zorgvuldig geacht. Uit het rapport van de verzekeringsarts bezwaar en beroep blijkt dat aandacht is besteed aan alle klachten van appellant en dat informatie van de huisarts en van de behandelend psycholoog bij de oordeelsvorming is betrokken. In de door appellant overgelegde medische informatie heeft de rechtbank geen aanleiding gezien om te komen tot het oordeel dat het Uwv de klachten van appellant heeft onderschat. In de beschikbare gegevens heeft de rechtbank geen aanknopingspunten gevonden om wat de verzekeringsarts bezwaar en beroep in zijn rapport van 8 december 2015 naar voren heeft gebracht voor onjuist te houden. Appellant is dan ook volgens de rechtbank op 3 juli 2015, subsidiair op 5 augustus 2015, in staat zijn eigen werk te verrichten. De rechtbank komt tot de conclusie dat de ZW-uitkering op goede gronden is geweigerd.
3.1.
In hoger beroep heeft appellant het standpunt gehandhaafd dat hij als gevolg van astma ziek is. Het werken in een omgeving met stof, gras en berken is niet mogelijk en ook de linkerschouderklachten alsmede de psychische klachten belemmeren appellant in het verrichten van arbeid.
3.2.
Het Uwv heeft bevestiging van de aangevallen uitspraak bepleit.
4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.
4.1.
Op grond van artikel 19, eerste en vierde lid, van de ZW heeft een verzekerde bij ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid als rechtstreeks en objectief medisch vast te stellen gevolg van ziekte of gebreken, recht op ziekengeld. Volgens vaste rechtspraak van de Raad wordt onder “zijn arbeid” verstaan de laatstelijk voor de ziekmelding verrichte arbeid. Op grond van artikel 19, vijfde lid, van de ZW wordt voor een verzekerde die geen werkgever heeft onder ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid verstaan: ongeschiktheid tot het verrichten van werkzaamheden die bij een soortgelijke werkgever gewoonlijk kenmerkend zijn voor zijn arbeid.
4.2.
De hoger beroepsgronden zijn een herhaling van de gronden die appellant in beroep naar voren heeft gebracht. De Raad onderschrijft de overwegingen van de rechtbank ter zake volledig en maakt deze tot de zijne. Voorts wordt met betrekking tot de klachten als volgt geoordeeld.
4.3.
Wat betreft de hoestklachten is uit onderzoek van de longarts op 20 februari 2015 gebleken dat sprake is van adequate therapie en van een normale longfunctie. Deze klachten staan niet aan het verrichten van de maatgevende arbeid in de weg, te meer daar appellant de maatgevende arbeid ondanks bestaande problematiek reeds jarenlang heeft verricht.
4.4.
Verder wordt overwogen dat de huisarts blijkens diens informatie van 11 september en
29 oktober 2015 appellant op 7 mei 2015 heeft doorverwezen naar een psycholoog, waar appellant op 3 juni 2015 is geweest. Dit is bij een eenmalig consult gebleven. Niet gebleken is dat de psychische klachten zodanig ernstig waren dat appellant op grond hiervan arbeidsongeschikt beschouwd moet worden.
4.5.
De overwegingen in 4.2 tot en met 4.4 leiden tot de conclusie dat het hoger beroep niet slaagt en de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd.
5. Voor een veroordeling in de proceskosten bestaat geen aanleiding.
BESLISSING
De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.
Deze uitspraak is gedaan door I.M.J. Hilhorst-Hagen, in tegenwoordigheid van L. Boersma als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 1 december 2017.
(getekend) I.M.J. Hilhorst-Hagen
(getekend) L. Boersma
IJ
De gegevens worden opgehaald
Hulp bij zoeken
Er is een uitgebreide handleiding beschikbaar voor het zoeken naar uitspraken, met onder andere uitleg over: