Uitspraken

De beschuldiging komt - kort gezegd - op het volgende neer.

De verdachte wordt verweten dat hij zich in de periode tussen 30 juli 2015 tot en met 9 oktober 2015 gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft trachten te verschaffen die bestemd waren om uit te reizen naar het strijdgebied in Syrië of Irak teneinde aldaar - namens de terroristische organisatie IS - deel te nemen aan de gewelddadige Jihadistische strijd waardoor de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan voorbereidings- en/of bevorderingshandelingen met het oogmerk om terroristische misdrijven te plegen.

“In het kader van zijn wettelijke taakuitvoering beschikt de AIVD over de volgende betrouwbare informatie met betrekking tot: [verdachte] (geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats] , Irak), (…)

Aangaande [verdachte] is eerder - op 26-10-2012 en op 25-03-2015 - een ambtsbericht uitgebracht (kenmerk 4890422/01) ter zake zijn voornemen om uit te reizen naar Syrië om deel te nemen aan de gewelddadige jihad.

Betrokkene hangt (nog steeds) een jihadistische ideologie aan en heeft (nog immer) de wens om uit te reizen naar ISIS gecontroleerd gebied om daar deel te nemen aan de gewapende jihadistische strijd. Tevens tracht hij anderen hierbij te faciliteren en/of radicaliseren.

De AIVD beschikt over informatie dat betrokkene op korte termijn met een vals reisdocument opnieuw wil uitreizen. [verdachte] heeft aangegeven als martelaar te willen sterven.

Indien zijn aanstaande uitreispoging niet slaagt, wil [verdachte] 'iets doen in Nederland'. Tevens zou hij een wapenhandelaar hebben gevonden (…).”.

Dit ambtsbericht van de AIVD, gecombineerd met de vaststelling dat de verdachte reeds eerder schuldig is bevonden aan een terroristisch misdrijf, leidde tot een uitgebreid en diepgaand onderzoek waarbij vergaande opsporingsmiddelen werden ingezet.

Op 17 augustus 2015 werd door het openbaar ministerie wederom een ambtsbericht van de AIVD ontvangen. De inhoud van dit ambtsbericht luidde:

“In het kader van zijn wettelijke taakuitvoering beschikt de AIVD, in aanvulling op het uitgebrachte ambtsbericht op 30 juli 2015 (ref 86364a15), over de volgende betrouwbare informatie.

[verdachte] (geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats] , Irak) zou via [betrokkene] (geboren op [geboortedatum] 1958 te [geboorteplaats] ) over het nummer kunnen (gaan) beschikken van een persoon die hem aan een automatisch vuurwapen kan helpen. Betrokkene zou hierover met [betrokkene] hebben gesproken. Betrokkene vindt een dergelijk wapen geschikt voor het uitvoeren van een 'Lone wolf' actie, door hemzelf en/of anderen.”

Na ontvangst van dit bericht zijn nog verdergaande opsporingsmiddelen ingezet. Zo werd een fysieke politiële stelselmatige informatie-inwinner in de directe omgeving van de verdachte gebracht en werd hij (uiteindelijk) geleid naar een woning die voorzien was van afluisterapparatuur.

De verdachte is uiteindelijk op 9 oktober 2015 aangehouden, omdat hij mogelijk (opnieuw) met behulp van een (ver)vals(t) paspoort zou uitreizen naar het strijdgebied in Syrië of Irak.

De officier van justitie heeft zich - kort en zakelijk weergegeven - op het standpunt gesteld dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat de verdachte zich gelegenheid en middelen heeft trachten te verschaffen die bestemd waren om uit te reizen naar het strijdgebied in Syrië of Irak om aldaar deel te nemen aan de gewelddadige Jihadistische strijd en dat de verdachte aldus voorbereidingshandelingen ex artikel 96 lid 2 van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) ter zake van terroristische misdrijven heeft gepleegd. De ten laste gelegde feitelijke handelingen (A tot en met I) kunnen worden bewezen. Deze uitvoeringshandelingen, in onderling verband bezien, leiden tot de conclusie dat de verdachte het oogmerk heeft gehad om terroristische misdrijven, zoals brandstichting, het teweegbrengen van ontploffingen, moord en/of doodslag voor te bereiden of te bevorderen. Het is voorts een feit van algemene bekendheid dat de in Syrië vechtende Jihadistische strijdgroepen zich op grote schaal schuldig maken aan grove mensenrechtenschendingen met mede als doel de bevolking van die gebieden als ook de bevolking van westerse landen vrees aan te jagen. Dit is voor de verdachte volstrekt duidelijk geweest.

Standpunt verdediging

De raadslieden hebben - overeenkomstig de door hen aan de rechtbank overgelegde pleitaantekeningen - bepleit dat de dagvaarding voor wat betreft de onder C. tenlastegelegde feitelijke gedraging nietig dient te worden verklaard, omdat niet duidelijk is om welke websites het zou gaan en/of welke zoekvragen de verdachte zoal zou hebben gesteld.

Voorts is door de verdediging ten aanzien van de onder F. en H. tenlastegelegde feitelijke gedragingen aangevoerd dat nu de undercoveragent zich aan uitlokking heeft schuldig gemaakt, wat betreft de inspanningen van de verdachte een paspoort te regelen, het openbaar ministerie niet-ontvankelijk in de vervolging moet worden verklaard. Voorts is in het kader van F. en H. aangevoerd dat de verklaringen van getuige [getuige] als onbetrouwbaar van het bewijs moeten worden uitgesloten.

Ten aanzien van het onder G. tenlastegelegde heeft de verdediging aangevoerd dat deze gedraging het rechtstreeks gevolg is van de uitlokking door de undercoveragent en daarom van het bewijs moet worden uitgesloten.

Tevens heeft de verdediging bepleit dat de verdachte voor de onder A., B., C., D. en I. tenlastegelegde feitelijke gedragingen moet worden ontslagen van alle rechtsvervolging, omdat deze gedragingen op zich niet strafbaar zijn.

Ten aanzien van de onder E ten laste gelegde gedraging heeft de verdediging zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Ingevolge artikel 261, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering behelst de dagvaarding een opgave van het feit dat ten laste wordt gelegd met vermelding omstreeks welke tijd en waar ter plaatse het begaan zou zijn. Het tweede lid voegt daaraan toe dat de dagvaarding tevens de vermelding behelst van de omstandigheden waaronder het feit zou zijn begaan.

Als criterium geldt of de verdachte heeft begrepen waarvoor hij terecht moet staan, zodat hij zich goed kan verdedigen. Daarover kan naar het oordeel van de rechtbank, gelet op de inhoud van het complete dossier, in het bijzonder de zoekvragen die op de onder de verdachte inbeslaggenomen mobiele telefoon, van het merk Samsung, type Galaxy SIII, zijn aangetroffen, geen enkele twijfel bestaan. Bovendien heeft de verdachte tijdens zijn verhoren bij de politie en tijdens het onderzoek ter terechtzitting van 2 juni 2016 blijk gegeven van zijn begrip van de tenlastelegging. De onder C tenlastegelegde feitelijke gedraging voldoet naar het oordeel van de rechtbank dan ook aan de vereisten van artikel 261 van het Wetboek van Strafvordering en daarom wordt het verweer van de verdediging verworpen.

Conclusie

De dagvaarding is (ook ten aanzien van de onder C tenlastegelegde gedraging) geldig.

Voorop wordt gesteld dat de verdenking tegen de verdachte zo ernstig was, dat door het openbaar ministerie in een vroegtijdig stadium voor de inzet van ingrijpende opsporingsmiddelen, zoals het stelselmatig inwinnen van informatie en het opnemen van vertrouwelijk communicatie, is gekozen teneinde zo snel mogelijk zicht te krijgen op de (kwaadwillende) intenties van de verdachte. Naar het oordeel van de rechtbank waren minder ingrijpende alternatieven om op korte termijn voldoende zicht te krijgen op de handelingen die de verdachte mogelijk aan het voorbereiden was, niet voorhanden en is niet gebleken dat de ingezette middelen meer zijn ingezet dan noodzakelijk was. Dit brengt met zich dat de inzet van voormelde ingrijpende opsporingsmiddelen voldoet aan de vereisten van subsidiariteit en proportionaliteit.

Uitlokking door undercoveragent?

De Hoge Raad heeft in zijn rechtspraak het zogenoemde Tallon-criterium geformuleerd, waaruit volgt dat wanneer een strafbaar feit is uitgelokt door bijvoorbeeld een undercoveragent, niet reeds op die grond sprake is van onrechtmatig handelen door de politie, indien de verdachte daardoor niet tot andere handelingen is gebracht dan die waarop zijn opzet reeds tevoren was gericht.

Het handelen van de undercoveragent levert naar het oordeel van de rechtbank geen strijd op met jurisprudentie van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM). Immers, uit de inhoud van het dossier komt naar voren dat de verdachte - reeds voordat hij überhaupt met de undercoveragent had gesproken - bij diverse personen heeft geïnformeerd naar de mogelijkheden van het verkrijgen van een (ver)vals(t) paspoort, dan wel heeft hij laten blijken daarnaar op zoek te zijn. Bovendien heeft de verdachte daartoe bij getuige [getuige] een aanbetaling gedaan en hem van zijn pasfoto’s en valse personalia voorzien. Gelet op deze omstandigheden, is naar het oordeel van de rechtbank genoegzaam komen vast te staan dat het opzet van verdachte (“predisposition”) reeds was gericht op het trachten te verkrijgen van een (ver)vals(t) paspoort en dat hij door de undercoveragent niet tot meer is verleid dan waarop zijn opzet reeds was gericht.

Conclusies

Er is geen sprake van schending van het Tallon-criterium. Het openbaar ministerie is ontvankelijk in de vervolging en de rechtbank ziet overigens geen redenen de verklaringen van de undercoveragent uit te sluiten van het bewijs.

Het verweer van de verdediging wordt derhalve verworpen, inclusief hetgeen door de verdediging ten aanzien van de onder G. tenlastegelegde gedraging is aangevoerd.

De tekst van artikel 96 Sr luidt als volgt:

1°. een ander tracht te bewegen om het misdrijf te plegen, te doen plegen of mede te plegen, om daarbij behulpzaam te zijn of om daartoe gelegenheid, middelen of inlichtingen te verschaffen;

2°. gelegenheid, middelen of inlichtingen tot het plegen van het misdrijf zich of anderen tracht te verschaffen.

3°. voorwerpen voorhanden heeft waarvan hij weet dat zij bestemd zijn tot het plegen van het misdrijf;

4°. plannen voor de uitvoering van het misdrijf, welke bestemd zijn om aan anderen te worden medegedeeld, in gereedheid brengt of onder zich heeft;

5°. enige maatregel van regeringswege genomen om de uitvoering van het misdrijf te voorkomen of te onderdrukken, tracht te beletten, te belemmeren of te verijdelen.

Met de inwerkingtreding van de Wet Terroristische Misdrijven op 10 augustus 2004, is het bereik van artikel 96 lid 2 Sr sterk uitgebreid. Het is van toepassing op in ieder geval alle terroristische misdrijven waarop een levenslange gevangenisstraf is gesteld zoals moord, doodslag en ook opzettelijke brandstichting indien daarvan levensgevaar voor een ander te duchten is en het feit iemands dood ten gevolge heeft.

De persoon die met het oogmerk om - voor zover hier van belang gelet op de aan de verdachte verweten gedragingen - de in artikel 176b lid 1 (waaronder artikel 157 jo. artikel 176a lid 1 Sr), artikel 288a en artikel 289 Sr (begaan met een terroristisch oogmerk zoals bepaald in artikel 289a lid 1 Sr) genoemde misdrijven voor te bereiden of te bevorderen:

2°. gelegenheid, middelen of inlichtingen tot het plegen van het misdrijf zich of anderen tracht te verschaffen;

3°. voorwerpen voorhanden heeft waarvan hij weet dat zij bestemd zijn tot het plegen van het misdrijf;

4°. plannen voor de uitvoering van het misdrijf, welke bestemd zijn om aan anderen te worden medegedeeld, in gereedheid brengt of onder zich heeft;

is ingevolge het bepaalde in artikel 96 lid 2 Sr jo. artikel 176b lid 2 respectievelijk artikel 289a lid 2 Sr strafbaar.

Met de invoering van voorbereidings- en bevorderingshandelingen in artikel 96 lid 2 Sr is door de wetgever destijds een belangrijke stap gezet en is het oorspronkelijke Wetboek van Strafrecht principieel ingrijpend veranderd.

Anders dan de gerechtshoven Arnhem-Leeuwarden1 en Den Haag2, gaat de rechtbank ten aanzien van artikel 96 lid 2 Sr niet uit van de wetsgeschiedenis zoals die is geschreven voor de inhoud van de artikelen 92 tot en met 95a Sr waarop artikel 96 lid 1 Sr betrekking heeft. Immers, de artikelen 176b en 289a Sr verwijzen voor de definiëring van de handelingen zelf uitsluitend naar artikel 96 lid 2 Sr. De materiële normen van artikel 96 lid 1 Sr (ter zake samenspanning) en de eisen die daaraan worden gesteld doen in de onderhavige zaak naar het oordeel van de rechtbank derhalve niet ter zake, nu die (samenspannings)handelingen zien op misdrijven tegen de staat c.q. het staatshoofd (het voorbereiden van revolutie, Handelingen Tweede Kamer 1919-1920, 15 juni 1920, 428, pagina 2713) waaraan door de wetgever andere eisen worden gesteld dan aan de voorbereidings- en/of bevorderingshandelingen van overige (ook terroristische) misdrijven. Gelet daarop dient voor de concreetheid van de voorbereidings- en/of bevorderingshandelingen waarover discussie bestaat, eerder aanknoping te worden gezocht bij recentere wetgeving zoals artikel 46 Sr. Ook de wetgever gaat daarvan uit blijkens de totstandkoming van de Wet Terroristische Misdrijven, te weten de Nota naar aanleiding van het nader verslag, waarin wordt vermeld: “De eisen, te stellen aan de concreetheid van het voorgenomen misdrijf, zijn daarbij vergelijkbaar met de eisen, te stellen aan de concreetheid van het misdrijf in de context van de strafbare voorbereidingshandelingen (artikel 46 Sr).”3.

Maar ook artikel 10a van de Opiumwet en de uitleg daarvan speelt een rol nu de wetgever bij de totstandkoming van voormelde wet in genoemde Nota op pagina 21/22 heeft aangegeven dat de strafbaarstelling van voorbereidingshandelingen (i.c. artikel 96 lid 2 Sr) en samenspanning (artikel 96 lid 1 Sr) elkaar aanvullen. Daarvoor wordt teruggegrepen op de wetsgeschiedenis van artikel 10a van de Opiumwet die wordt geciteerd op pagina 21 van genoemde Nota. Ter onderbouwing van het invoeren van voorbereidingshandelingen werd onder meer betoogd dat voor samenspanning geldt: “dat in zo’n geval bewezen zou moeten worden dat de verdachten waren overeengekomen juist dat bepaalde aangewezen delict te plegen (…).” Verder zou wat de verdachten precies zijn overeengekomen veelal moeilijker te bewijzen zijn dan bepaalde daadwerkelijke handelingen ter voorbereiding en kan/kon samenspanning slechts worden bewezen bij twee of meer verdachten.

Aldus is van belang dat de Hoge Raad in zijn arrest van 13 maart 2001, NJ 2001, 338, r.o. 4.6., heeft geoordeeld dat voor de verwezenlijking van voorbereidingshandelingen in de Opiumwet niet is vereist dat van de handelingen reeds bekend is ter voorbereiding of bevordering van welk concreet misdrijf (als bedoeld in lid 4 of 5 van artikel 10) deze dienen. Indien de voorbereidings- of bevorderingshandelingen wèl gericht zijn op een misdrijf dat in de voorstelling van de verdachte concrete vormen heeft aangenomen, ontneemt het enkele feit dat de voorbereidingshandelingen niet meer kunnen dienen om het begaan van juist dat concrete misdrijf voor te bereiden of te bevorderen omdat inmiddels ingetreden omstandigheden aan de verwezenlijking van dat misdrijf in de weg staan, aan die handelingen niet hun zelfstandig strafbare karakter. Dat geldt ook als met die voorbereidings- of bevorderingshandelingen een begin is gemaakt nadat die verhinderende omstandigheid zich heeft voorgedaan, zoals bijvoorbeeld door de inbeslagneming van de in dit artikel bedoelde Opiumwetdelicten.

De (nog) recentere wetgeving en jurisprudentie ten aanzien van artikel 46 Sr geeft geen wezenlijk ander beeld dan het vorenstaande, zodat voormelde gerechtshoven naar het oordeel van de rechtbank te strenge, en onjuiste, eisen stellen aan het concreetheidsvereiste van voorbereidings- of bevorderingshandelingen in zaken zoals de onderhavige, namelijk die ter zake samenspanning.

Tussenconclusie

Het verweer van de verdediging op dit punt, inhoudende dat het dossier onvoldoende concreet is, zulks in navolging van de opvatting van de beide gerechtshoven, wordt derhalve verworpen. De rechtbank overweegt hierbij - ten overvloede - dat de door de verdediging verlangde concreetheid in deze zaak overigens blijkt uit de in bijlage II opgenomen bewijsmiddelen 1, 13, 17, 18 en 21 alsmede uit hetgeen hierna (‘Beoordeling van het tenlastegelegde’) wordt overwogen.

Oogmerk

Gelet op de tekst van artikel 96 lid 2 Sr is vereist dat de verdachte de gedragingen heeft verricht met het oogmerk het betreffende terroristische misdrijf voor te bereiden of te bevorderen. Anders dan bij de strafbare voorbereiding van artikel 46 Sr volstaat voorwaardelijk opzet op de voorbereiding of bevordering van een terroristisch misdrijf niet.

Voornoemde gedragingen zijn strafbaar ongeacht of de voorbereidende of bevorderende gedragingen resulteren in het plegen van het beoogde misdrijf.

Beoordeling van het tenlastegelegde

De verdachte is in het kader van de strafbaarstelling van artikel 96 lid 2 Sr ten laste gelegd een aantal gedragingen die strekken tot het opzettelijk met het oogmerk voorbereiden en/of bevorderen van het plegen van de in de artikelen 157 en/of 176a en/of 176b en/of 289(a) en of 288a omschreven misdrijven.

Die gedragingen ter voorbereiding en/of ter bevordering zijn feitelijk omschreven onder E. tot en met I. en worden ingekleurd door de handelingen als omschreven onder A. tot en met D., welke zien op het (terroristisch) oogmerk van de verdachte.

Uit de in bijlage II opgenomen bewijsmiddelen komt genoegzaam naar voren dat bij de verdachte niet alleen de vurige wens leefde om naar het strijdgebied in Syrië of Irak uit te reizen om zich aldaar bij de terroristische organisatie IS aan te sluiten en te gaan deelnemen aan de gewapende Jihadstrijd, maar dat hij tevens het voornemen had om binnen twee weken door middel van een (ver)vals(t) Nederlands paspoort daadwerkelijk uit te reizen om vervolgens in Syrië of Irak voornoemde terroristische misdrijven te plegen. Daartoe is met name illustratief dat blijkens een opgevangen OVC-gesprek op 19 september 2015 door de verdachte is gezegd: “(…) ik wil vechten, ik wil moorden, ik wil zijn.”.

Het is algemeen bekend dat de jihadistische strijdgroepen in Syrië en Irak om hun doel te bereiken dagelijks dood en verderf zaaien onder ieder die hun extreem fundamentalistische geloof niet deelt. Het geweld dat deze groepen gebruiken, heeft mede de uitdrukkelijke bedoeling grote delen van de bevolking ernstige vrees aan te jagen. Voor de verdachte, die een grote belangstelling had voor de ontwikkelingen in Syrië en Irak en op de hoogte was van de daar actieve jihadistische terroristische organisaties, moet dit alles volstrekt duidelijk zijn geweest voordat hij naar Syrië of Irak wilde uitreizen om zich daar bij IS aan te sluiten teneinde zijn bijdrage te leveren aan de gewelddadige jihad. Deelname aan de gewelddadige jihad betekent in de praktijk deelname aan gevechtshandelingen, het doden van mensen, brandstichten en het teweegbrengen van ontploffingen (eveneens) met het doel tegenstanders te doden en (het risico) burgers te doden. Het deelnemen aan de gewapende Jihadstrijd kan naar het oordeel van de rechtbank derhalve worden gekwalificeerd als brandstichting, teweegbrengen van ontploffingen, moord en doodslag met een terroristisch oogmerk.

De onder A. tot en met I. opgenomen handelingen leiden - in onderling verband en samenhang bezien - tot de conclusie dat de verdachte het oogmerk had de ten laste gelegde delicten brandstichting en/of ontploffingen teweegbrengen en/of moord en/of doodslag voor te bereiden. Hoewel bijvoorbeeld de zoekslagen op internet en de vurige wens zich aan te sluiten bij de gewapende Jihad, op zichzelf geen strafbare voorbereiding opleveren, kan uit de combinatie van alle handelingen en het gedachtegoed van de verdachte tezamen het oogmerk van de verdachte op het voorbereiden van voormelde (terroristische) misdrijven worden afgeleid. De rechtbank volgt in dit verband het arrest van het gerechtshof Den Haag van 27 januari 2015, ECLI:NL:GHDHA:2015:83, te kennen uit Hoge Raad 31 mei 2016, ECLI:NL:HR:2016:1011.

Gelet op voormelde jurisprudentie wordt het verweer van de verdediging, inhoudende dat de verdachte van de feitelijke gedragingen onder A., B., C., D. en I. dient te worden ontslagen van alle rechtsvervolging, omdat deze gedragingen op zich niet strafbaar zijn, verworpen.

Eindconclusie

De rechtbank komt gelet op het vorenstaande tot de conclusie dat de verdachte zich gelegenheid, middelen en inlichtingen heeft trachten te verschaffen tot het plegen van brandstichting en/of teweegbrengen van ontploffingen en/of moord en/of doodslag met een terroristisch oogmerk, in alle betekenissen die in artikel 83a Sr zijn omschreven.
Uit het dossier blijkt onvoldoende dat de verdachte dit tezamen en in vereniging met (een) ander(en) heeft gedaan. De verdachte zal in zoverre dan ook worden vrijgesproken van het hem tenlastegelegde medeplegen.

hij op tijdstip(pen) in de periode van 30 juli 2015 tot en met 09 oktober 2015, te Maastricht, in elk geval in Nederland, opzettelijk met het oogmerk om ter voorbereiding van de te plegen misdrij (ven) omschreven in artikel 157 en/of 176a en/of 176b en/of 289(a) en/of 288a van het Wetboek van Strafrecht, te weten,

daarvan gemeen gevaar voor goederen en/of gevaar voor zwaar lichamelijk

letsel en/of levensgevaar voor een ander te duchten is en/of dit feit iemands

dood ten gevolge heeft (te) begaan met een terroristisch oogmerk en/of

zich en een ander heeft trachten te verschaffen immers heeft verdachte (telkens) ten behoeve van de gewapende Jihadstrijd, in welke strijd brandstichtingen, het teweeg brengen van

ontploffingen, moorden en doodslagen worden gepleegd met een terroristisch

oogmerk,

A. zich het radicaal extremistisch gedachtegoed van de gewapende Jihadstrijd

met een terroristisch oogmerk gevoerd door de (terroristische) organisatie

Islamic State (IS) dan wel Islamic State of Iraq and Shaam (ISIS) en/of Islamic State of Iraq and Levant (ISIL), eigen gemaakt en

B. (documenten of afbeeldingen op) gegevens/informatiedragers voorhanden gehad met daarop informatie betreffende het Jihadistisch gedachtegoed en

C. website(s) bezocht waarop informatie over de (gewapende) Jihad en/of martelaarschap en/of de gewapende strijd en/of oorlogsmaterialen wordt gedeeld en zoekvragen gesteld en

D. zich geuit over zijn wens zich te begeven (via Turkije) naar Syrië of Irak en zich aan te sluiten bij de gewapende strijd en/of gewapende Jihad (door onder meer te spreken over het willen vechten en moorden) en

E. een of meer chatsessies gehad en plannen gemaakt met derde(n) met betrekking tot het financieren en/of plannen van (een datum van vertrek van) voornoemde reis naar het strijdgebied en

F. informatie ingewonnen en verkregen voor het (heimelijk) aanvragen en verkrijgen van een (Nederlands) (vervalst) paspoort en

G. geldbedrag(en) ingezameld en overgemaakt en voorhanden heeft gehad ten behoeve van de reis en (valselijk) te verkrijgen reisdocument (Nederlands paspoort) naar het strijdgebied in Syrië of Irak en

H. een of meer person (en) trachten te bewegen om een (Nederlands) paspoort voor hem, verdachte, te regelen en die person(en) ten behoeve van het verkrijgen van voornoemd paspoort, geld in het vooruitzicht heeft gesteld en geld en (pas)foto’s heeft overgedragen en instructies heeft gegeven met betrekking tot het voorzien van voornoemd paspoort van (valse) gegevens en

met het oogmerk om opzettelijk brand stichten en/of ontploffingen teweegbrengen, terwijl daarvan gemeen gevaar voor goederen en/of gevaar voor zwaar lichamelijk letsel en/of levensgevaar voor een ander te duchten is en/of dit feit iemands dood ten gevolge heeft, en/of moord en/of doodslag, telkens te begaan met een terroristisch oogmerk voor te bereiden zich en een ander gelegenheid, middelen en inlichtingen trachten te verschaffen.

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.

Het feit is dus strafbaar.

De verdachte is dus strafbaar.

Het in beslag genomen geldbedrag ad € 150,- alsmede de Samsung telefoon zullen worden verbeurd verklaard. De goederen behoren toe aan de verdachte en het bewezen verklaarde strafbare feit is met behulp van deze goederen begaan. Het bedrag van € 150,- was bestemd als aanbetaling voor het (ver)vals(t)e paspoort en met de Samsung telefoon zijn door de verdachte zoekvragen met betrekking tot IS gesteld, alsmede afbeeldingen en video’s opgeslagen met betrekking tot terroristische misdrijven zoals onthoofdingen.

Ten aanzien van het in beslag genomen geldbedrag ad € 1.600,-, een Koran, een jurkje en een heuptas van het merk Nickelson, zal een last worden gegeven tot teruggave aan de verdachte.

De rechtbank neemt geen beslissing ten aanzien van de inhoud van bedoelde heuptas, nu de rechtbank niet bekend is met de inhoud daarvan.

verklaart de dagvaarding geldig;

verklaart de officier van justitie ontvankelijk in de vervolging;

verklaart bewezen, dat de verdachte het ten laste gelegde feit, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij;

stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert het hiervoor vermelde strafbare feit;

verklaart de verdachte strafbaar;

veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 (drie) jaar;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover deze tijd niet reeds op een andere vrijheidsstraf in mindering is gebracht;

gelast dat de verdachte ter beschikking wordt gesteld;

stelt daarbij de navolgende voorwaarden betreffende het gedrag van de terbeschikkinggestelde:

10. de veroordeelde zal zich bevinden binnen Nederland, zolang de reclassering dit noodzakelijk acht;

geeft aan Reclassering Nederland opdracht de terbeschikkinggestelde bij de naleving van de voorwaarden hulp en steun te verlenen;

beveelt de dadelijke uitvoerbaarheid van de terbeschikkingstelling met voorwaarden;

beslist ten aanzien van de inbeslaggenomen en nog niet teruggegeven voorwerpen als volgt:
- verklaart verbeurd als bijkomende straf: een geldbedrag ad € 150,- en een Samsung telefoon;

Dit vonnis is gewezen door:

mr. J. van der Groen, voorzitter,

en mrs. M.M. Koevoets en D.L. Spierings, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. J.A.N Maat, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op de datum die in de kop van dit vonnis is vermeld.

Bijlage I

Tekst tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

hij

op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 30 juli 2015 tot

en met 09 oktober 2015, te Maastricht, in elk geval in Nederland,

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, opzettelijk

met het oogmerk om ter voorbereiding en/of ter bevordering van de/het

(meermalen) te plegen misdrij(f) (ven) omschreven in artikel 157 en/of 176a

en/of 176b en/of 289(a) en/of 288a van het Wetboek van Strafrecht, te weten,

daarvan gemeen gevaar voor goederen en/of gevaar voor zwaar lichamelijk

letsel en/of levensgevaar voor een ander te duchten is en/of dit feit iemands

dood ten gevolge heeft (te) begaan met een terroristisch oogmerk en/of

plegen of mede te plegen, om daarbij behulpzaam te zijn of om daartoe

gelegenheid, middelen of inlichtingen te verschaffen en/of

anderen te worden medegedeeld, in gereedheid heeft gebracht of onder zich

heeft gehad,

immers heeft/ hebben verdachte en/of zijn mededader(s) tezamen en in vereniging

met elkaar, althans alleen, (telkens) ten behoeve van de gewapende

Jihadstrijd, in welke strijd brandstichtingen, het teweeg brengen van

ontploffingen, moorden en doodslagen worden gepleegd met een terroristisch

oogmerk,

A. zich het radicaal extremistisch gedachtegoed van de gewapende Jihadstrijd

met een terroristisch oogmerk gevoerd door de (terroristische) organisatie

Jabhat al Nusra en/of Islamic State (IS) dan wel Islamic State of Iraq and

Shaam (ISIS) en/of Islamic State of Iraq and Levant (ISIL), althans aan IS

en/of aan Al Qaida gelieerde organisaties, althans (een) organisatie die de

gewapende Jihadstrijd voorstaat, eigen gemaakt en/of

B. een of meerdere (documenten of afbeeldingen op) gegevens/informatiedragers

voorhanden gehad met daarop informatie betreffende het Jihadistisch

gedachtegoed en/of

C. een of meerdere website(s) bezocht waarop informatie over de (gewapende)

Jihad en/of martelaarschap en/of de gewapende strijd en/of oorlogsmaterialen

wordt gedeeld en/of (vervolgens) zoekvragen gesteld en/of

D. zich geuit over zijn wens zich te begeven (via Turkije) naar Syrië of Irak

en/of zich aan te sluiten bij de gewapende strijd en/of gewapende Jihad (door

onder meer te spreken over het willen vechten en moorden) en/of

E. een of meer chatsessies en/of ontmoetingen gehad en/of plannen gemaakt met

(een) (of meer) derde(n) met betrekking tot (de/een wijze van) het financieren

en/of plannen van (een datum van vertrek van) voornoemde reis naar het

strijdgebied en/of

F. informatie ingewonnen en/of verkregen voor het (heimelijk) aanvragen en/of

verkrijgen van een (Nederlands) (vervalst) paspoort en/of

G. geldbedrag(en) ingezameld en/of overgemaakt en/of voorhanden heeft gehad

ten behoeve van de reis van en/of één of meer (valselijk) te verkrijgen

reisdocument(en) (Nederlands paspoort) voor een of meer personen naar het

strijdgebied in Syrië en/of Irak en/of

H. een of meer perso(o)n (en) trachten te bewegen om een (Nederlands) paspoort

voor hem, verdachte, te regelen en/of die een of meer perso(o)n(en) (daarbij)

ten behoeve van het verkrijgen van voornoemd paspoort, geld in het

vooruitzicht heeft gesteld en/of geld en/of een of meer (pas)foto's heeft

overgedragen en/of instructies heeft gegeven met betrekking tot het voorzien

van voornoemd paspoort van een valse naam en/of geboortedatum en/of plaats

(van afgifte), althans (valse) gegevens en/of