Uitspraken

Feiten 1 primair en subsidiair en 2 primair en subsidiair

Met de officier van justitie en de verdediging is de rechtbank van oordeel dat het onder 1 primair en subsidiair en 2 primair en subsidiair ten laste gelegde niet wettig en overtuigend is bewezen, zodat de verdachte daarvan zal worden vrijgesproken.

Vaststelling van de feiten 1

De rechtbank stelt op basis van het dossier en het verhandelde ter zitting de volgende feiten en omstandigheden vast.

Bij twee bedrijven die handelen in telecommunicatieapparatuur genaamd [bedrijf 1] (verder: [bedrijf 1] ) en [bedrijf 2] GmbH (verder: [bedrijf 2] ) zijn door ‘ [alias 1] ’, een persoon die stelt werkzaam te zijn bij [bedrijf 5] (verder: [bedrijf 5] ), in de periode van 20 februari 2018 tot en met 7 maart 2018 een groot aantal elektronische apparaten besteld. Bij [bedrijf 2] ging het om diverse bestellingen met een totale waarde van € 60.050,-, bestaande uit 50 Samsung beeldschermen, 1000 Xiaomi smarthorloges en 2000 Xiaomi smarthorloges..2 Bij [bedrijf 1] ging het om diverse bestellingen met een totale waarde van € 855.610,00 en bestaande uit 1.750 Apple, OnePlus en Samsung telefoons en 550 Samsung SSD type 850.3

‘ [alias 1] ’ bleek echter niet werkzaam te zijn voor [bedrijf 5] .4 Het bedrijf [bedrijf 5] bestaat wel, maar heeft de bestellingen niet geplaatst.5 [bedrijf 1] en [bedrijf 2] GmbH hebben aangifte gedaan van oplichting. Zij hebben goederen geleverd, maar niets betaald gekregen.6

Verdachte heeft op verzoek van een persoon wiens naam hij niet wil noemen de Kamer van Koophandel (verder: KvK) bezocht en vervolgens aldaar een bedrijf genaamd [bedrijf 6] ingeschreven. Hierna heeft hij een bedrijfspand aan de [adres 2] (verder: het bedrijfspand) bezichtigd en vanaf 7 februari 2018 in [plaats] op naam van [bedrijf 6] dat bedrijfspand gehuurd.7 Ter aanbetaling van de huur heeft verdachte aan de makelaar van dat bedrijfspand, de heer [getuige] , contant een bedrag betaald van € 1.090,008. Dat bedrag heeft verdachte eerder van een persoon wiens naam hij niet wil noemen gekregen om de waarborgsom mee te kunnen voldoen.9 Verdachte heeft met deze persoon de afspraak gemaakt dat hij per pakket dat hij zou aannemen en ontvangen in het bedrijfspand een geldbedrag van € 50,00 zou ontvangen.10 Verdachte heeft een onbekend gebleven persoon de sleutel gegeven van het bedrijfspand, zodat de geleverde goederen vanuit het bedrijfspand weer konden worden opgehaald.11 Verdachte heeft verklaard dat hij in dit bedrijfspand zes of zeven pakketten in ontvangst genomen heeft. Verdachte wist niet wat er in de pakketten zat. Op vragen van de politie waarom bij sommige leveringen de naam ‘ [alias 2] ’ genoteerd staat, verklaart verdachte dat het waarschijnlijk om een spellingsfout gaat. Verdachte moest zijn naam zeggen en dan werd het door de bezorger opgeschreven.12

Bestellingen [bedrijf 2]

Op 21 februari 2018 is door [bedrijf 5] een bestelling geplaatst bij [bedrijf 2] van 50 Samsung Led monitoren. Als afleveradres is opgegeven “ [bedrijf 5] [adres 2] ”.13

Op 28 februari 2018 is door UPS bij het bedrijfspand in [plaats] een bestelling met verzendnummer [verzendnummer 1] afgeleverd afkomstig van [bedrijf 2] . De bestelling betrof 1.000 Xiami Mi Band 2 ter waarde van in totaal € 18.000,00. Als afleveradres van de bestelling werd opgegeven: “ [bedrijf 5] [adres 2] ”Als ontvanger van deze bestelling werd door bezorgdienst UPS genoteerd: “ [alias 2] ”.14

Op 2 maart 2018 is bij het bedrijfspand een bestelling afgeleverd afkomstig van [bedrijf 2] . De bestelling betrof 2.000 Xiami Mi Band 2 ter waarde van in totaal € 38.500,00 met ‘purchase order no.’: [nummer] . Als afleveradres van de bestelling werd opgegeven: “ [bedrijf 5] [adres 2] ”. Als ontvanger van deze bestelling werd door bezorgdienst UPS genoteerd: “ [alias 2] ”.15

Bestellingen [bedrijf 1]

Op 22 februari 2018 is bij het bedrijfspand een bestelling met referentienummer [verzendnummer 2] afgeleverd afkomstig van [bedrijf 1] . Het betrof 180 stuks Samsung SSD 850 ter waarde van in totaal € 19.110,00. Als afleveradres van de bestelling is opgegeven: “ [bedrijf 5] [adres 2] ”. Als ontvanger van deze bestelling is door bezorgdienst DHL genoteerd: “ [verdachte] ”.16

Op 23 februari 2018 is bij het bedrijfspand een bestelling met verzendnummer [verzendnummer 3] afgeleverd afkomstig van [bedrijf 1] . Het betrof 370 stuks Samsung SSD 850 ter waarde van in totaal € 38.850,00. Als ontvanger van deze bestelling is door bezorgdienst DHL genoteerd: “ [alias 2] ”.17

Telkens als verdachte in het pand aan de [adres 2] kwam om opnieuw een pakket aan te nemen, waren de eerder ontvangen pakketten weg. Alleen de pallets of de verpakking lag er dan nog.18

Medeplichtigheid bij het medeplegen van witwassen?

Allereerst dient de rechtbank vast te stellen of sprake is van witwassen. Daarvoor is vereist dat de goederen zoals omschreven in de tenlastelegging van enig misdrijf afkomstig waren.

De rechtbank stelt op basis van de stukken in het dossier vast dat de bedrijven [bedrijf 1] en [bedrijf 2] zijn opgelicht door een onbekend gebleven persoon die zich heeft voorgedaan als ‘ [alias 1] ’ werkzaam bij [bedrijf 5] . Deze ‘ [alias 1] ’ heeft bij deze bedrijven middels vals opgemaakte bestelformulieren goederen besteld en geleverd gekregen zonder daarvoor te betalen. Een deel van deze goederen heeft deze onbekende persoon laten bezorgen bij het door verdachte gehuurde bedrijfspand in [plaats]. De rechtbank stelt dan ook vast dat de goederen die deze onbekende persoon heeft buitgemaakt van enig misdrijf afkomstig zijn.

De rechtbank overweegt dat de onbekend gebleven persoon de bij [bedrijf 1] en [bedrijf 2] bestelde goederen voorhanden heeft gehad. Van het voorhanden hebben van uit misdrijf verkregen goederen is sprake wanneer de persoon feitelijke zeggenschap heeft over deze goederen. De onbekend gebleven persoon heeft, zo blijkt uit het dossier, het adres van het bedrijfspand aan de [adres 2] te Ede meerdere keren opgegeven als het afleveradres voor de uit oplichting verkregen goederen. Als verdachte in het pand kwam om een nieuw pakket in ontvangst te nemen, waren de eerder afgeleverde goederen weg. Kennelijk heeft de onbekend gebleven persoon dus ook zeggenschap gehad over waar de goederen naar toe moesten na de levering in het bedrijfspand in [plaats] .

Op basis van het dossier kan niet worden vastgesteld of de onbekend gebleven persoon nauw en bewust heeft samengewerkt met een ander of anderen bij het voorhanden krijgen van de uit misdrijf verkregen goederen. Dat sprake was van medeplegen, kan niet wettig en overtuigend bewezen worden verklaard. De rechtbank zal verdachte van dit onderdeel vrijspreken.

De vraag die de rechtbank vervolgens dient te beantwoorden is of sprake is van medeplichtigheid van verdachte bij het witwassen door de onbekend gebleven persoon.

De rechtbank stelt voorop dat voor de bewezenverklaring van medeplichtigheid aan een misdrijf is vereist dat niet alleen wordt bewezen dat het opzet van de verdachte was gericht op zijn handelingen als medeplichtige als bedoeld in artikel 48, aanhef en onder 1 of 2 Wetboek van Strafrecht (verder: Sr), maar ook dat zijn opzet, al dan niet in voorwaardelijke vorm, was gericht op het door de dader gepleegde misdrijf (het gronddelict). In dit geval dus het witwassen door de onbekend gebleven persoon. Het opzet van de medeplichtige behoeft niet te zijn gericht op de precieze wijze waarop het gronddelict wordt begaan.

Verdachte heeft op verzoek van een onbekend gebleven persoon bij de KvK een bedrijf ingeschreven dat zich richtte op de handel in telecommunicatie, genaamd [bedrijf 6] . Vervolgens heeft verdachte eveneens op verzoek van een onbekend gebleven persoon op naam van [bedrijf 6] het bedrijfspand in [plaats] gehuurd en als waarborgsom voor de huur contant een bedrag van € 1.090,00 aanbetaald. Een bedrag dat hij van deze onbekende persoon heeft verkregen. Hierna heeft verdachte het bedrijfspand gebruikt om tegen betaling pakketten aan te nemen en een ander de sleutel van het bedrijfspand gegeven zodat iemand anders dan verdachte vervolgens deze pakketten weer kon ophalen. Daarbij kende verdachte de inhoud van deze pakketten volgens zijn eigen verklaring niet. De rechtbank acht de feiten en omstandigheden zoals die uit de bewijsmiddelen zijn gebleken, in onderling verband en samenhang bezien met wat hiervoor is overwogen, van dien aard dat verdachte naar het oordeel van de rechtbank willens en wetens de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat de (door hem) bij het bedrijfspand ontvangen en vervolgens door een onbekend gebleven ander opgehaalde pakketten van misdrijf afkomstig waren. Aldus heeft hij op zijn minst genomen voorwaardelijk opzet gehad op het witwassen. Verdachte is daarbij opzettelijk behulpzaam geweest door het bedrijfspand in [plaats] te huren en door zelf op 22, 23 en 28 februari en op

2 maart 2018 pakketten in ontvangst te nemen. De rechtbank acht dus ook bewezen dat verdachte de pakketten heeft aangenomen waarvan door een pakketbezorger op het afleverbewijs werd genoteerd “ [alias 2] ” of “ [alias 2] ”. Deze naam lijkt veel op die van verdachte. Dat in die gevallen “ [alias 2] ” of “ [alias 2] ” is genoteerd, beschouwt de rechtbank als een kennelijke spellingsfout van de pakketbezorgers.

Dat verdachte betrokken was bij het (laten) huren van een bestelbus voor het ophalen van één of meer in de onder 1 en 2, beiden meer subsidiair, genoemden goederen in [plaats] en/of Schiphol, kan niet wettig en overtuigend worden bewezen. Daarvan zal de rechtbank verdachte vrijspreken.