Uitspraken

De kasopstelling 2003 tot en met 2012

In paragraaf 5.2.3.1 van het ontnemingsrapport is de ‘kasopstelling volgens zaakdossier 1 uit het strafdossier’ besproken.

De kasopstelling in het ontnemingsrapport is berekend over de periode 2003 tot en met 2012. In de strafzaak heeft de rechtbank een oordeel gegeven over de kasopstelling uit zaakdossier 1 met betrekking tot de ten laste gelegde periode van 2005 tot en met 2012 en heeft zij een totale negatieve kasstroom van ‭€ 2.457.480‬,- berekend‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬.‬‬‬‬‬‬ ‬‬‬‬‬‬‬‬‬In het ontnemingsrapport omvat de kasopstelling dus een ruimere periode, omdat hierin ook de jaren 2003 en 2004 zijn meegenomen (p. 164 e.v. van het ontnemingsrapport en p. 1144 e.v. van het strafdossier). ‬‬‬

Contante opnamen, stortingen en overboekingen op Turkse bankrekeningen

In het ontnemingsrapport zijn onder paragraaf 5.2.3.2 contante opnamen en stortingen op Turkse bankrekeningen uitgewerkt die nog niet waren opgenomen in de kasopstelling van zaakdossier 1. Het betreft hier bankrekeningen van de vader van de veroordeelde, [betrokkene 1] , zijn zus [betrokkene 3] en de broer van zijn zwager, [betrokkene 2] .

Volgens het OM zijn de contante stortingen op de Turkse bankrekeningen van deze drie familieleden steeds met geld van de veroordeelde gedaan.

Het saldo van deze contante stortingen minus opnamen is in aanvulling op de kasopstelling van zaakdossier 1 als aanvullende contante uitgave in de kasopstelling opgenomen en betreft een bedrag van € 8.682.877,16 (p. 22, 24 en 25 ontnemingsrapport).

Als tweede aanvulling op de kasopstelling van zaakdossier 1 zijn in het ontnemingsrapport onder paragraaf 5.2.3.3 onbekende Turkse geldstromen uitgewerkt die op bankrekeningen van vader [betrokkene 1] zijn binnengekomen.
In de periode 23 augustus 2006 tot en met 29 december 2007 hebben 8 bijschrijvingen plaatsgevonden op Turkse bankrekeningen van [betrokkene 1] , totaal € 3.086.785,45. Gelet op de bestemming van het geld (het is voor een belangrijk deel geïnvesteerd in registergoederen door de veroordeelde), wordt er in het ontnemingsrapport vanuit gegaan dat dit geld van de veroordeelde afkomstig is. Omdat verder uit onderzoek naar voren is gekomen dat het geld niet afkomstig is van andere bankrekeningen, wordt ervan uitgegaan dat ook dit geldbedrag een contante oorsprong heeft. Een deel van deze contante stortingen ter hoogte van € 1.104.656,79 kan niet worden verklaard uit de contante geldstromen beschreven in paragraaf 5.2.3.2. Dit bedrag is als contante uitgave van de veroordeelde in de kasopstelling meegenomen.

Zoals ook door het OM is aangevoerd is in de samenvatting van de totale kasopstelling (paragraaf 5.2.3.4) een optelfout gemaakt waardoor is uitgegaan van een bedrag van € 1.104.756,79 in plaats van € 1.104.656,79. Deze fout rechtvaardigt een correctie van € 100,-.

In totaal gaat het derhalve om € 9.787.533,95.

De verdediging heeft geen verweer gevoerd ten aanzien van de hoogte van dit berekende bedrag. In standpunt 4 heeft de verdediging betwist dat alle in de kasopstelling meegenomen contante stortingen en overboekingen als uitgaven van de veroordeelde kunnen worden meegerekend en meer in het bijzonder dat de contante stortingen en overboekingen op Turkse bankrekeningen van [betrokkene 1] , [betrokkene 2] en [betrokkene 3] en de opnamen van die rekeningen verband houden met de veroordeelde. Volgens de verdediging heeft het OM hiervoor geen bewijs geleverd.

Ter terechtzitting van 15 oktober 2024 heeft de veroordeelde verklaard dat het geld op deze bankrekeningen niet van hem was. Voor zover er geld van deze bankrekeningen naar hem is overgeboekt, ging het om geleend geld van familie dat hij heeft geïnvesteerd.

De rechtbank overweegt als volgt.

In het strafvonnis heeft de rechtbank geen oordeel hoeven geven over de vraag, of al het contante geld dat op de bankrekeningen van [betrokkene 1] en [betrokkene 3] en [betrokkene 2] is gestort, een criminele herkomst heeft en aan de veroordeelde kan worden toegerekend, nu dit niet aan de veroordeelde werd verweten. De rechtbank zal daarover in de onderhavige ontnemingsprocedure wel een oordeel moeten vellen.

Voor beantwoording van de vraag of het contante geld op de bankrekeningen een criminele herkomst heeft, weegt voor de rechtbank wel mee wat ook al in het strafvonnis is overwogen. De rechtbank heeft een oordeel gegeven over een bedrag van in totaal bijna
€ 2,8 miljoen dat vanuit Turkije naar rekeningen van de veroordeelde in Nederland is overgeboekt. De herkomst van die overgeboekte bedragen betreffen de stortingen en onbekende geldstromen die hiervoor zijn besproken. Ten aanzien van deze overboekingen zijn in het strafvonnis een aantal omstandigheden opgenomen die de rechtbank ook voor de beoordeling van deze andere contante geldstromen redengevend acht. Het gaat dan om het volgende.

In het strafvonnis heeft de rechtbank vastgesteld dat aan alle overboekingen naar Nederlandse bankrekeningen van de veroordeelde contante geldstortingen in Turkije waren voorafgegaan, en dat bij een deel van de overboekingen een bankrekening tussen de contante geldstorting en de uiteindelijke overboeking naar Nederland was “geplaatst”. De rechtbank heeft geconstateerd dat de verschillende transacties die samenhingen met een uiteindelijke overboeking naar een Nederlandse bankrekening, steeds zeer kort na elkaar hebben plaatsgevonden. Ook heeft de rechtbank vastgesteld dat een aantal van de betrokken bankrekeningen, waaronder die van [betrokkene 2] , voor geen ander doel is ingezet dan voor geldstromen naar de veroordeelde. Tot slot heeft de rechtbank vastgesteld dat onderzoek heeft uitgewezen dat de veroordeelde en diens vader regelmatig vanuit Nederland naar Turkije zijn gereisd kort voordat de stortingen op de rekeningen plaatsvonden. Op grond van die omstandigheden heeft de rechtbank het vermoeden dat sprake was van witwassen zeer groot geacht. Over de verklaring die de veroordeelde voor deze gang van zaken heeft gegeven, namelijk dat het allemaal leningen zouden zijn, heeft de rechtbank geoordeeld dat deze geen enkel gewicht in de schaal legt ten opzichte van deze omstandigheden (p. 32 van het strafvonnis).

De rechtbank heeft in het strafvonnis onder feit 1 voorts uiteengezet welke witwasindicatoren jegens de veroordeelde aanwezig waren. Het gaat dan om de grote verschillen tussen de legale inkomsten en contante uitgaven en investeringen van de veroordeelde, maar ook over de gestelde leenovereenkomsten zonder enige schriftelijke documenten, over informatie uit andere opsporingsonderzoeken dat de veroordeelde actief was in de handel van softdrugs en daarbij een centrale rol speelde en over doorzoekingen bij de veroordeelde en familieleden waarbij grote geldbedragen en hennep zijn aangetroffen (p. 23 van het strafvonnis).

In aanvulling op het bovenstaande weegt voor de rechtbank voorts mee dat heel veel contant geld is gestort op de Turkse bankrekeningen, met name op die van [betrokkene 1] (ruim

€ 8,5 miljoen). Ook [betrokkene 1] , [betrokkene 2] en [betrokkene 3] hadden geen legale bron van inkomsten die contante stortingen ter hoogte van de bedragen die hier aan de orde zijn ook maar enigszins konden rechtvaardigen.

Het voorgaande brengt de rechtbank tot de overtuiging dat ook de nog niet in het strafvonnis beoordeelde geldbedragen op de Turkse bankrekeningen van [betrokkene 1] , [betrokkene 2] en [betrokkene 3] een criminele herkomst hadden. Door de verdediging is geen verweer gevoerd op dit punt.

De vraag of (alle) geldbedragen aan de veroordeelde kunnen worden toegerekend, beantwoordt de rechtbank, in weerwil van het verweer van de verdediging, bevestigend. Daarvoor is met name van belang dat voor zover de bestemming van het geld kon worden vastgesteld, steeds is gebleken dat dit geld ten goede is gekomen aan de veroordeelde. Ten aanzien van de bankrekening van [betrokkene 2] is dit ten aanzien van alle overboekingen uit het onderzoek gebleken.

Daarnaast weegt mee wat hiervoor al is opgemerkt, dat ook [betrokkene 1] , [betrokkene 2] en [betrokkene 3] geen legale bron van inkomsten hadden die deze geldbedragen konden rechtvaardigen. Voorts weegt mee dat [getuige 1] heeft verklaard dat het geld dat [getuige 1] overboekte naar de Turkse bankrekeningen van [betrokkene 1] en [betrokkene 3] voor de veroordeelde bedoeld was, en dat de veroordeelde tegen hem heeft gezegd dat de bankrekening van [betrokkene 3] van hem was (zie p. 605 ontnemingsrapport). Ook [getuige 2] heeft verklaard dat hij alleen de veroordeelde en niet zijn zus [betrokkene 3] kent, terwijl hij ook geld heeft overgeboekt naar een bankrekening van [betrokkene 3] (p. 966 ontnemingsrapport). De rechtbank acht deze verklaringen ondersteunend voor de conclusie dat de veroordeelde de Turkse bankrekeningen op naam van zijn familieleden voor zichzelf gebruikte.

Gelet op het voorgaande gaat de rechtbank ervan uit dat de geldbedragen op de Turkse bankrekeningen van [betrokkene 1] , [betrokkene 3] en [betrokkene 2] aan de veroordeelde toebehoorden. In lijn daarmee sluit de rechtbank zich aan bij de conclusie uit het ontnemingsrapport dat de geldbedragen die op deze rekeningen zijn gestort en/of overgeboekt contante uitgaven van de veroordeelde moeten betreffen.

De rechtbank zal de post ‘contante opnamen en stortingen op Turkse bankrekeningen’ (paragraaf 5.2.3.2) daarom in lijn met het ontnemingsrapport vaststellen op € 8.682.877,16 en de post ‘onbekende geldstromen op Turkse bankrekeningen’ (paragraaf 5.2.3.3) op € 1.104.656,79, waarbij gecorrigeerd is voor de € 100,- zoals hierboven besproken.

Conclusie gehele kasopstelling in deze ontnemingszaak

Gelet op wat hierboven over de kastopstelling is besproken, stelt de rechtbank het totale saldo van de kastopstelling in de ontnemingszaak vast op € 12.360.825,95 (€ ‭2.573.292‬,- (kasopstelling volgens zaakdossier 1 uit het strafdossier) + € 8.682.877,16 (contante opnamen en stortingen op Turkse bankrekeningen)‬‬‬‬‬‬‬‬‬ + € 1.104.656,79 (onbekende geldstromen op Turkse bankrekeningen). ‬‬‬

Inleiding

Onder wederrechtelijk verkregen voordeel wordt verstaan de waarde, waarmee het vermogen van de betrokken persoon als gevolg van strafbare feiten is toegenomen, waartoe ook uit die vermogensvermeerdering verkregen vruchten (vervolgprofijt) behoren.

In het ontnemingsrapport zijn de opbrengsten uit huurpenningen uit de vastgoedportefeuille van de veroordeelde berekend, inclusief het aandeel van de veroordeelde in de huurpenningen uit de gezamenlijke portefeuille die hij had met [betrokkene 5] . Daarnaast is ook de waardeontwikkeling van dit vastgoed berekend.

In de periode september 2001 tot en met 23 februari 2016 heeft de veroordeelde een individuele vastgoedportefeuille opgebouwd van 48 registergoederen en daarnaast heeft hij met [betrokkene 5] nog een portefeuille van 15 registergoederen opgebouwd. De panden zijn grotendeels verhuurd.

De rechtbank ziet zich voor de vraag gesteld of het gerechtvaardigd is te concluderen dat de volledige vastgoedportefeuille van de veroordeelde vanaf de opbouw in september 2001 tot en met 30 september 2024 als geheel of gedeeltelijk – onmiddellijk of middellijk – van misdrijf afkomstig moet worden aangemerkt en of geconcludeerd kan worden dat zijn gehele vastgoedportefeuille (inclusief de gezamenlijke portefeuille met [betrokkene 5] ) als vervolgprofijt moet worden aangemerkt.

In het kader van beantwoording van deze vraag is in het ontnemingsrapport de wijze van financiering van de eerste 16 vastgoedtransacties onderzocht. De rechtbank acht dit relevant voor de beoordeling van de ontnemingsvordering en zal de 16 vastgoedtransacties daarom langslopen, alvorens haar oordeel weer te geven.

De eerste 16 vastgoedtransacties.

De veroordeelde heeft de panden op 10 oktober 2001 gekocht. De koopsom was f 710.000,- en inclusief de kosten van de aankoop, moest de veroordeelde f 768.166,14 betalen. Dit is in euro’s € 348.578,59. Hiervan kwam € 317.532,71 uit Turkije en € 31.046,38 betrof contant geld uit Nederland. Voor dit pand is geen hypothecaire geldlening afgesloten.

In haar strafvonnis heeft de rechtbank met betrekking tot dit registergoed kortgezegd geconcludeerd dat dit pand volledig voorwerp was van witwassen.

Deze conclusie neemt de rechtbank in het ontnemingsvonnis over.

De veroordeelde heeft dit pand op 1 september 2003 gekocht voor een bedrag van € 700.000,-, inclusief de kosten van de aankoop moest hij € 771.420,55 betalen.
Een deel van de aankoop is gefinancierd met een hypothecaire geldlening van € 526.500,- (waarvan na aftrek van provisie een bedrag van € 522.551,25 resteerde).
Van het resterende bedrag van € 248.869,30 is € 49.000,- betaald vanaf de bankrekening van de veroordeelde en € 100.000,- contant gestort bij [bank 3] . Het resterende bedrag van € 99.556,80 is verrekend met een restbedrag vanuit de verkoop van [pand 3] (zie hierboven onder 2).

De rechtbank heeft in haar strafvonnis geconcludeerd dat voor de bedragen van € 49.000,- en € 100.000,- sprake is van witwassen, zodat [pand 3] te Eindhoven voorwerp was van witwassen.

Deze conclusie neemt de rechtbank in het ontnemingsvonnis over.

De rechtbank heeft voor dit pand in het strafvonnis daarnaast vastgesteld dat de veroordeelde door het gerechtshof ’s-Hertogenbosch is veroordeeld voor valsheid in geschrift bij de hypotheekaanvraag met betrekking tot deze woning, omdat hij hierbij -kort gezegd- een valse werkgeversverklaring heeft gebuikt.

Voor dit pand acht de rechtbank verder van belang dat uit de kredietaanvraag bij de [bank 4] voor deze hypotheek blijkt dat de panden uit de transacties 1 en 3 zijn meegenomen in de aanvraag (p. 1072 van het ontnemingsrapport). Ook is gebleken dat de veroordeelde in deze aanvraag heeft gelogen over de koopprijs van het pand en over een appartement met een aanzienlijke waarde dat hij in bezit zou hebben in Istanbul. Ter terechtzitting van 15 oktober 2024 heeft de veroordeelde met betrekking tot deze aanvraag verklaard dat hij geen pand had in Istanbul.

De veroordeelde heeft dit pand op 31 augustus 2005 gekocht voor € 298.529,06. Het pand is volledig gefinancierd door middel van een hypothecaire geldlening.

De transactie met betrekking tot dit registergoed is door de rechtbank niet beoordeeld in het strafvonnis.
De rechtbank stelt op grond van de kredietofferte van de [bank 4] (p. 1084 van het ontnemingsrapport) vast dat voor de verkrijging van deze hypotheek onder meer als zekerheid zijn gesteld een bankhypotheek op de [pand 3] te Eindhoven en de verpanding van de huurpenningen van de [pand 3] te Eindhoven (zie transactie 4).

De veroordeelde heeft dit pand op 30 maart 2006 gekocht voor een prijs van € 239.724,08 van [betrokkene 9] Er is een bedrag van € 14.724,08 door de veroordeelde vanaf zijn bankrekening voldaan. Er is overeengekomen dat er een bedrag van € 100.000,- wordt verrekend met een “kwijtschelding schuld van verkoper”. Daarnaast is in de leveringsakte overeengekomen dat een bedrag van

€ 125.000,- verschuldigd mocht blijven door koper aan verkoper. Op 16 mei 2006 is vervolgens nog een bedrag van € 100.000,- overgeboekt van de veroordeelde naar [betrokkene 9] met als omschrijving “aanbetaling pand [pand 12] ” (p. 5488 ev. Strafdossier). In het ontnemingsrapport wordt er daarom van uitgegaan dat voor de aankoop van dit pand in totaal € 114.724,08 van contant geld uit Nederland afkomstig is (zie overzicht p. 1070 ontnemingsrapport). Daarnaast is voor de aankoop van dit pand nog een bedrag van € 125.000,- door [betrokkene 9] aan de veroordeelde geleend. De rechtbank heeft het onderzoek van de verbalisanten waaruit de geldstromen zijn gebleken aangemerkt als bewijsmiddel 31 bij het strafvonnis. Ten aanzien van de lening van € 100.000,- aan [betrokkene 9] heeft de rechtbank overwogen dat dit bedrag is witgewassen door de veroordeelde. Deze conclusie neemt de rechtbank in de ontnemingsvordering over.

Ten aanzien van de overboeking van de veroordeelde naar [betrokkene 9] van
€ 100.000,- op 16 mei 2006, blijkt uit het strafdossier dat deze overboeking is voorafgegaan door twee overboekingen van familieleden [familielid 1] en [Familielid 2] uit Turkije
(p. 5489 strafdossier). Gebleken is dat de bankrekeningen van [familielid 1] en [Familielid 2] eerst zijn gevoed door overboekingen vanaf bankrekeningen van de vader van de veroordeelde, [betrokkene 1] (p. 3768, 3772 en 5496 van het strafdossier).

De rechtbank stelt op grond van de hypotheekstukken van de [bank 4] op
p. 1096-1097 van het ontnemingsrapport verder vast dat de bank heeft meegenomen dat voor de aanschaf van dit pand € 420.000,- uit eigen middelen zal worden voldaan en dat de veroordeelde al verschillende beleggingspanden in bezit heeft. Ook worden de totale huurinkomsten van zijn portefeuille genoemd. Uit de hypotheekakte (p. 1102 ontnemingsrapport) is de rechtbank gebleken dat, naast het pand zelf, ook [panden 6] (transactie 4) en [panden 6] (transactie 6) ter zekerheden voor de verkrijging van deze hypotheek zijn gesteld.

De veroordeelde heeft dit pand op 3 mei 2007 gekocht voor € 1.418.250,-.
Uit het overzicht op p. 1070 van het ontnemingsrapport is de rechtbank gebleken dat het volledige bedrag door middel van hypotheek is gefinancierd.

Volgens het strafrechtelijk financiële onderzoek (p. 64 ontnemingsrapport) zijn geen opmerkingen te maken over de hypotheekverstrekking.

Standpunt OM

Het OM heeft zich in het kader van het vervolgprofijt op het standpunt gesteld dat

de volledige vastgoedportefeuille van de veroordeelde vanaf de opbouw in september 2001 tot en met 30 september 2024 als geheel of gedeeltelijk – onmiddellijk of middellijk – van misdrijf afkomstig moet worden aangemerkt en dat zijn gehele vastgoedportefeuille (inclusief de gezamenlijke portefeuille met [betrokkene 7] ) besmet is. Volgens het OM zouden de huuropbrengsten van de veroordeelde en de waardestijgingen van de vastgoedportefeuille niet gerealiseerd zijn zonder de gronddelicten gevolgd door criminele investeringen in de vastgoedportefeuille. Het OM stelt zich daarom – in overeenstemming met het ontnemingsrapport – op het standpunt dat de volledige waardevermeerdering van alle panden evenals de huuropbrengsten ontnomen moeten worden.

Standpunt van de verdediging

De verdediging heeft in standpunt 7 uitgebreid verweer gevoerd, waarnaar de rechtbank hier kortheidshalve verwijst. De verdediging heeft geconcludeerd dat in elk geval 65% van het geschatte vervolgprofijt niet als wederrechtelijk verkregen vervolgprofijt kan worden aangemerkt.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank stelt vast dat geen uitgebreid onderzoek heeft plaatsgevonden naar de financiering van de gehele vastgoedportefeuille (totaal 48 registergoederen en 15 registergoederen gezamenlijk met [betrokkene 7] ). Zoals hierboven besproken, zijn wel de eerste 16 vastgoedtransacties van de veroordeelde onderzocht. Een samenvatting van de gang van zaken van deze 16 transacties is weergegeven op p. 1070 van het ontnemingsrapport:

NB: voor zover in de bespreking van de panden hierboven andere bedragen zijn genoemd dan in dit overzicht staan, gaat de rechtbank uit van de bedragen zoals die in de bespreking staan.

De rechtbank stelt op basis van de hiervoor besproken 16 transacties het volgende vast:

de som van de uit Turkije afkomstige bedragen is € 2.385.707,45; dit is ruim 25% van de totale aanschafwaarde. De rechtbank gaat er gelet op het strafvonnis en wat hiervoor onder paragraaf 1.2 is overwogen voor dit volledige bedrag vanuit dat dit een criminele herkomst heeft.

voor de financiering van 6 van de 16 panden is een hypotheek gevestigd;

ten behoeve van de verkrijging van 4 van deze hypotheken zijn panden (en/of huurpenningen daaruit) die voorwerp waren van witwassen als zekerheden gesteld;

ten behoeve van de verkrijging van enkele hypotheken heeft de veroordeelde valse informatie aan de bank verstrekt;

slechts met betrekking tot de verkrijging van 2 hypotheken zijn geen opmerkingen ten nadele van de veroordeelde gemaakt.

De rechtbank stelt op basis van het voorgaande vast dat bij de start van het opbouwen van de vastgoedportefeuille door de veroordeelde veelvuldig gebruikt is gemaakt van geld met een criminele herkomst. Van al het geld dat door de veroordeelde zelf aan financiële middelen is ingebracht ten behoeve van de opbouw van de vastgoedportefeuille bij de aankoop van de eerste 16 panden, had slechts € 254.556,08 een legale herkomst. Dit betreft 7,8% van het totaal door de veroordeelde geïnvesteerde geld. Dit betekent dat 92,2% van het door de veroordeelde geïnvesteerde eigen geld een criminele herkomst had. Zonder dit geld met criminele herkomst, had de veroordeelde het grootste deel van de investeringen dus niet kunnen doen.

Ten aanzien van de verstrekte hypotheken kan de rechtbank op basis van de processtukken niet met zekerheid vaststellen of en hoeveel hypotheken niet zouden zijn verstrekt zonder de inbreng van crimineel geld, de zekerheidstelling met panden die (deels) van witwassen afkomstig waren en/of het verstrekken van valse informatie door de veroordeelde. De rechtbank kan echter wel vaststellen dat in elk geval bij 4 van de 6 verstrekte hypotheken (deels) witgewassen panden en/of valse informatie een rol heeft gespeeld. Nu zo veel geld met een illegale herkomst in de eerste panden is gevloeid en ten aanzien van de latere panden voor de hand ligt dat de daarop verstrekte hypothecaire geldleningen (mede) zijn verstrekt wegens het bezit door de veroordeelde van die eerste panden, de daaruit te genereren huur en de investering van eigen geld (met een criminele herkomst), acht de rechtbank aannemelijk dat de veroordeelde de onderhavige vastgoedportefeuille niet had kunnen opbouwen als hij daarvoor geen geld met een criminele herkomst had gebruikt.

Desalniettemin is de rechtbank van oordeel dat niet al het geld dat de veroordeelde met de vastgoedportefeuille heeft gegenereerd, als vervolgprofijt kan worden aangemerkt. Er is ook enig legaal geld in de vastgoedportefeuille geïnvesteerd, zoals hiervoor uiteengezet, en uit de processtukken blijkt niet dat geen enkele hypotheek zou zijn verstrekt zonder het eigen (illegale) vermogen. Of de veroordeelde met uitsluitend legaal geld en wel verstrekte hypotheken in staat zou zijn geweest om een legale vastgoedportefeuille van een zekere omvang op te bouwen, kan niet worden uitgesloten. Om die reden gaat de rechtbank er – anders dan het OM – in het voordeel van de veroordeelde vanuit dat dit, zij het in beperktere omvang dan nu, het geval zou zijn geweest.

Het is voor de rechtbank niet mogelijk om te berekenen of vast te stellen welke omvang een (legale) vastgoedportefeuille zou hebben gehad. De rechtbank acht het gelet op de hiervoor genoemde percentages voor de hand liggen dat die portefeuille aanzienlijk beperkter zou zijn geweest dan nu het geval is. Zekerheidshalve, en ten gunste van de veroordeelde, zal de rechtbank het gedeelte van de vastgoedportefeuille dat de veroordeelde met legale middelen had kunnen verwerven, vaststellen op 25% van het totaal. De rechtbank bepaalt daarmee het gedeelte van de vastgoedportefeuille (en daarmee van het vervolgprofijt) dat als geheel of gedeeltelijk – onmiddellijk of middellijk – van misdrijf afkomstig is op 75%. De rechtbank is zich ervan bewust dat dit een grove schatting betreft, maar wiskundige strengheid valt niet te bereiken in een situatie als de onderhavige, waarin de feitelijke situatie moet worden vergeleken met een volstrekt hypothetische.

De rechtbank volgt voor de wijze van berekening van het vervolgprofijt tot 1 januari 2019 het ontnemingsrapport, waarbij de rechtbank gelet op het voorgaande op het door het OM berekende vervolgprofijt een percentage van 25% in mindering zal brengen.

Ten aanzien van de door de verdediging naar voren gebrachte verweren, voor zover die hiervoor nog niet aan de orde zijn gekomen, overweegt de rechtbank als volgt.

De rechtbank verwerpt het verweer onder standpunt 8 over de met [betrokkene 7] opgebouwde portefeuille. Op of omstreeks 21 juli 2017 hebben de veroordeelde en [betrokkene 7] hun vastgoedportefeuille ontbonden, waarbij een deel daarvan aan de veroordeelde is toebedeeld (p. 72 van het ontnemingsrapport). In het ontnemingsrapport is toegelicht (p. 73) dat in de berekening van het voordeel alleen de waardevermeerdering is meegenomen van de panden die aan de veroordeelde zijn toebedeeld. Het verweer mist daarom feitelijke grondslag.

De veroordeelde heeft in standpunt 10 aangevoerd dat in de waardevermeerdering van het vastgoed is uitgegaan van de WOZ-waardes. Dat zou volgens de veroordeelde in zijn nadeel zijn, nu de eventuele verkoopprijzen van met name de panden met studentenkamers lager zullen zijn dan de WOZ-waardes.

De rechtbank volgt deze stelling van de veroordeelde niet, nu hij zijn stelling niet heeft onderbouwd met bijvoorbeeld taxatierapporten waaruit een lagere waarde van de panden blijkt. De rechtbank ziet geen reden om niet uit te gaan van de berekening van de waardevermeerdering in het ontnemingsrapport waarbij in het voordeel van de veroordeelde de WOZ-waardes zijn gebruikt die doorgaans lager zijn dan de economische waarde.

Voor wat betreft de [adres 4] in Eindhoven wordt conform het ontnemingsrapport niet uitgegaan van de WOZ-waarde, maar van de taxatie van NIVRE register-expert ing. Krijns. De rechtbank merkt op dat de verdediging hierover geen verweer heeft gevoerd.

De veroordeelde heeft in standpunt 11 aangevoerd dat de kosten van verhuur waar het studentenwoningen betreft veel hoger zijn dan begroot in het ontnemingsrapport.
De rechtbank volgt de veroordeelde ook hierin niet, nu hij deze kosten niet heeft onderbouwd. De rechtbank ziet geen reden om niet uit te kunnen gaan van de begroting in het ontnemingsrapport.

Conclusie

Gelet op al het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat het vervolgprofijt over de periode 1 januari 2003 tot en met 31 december 2018 in lijn met het ontnemingsrapport kan worden vastgesteld op een bedrag van € 7.348.613,32 aan huurpenningen (€ 6.906.393,32 periode 1 januari 2003 tot en met 31 juli 2018 + € 442.220,- periode 1 augustus 2018 tot en met 31 december 2018) en op € 3.423.433,56 aan waardeontwikkeling van het vastgoed (€ 1.058.646,- waardeontwikkeling vastgoedportefeuille met [betrokkene 7] , € 2.142.937,12 waardeontwikkeling vastgoedportefeuille veroordeelde en € 221.850,44 waardeontwikkeling Vogelkerslaan 4).

Zoals hierboven besproken zal de rechtbank op dit berekende vervolgprofijt een percentage van 25% in mindering brengen.

Vervolgprofijt 1 januari 2019 tot en met 30 september 2023

In de aanvulling ontnemingsrapportage is het vervolgprofijt berekend over de periode 1 januari 2019 tot en met 30 september 2023.

De verdediging heeft in haar standpunt 9 aangevoerd dat de huurinkomsten over deze periode niet goed zijn berekend omdat bij de berekening van de gemiddelde huurinkomsten ten onrechte niet is uitgegaan van een gewogen gemiddelde.
De rechtbank volgt de verdediging niet in dit standpunt. In het ontnemingsrapport (p. 68) is berekend wat de gemiddelde huurinkomsten zijn geweest in de maanden 1 januari 2017 tot en met 31 juli 2017 (19 maanden), dit is een bedrag van € 126.064,- per maand. Over de periode 1 augustus 2018 tot en met 31 december 2022 zijn geen gegevens over de huurinkomsten bekend. Deze gegevens zijn wel bekend over de periode 1 januari 2023 tot en met 30 juni 2023 (6 maanden). In de aanvullende ontnemingsrapportage (p. 2896) is voor die periode berekend dat de gemiddelde huurinkomsten € 187.544,- per maand bedroegen. Voor de periode 1 augustus 2018 tot en met 31 december 2022 is vervolgens uitgegaan van het gemiddelde van deze wel bekende huurinkomsten en is uitgegaan van huurinkomsten van € 156.804,- per maand.
De rechtbank is – in lijn met het ontnemingsrapport – van oordeel dat moet worden uitgegaan van een gelijkmatige stijging van de huuropbrengsten in de periode waarover gegevens ontbreken. Dit betekent dat bij de berekening van het gemiddelde terecht is uitgegaan van het ongewogen gemiddelde van de twee afzonderlijke periodes waarover wel gegevens bekend zijn en niet, zoals door de verdediging betoogd, door een gewogen gemiddelde te nemen waarbij het lagere gemiddelde, dat verder terug in de tijd ligt, veel zwaarder weegt.
De rechtbank gaat dan ook uit van de berekening van de huurpenningen in het ontnemingsrapport. Ook volgt de rechtbank de aanvulling waar het betreft de kosten in verband met de verhuur en de rentelasten.

De rechtbank stelt het wederrechtelijk voordeel (netto huuropbrengsten) in de periode 1 januari 2019 tot en met 30 september 2023 daarom – in overeenstemming met de aanvulling ontnemingsrapportage – vast op € 6.274.355,26.

Ook volgt de rechtbank de aanvulling waar het betreft de waardestijging van het vastgoed in de periode 1 januari 2017 tot en met 30 september 2023. De rechtbank stelt de deze waardevermeerdering vast op € 13.106.000,-.

De rechtbank zal ook hier in het voordeel van de veroordeelde op het berekende vervolgprofijt een percentage van 25% in mindering brengen.

Vervolgprofijt 1 oktober 2023 tot en met 30 september 2024

Het OM heeft in aanvulling op het berekeningsrapport en het aanvullende rapport ter terechtzitting van 15 oktober 2024 een berekening gegeven van wat de veroordeelde in de periode 1 oktober 2023 tot en met 30 september 2024 aan wederrechtelijk vervolgprofijt heeft genoten in de vorm van netto huurpenningen.

De rechtbank acht voldoende aanwijzingen aanwezig dat de veroordeelde dit vervolgprofijt aan huurpenningen heeft genoten vanaf 1 oktober 2023 tot en met 30 september 2024 en volgt de berekening van het OM en zal de netto huurinkomsten over deze periode vaststellen op € 1.575.372,20.

Ook hier zal de rechtbank in het voordeel van de veroordeelde een percentage van 25% in mindering brengen.

Vervolgprofijt, eindconclusie in cijfers

Huurpenningen periode 1 januari 2003 tm 31 juli 2018 € 6.906.393,32

Huurpenningen periode 1 augustus 2018 tm 31 december 2018 € 442.220,--

Huurpenningen periode 1 januari 2019 tm 30 september 2023 € 6.274.355,26

Huurpenningen periode 1 oktober 2023 tm 30 september 2024 € 1.575.372,20 +/+

€ ‭15.198.340,78‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

Waardeontwikkeling vastgoedportefeuille met [betrokkene 7] € 1.058.646,--

Waardeontwikkeling vastgoedportefeuille veroordeelde € 2.142.937,12

Waardeontwikkeling [woning veroordeelde] € 221.850,44

Waardeontwikkeling periode 01-01-2019 tm 30-09-2023 € 13.106.000,--

€ ‭16.529.433,56‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

Subtotaal vervolgprofijt € ‭31.727.774,34‬ ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

Minus 25% in verband met geschatte legale herkomst € ‭ 7.931.943,58 -/-‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

Totaal vervolgprofijt € ‭23.795.830,76 ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬